Zanimljivosti iz sveta arheologije

U Japanu nađen nakit napravljen u Rimskom carstvu

Japanski arheolozi saopštili su da su u jednoj grobnici iz petog veka kod Kjota našli nakit od stakla koji je verovatno napravio umetnik iz vremena Starog Rima.


Nakit, za koji se veruje da je napravljan između prvog i četvrtog veka naše ere našli su arheolozi iz Nacionalnog instituta za kulturno nasleđe. To su tri staklene pozlaćene perle žute boje.

“To su višeslojni stakleni predmeti koji su medju najstarijim ikada pronađenim u Japanu, a bez sumnje su napravljeni u Rimskom carstvu, i onda poslati u Japan”, rekao je naučnik iz Instituta, Tomomi Tamura.

Rimsko carstvo trajalo je od 27. godine pre nove ere do 476. nove ere.

Istoričari su utvrdili da su Rimljani trgovali i sa zemljama delekog Istoka, posebno sa Kinom.

U podrumu Muzeja pronađen kostur star 6500 godina

Arheološki muzej u Filadelfiji saopštio je da su njegovi radnici u podrumu pronašli izuzetno redak ljudski kostur star 6500 godina koji se u muzeju čuvao više od 80 godina.



"Penn Museum" je objavio da je ranije izgubio svu dokumentaciju u vezi sa kosturom, koji potiče iz razdoblja od 4500 godina pre Hrista. Ipak, nedavno su u sklopu digitalizacije starih dokumenata pronađeni podaci da je kostur dospeo u muzej posle zajedničke ekspedicije "British Museuma" i "Penn Museuma" u Mesopotamiji koja je trajala od 1922. do 1934. godine.

Muzealci su utvrdili da je kostur iskopan oko 1930. u sklopu istraživanja kraljevske grobnice u gradu Uru. Istraživanje je predvodio slavni arheolog Leonard Vuli. Njegov tim pronašao je kostur 12 metara ispod ostataka same grobnice, koja je datirana u 2500 godinu stare ere. Naučnici su naveli da je kostur pripadao snažnom muškarcu visokom oko 178 cm koji je umro u svojim ranim pedesetim godinama.


b92

Otkriven “Crveni Kamen”, grad Maja u Meksiku



Kampeče, Meksiko – Veliki majanski grad nazvan Chactun ili Crveni Kamen, otkriven je u džunglama nizije Centralnog Meksika. Radi se o oblasti koju su nekada koristile drvoseče, ali koja je tek nedavno istražena od strane arheologa opremljenih modernom tehnologijom. Veličina grada i njegovih piramida, palata i trgova sugeriše da je u pitanju bilo dugoročno sedište vladara pre nekih 1.400 godina .



” U pitanju je jedan od najvećih lokaliteta u centralnoj niziji, uporediv po svom obimu i veličini svojih objekata sa lokalitetima Becan, Nadzcaan i El Palmar” objasnio je slovenački arheolog Ivan Sprajc.

Naziv jednog od vladara, K’inich B’ahlam je takođe pronađen urezan na jednom mestu unutar arheološkog lokaliteta. Arheolozi se nadaju da će im Crveni Kamen pomoći da bolje razumeju odnose između gradova Maja.





antikvarneknjige

Callanish Stones: Škotski Stonehenge



Iako je Stonehenge danas jedna od najposjećenijih arheoloških lokacija i najpoznatiji monumentalni krug kamenja, on sasvim sigurno nije jedini. Jednako impresivna tvorevina može se pronaći i nedaleko u Škotskoj na zapadnoj obali otoka Lewis, kod mjesta Callanish. Callanish Stones, poznat i kao Standing Stones ili Škotski Stonehenge je kameni krug postavljen oko velike stijene visoke 5 metara, do kojeg vodi ‘aleja’ kamenih blokova dugačka više od 80 metara.



Callanish Stones je izgrađen 2900-te i 2600-te godine prije nove ere, iako se vjeruje da su na ovoj lokaciji bile građevine i prije 3000 godine pne. Kasnije je dodana i jedna grobnica, a njeno uništenje nam govori da je lokacija napuštena nekad između 2000 i 1700-te godine pne.



pixelizam.

PRONAŠAO TUNEL U PODRUMU: Šokirao se kada je saznao iznad čega je živeo!

Pukom slučajnošću otkriven je najveći podzemni grad u Turskoj koji je ukopan 85 metara ispod zemlje



Muškarac iz Kapadokija renovirao je kuću 1963. godine, ali je u podrumu pronašao tunel koji vodi u drugu prostoriju, a potom su se samo nizala nova otrkića.



Pukom slučajnošću otkriven je najveći podzemni grad u Turskoj koji je ukopan 85 metara ispod zemlje. Kroz njega teče voda za piće, ima niz ventilacionih sistema, pojedinačnih stanova, prodavnice, bunare, sobe gde se čuvalo oružje...



U podzemnom gradu je pronađena i škola, a otrkiveno je i groblje. Daljim analiziranjem utvrđeno je da je u gradu moglo da živi 50.000 stanovnika, a najverovatnije je nastao u 7. ili 8. veku pre nove ere.




kurir

Posle 4.000 godina u Rusiji otkriven oklop napravljen od kostiju

Izvor:Dejli mejl

Savršeno očuvan oklop iz Bronzanog doba, potpuno napravljen od kostiju, otkriven je u Sibiru pošto je bio zakopan 3.500-3.900 godina. Arheolozi pretpostavljaju da je reč o ratnom trofeju, budući da nije sahranjen zajedno sa pripadnikom "elitne" vojske za koga je napravljen.


