Pevač, klavijaturista i flautista Branko Požgajec, gitarista Halil Mekić i basista Željko Mikulčić svirali su u prvoj polovini sedamdesetih godina u obnovljenoj verziji sastava Zlatni akordi. Po odlasku Halila Mekića u JNA pristupa im gitarista, flautista i pevač Ismet Kurtović koji ostaje u grupi i po povratku Mekića. Zatim objavljuju singl sa pesmama "Opet" i "Odlazak" i kreću na letnju turneju Jula 1974. godine počinju da rade sa Borisom Turinom koji zapušta aktivnu karijeru stonotenisera i potpuno se posvećuje bubnjevima. Turina je još polovinom šezdesetih počeo da piše tekstove za hitove Crvenih koralja i drugih grupa ("Drvosječa da sam ja", "Bez djevojke") i svirao je bubnjeve u Crvenim koraljima i Zlatnim akordima, ali onim koje je predvodio pevač Duško Lokin. Da bi izbegli zabunu, Požgajčevi Zlatni akordi menjaju naziv u Novi akordi, a 12. oktobra 1974. godine odlučuju se za novo ime Drugi način. Naziv je preuzet iz pesme Frederika Garsije Lorke "Na drugi način" a logo grupe je uradio strip autor Igor Kordej.
Svoje nove pesme redovno predstavljaju publici na nastupima u zagrebačkom klubu Big Ben, a u krajem 1974. godine o svom trošku snimaju debi album. U Jugotonu ih odbijaju, a ugovor sa diskografskom kućom Suzy raskidaju zbog neslaganja oko koncepcije omota. Najzad ih prihvataju u PGP RTB-u i to samo zato što se tadašnjem uredniku dopao luksuzan omot pa je ugovor potpisan bez preslušavanja muzike. Konceptualnom pločom, koja se bavi temom samoće, napravili su presedan na dotadašnjoj sceni. Pod jakim uticajem sastava Wishbone Ash, Deep Purple i Free, sa dve flaute i dve gitare u postavi i jasno orijentisanim hipi stilom, brzo su osvojili pozicije na terenu, tako da je ploča kasnije godinama doštampavana. Muziku su komponovali Požgajec i Kurtović, a tekstovima i koncepcijom ploče bavio se Turina.
Krajem 1976. godine Požgajec odlazi u JNA, a tokom njegovog odsustva grupu napuštaju obojica gitarista, Kurtović i Mekić Oni formiraju sastav Nepočin koji čine i basista Bozo llić, klavijaturista Damir Šebetić i bubnjar Branko Knežević. Naziv uzimaju iz pesme Vaska Pope "Nepočin polje", jer je Kurtović tokom boravka u JNA igrao u pozorišnoj predstavi "Pa ti ne umeš da se voliš" na tekst Vaska Pope, a u režiji Petra Zeca i produkciji Pozorišta dvorišta. Debi LP "Svijet po kome gazim" (PGP RTB 1978.), za koji je omot uradio Igor Kordej slabo je prošao kod kritike, pretežno zbog kitnjaste muzike i nategnutih tekstova. Po povratku Požgajca iz JNA, Drugi način nastavlja rad sa novim gitaristima Brankom Bogunovićem i Nikolom Gečevićem (ex Stakleno zvono). Objavljuju singlove i redovno sviraju po čitavoj Jugoslaviji, Zatim opet dolazi do promena. Napuštaju ih Bogunović koj formira jazz rock grupu Obećanje proljeća Gečević koji pravi sastave Žuta minuta i Regata. U grupu dolaze bubnjar Miroslav Budanko i gitarista Robert Krkač, Zatim se u Drugi način vraća stari gitarista Ismet Kurtović i dovodi basistu Bozu Ilica. Kada je Krkač prešao u Film, uzimaju novog gitaristu Danijela Veličana U toj postavi snimaju album "Ponovno na putu" kojim ne postižu prethodni uspeh, ali redovno sviraju tako da na turneji drže preko sto pedeset koncerata, gde često izvode i strani materijal.
Budući da im muzički trendovi nisu išli na ruku, postepeno se povlače sa scene i nastupaju samo na prigodnim koncertima. Posle duge pauze, krajem 1992. godine Branko Požgajec ponovo snima stare pesme sa njihovih ploča i objavljuje ih uz dve nove na kompilacijskom CD-u Sa njim u postavi su Bozo llić, gitarista Davor Senčar (ex Legija), bubnjar Dražen Kovač (ex Regata) i pridruženi članovi, gitarista Ernest Vinković i klavijaturista Branko Bardun. Početkom 1996. godine Ismet Kurtović je objavio solo CD "Moje najljepše pjesme" na kome su se našle pesme koje je komponovao za Drugi način i Nepočin, a tu su i dve verzije nove "Mojoj dragoj BiH"
Čet 15 Sep - 10:58
