Albanija

**Učlanjen** : 18.11.2012

Albanija

Republika Albanija, ili Albanija (albanski: Shqipëria, znači Zemlja orlova), je država u jugoistočnoj Europi. Graniči se sa Crnom Gorom na sjeveru, Srbijom/Kosovom na sjeveroistoku, sa Makedonijom na istoku, i Grčkom na jugu, izlazi na Jadransko more na zapadu, i na Jonsko more na jugozapadu.

Službeni jezik Albanski

Glavni grad Tirana

Predsednik Bamir Topi

Premijer Sali Beriša

Površina
- Ukupno
- % voda 139. po veličini
28,748 km²
4.7%

Stanovništvo

- Ukupno (2003)

- Gustina naseljenosti

126. po broju stanovnika

3,582,205
125/km²

Nezavisnost stekla

- Datum Od Otomanskog carstva
28. novembar, 1912.

Valuta Lek

Vremenska zona UTC +1

Nacionalna himna Hymni i Flamurit

**Učlanjen** : 18.11.2012

Poreklo i istorija imena

Albanija vjerovatno dolazi od antičkog Proto-Indo-Europskog korijena *albho, što znači "belo". Od ovog korijena možda potječe i ime Albion, staro ime za Britaniju (i danas je nadimak za Englesku Gordi Albion). Alternativno poreklo može biti isto kao i za ime Alpi, ali etimologija ovog naziva nije definitivno utvrđena.

Stanovništvo Albanije je etnički vrlo homogeno: 98% su čisti Albanci, narod koji potječe od Ilira drevne indoeuropske populacije koja je naselila to područje. U istu etničku skupinu pripadaju Gegi koji obitavaju u sjevernom dijelu zemlje i Toski, koji žive u južnim krajevima. Prvi put se riječ siptari pojavljuje kao ime ilirskog plemena u današnjoj sjevernoj-centralnoj Albanijoj, 130 godine u ptolomejevom radu. Albanopolis od Albana (Albanopolis of the Albani) je mesto koje se nalazi na ptolomejevoj mapi, i na drevnom porodičnom epitafu u Škupiju, koji se identifikuje sa Zgerdeš (Zgërdhesh) brdskom tvrđavom blizu Kruje u severnoj Albaniji. Arbanon je verovatnije ime okruga - moguće je da se radi o ravnici Mat - nego ime određenog mesta. Indikacija pokreta sa viših nadmorskih visina u mnogo ranijem periodu je detektirana u distribuciji geografskih imena koja se završavaju sa -eš koje izgleda da je proisteklo iz latinskog -enizis ili -ezis, između Škumbina i Mata, sa koncentracijom između Elbasana i Kruje.

Termin Albanoi se možda polako širio na druga ilirska plemena dok njegova upotreba nije postala uobičajena među svim Albancima. Sudeći prema albanskom naučniku Faika bej Konice (Faïk bey Konitza), izraz "Albanija" nije u potpunosti zamenio "Iliriju" do kraja četrnaestog veka. Reč "Alba" ili "Arba" je izgleda povezana sa gradom Arba (danas Rab, Hrvatska), koji je u preistorijskim periodima bio naseljen polu-ilirskim Liburnijcima, prvi put pomenutim 360. pne..

Oko hiljadu godina kasnije, neki Vizantijski pisci su koristili izraze "Albanon" i "Arbanon" da označe region Kruje. U 13. veku, imena "Albanija" i "Albanežani" ("Albanenses") su označavala celu zemlju i svo stanovništvo kako je pokazano u radovima mnogih starih albanskih pisaca, kao što su Budi, Blanko i Bogdano. Prvi put se čulo za albance u njihovoj zemlji kao za Arbanite od Arbanona u spisima Ane Komnine (Alexiad 4) o nevoljama koje su u regionu uzrokovali Normani tokom vladavine njenog oca, Alekseja I Komnina (1081. - 1118.). U Istoriji napisanoj 1079. - 1080, vizantijski istoričar Michael Attaliates je dao naznake o Albanoima koji su uzeli udela u pobuni protiv Konstantinopolja 1043, i o Arbanitaima kao podanicima vojvode Dirahijuma. Italo-Albanci i albanske manjine koje su još prisutne u Grčkoj su kroz istoriju bile poznate pod različitim imenima: Arbënuer, Arbënor, Arbëneshë, Arbreshë.

