Ljuba Tadic

Ljuba Tadic





Ljubomir Ljuba Tadić (31.5.1929. - 28.10.2005.) je srpski pozorišni, filmski, televizijski
i radio glumac, koji je uživao reputaciju jednog od najvećih imena jugoslovesnkog glumišta.
Rođen je u Uroševcu 31. maja, 1929. godine. Pre upisa akademije debitovao je na sceni
kragujevačkog pozorišta Joakim Vujić, 1944. godine. Zatim odlazi u Beograd, gde upisuje
glumačku akademiju u klasi profesora Joze Laurenčića, 1953. Bio je član Beogradskog dramskog
pozorišta, Narodnog pozorišta u Beogradu, Jugoslovesnkog dramskog pozorišta i Ateljea 212
a igrao je u skoro svim pozorištima u bivšoj Jugoslaviji. „Jedino u pozorištu 'Boško Buha' nisam
igrao. Nisam mogao, ovako glavat, da plašim decu.“
Godine 1956. igrao je Vladimira u Čekajući Godoa u prvoj sezoni Ateljea 212, što jeujedno bilo
i prvo igranje Godoa u istocnoj Evropi. U Ateljeu 212 našao se i u svojo poslednjoj ulozi, glumeći
kralja Lira par meseci pre smrti.
Sa svojom trećom ženom Snežanom Nikšić, osnovao je i vodio pozorište „Magaza“ 1983. godine
u Knez Mihailovoj ulici, a sa glumcem Radetom Šerbedžijom pokrenuo je privatni teatar Preduzeće

za pozorišne poslove (PPP), 1990. godine.
Njegovoj sahrani prisustvovali su ansambli svih pozorišta, kao i državni zvaničnici. Komemoracija
je završena audio-zapisom čuvenog Sokratovog monologa iz drame “Sokratova odbrana i smrt”,
koji je simbol glumačkog umeća Ljube Tadića: “No vreme je da krenemo, ja u smrt, a vi dalje kroz
život. Ko od nas ide bolje, to niko ne zna.”
Sahranjen je u Aleji velikana na beogradskom Novom groblju.

wikipedija

Filmografija Ljube Tadica

Film "Sibirska Ledi Magbet"

Snimak filma "Sibirska Ledi Magbet"

Film " Poseban tretman " - 1980.

Kratak sadržaj: Doktor Ilić radi u bolnici za prinudno lečenje alkoholičara.
 Sprovodeći svoj "poseban tretman" sastavljen od fizičkih vežbi, dijete
 jabukama, isceliteljskog dejstva Vagnerove muzike i psihodrame, on sa
grupom od šest pacijenata odlazi u posetu pivari u kojoj je veliki problem
 alkoholizam na radnom mestu. Iz događaja koji slede otkriva se da doktor
primenjuje svoj način lečenja pacijenata kako bi mogao da izrazi svoju,
 u suštini, despotsku i hipokritsku ličnost.