Teatar San Karlo se nalazi pored centralnog trga u Napulju - Piazza del Plebiscito, i povezan je sa kraljevskom palatom. Ovo je najstarija kontinuirano aktivna kuća opere u Evropi, otvorena decenijama pre milanske Skale i venecijanskog La Fenićea. Izgradnja pozorišta je naručena od strane italijanskog kralja Karla VII, po kome teatar i danas nosi naziv. Pre njegove izgradnje Napulj je imao pozorište San Bartolomeo, koje je bilo staro i dotrajalo, pa je kralj želeo građanima Napulja da podari novo moderno zdanje, nakon čega je podignut novi teatar 4, novembra 1737, na kraljev rođendan.

Izgradnja teatra koštala je tadašnjih 75.000 dukata, a sam teatar je sve zadivio svojom arhitekturom, zlatnom dekoracijom i raskošnom plavom presvlakom (plava i zlatna su zvanične boje Burbona).

Napolitanska opera je svojevremeno važila za najbolju operu u Evropi, izdanci čuvene napuljske škole opere redom su bili: Feo, Porpora, Pićini, Vinči, Anfosi, Ćimaroza, Gacaniga. Kako je u to vreme bio središte evropske muzike mnogi strani kompozitori želeli su da nastupaju upravo u ovom teatru. Samo neki od čuvenih stranih kompozitora koji su ovde nastupali su Hase, Hajden, Bah i Gluk. Kasnije u Napulju su nastupali i slavni italijanski kompozitori Rosini, Donizeti, Belini, Đuzepe Verdi i Pučini, a neki od njih bili su i direktori ovog pozorišta.