Lazarov sindrom

Može li se zaista neko vratiti iz mrtvih?

Tačno je, ljude je medicinskom intervencijom moguće vratiti u život (mada se to ne dešava tako često kako sugerišu TV medicinske drame), ali ponekad stvari umeju da budu misterioznije.

Fenomen poznat kao Lazarov sindrom opisuje takve, „misteriozne“, slučajeve: Ljudi se „bude“ nakon što su naizgled umrli i pošto su napori za reanimaciju zaustavljeni.

Kako je moguće da ljudi ožive nakon što su proglašeni mrtvim?

Fenomen je dobio naziv po Lazaru iz Vitinije, biblijskoj ličnosti koju je oživeo Isus Hrist. Prema biblijskoj legendi, Lazar je vraćen u život nakon što je četiri dana ležao mrtav. Lazar je na Isusovu zapovijed ustao iz groba u kojem je bio pokopan. To je još jedan slučaj u kojem je Isus pred mnoštvom svjedoka izveo čudo.

U realnosti, kod ljudi se ovaj fenomen manifestuje najviše deset minuta pošto su napori za reanimaciju prestali; vreme proteklo od proglašenja smrti do „uskrsnuća“ u proseku iznosi sedam do osam minuta. Najčešće, beleži se kod pacijenata koji su doživeli srčani udar, imaju probleme sa disanjem, u slučajevima hemoragije i predoziranja drogama. Zajednički faktor u svim zabeleženim primerima je problem sa krvnim sistemom.

Neki slučajevi, klasifikovani kao Lazarov sindrom, praktično se i nisu desili ljudima koji su bili tehnički mrtvi. Radilo se o pacijentima s ekstremno „proređenim“ srčanim otkucajima. U takvim situacijama, ukoliko lekari procene da nema izgleda da pacijent povrati normalan srčani ritam, odustaje se od reanimacije. Ponekad, srce to uradi samo od sebe.

U literaturi su, međutim, opisana najmanje 23 slučaja pacijenata u asistoli – bez pulsa i električne aktivnosti srca – kod kojih se ono spontano vraćalo u rad.

Dobar primer ovoga desio se 2000. godine. Šezdesetšestogodišnjak, jedan od retkih slučajeva koji su detaljno opisani,  doveden je u operacionu salu sa aneurizmom trbušne aorte koja je procurila. Dato mu je nekoliko vrsta medikamenata i izvršena kompresija grudnog koša, pre nego što su ga hirurg i anesteziolog proglasili mrtvim; u 6:17. Davanje lekova i praćenje stanja je obustavljeno. U 6:27, dok je hirurg studentima držao predavanje upravo o tom slučaju, primetio je da pacijent, deset minuta ranije proglašen mrtvim, ima puls. Tim lekara bacio se na posao i vratio ga u život.

Može li se Lazarov sindrom kvalifikovati kao čudo?

Tek 45 do 55 odsto pacijenata koji se spontano vrate u život uspostave nakon toga normalan nivo neurološke aktivnosti. Ostali pretrpe teška oštećenja mozga, bilo usled lezija bilo zbog nedostatka cirkulacije za vreme dok su bili „mrtvi“. Istraživači, čuveni po tome da na svet gledaju u skladu s onim „čaša je napola prazna“, smatraju da se Lazarov sindrom može objasniti kao odložena reakcija na medikamente ili medicinski zahvat ili se pak može pripisati kvaru na opremi za praćenje vitalnih parametara pacijenata, te fenomenu maskiranja signala usled čega medicinsko osoblje i aparati nisu u stanju da ih registruju. Na primer, kod ljudi koji izrazito otežano dišu dolazi do tzv. prenapumpanih pluća, što za posledicu ima ekstremno nizak krvni pritisak i srčani ritam. Istraživači praktičarima preporučuju da u takvim slučajevima pacijenta produženo ostave na respiratoru.

mindreadingsblog

MISTERIJA LAZAREVOG SINDROMA: Ljudi se dižu iz mrtvih, a nauka nema objašnjenje

Lazarev sindrom je fenomen koji ukazuje na spontano vraćanje cirkulacije, čemu je obavezno prethodila bezuspešna reanimacija



Dr Sandip Džauhar (40), kardiolog, objavio je knjigu “Američki lekar izgubio iluzije”, u kojoj opisuje pacijenta sa koronarnog odeljenja koji se “vratio iz mrtvih”.

Pacijent Ričardson je bio na samrti i bilo je evidentno da da se njegovo telo predalo. Rađena mu je reanimacija, , elektrošokovi, kompresija grudnog koša.

Nakon četiri doze adrenalina od po miligram, doza se povećavala postepeno, prvo na pet, a potom i na deset miligrama, ali njegov puls se nije vraćao.

Nakon kardiopulmonalne reanimacije, dr Džauhar zatražio je da se pacijent poveže sa ultrazvučnim aparatom za snimanje srca.

- Srce mu je stalo, krvni ugrušci su ispunili srčane komore. U prostoriji je bila tišina, a ja sam proglasuo pacijenta mrtvim - opisao je doktor u svojoj knjizi.

Nakon proglašene smrti pacijent je oživeo. Sam, bez pomoći ikakvog aparata. Reč je o fenomenu Lazarov sindrom, koji ukazuje na spontano vraćanje cirkulacije, čemu je obavezno prethodila bezuspešna reanimacija.

Do sada je zvanično zabeleženo oko 40 slučajeva Lazarovog sindroma, koji je naziv dobio po Lazaru iz Vitinije kojeg je Isus Hrist oživeo.

Većina pacijenata kod kojih se sindrom pojavio je živela veoma karatko. Ričardson je do svoje druge smrti živeo oko 5 minuta. Ipak, 8 pacijenata je otpušteno iz bolnice bez ikakvog oštećenja i uz očuvane neurološke funkcije.

Lazarov sindrom i danas predstavlja veliku zagonetku, a mnogi stručnjaci smatraju da do njega dolazi zahvaljujući reanimaciji, jer se njenim prekidom navodno povećava pritisak u grudnoj šupljini, što omogućava krvi da se vrati u srce.

(Telegraf.rs / Izvor: thedailybeast)

Kao u horor filmu

Šezdesetosmogodišnja pacijentkinja je doživela infarkt i srce je prestalo da joj radi. Skinuli su je sa aparata, premestili u zasebnu prostoriju, gde je bolničarka 20 minuta kasnije primetila da diše i da se pomera ispod čaršava. Otpuštena je iz bolnice i umrla tri meseca kasnije - u snu.

“Novi život” pacijenta Ričardsona još je kraće trajao. Posle pet minuta, puls mu se izgubio i uprkos nekoliko doza adrenalina nije se vratio. Proglašen je mrtvim - po drugi put za deset minuta.

Ovaj fenomen i dan-danas predstavlja veliku zagonetku. Neki stručnjaci pretpostavljaju da prekid reanimacije povećava pritisak u grudnoj šupljini, omogućavajući krvi da se vrati u srce.

Opisani su i slučajevi pacijenata koji su doživeli moždanu smrt i pravili spontane pokrete pošto su skinuti sa aparata za disanje. Neki su se naježili po rukama i trupu, drugi brzo podizali i savijali ruke u laktovima, a neki pravili složene pokrete prstima. Ovi pokreti se ponekad događaju iako nema dotoka krvi u mozak, a neki lekari spekulišu da se oni generišu u kičmenoj moždini.

blic