Oklop je najverovatnije izrađen od kostiju losa, jelena i konja, ali će se to sigurno znati tek nakon ispitivanja.

“Možda je reč o poklonu ili objektu razmene, a možda i o ratnom plenu”, navodi “Sajbirijan tajms”.

Arheolog Boris Konikov ističe da su “takvi oklopi bili veoma cenjeni i da su bili dragoceniji i od samog života, jer su spasavali život”.

Veličanstvena borbena uniforma, nađena u Omsku u okviru iskopavanja koja su prethodila izgradnji hotela sa pet zvezdica, sada će biti očišćen i restauriran.


Stručnjaci se spore oko toga zašto je tako dragoceni predmet zakopan.

Jurij Gerasimov sa Instituta za arheologiju i etnografiju u Omsku veruje da je na mestu na kome je nađen bilo svetilište, mada za to ne postoje dokazi.

“Oklopi su imali ogromnu materijalnu vrednost. Ne postoji logično objašnjenje zašto bi ga neko zakopao u zemlju ili dugo skrivao, zato što bi spojevi i kosti propali. Takvi oklopi zahtevaju neprekidno održavanje”, kaže Gerasimov.

“Zbog toga u ovom trenutku možemo samo da nagađamo ko ga je zakopao i zašto. Da li je reč o nekakvom obredu, ili žrtvovanju? Za sada to ne možemo da kažemo”, dodaje on.

On je, međutim, siguran da je oklop pripadao “junaku”, pripadniku “elitnih jedinica koji je poznavao specijalnu tehniku ratovanja”.

Oklop je mogao da “pruži zaštitu od oružja korišćenog u to vreme - strela sa vrhovima od kosti i kamena, noževa sa sečivima od bronze, kopalja s bronzanim vrhom i sekira od bronze.

Kraljica Persefona otkrivena na podnom mozaiku u Grčkoj

Podni moziak dimenzija 4,5 sa tri metra, otkriven je u ogromnoj grobnici koja je iskopana u avgustu u Amfipolisu, gradu na severu Grčke. Grobnica potiče iz 4 veka pre nove ere


Had i Persefona (desno) na mozaiku

ATINA - Impozantan mozaik otkriven u najvećoj antičkoj grobnici ikada pronađenoj u Grčkoj opisuje mit otimanja Persefone, Zevsove ćerke koja je postala vladarka podzemlja, saopštilo je grčko ministarstvo kulture.


Podni moziak dimenzija 4,5 sa tri metra, otkriven je u ogromnoj grobnici koja je iskopana u avgustu u Amfipolisu, gradu na severu Grčke. Grobnica potiče iz 4 veka pre nove ere.

Na drugom delu mozaika sastavljenog od crnih, belih, plavih, crvenih, žutih i sivih kockica prikazana je dvokolica koju vozi bradati muškarac i grčki bog Hermes koji hoda i osvrće se da osmotri vozača.

Ostatak mozaika, koji je ove nedelje otkriven do kraja, pokazuje i ženu u dvokolici sa tužnim izrazom lica i ispruženom rukom.

Ta figura mlade žene sa crvenom kosom, belom haljinom i narukvicom na levoj ruci pokazuje otmicu Persefone, navelo je ministarstvo.

Prema grčkoj mitologiji Persefonu je oteo bog podzemlja Had i uzeo za ženu. Zevs je pod pritiskom Persefonine ožalošćene majke Demetre, poslao Hermesa da je vrati. Ali Had joj je dao da okusi nar - voće života - i tako učinio da deo svake godine provede sa njim.

Katerina Peristeri, šef iskopavanja, rekla je novinarima da je tema mozaika vezana za smrt.

"Ali scena predstavljena u formi mozaika je jedinstvena u Grčkoj", rekla je državni sekretar u ministarstvu kulture Lina Mendoni.

Spekulise se ko je izgradio nalazište, od Roksane, persijske supruge Aleksandra Velikog, do Olimpije, kraljeve majke ili jednog od njegovih generala.

"Prerano je reći da li je ovo kraljevska grobnica", rekla je Peristeri a prenosi AFP.

Grobnica sadrži tri grobne odaje, od kojih su dve otkrivene. Arheolozi u subotu počinju rad na trećoj odaji.


tanjug

Petsto milenijuma stara „žvrljotina“


Evropski arheolozi otkrili su jednostavan crtež na jednoj slatkovodnoj školjki staroj 500.000 godina uz ocenu da je to najstariji geometrijski oblik koji je nacrtao čovek.

U časopisu Nejčer (Nature) navodi se: „Autor crteža je praistorijski čovek - Homo erektus koji je tada živeo na obali reke Solo na indonežanskom ostrvu Java. To je najstariji grafički izraz koje je čovek svojom rukom napravio“, izjavio je arheolog Fransisko Eriko.



Po njegovim rečima, to je prvi ljudski crtež napravljen s namerom. Crtež prikazuje cik-cak liniju.

„Ne znamo zašto je čovek to nacrtao. Možda je to bio znak vlasništva, neki lična šifra ili poklon“, rekla je naučnica Žozefina Jordens sa Univerziteta „Lajden“ u Holandiji.

