Znameniti Beograđani

Duško Gojković



Duško Gojković

Džez trubač i kompozitor koji kaže da je "pupkom vezan za Beograd". Ima impresivnu listu diskografskih izdanja (preko 160), samostalnih i onih na kojima je gostovao kao muzičar na izdanjima svojih kolega. Njegov CD "Samba Do Mar" je postigao veliki uspeh u svetu i nagrađen je prestižnom nagradom udruženja nemačkih muzičkih kritičara. Ovo su neka od legendarnih imena džez muzike sa kojima je svirao: Chet Baker, Stan Getz, Maynard Ferguson, Kenny Clarke, Gerry Mulligan, Sonny Rollins, Clark Terry, Woody Herman, Dizzy Gillespie, Dexter Gordon, Miles Davis... Studirao je na Beogradskoj Muzičkoj akademiji i Berkliju, živi u Nemačkoj ali i dalje svake godine drži koncerte u Beogradu, najčešće sa Big bendom radio Beograda u kome je sa 18 godina i počeo karijeru.

Branislav Nušić (1864-1938)



Branislav Nušić

Bio je dramski pisac, novinar, fotograf, dramaturg Narodnog pozorišta u Beogradu, upravnik Narodnog pozorišta u Sarajevu i Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, osnivač pozorišta u Skoplju, član Srpske akademije nauka. Diplomirao je prava.

Borio se u srpsko-bugarskom ratu 1885. godine. Bio je vicekonzul u Prištini (tada u Osmanskom carstvu) i opisivao stradanja srpskog stanovništva. Tokom aneksione krize 1908. godine, predvodeći demostrante koji su tražili rat sa Austrougarskom pokušao je na belom konju da uđe u Ministarstvo spoljnih poslova. Tokom I svetskog rata povlačio se sa srpskom vojskom preko Albanije, u tom ratu mu je poginuo sin jedinac. Jednom je rekao: "Moj humor, izazivajući smeh na usnama, ublažava surovost života." Njegove komedije ne zastarevaju i njegovi likovi su aktuelni u svakom vremenu.

Olivera Katarina



Olivera Katarina

Glumica i pevačica. Poznata je po izuzetnom glasu i specifičnoj interpretaciji ciganskih romansi, francuskih šansona i izvornih narodnih pesama iz Srbije. Glimila je u petnaestak filmova. Prvi veliki uspeh postigla je ulogom Koštane u Narodnom pozorištu u Beogradu. Najpoznatija njena uloga je iz filma "Skupljači perja" Aleksandra Petrovića koji je nagrađen na filmskom festivalu u Kanu. Pesma koju je tada pevala - "Đelem, Đelem", postala je zahvaljući njoj popularna širom sveta i prihvaćena kao nezvanična himna Cigana. U to vreme je smatrana jednom od najlepših žena u Evropi. Održala je i neverovatna 72 (sedamdeset i dva) uzastopna koncerta u Pariskoj Olimpiji. Dugo godina je bila ignorisana od filmskih producenata, nedavno se vratila na scenu ulogom u filmu Čarlston za Ognjenku i koncertima u Sava centru.

Pavle Paja Vuisić (1926-1988)




Pavle Vuisić

Bio je, po mišljenju mnogih kritičara i kolega, najbolji srpski filmski glumac (pozorište ga nije interesovalo). Smatrali su ga i jednim od najboljih evropskih glumaca, Orson Vels je tvrdio da je Paja bolji od njega. Dobitnik je mnogih nagrada za svoje uloge. Sve je ovo još zanimljivije kad se doda da je Paja nekoliko puta odbijan na prijemnom za Akademiju. Bio je neškolovani glumac koji nije voleo snimanja i koji nije izgovarao tekst kako je napisan. Ipak, bio je sposoban da odigra bilo kakvu ulogu bez greške. Nije se pretvarao, govorio je svima ono što je mislio. Bio je boem, pesnik, graditelj čamaca i mornar. Napuštao je Beograd nerado, samo zbog odlaska na snimanja, najviše je voleo da provodi vreme sa društvom u kafanama i na svom splavu na Savi. Voleo je jednu ženu i ostao je s njom do kraja života.