Gotovo da nema sumnje da je koren alb- ili arb- stariji od šćip- (shqip-), od kojeg potiče današnje ime države - Šćiperija (Shqipëria), ime koje se pojavljuje samo u vreme turskih invazija. Albansko ime zemlje, Šćiperija, znači "zemlja orlova".

**Učlanjen** : 18.11.2012

Istorija

Kraljevina Ilirija u doba kralja Agrona (3. vek pre nove ere), prostire se "od Epira do Neretve".

Na prostorima današnje Albanije, ljudska aktivnost je prisutna od početka ljudske istorije. Najranije stanovništvo je verovatno bilo pre-Indo-Evropske populacije, koja je nastanjivala veći deo mediteranske obale. Ipak, njihovi fizički ostaci su oskudni i koncentrisani samo u priobalnom regionu. Uskoro su ove prve stanovnike zamenila Proto-Helenska plemena, koja su postepeno zauzimala današnju Grčku, južnu Makedoniju i južni deo današnje Albanije. Ovi procesi su vršeni u drugom milenijumu stare ere, i nisu uticali na severnu ili centralnu Albaniju, zonu koja je u to vreme predstavljala sliku političkog vakuuma (što je u suštini istorijski paradoks).

Iliri su relativno kasno došli na Balkan. Mada se njihovo prisustvo može pratiti do 900. pne., njihova politička struktura je formulisana u 7. i 6. veku pre nove ere. Vešti u obradi metala i žestoki ratnici, Iliri su formirali ratnička kraljevstva koja su se međusobno borila kroz celu njihovu istoriju. Samo tokom šestog veka pre nove ere su Iliri organizovali značajne napade na svoje prve komšije, grčko kraljevstvo Molosoi u severnom Epiru (danas južna Albanija), Makedonsko kraljevstvo i kraljevstvo Paionia (danas u severnoj Makedoniji). Verovatno je njihov najveći uspeh bilo ubistvo Perdicasa III, kralja Makedonije. Na ilirsku nesreću, Perdicasa je nasledio Filip II, otac Aleksandra Velikog, koji je efikasno prekinuo ilirsku agresiju.

U stvarnosti, ipak, Iliri su uglavnom bili miroljubivi trgovci poljoprivrednih dobara i metalnih proizvoda. Na ilirsku kulturu je uticala grčko-makedonska kultura. Na prostoru Albanije se nalazilo i nekoliko antičkih grčkih kolonija.

Nakon što je bila osvojena od strane nekoliko zemalja, od kojih su najbitnije Rimsko i Vizantinsko Carstvo, Ilirija je izgubila većinu svog početnog stanovništva, i konačno postala deo Otomanskog Carstva 1478, nakon godina otpora pod vođstvom Skenderbega, albanskog nacionalnog heroja.

Posle Prvog balkanskog rata, Albanija je proglasila nezavisnost od Otomanskog Carstva 1912, i postala kneževina. Od 1928. na dalje, zemljom je vladao Zog I od Albanije do 1938, kada je Albanija postala marionetska država Italije.

Za vreme Dtugog svetskog rata, albanski fašisti su energično pomagali Italijanima u njihovoj invaziji na Grčku (oktobar 1940.) i čak učestvovali u (mada u vrlo malom broju) u muslimanskim formacijama koje su pomagale nemačkim SS trupama u represiji nad jugoslovenskim i albanskim pokretima otpora.