Ona je rekla da se nacrtani geometrijski oblici smatraju znakom modernih kognitivnih sposobnosti čoveka.

Cik-cak linija napravljena je šiljatim alatom odmah pošto je školjka izvađena iz reke i još imala zaštitni sloj, naveli su naučnici i dodali da je zbog toga „gravirani crtež“ očuvan.



„To otkriće je iznenađujuće pošto je većina praistorijskih otisaka stara oko 300.000 godina. Ipak, ne smatramo da je reč o umetnosti ili simbolu kao na sličnim, ali složenijim crtežima otkrivenim u Južnoj Africi, koje je čovek napravio pre oko 100.000 godina“, zaključila je holandska naučnica.


rts

10 najvećih arheoloških otkrića u 2013.

Slučajni pronalazak jednog skeleta prilikom gradnje novog parkinga, o kome se poslednjih nekoliko godina najviše spekulisalo, dobio je naučnu potvrdu da su to zemni ostaci engleskog kralju Ričarda Trećeg i to je američki dvomesečnik “Arheolodži” proglasio za najvažnije arheološko otkriće u prošloj godini.

Izgled lica Ričarda Trećeg reprodukovan na osnovu pronađenih ostataka

U broju za januar/februar stručno glasilo američkih arheologa, prema višegodišnjoj tradiciji, načinilo listu 10 najvažnijih arheoloških otkrića u svetu u prethodnoj godini i odabir je veoma šarolik od skeleta Ričarda Trećeg koga je Šekspir proslavio dramom “Ričard Treći”, preko neopljačkane grobnice vladarke civilizacije Vari koja je prethodila Inkama u Peruu, najstarije lobanje nađene u Gruziji stare 1,8 miliona godina, mumificiranog leša starog 6000 godina izvađenog iz trestišta u Irskoj, avionskog laserskog snimka kompleksa Angkor Vat u Kampućiji koji je doneo sasvim nova saznanja o tom spomeniku svetske kulturne baštine, do podataka o otkrićima do kojih se došlo praćenjem tunela koje kopaju krtice.

Skelet engleskog vladara otkriven u Lesteru

Gužva oko dileme da li je skelet otkriven 2012. u Lesteru star 500 godina zaista ono što je ostalo od poslednjeg vladara iz kuće Jork nije prestala sve dok konačno nije nađen DNK dalekog krvnog srodnika na osnovu koga je dobijen neoboriv dokaz da je to zaista kostur Ričarda Trećeg koji će tek ovih dana dobiti konačno svoje mesto uz svoje pretke. Obred pohranjivanja Ričardovih zemnih ostataka biće izveden prema ritualu iz 15. veka pošto je nađen dokument koji ga precizno opisuje.

Zanimljivo je da su iste godine u Engleskoj na drugim gradilištima parkinga nađeni još neki značajni arheološki ostaci, kao što je 1700 godina staro groblje, a u Škotskoj je nađeno osam skeleta lociranih oko groba srednjevekovnog plemića što bi mogli biti ostaci njegovih rođaka.


Lobanje pronađene u Gruziji pripadaju Homo erektusu

Na drugo mesto po značaju stavljeno je otkriće pet lobanja na lokalitetu Dmanisi u Gruziji koje su stare između 1.800.000 i 1.500.000 godina i pripadaju Homo erektusu što je starije od svih dosadašnjih tragova čovekovog pretka izvan Afrike.


Najneobičnija je jedna lobanja kod koje je lice znatno veće nego kod ostalih, a prostor za mozak manji. Prema rečima stručnjaka, da je ova lobanja nađena u fragmentima verovalo bi se da pripadaju različitim vrstama hominida.


Na treće mesto po značaju stavljeno je otkriće monumentalnog kompleksa izgrađenog od kamena oko 20 kilometara istočno do Rima koji se datira u četvrti vek pre nove ere. U samom Rimu ne postoji ovako veliki kompleks građevina te starosti ,a čije su dimenzije veličine jednog gradskog bloka (22.000 kvadratnih stopa).


Lokalitet nazvan Gabil nema paralele u periodu kada je Rim bio republika, jer tada nisu podizane tako raskošne i monumentalne građevine. Za sada nije utvrđeno da li je to bio neki javni kompleks ili privatna palata, ali nadmašuje i najveće vile sačuvane u Pompejima. Kompleks ima kolonade, podove sa geonetrijskim šrama monumetalno stepenište i tragove zidnog slikarstva.


Neotvorena grobnica iz perioda civilizacije Vari

U okviru nekropole na severu Perua ekipa arheologa sa Univeziteta iz Varšave i Katoločkog univerziteta iz Lime našla je, početkom prošle godine, neotvorenu grobnicu iz perioda civilizacije Vari koja je dostigla svoj vrhunac pre 1200 godina. Njoj je pripalo četvrto mesto na listi važnih otkrića.

U odvojenim prostorijama su nađeni ostaci četiri vladarke, koje su bile okružene sa 40 pokonica plemenitog porekla sahranjenih u sedećem položaju, a preko ovih pokojnica bili su rasuti ostaci sedam ljudskih žrtava. U ovom grobnom kompleksu nađeno je 1.300 artefakata, među kojima su ukrasi za uši kakve su nosili vladari, predmeti od zlata, ostaci tkanina koje su vredele više od zlata, kao i izuzetni primerci dekorisane keramike.


