Kerber

Početkom osamdesetih godina u Nišu je delovala grupa Top koja je vremenom izgradila solidnu lokalnu reputaciju. Izvodili su strani, hard orijentisan materijal, imali su i svojih pesama, a paralelno su sarađivali sa pozorištem Treća polovina. Sastav nije imao stabilnu postavu jer su muzičari odlazili da sviraju koncerte sa tada već afirmisanom Galijom, pa bi se opet vraćali. Kada su se 1981. godine na okupu našli pevač Goran Šepa Gale, gitarista Tomica Nikolić, klavijaturista Branislav Božinović, bubnjar Zoran Stamenković (ujedno autor tekstova) i basista Zoran Madić odlučili su se za ozbiljnijirad i menjaju ime u Kerber. Naziv grupe je bio odabran sasvim u skladu sa hard rock ikonografijom, jer je Kreber mitološko biće, troglavi pas sa zmijskim repom koji čuva ulaz u podzemni svet.

Krajem novembra 1981. godine grupa organizuje prvi samostalni koncert u Muzičkom klubu u Nišu. Tokom 1982. godine intenzivno sviraju po Nišu i okolini i rade na svom materijalu. Uoči Omladinskog festivala u Subotici, Zoran Madić odlazi u JNA, a na njegovo mesto dolazi Zoran Žikić Sosa (ex Mama rock). Na Omladini pobeđuju sa pesmom "Mezimac" Nekoliko dana kasnije nastupaju na Tašmajdanu kao predgrupa na koncertu Galije. Jula meseca u beogradskom studiju Aquarius sa producentom Gordonom Roulijem, (Gordon Rowley), basistom grupe Nightwing, snimaju prvi album "Nebo je malo za sve". Zatim u Mančesteru miksuju snimke sa Roulijem.

Decembra 1983. godine sviraju kao predgrupa na koncertima Uriah Heep u Jugoslaviji, a tada im izlazi debi LP na kome su koncertno proverene pesme "Mezimac", "Nebo je malo za sve" i "Heroji od staniola". Početkom godine Zoran Stamenković dobija žuticu i privremeno ga zamenjuje Boban Ðorđević iz Generacije 5. Marta meseca nastupaju na Opatijskom festivalu, gde se svojim težim zvukom ne uklapaju u kristalnu atmosferu. U to vreme Sosa već izgrađuje imidž scenski najatraktivnijeg člana. Svira gitaru u obliku sekire, a na bini voli da bljuje vatru. Danak svojim scenskim egzibicijama plaća 19. maja na koncertu u Novom Sadu. Prilikom izvođenja tačke gutača plamena, zadobija po licu opekotine drugog stepena Uprkos savetima lekara, nastavlja koncert, a sledećih dana se na bini pojavljuje u zavojima i sa maskom. Dalje izvođenje te cirkuske tačke mu zabranjuju kolege iz grupe. U okviru proslave Dana mladosti, 25. maja 1984. godine sviraju sa vodećim domaćim sastavima na Trgu Marksa i Engelsa. Juna meseca nastupaju kao predgrupa na jugoslovenskim koncertima sastava Nightwing. Tokom jula u diskoteci Zana u grčkom mestu Paralija sviraju standardan rock program. U oktobru im se vraća Zoran Stamenković, a decembra sa Roulijem u Engleskoj snimaju drugi album. Tokom boravka u Britaniji nastupaju u klubovima u Liverpulu i Česteru.. Aprila meseca 1985. godine Zoran odlazi u JNA a za bubnjevima je opet Boban Ðorđević. Ubrzo izlazi LP "Ratne igre" na kome se pored studijskih snimaka nalazi i verzija "Mezimca" pod nazivom "Get Me Out", snimljena na nastupu u Liverpulu. Maja meseca ponovo sviraju na koncertu povodom Dana mladosti na Trgu Marksa i Engelsa, a nastupaju na stadionu Crvene zvezde u okviru YU rock misije. U Zagrebu, na Salati, prvi put sviraju 20 septembra. Početkom oktobra u grupu umesto Bobana Ðorđevića dolazi Dragoljub Ðuričić (ex Mama Co Co, YU grupa, Leb i sol). Novembra dobijaju nagradu Smeli cvet koju je za doprinose rock muzici dodeljivao SSOS. Juna 1986. godine u JNA odlazi Branislav Božinović, a zamenjuje ga Milorad Džmerković (ex Slomljena stakla, Peđa D'Boy Band). Treći LP "Seobe" snimaju sa producentom Komelijem Kovačem, a tekstove su im pisali Bora Ðorđević, Nikola Čuturilo i Dušan Arsenijević. Ðorđević sa Galetom peva u pesmi "Čovek od meda". Udarne pesme su i "Seobe", "Bolje da sam druge ljubio", "Kad ljubav izda" (u kojoj je kao citat uzet stih iz pesme "Mostarske kiše" Pere Zupca) i "Ne igram ruski rulet". Tokom 1987. godine drže oko dvesta koncerata, a popularnost im se posebno utvrđuje u Srbiji, Bosni i Makedoniji.

U proleće 1988. godine objavljuju album "Ljudi i bogovi" koji je producirao Ðorđe Petrović. Tekstove je radio Duško Arsenijević i oni u sebi nose i političke poruke. U leto iste godine grupu napušta Sosa, dugogodišnji zaštitni znak Kerbera. Novi član postaje Branko Isaković (ex Bulevar, Suncokret, Idoli). Sa starim klavijaturistom Banetom objavljuju živi album "12.12, 88." snimljen na koncertu u beogradskom Domu omladine. LP je prošao loše kod kritike i publike i grupa je po njegovom izdavanju napravila dvogodišnju pauzu. Krajem 1990. godine objavili su ploču "Peta strana sveta" u produkciji Šaše Habića i autorsku pomoć Bore Ðorđevića i Dragana Ilica. Kao gosti u pesmi "Tata mama", pevali su članovi dečijeg hora iz Zemuna, a Neša Petrović je pomagao svojim deonicama na saksofonu. Za retrospektivno veče Beogradskog proleća 91 obradili su pesmu "April u Beogradu" iz repertoara Zdravka Čolića, a taj snimak je objavljen na festivalskoj ploči "Beograde" (PGPRTB 1991). Zatim prave dužu pauzu tokom koje rade muziku za pozorišnu predstavu "Blues osmeh" i sviraju akustični koncert sa simfonijskim orkestrom i horom. Početkom 1996. godine objavljuju album "Zapis". Uz stare članove Galeta, Tomicu i Baneta tu su i novi: bubnjar Josip Hartl, basista Šaša Vasković i Goran Ðorđević koji svira udaraljke.


Diskografija

Albumi
"Nebo je malo za sve" (RTVU 1983.)
"Ratne igre" (RTVU 1985.)
"Seobe" (PGPRTB 1986.)
"Ljudi i bogovi" (PGPRTB 1988.)
"12 12.88"(PGPRTB 1989. koncertni)
"Peta strana sveta" (PGP RTB 1990.)
"Zapis" (PGPRTS 1996.)


ledzeppelinrock.blogger