Komunisti su preuzeli vlast nakon rata u novembru 1944, pod vođom pokreta otpora, Envera Hodže. Od 1945. do 1990, Albanija je imala jednu od najrepresivnijih vlasti u Evropi. Komunistička partija je formirana 1941. Svi koji su joj se protivili su bili eliminisani. Enver Hodža je došao na čelo partije. Tokom više decenija njegove dominacije, Hodža je stvarao i uništavao odnose sa Beogradom, Moskvom i Kinom, uvek po svojim ličnim interesima. Zemlja je bila izolovana, prvo od strane zapada (zapadna Evropa, Kanada, SAD) a kasnije čak i od komunističkog istoka.

1985, Enver Hodža je umro, i Ramiz Alia je došao na njegovo mesto. Alia je prvo pokušao da prati Hodžine korake, ali se istočna Evropa već menjala: Mihail Gorbačov se pojavio na sceni Sovjetskog Saveza sa novom politikom (glasnost i perestrojka). Totalitarni režim je bio pod pritiskom SAD i Evrope i mržnjom sopstvenog naroda. Nakon što je Nikolae Čaušesku (komunistički vođa Rumunije) je ubijen u revoluciji, Alia je znao da bi on mogao biti sledeći ako ne dođe do promena. Potpisao je Helsinški sporazum (koji su ostale zemlje potpisale 1975.) koji obavezuje na poštovanje nekih ljudskih prava. Takođe je dozvolio pluralizam, i iakoje njegova partija pobedila na izborima 1991. godine, bilo je jasno da se promene ne mogu zaustaviti. 1992 na opštim izborima je pobedila demokratska partija sa 62% glasova.

Na opštim izborima u junu 1996, demokratska partija je pokušala da osvoji apsolutnu većinu i manipulisala je rezultatima izbora. 1997 piramidalne prevare su uzdrmale celu vladu, i počeli su nemiri. Mnoge gradove su kontrolisale naoružane bande i grupe građana. Ova anarhistička pobuna je uzrokovala da socijalistička partija pobedi na prevremenim izborima 1997.

Od 1990. Albanija je orijentisana prema zapadu. Primljena je u Savet Evrope, i zatražila je prijem u NATO. Albanska radna snaga je nastavila da emigrira u Grčku, Italiju, Evropu i Severnu Ameriku. Korupcija u vlasti je postajala sve očiglednija. Političari nisu ispunjavali nade naroda u brzu i ne previše bolnu tranziciju.

**Učlanjen** : 18.11.2012

Geografija

Mapa Albanije

Albanija je mediteranska zemlja u jugoistočnoj Evropi. Graniči se sa Srbijom i Crnom Gorom na severu i severoistoku, Makedonijom na istoku, i Grčkom na jugu. Izlazi na Jadransko more na zapadu, i Jonsko more na jugozapadu. U Albaniji je demokratija u povoju. Službeni naziv zemlje je Republika Albanija (albanski: Republika e Shqipërisë).

Albanija se sastoji mahom od brdovitog i planinskog terena. Najviša planina, Korab u oblasti Dibra je visoka 2.753 m. Albanija ima blagu, ali uglavnom vlažnu klimu. Godišnji nivo padavina je najviši u Evropi, i dostiže dosta preko 2000mm na severu i 1190mm u Tirani. Najveća količina kiše pada između oktobra i maja - Gjirokaster prosečno primi 300mm kiše samo u januaru - dok su leta uglavnom suva. Letnje temperature su obično prilično visoke, u proseku oko 29 °C u Tirani tokom jula, dok su zime hladne, sa minimumima ispod 0 °C, osim u blizini obale.

Osim prestonice, Tirane, sa 520.000 veći gradovi su Dureš, Elbasan, Skadar, Gjirokaster, Vlore i Korče.