Do sada su već nađeni vladarski grobovi, ali ovo je prva grobnica kraljica na osnovu koje može da se dobije slika o mestu i ulozi žena u tom društvu.


Na petom mestu je najstarija mumija nađena u tresetu u Evropi koja je iskopana u Tresetišu Kešel u Irskoj. “Kešelski čovek” pripada ranom bronzanom dobu i datiran je u 2000. godinu pre nove ere što znači da je je oko 600 godina stariji od do sada otkrivenih pokojnika čija su se tela konzervirala u tresetu a ima ih osim ostrva u Velikoj Britaniji i na severu Evrope.


Otkriće reljefa na kamenju koje je bilo potopljeno u jezeru Vinemuka u Nevadi našlo se na petom mestu pošto je to prvorazredna senzacija za poznavanje paleoindijanaca za koje se znalo da su bili lovcu na mamute a ne i umetnici.



Zahvaljujući datiranju pomoću ugljenika utvrđeno je da su ovi reljefi stari oko 15.000 godina. Nije još razjašnjeno šta je trebalo da znače ovi reljefi jer su uglavnom geometrijskih oblika, ali su sada izvan vode koja se u međuvremenu povukla a lokalni starosedeoci ih smatraju za sveto kamenje.


U Kampućiji su ove godine izvršena snimanja najsavremenijim uređajima Angkor Vata koja su pokazala da je ovaj kompleks hramova zahvatao mnogo veću površinu od one koja je obuhvaćena postojećim širokim kanalom. Izvan ograđenog prostora nalazila su se urbana naselja koja su višestruko veća od površine hramova. Naučnici veruju da prenaseljenost prostora oko hramova bila uzrok što su napušteni.


Rekonstrukcija izgleda lica na osnovu lobanje

Ovom otkriću je dato sedmo mesto dok je osmo pripalo lobanji 14-godišnje devojčice na kojoj se jasno vide tragovi ljudožderstva u Džejmstaunu, prvoj koloniji u Severnoj Americi. Tako je potvrđeno da je sačuvani opis kanibalizma tokom strašne zime 1609-1610. autentičan i koliko je bilo teško da se sačuva ova prva naseobina u Noovm svetu.


Na devetom mestu je otkriće najstarije luke izgrađene u drevnom Egiptu na Crvenom moru i nađeni predmeti koji ukazuju da se radilo o mestu gde su pristajali brodovi potiču iz vremena Četvrte dinastije a to je vreme gradnje piramnida u Gizi od 2551 do 2528 pre nove ere.


Na poslednje mesto su dospeli neobični “asistenti” arheologa, jazavci, krtice, pa čak i delfini. Zahavaljujući prekopavanju terena jednog jazavca nađeno je devet grobova starih 900 godina koje sada istražuju stručnjaci, dok je krtica kopajući tunel izbacila na površinu neke artefakte iz drugog veka. Delfini trenirani da nalaze mine otkirli su u Pacifiku jedna izuzetno redak torpedo iz 19 veka.


blic

5 Neobičnih arheoloških pronalazaka


Sve što više otkrivamo istoriju, saznajemo da su naši preci bili napredniji nego što to uglavnom mislimo. Koristili su antibiotike prije više od 2.000 godina, svirali su prije 40.000 godina, te koristili predmete o kojima danas ne znamo apsolutno ništa.

Ovo su samo neki od arheoloških pronalazaka koji su zagolicali maštu mnogih arheologa širom svijeta…


5. Drevni antibiotik


Prvo dokumentovano otkriće antibiotika desilo se 1877. godine, a dokumentovali su ga Robert Koch i Louis Pasteur. Ipak, Selman Waksman Abraham, američki naučnik i mikrobiolog je otkrio niz antibiotika koji su na kraju spasili milione života. Upravo se on često i naziva “Otac antibiotika”.

Ali ovo nisu bili prvi antibiotici na svijetu. u Nubiji su pronađene kosti koje pokazuju tragove tetraciklina, antibiotika koji se koristi i danas, a stare su oko 2.500 godina! Kako su ovi drevni narodi koristili antibiotike? Pili su pivo! Proizvodili su kvasac, gljivice koje sadrže antibakterijska svojstva i koje se koriste za proizvodnju piva. Arheološki nalazi su pokazali da su u to vrijeme i ordrasli i djeca pili pivo kao lijek.

Festski disk


Festski disk je artefakt pronađen na Kritu, u vrijeme vladavine Minojske civilizacije, u periodu između 3. i 2. stoljeća prije nove ere.

Jako malo stvari se zna o ovom objeku. Znamo da je napravljen od gline i da je možda star oko 2.300 godina, s obzirom da neki arheolozi čak sumnjaju u njegovu autentičnost. Otkriven je 1908. godine za vrijeme iskopavanja Festskog dvorca. Na njemu se nalazi 241 otisak i 45 simbola. Budući da ništa slično nije pronađeno iz tog razdoblja, arheolozi nisu upjeli dešifrovati sadržaj diska.

Visby leće


Visby leće su predmeti napravljeni od gorskog kristala (kvarc) koji su pronađeni u nekoliko vikinških grobova na otoku Gotland, Švedska. Ove leće, koje su uglavnom bile smještene u srebrene nosače, datiraju iz 11. ili 12. stoljeća.

