Anđelina Džoli

Divlja i nesputana diva




Dugonoga, punačkih usta, dubinski plavih očiju, otmena, seksi, podjednako privlačna i muškarcima i ženama, Anđelina Džoli verovatno bi uspela u svetu filma i bez posedovanja talenta i glumačkog nasleda. Na filmskom platnu i naslovnim stranama brojnih magazina pojavila se naglo pre deset godina i od tada opčinjava milione obožavalaca širom sveta




Uz troje usvojene dece i biološko dete s holivudskim zavodnikom Bredom Pitom, te predanosti ulozi ambasadorke dobre volje UN-a, filmska diva Anđelina Džoli se u proteklih nekoliko godina posve promenila. Dobitnica "Oskara" i tri "Zlatna globusa" je, kažu njeni poznavaoci, napokon pronašla sreću i smisao života. Dok mnoge holivudske zvezde svim silama izbegavaju medije, Anđelina otvoreno govori o svom često zamršenom i neobičnom životu.

Anđelina Džoli je rođena 4. juna 1975. godine u Los Anđelesu kao drugo dete američkog glumca Džona Vojta i Maršelin Bertran, glumice francusko-irokeškog porekla. Par se razveo kada je Anđelini bilo samo godinu dana. Anđelinin stric je slavni američki muzičar Džon Vesli Vojt, alijas Čip Tejlor, autor hita "Wild Thing". Kumovi, francuska filmska zvezda Žaklin Biest i nemački glumac i reditelj, oskarovac Maksimilijan Šel, dali su joj ime Džoli, što na francuskom znači zgodna, a glumica ga danas koristi kao prezime. Maršelin Bertran, koja se zbog Anđeline i njenog dve godine starijeg brata Džejmsa odrekla glumačke karijere, posle razvoda se s decom preselila u Njujork. Još kao devojčica Anđelina je bila jako nestašna i nesvakidašnja. U osnovnoj školi se pridružila
grupi devojčica "Kissy girls" koje su za vreme odmora lovile dečake i ljubile ih dok oni ne bi počeli da vrište. Banda je rasturena kada je direktor škole pozvao roditelje devojčica na razgovor.




Krenula je na časove glume na čuvenom "Lee Strasberg Theatre Institute".Tri godine kasnije, 1989, oprobala se kao manekenka, ali je retko prolazila na kastinzima. Iz dana u dan četrnaestogodišnja devojčica je postajala sve nesigurnija i povlačila se u sebe. Prestala je da ide i na časove glume. Posle dve burne i košmarne godine, tokom kojih je Maršelin Bertran jedva izlazi na kraj s kćerkom, 1991. devojka se primirila i ponovo se posvetila glumi.

Paralelno sa učenjem glume, šesnaestogodišnja Anđelina se opet oprobala kao manekenka u Los Anđelesu, Londonu i Njujorku, ovoga puta s većim uspehom. Pojavila se i u spotu svog kolege iz srednje škole Lenija Kravica "Stand  By My Woman" i Roling Stonesa "Has Any Seen My Baby". Međutim, ponuda za filmske uloge još nije bilo, osim što se pojavila u pet studenskih radova njenog dve godine starijeg brata Džejmsa Hejvena, koji je studirao režiji na filmskoj školi na kalifornijskom univerzitetu. Njene prve filmove: "Cyborg 2" 1993, "Hackers" 1995, i "Foxfire" 1996. kritika je loše ocenila.. Sredinom 1994. se udaje za britanskog glumca Džonija Lija Milera, koga je upoznala  na snimanju filma o bandi hakera koja spašava svet. Sa njim se venčala u nekonvencionalnoj venčanici sastavljenoj od crnih kožnih pantalona i bele majice na kojoj je vlastitom krvlju bila ispisala Milerovo ime. Brak je trajao samo osamnaest meseci, mada su se razveli tek 1999. a iza formulacije o nepremostivim razlikama krije se to da joj je britanski glumac dosadio jer se na snimanju filma "Foxfire" preko ušiju zaljubila u partnerku - manekenku Dženi Šimicu.






Izvor:Paunpress