**Učlanjen** : 18.11.2012

Ekonomija

Albanija je jedna od najsiromašnijih evropskih država. Polovina ekonomski-aktivnog se bavi poljoprivredom a petina radi u inostranstvu. Ekonomski problemi su, između ostalih, visoka stopa nezaposlenosti, korupcija sve do visokih nivoa vlasti, i organizovani kriminal.

Zemlja gotovo da nema izvoz, a uvozi velike količine hrane iz Grčke i Italije. Priliv novca je mahom od finansijske pomoći i od ljudi koji rade u inostranstvu.

Albanija ima obalu na dva evropska mora, Jonskom i Jadranskom. Jonsko more je poznato po čistoj, bistroj vodi, od Valone do grčke granice. Na Jadran Albanija izlazi od Valone, do granice sa Crnom Gorom. Ono je poznato op peščanim plažama.

Do 2000, jonske plaže su bile prilično naseljene, ali samo lokalnim stanovništvom. Između 1990 i 2000, zemlja je prošla kroz političke, ekonomske i socijalne prevrate. Od tog perioda je Albanija povećala postotak zaposlenosti i suzbila korupciju, što je ojačalo turizam.

**Učlanjen** : 18.11.2012

Demografija

Prema podacima CIA (februar 2005.), 95% stanovništva čine Albanci, uz grčku manjinu od 3%. (Ostale procene broja Grka u Albaniji bariraju od 1% - zvanična albanska statistiika, do 12% - grčki izvori.) Mnogi Albanci žive u okolnim regijama: Na Kosovu i Metohiji (oko 1,8 miliona), u Makedoniji (oko 500.000), u centralnoj Srbiji (preko 150.000, mahom na jugu) i u Crnoj Gori (oko 47.000). Preko 600.000 Albanaca je emigriralo u Grčku od 1990; a veliki broj je otišao u druge zemlje.

Jezik koji se koristi je albanski, a grčkim se služi grčka manjina u južnim regijama zemlje. Slovenski goranski jezik - "naški" se govori u Gori, u okrugu Kukeš. Selo Šištavec je glavni centar goranskog jezika. Makedonski jezik se govori na jugoistoku zemlje, u oblasti Golo brdo i u još nekim pograničnim mestima sa Makedonijom. Srpski jezik se govori u okolini Skadra i u srpskim enklavama u Fieru. U ostale lingvističke i kulturne grupe spadaju Vlasi i Romi, a po izvorima koje je ostavio Kaplan Burović ima i nešto malo Bugara.

Od otomanske okupacije, većina Albanaca su muslimani (70%), iako je religija bila zabranjena u eri komunizma. Pravoslavaca ima (20%) a katolika (10%). (Procenti su procenjeni; zvanične statistike nisu dostupne.) 20% ukupne muslimanske populacije su Bektaši. Glavni prorok reda Bektaši je Hadži Bektaš Vali, a vođa reda je trenutno Baba Flamur Škala, naslednik Babe Redžepa, iz Medisona SAD. Najveći dio Albanije zapremaju gorja građena pretežno od paleozojskog ,mezojskog i eruptivnog kamenja.Na sjeveru su Prokletije koje pripadaju Dinarskom gorju,a na istoku i jugoistoku Šarsko-Pindske planine:Mal'i,Gur i Zi (2073 m) i Gur i Topit (2373 m).U aluuvijalnoj obalnoj nizini ispinju se mjestimično brežuljci ,građeni od tercijarnih sedimenata.

**Učlanjen** : 18.11.2012

Tirana, glavni grad Albanije

Тирана (алб. Tiranë, Tirana) је главни и највећи град Албаније. По званичним проценама има 353.400 становника (2003). Тирана је основана 1614, а постала је главни град 1920. год.

Тирана се налази на координатама 41°48” север, 19°49” исток, у истоименој области и региону. Кроз град протиче река Ишем (Ishëm) и речица Тирана. Просечна надморска висина износи 110 метара.