Poput modernog povećala, Visby leće su mogle uvećavati stvari i na taj način pomoći umjetnicima i majstorima tog vremena da se fokusiraju i na najsitnije detalje. Pored toga, leće su mogle usredotočiti svjetlo, pa se vjeruje da su bile korištene i za paljenje vatre, ili čak i za spaljivanje otvorenih rana kako bi zaustavili krvarnje i sprječili infekcije.

Rimska dodekaedara


Rimska dodekaedara je maleni metalni objekat u obliku dodekaedare sa iskruženim krugovima u sredini. Ovi objekti su pronađeni širom pdručja nekadašnjeg Rimskog carstva, a njihova prava svrha i do današnjeg dana ostaje potpuna misterija.

Neki arheolozi tvrde da se ovaj objekat koristio kao svijećnjak, dok drugi opet napominu kako standardne svijeće u Rimskom carstvu i nisu bile baš popularne, s obzirom da su rimljani više koristili uljane lampe. Neki opet sugerišu da su se dodekaedare koristile kao pomoć za mjerenje udaljenosti… Uglavnom, to su sve teorije i špekulacije, a prava svrha Rimske dodekaedare ostaje misterija.

Drevna flauta


Pronađena u Ach Dolini u južnoj Njemačkoj, ovo je gotovo netaknuta flauta sa pet rupa koja je iznenađujuće precizno isklesana kamenom u kost ptice. Flauta je stara najmanje 35.000 godina, a u njezinoj blizini su pronađeni ostaci još nekoliko sličnih muzičkih instrumenata, što nam govori da su čak i ljudi u kamenom dobu uživali u muzici.

Jedan takav sličan objekat pronađen je i u Sloveniji, a poznat je kao “Divje Babe”. Njegova starost se procjenjuje na 43.000 godina. Dok jedni (respektabilni) izvori tvrde da je flauta iz Njemačke najstariji instrument na svijetu, drugi tvrde da je to ipak flauta iz Slovenije. Više detalja o najstarijem instrumentu na svijetu kad se arheolozi dogovore . (Slika iznad: Flauta iz Njemačke lijevo, flauta iz Slovenije desno)

Našli neprocenjivo blago
IZVOR: B92

Ronioci rekreativci iz ronilačkog jednog kluba u Izraelu našli su blago neprocenjive vrednosti, najveće ikada pronađeno na teritoriji te zemlje, a kao nagradu dobili su pohvalu vlasti.


Foto: Thinkstock

Grupa ronilaca iz kluba u Cezareji pronašla je 2.000 zlatnih novčića starih više od 1.000 godina, a stručnjaci kažu da se vrednost blaga teškog devet kilograma ne može proceniti.

"U pitanje je najveća količina zlata pronađena na obali Izraela. Ronioci su prvo mislili da su u pitanju novčići iz neke dečje igre, ali kada su shvatili da je u pitanju prava stvar, odmah su nekoliko komada izneli na površinu i kontaktirali direktora ronilačkog kluba", navodi se u saopštenju Izraelskog tela za antikvitete.

Kako se dodaje, eksperti za arheološka istraživanja su brzo stigli na lice mesta i pronašli oko 2.000 novčića različite veličine.

Sada će oblast najverovatnije biti ograđena, a arheolozi će pokušati da otkriju poreklo blaga.

"Verovatno je u blizini olupina nekog broda", navodi se u saopštenju.

Portparolka Joli Švarc je za AFP rekla da je blago toliko vredno, da se vrednost prosto ne može proceniti, a navela je i da zlato pripada državi, kao i da zakonom nije propisana nagrada nalazačima arheoloških blaga.

"Ronioci Cvika Fojer, Kobi Tvina, Avivit Fišler, Joav Lavi i Joel Miler su građani za uzor. Oni su otkrili zlato i imaju zlatno srce, koje je puno ljubavi za svoju zemlju i svoju istoriju", rekao je Kobi Šarvit, direktor odeljenja za pomorsku arheologiju Izraelskog tela za antikvitete.

Izraelski zakon predviđa kaznu od do pet godina zatvora za one koji neovlašćeno prisvoje ili prodaju antikvitete.

MIT, RASKOŠ I DESTRUKCIJA

Dramatična sudbina drevnog asirskog blaga od nastanka do danas

V. Filipović / BBC

Dva antička grada nekadašnjeg Asirskog carstva, koja su nedavno oskrnavili pripadnici Islamske države, kriju tajne stare više od 2.500 godina. Priču o dvojici potpuno različitih ljudi, jednom uglađenom Englezu i jednom prostodušnom Iračaninu koji su otkrili ove gradove pre 170 godina, zna mali broj ljudi.


Foto: British museum

Ostaci Epa o Gilgamešu
Pre nešto manje od 150 godina, čovek po imenu Džordž Smit danima je
proučavao misterioznu glinenu ploču u mračnom kutku Britanskog muzeja.

Bio je to samo deo čitave kolekcije od više hiljada sličnih ploča pronađenih u iskopinama u severnom Iraku. I dok su se na većini ploča nalazili podaci o trgovini, pokvarenim kočijama, pošiljkama vina i sličnim računovodskim spisima, na jednoj, baš toj koju je držao u rukama, nalazila se čudna priča.


Asirski krilati bik
Bila je godina 1872., a Smit je sa ushićenjem čitao tekst sa ispucale glinene ploče. Bila je to priča o svetu izgubljenom u velikoj poplavi, o čoveku koji gradi brod, i o jednom golubu koji je poslat u sudbonosnu potragu za kopnom.

Mladiću su se ruke tresle od uzbuđenja kada je shvatio da čita verziju priče o Nojevoj barci. Međutim, to što je držao u rukama nije bio spis iz knjige Postanja. Bilo je to deo čuvenog Epa o Gilgamešu, nastalog skoro 1.000 godina pre Biblije.

Mesec dana kasnije, održana je izložba u Britanskom muzeju, kojoj je prisustvovao i tadašnji premijer Vilijam Gledston. To je bio prvi put da je čovečanstvo čulo za Ep o Gilgamešu nakon više od 2.000 godina.


Ostin Henri Lajard

Priča počinje nekoliko decenija ranije, u drevnom iračkom gradu Kojunjiku, koji je pre skoro 3 milenijuma bio deo Nineveha, prestonice drevnog Asirskog carstva, koje se prostiralo od obale Persijskog zaliva do Egipta.

U periodu između 900. i 600. godine p.n.e. Asirci su važili za najnapredniju civilizaciju na planeti. Bili su svojevrsna tehnološka supersila, poznata po neizmernom bogatstvu i surovoj vojsci.

Ipak, kao i svakom carstvu, i Asirskom je došao kraj nakon pobune u 612. godini, kada je Nineveh sravnjen sa zemljom nakon pobune Vavilonaca. Najbogatija civilizacija ostavljena je u ruševinama, a prašina je prekrila impozantnu biblioteku ubijenog kralja Asurbanipala, a njegov primerak pomenutog Epa o Gilgamešu vremenom je pao u zaborav.

Moralo je da prođe skoro 2.500 godina, sve dok ga 1853. godine iz drevnih ruševina nije izvukao mladi Iračanin po imenu Hormuzd Rasam.

Rasam nije bio običan momak iz Iraka, niti se tu našao slučajno. Bio je unajmljen od strane Britanskog kraljevskog muzeja, kao vođa do tada najveće arheološke ekspedicije koju je svet video. Bio je, do tada, prvi arheolog koji je rođen i odrastao na Srednjem istoku.

Rasamov život se preokrenuo devet godina ranije, kada je kao devetnaestogodišnjak upoznao Britanca Ostina Lajarda. Lajard je bio britanski avanturista koji je, sa dva revolvera i dosta novca u rancu putovao istočnim svetom.

Nakon nekoliko godina natezanja sa čelnicima Otomanskog carstva, Lajard je 1845. konačno dobio dozvolu za arheološki rad. Za pomoćnika je upravo odabrao mladog Rasama, koji je bio ključan čovek u njegovom otkriću drevnog grada Nimruda, kapije Asirskog carstva. Do Lajarda i Rasama, svo znanje sveta o tom delu istorije nalazilo se u nekoliko rečenica u Bibliji.

Iako je Lajard bio uglađeni Englez sa mnogo novca, Rasam je bio taj koji je izlazio na kraj sa lokalnim stanovništvom, sporazumevao se na arapskom, turskom i drevnom jeziku Asiraca. On je bio taj koji je ubedio plemenske šeike da ih ne napadaju prilikom istraživanja, koji je podmitio lokalnog guvernera džakom kafe, i zaposlio 300 lokalnih radnika da im pomognu.

Kada je Lajard batalio posao arheologa i počeo da se bavi diplomatijom, Britanski kraljevski muzej je zaposlio pogađate koga. Istog onog malog Iračanina koji je do tada postao najbolji poznavalac asirske kulture na svetu - Hormuzd Rasam.

Radeći na svoju ruku, uz usmeni blagoslov muzeja, hiljade kilometara daleko od britanske ingerencije, Rasam je nastavio istraživanje, i pronašao tajne odaje asirskog kralja Asurbanipala, a u njima raskošnu biblioteku. U njoj - na hiljade trošnih glinenih ploča na jednoj od njih - pažljivo prepisan Ep o Gilgamešu. Delo neprocenjive vrednosti, koje će u arhivi muzeja u Londonu otkriti mladi Džordž Smit, mladić sa početka teksta.

Rasam je dobio britansko državljanstvo za kojim je toliko žudeo, i posle nekoliko meseci provedenih u Londonu vratio se na mesto na kojem je otkrio centar drevne civilizacije, svoj rodni Irak.



Ova priča ima i svoju tamnu stranu, koja je, srećom, nakon mnogo godina izašla na videlo.

Sve zasluge za Rasamova otkrića prigrabio je tadašnji britanski konzul u Otomanskom carstvu - Henri Rolison, opisavši Rasama kao "nepismenog iračkog kopača, koji je samo odradio fizički posao".

Britanija, za kojom je toliko žudeo, odbacila je Rasama na jedan snobovski i nepravedan način. Iako se vremenom saznalo za Rolinsonovu laž, Iračanin nikada nije u potpunosti rehabilitovan u Velikoj Britaniji.

Ostaci jednog velikog carstva možda uskoro neće postojati, ukoliko Islamska država nastavi sa varvarskim skrnavljenjem neprocenjivog istorijskog blaga. Međutim, priča o jednom Englezu avanturisti i prostodušnom Iračaninu koji su svet zadužili na nenadoknadiv način, neće biti zaboravljena.


blic.rs

Arheolozi istražuju moguće skrovište nacista
BUENOS AIRES -

Arheolozi pokušavaju da utvrde da li su ruševine zgrada u jednom prirodnom rezervatu na severu Argentine bile skrovište nemačkih nacista, pošto su u ruševinama pronašli nemački metalni novac iskovan za vreme Drugog svetskog rata, javlja BBC.