Тирана је главни албански индустријски и културни центар. Најзначајније индустријске гране су: пољопривредна, текстилна, фармацеутска и металска. Тирана је доживела велики раст и успоставила много нових индустријских грана од 1920-их.

Тирана тренутно покушава да развије туристичку индустрију, мада су ови напори отежани због политичке нестабилности.

**Učlanjen** : 18.11.2012

Albanska kuhinja

Glavni obrok Albanac je ručak, a obično ga prati salata od svježeg povrća, kao što su paradajz, krastavci, zelene paprike, masline prelivene maslinovim uljem, octom i solju.

Ručak također uključuje glavno jelo od povrća i mesa. Morski specijaliteti su česti u primorskim oblastima kao Drač, Valona i Sarandë.

**Učlanjen** : 06.06.2011

Archaeological site of Apollonia

About eight miles outside the city of Fier lay the ruins of the notorious ancient city of Apollonia. The city flourished in the Roman period and was home of the renowned philosophical school. Founded in 588 BC by Greeks from Corinth, Apollonia is an emblematic city for the rich cultural-historic heritage of Albania. The Illirian city was the most significant of all the 30 cities in the ancient world, named after God Apollo. It is therefore home to many archaeological sites from different periods - Roman, Greek, Venetian, Albanian, etc. The monuments of this city hold the impressive 1000 years of history and preserved the spirit of the ancient legendary epochs with the imprint of their specific cultures.

Razmisli dva puta pre nego što otvoriš usta Albanija 2294901356

**Učlanjen** : 06.06.2011

Kruja Castle

Built during the 5th and 6th centuries, the Kruja Castle is one of the most famous forts of Albania and center of Skanderbeg's battle against the Ottoman Turks. It is distinguished with its elliptical shape with a total area of 2.25 hectares and surrounding walls which are reinforced by nine towers. They served as signal and observation post during times of war. Remains of a few houses could be still seen within the massive walls of the castle. Today the Kruja Castle is among the top attractions in Albania and source of pride and inspiration to Albanians.

Razmisli dva puta pre nego što otvoriš usta Albanija 2294901356

**Učlanjen** : 06.06.2011

Butrint

Situated on the Straits of Corfu, surrounded by gorgeous lagoon, Butrint is one of the most picturesque and remarkable sites in the in the Adriatic Sea region. It was an ancient Greek and later Roman city in Epirus, inhabited since prehistoric times and functioned as port from Hellenistic to Ottoman times. A nymphaeum, an aqueduct, a Roman bath and a forum complex were erected to make it typical Roman settlement. Today the city is home to several significant finds in archeology and a true archaeological wonder. It has been declared by UNESCO in 1992 a World Heritage Site.

Razmisli dva puta pre nego što otvoriš usta Albanija 2294901356

**Učlanjen** : 06.06.2011

Albanian Alps (Prokletije Mountains)

The mountain range called Prokletije Mountains (or Albanian Alps) extends from northern Albania, to southwestern Serbia and eastern Montenegro and is characterized by abundant rain. A lot of grazing sheep could be seen on the slopes of the enchanting and wild mountains. This is the perfect tourist destination for adventurers who seek for solitude, for alpinists or hikers, as there are not any marked trails. The mountain range is also known for the rich variety of its flora and fauna and for the Thetit National Park. The highest peak of the Albanian Alps is Maja Jezerece with height of 2694 m and is the second highest in Albania.

Razmisli dva puta pre nego što otvoriš usta Albanija 2294901356

**Učlanjen** : 06.06.2011

National History Museum, Tirana

The National History Museum of Tirana is the largest in the country and is located by the Skanderberg Square. It was designed by the Albanian architect, Enver Faja and opened on October 28, 1981. The museum offers rich variety of assorted exhibits, divided into different historic periods, which date from the beginning of humanity until present. Nice souvenirs upon exit are available, affordable and are half a price compared to the tourist shops situated around.

Albanija 8344137992_eb0e744d59