Arheolozi tvrde da odbegli nacisti verovatno nikada nisu koristili te zgrade zato što su shvatili da mogu slobodno da žive u argentinskim gradovima.

Među nacistima koji su pobegli u Argentinu bili su Adolf Ajhman i Erih Pribke.


Istraživači sa univerziteta Buenos Ajresa odlučili su da istraže zgrade zbog lokalne legende po kojoj su one bile skrovište Martina Bormana, desne ruke Adolfa Hitlera.

Misteriozne ruševine se nalaze u parku Teju Kuare, u blizini grada San Ignasio, u severnoj provinciji Misiones.

Istraživač Danijel Schavelson je za argentinski list "Klarin" izjavio da se arhitektura tri zgrade znatno razlikuje od arhitekture svih drugih građevina u toj oblasti i da njihova svrha usred dalekog prirodnog rezervata predstavlja misteriju.

On kaže da je pronađeno nekoliko objekata koji su povezivali zgrade sa Nemačkom iz 40-ih godina, kao što je kovani novac iskovan u to vreme i parče porcelana Majsen, proizvedenog u Nemačkoj.

Međutim, nijedan od objekata koji su do sada pronađeni nemaju nikakvu direktnu vezu sa bilo kojim nacističkim oficirom.

Schavelson je za "Klarin" kazao da njegov tim smatra da su prethodne teorije, poput one da su zgradu izgradili jezuitski sveštenici, "suviše pojednostavljene".

On je rekao da nije tačna ni lokalna legenda da je tamo živeo Hitlerov privatni sekretar Martin Borman.

Schavelson je dodao da su rezultati DNK analiza, urađenih 1998. na skeletu pronađenom u Berlinu, dokazali da je Borman izvršio samoubistvo 1945. godine i da nije pobegao u Južnu Ameriku kao što se dugo pričalo.



rtv

Na dnu okeana pronađeno blago vredno 50 miliona dolara


Kompanija "Dip ošen serč" (Deep Ocean Search) izvukla je danas u visini namibijske obale, sa dubine od 5.150 metara (2.000 metara dublje od mesta potonuća Titanika), tovar britanskog broda "Siti of Kairo".


Taj brod, potopljen tokom Drugog svetskog rata, prenosio je liveno gvožđe, vunu, ali ono što je važnije - i sanduke sa srebrnim novcem ukupne vrednosti 50 miliona dolara.


Reč je o tehničkom podvigu bez presedana. Kompanija "Dip ošen serč", koja okuplja francuske i britanske stručnjake za otvoreno more, dala je sve od sebe da pronađe potopljeno blago. Čak je izradila jedinstveni sonar koji može da istražuje okeane na dubini od 6.000 metara.


Oduševljen ishodom operacije, tim stručnjaka je kreirao posebnu stranicu na Fejsbuku na kojoj je opisao tok istraživanja.

Prema britanskom zakonu, "lovci na blago mogu da zadrže pronađene dragocenosti ukoliko se radi o brodu britanske mornarice".


blic

Pronađeno blago najpoznatijeg ozloglašenog pirata kapetana Kida

Izvor: klix.ba

Arheolozi sa Madagaskara pronašli su blago ozloglašenog škotskog pirata Vilijama Kida.


Vojnici čuvaju srebrnu polugu tešku 50 kilograma na ostrvu Sv. Marija nakon što su je ronioci izneli na površinu. Ovo blago uručeno je predsedniku Madagaskara i diplomatama SAD-a i Velike Britanije tokom održavanja ceremonije na ostrvu.

Kapetan Kid pogubljen je 1701. godine zbog piratstva nakon što se vratio s puta sa Indijskog okeana.

Stručnjaci veruju da ova srebrna poluga potiče iz 17. veka, i da se nalazila upravo na njegovom brodu.

Kapetan Kid bio je optužen i za ubistvo jednog od članova posade tokom tuče 1697. godine. Kada je trebalo da ga obese, uže oko njegovog vrata je puklo, tako da su ga pogubili iz drugog pokušaja. Njegovo telo bilo je umočeno u katran i obešeno na lance duž reke Temze kao upozorenje svima onima koji su želeli da postanu pirati.

Legenda kaže da je kapetan Kid veliki deo svog plena sakrio širom sveta, što je bilo inspiracija Robertu Luisu Stivensonu da napiše knjigu "Treasure Island".



B92

Izložen 2.000 godina star primerak Deset božjih zapovesti



Najstariji na svetu kompletan primerak „Deset božjih zapovesti“ izložen je u izraelskom Narodnom muzeju, na izložbi posvećenoj predmetima koji su obeležili čovečanstvo.

Dve hiljade godina stari svici sa Mrtvog mora pripadaju kolekciji najstarijih svetskih biblijskih rukopisa otkrivenih nedaleko od tog mora.

Veoma stari i krhki rukopisi prvi put su izloženi u Izraelu, a u inostranstvu su bili prikazani samo na nekoliko kratkih izložbi.

Publika u Izraelu moći će da ih vidi zajedno sa najstarijim poznatim ostacima logorske vatre i porodične sahrane, najstarijim srpom i nekim od najstarijih sačuvanih novčića.

Direktor muzeja Džejms Snajder kaže da su mnogi od izloženih objekata pronađeni u Izraelu poslednjih godina i da javnost nikada ranije nije mogla da ih vidi.

Izložbom, koja je otvorena prošle sedmice, obeležava se 50 godina postojanja Narodnog muzeja Izraela.


rts

Pronađeni ostaci prve džamije u Nemačkoj?


Arheolozi sa Slobodnog berlinskog univerziteta pronašli su južno od Berlina ostatke džamije koja je bila dovršena tokom Prvog svetskog rata, a srušena 10 godina kasnije. Navodi se da bi ovo mogla biti prva džamija podignuta u Nemačkoj.



Ekipa stručnjaka Slobodnog berlinskog univerziteta je, prenosi Al džazira Balkan, pronašla čelične vijke i druge ostatke drvene kupole i smatraju da je cela struktura bila sagrađena od drveta, a minaret je bio visok 23 metra.



Pronađeni komadi čelika

Mesto su posle u vojne svrhe koristili nacisti, a zatim Crvena armija, navode stručnjaci.

Džamija je bila otvorena u gradiću Vinsdorf, 40 kilometara južno od Berlina u julu 1915. godine, prenosi Tanjug.

Bila je podignuta za verske potrebe muslimanskih zarobljenika u ratu, a srušena je između 1925. i 1926. godine.



Lokalitet kod Berlina

Tokom Prvog svetskog rata u Vinsdorfu je bilo smešteno oko 4.000 muslimanskih vojnika iz Indije, Maroka, Tunisa i Alžira.

Ovo područje će uskoro biti uređeno za smeštaj nekoliko hiljada izbeglica s Bliskog istoka koje će Nemačka primiti.


rts.

ARHEOLOŠKO OTKRIĆE GODINE

Otkrivena nova vrsta ljudi!
Izvor: Srna |

Naučnici su u Južnoj Africi otkrili ostatke do sada nepoznate vrste nalik čoveku koju su nazvali "Homo naledi".


Foto: Reuters

Reč je o 15 kostura koji su pronađeni duboko u pećini na jugu Afrike, a naučna studija sugeriše da "Homo naledi" pripadaju istom rodu kao i ljudi.



Bili su visoki metar i po, imali su mali mozak veličine narandže (kao i kod gorila) i nerazvijena ramena, ali se nalaze u istom rodu kao i ljudi zbog određenih karakteristika i oblika lobanje.



Ovo senzacionalno otkriće još ne daje odgovor na pitanje - u kom su periodu ova "bića" živela, ali se spekuliše da su oni prvi primerci naše vrste koji su u Africi živeli pre tri miliona godina.



Naučnici tvrde da je reč o evolucijskom "mostu" između primitivnih dvonožaca i ljudi.

Profesor Kris Strindžer smatra da je otkriće "Homo naleda" od velike važnosti.



- Sve češće viđamo vrste koje nam pokazuju da je priroda eksperimentisala sa evolucijom. To nas je dovelo do nekoliko različitih vrsta bića nalik čoveku koje potiču iz različitih delova Afrike. Samo jedna vrsta je preživela i tako smo nastali mi - objašnjava Strindžer.

Naučnici su uvereni da će sada izučavati kako su se rađali pronađeni "Homo naledi", kako su se razvijali i kojom brzinom, zatim razlike između mužjaka i ženki u svakoj fazi njihovog razvoja i kako su umrli.

Tvrdi se da "Homo naledi" ne liče ni na jednu vrstu primitivnih ljudi koji su ranije pronađeni u Africi.



Članovi naučnog tima složni su u mišljenju da je ovo otkriće revolucionarno, i da je to nešto što do sada nisu ni pomislili da će videti u svojim karijerama.

SAHRANJEN SA BLAGOM Grob ratnika star 3.500 godina pronađen netaknut u Grčkoj


Američki aheolozi došli su do "najvećeg otkrića u Grčkoj u poslednjih 65 godina". U Grobu dugom dva metra pronađen je drveni sanduk u kome su otkriveni zlatni nakit, bronzani mač, srebrne vaze i češljevi od slonovače. Dekoracije potiču iz vremena Minojske civilizacije, koja je bila na vrhuncu 2.000 godina pre nove ere.


Američki arheolozi iskopali su u Grčkoj skelet drevnog ratnika koji je netaknut ležao više od 3.500 godina. U njegovom sanduku uz njega je ležala velika količina blaga, koja je od neprocenjivog značaja za bolje upoznavanje tog perioda.


Grčki ministar kulture potvrdio je da je to "najveće otkriće u poslednjih 65 godina u Grčkoj".


Drveni kovčeg nepoznatog vojnika nađen je na teritoriji Nestorove palate iz perioda Mikenske Grčke na Peloponeskom poluostrvu.


On je sahranjen sa mnoštvom zlatnog nakita, među kojima su orglica, prsten sa žigom, bronzani mač sa drškom od slonovače, srebrne vaze i češljevi od slonovače.


Nakit je ukrašen ornamentima iz doba Minojske civilizacije, koja je cvetala na Kritu 2.000 godina pre nove ere.

Arheolozi, Džek L. Dejvis i Šeron R. Stoker sa Univerziteta u Sinsinatiju, identifikovali su više od 1.400 delova koji svedoče o uticaju Minojske civilizacije na Mikensku Grčku.

Ruševine Nestorove Palate, koja je izgrađena između 1300 i 1200 godine pre nove ere i u kojoj je pronađen grob, otkrivene su 1939. godine.


Blic.