Beograd je glavni i najveći grad Republike Srbije. Nalazi se na ušću Save u Dunav u centralnom delu Srbije, gde se Panonska nizija spaja sa Balkanskim poluostrvom. Jedan je od najstarijih gradova u Evropi na jednoj od najlepših geografskih lokacija u svetu.

Prvi pisani pomen slovenskog imena Beograd (Beli Grad) datira iz 878. godine, pre čega je Beograd, kao rimsko naselje, nosio naziv Singidunum. naš slavni pisac, inače stari Beograđanin, Milorad Pavić napisao je:

– Ko hoće da osvoji tvrđavu, mora najpre da osvoji svoju dušu. Put kroz sopstvenu dušu vodi nas i do Beograda, jednog od najstarijih i najčešće rušenih gradova sveta. Kada je Korbizije rekao za Beograd da je najružniji grad na najlepšem mestu, imao je pred sobom samo rezultate tih viševekovnih rušenja. Oni koji danas vole i poznaju ovaj grad, ne poznaju ga na osnovu onoga što su u njemu videli ili dotakli. Njegov najveći i možda najlepši deo je onaj koji je netragom iščezao, pa ga više nikada nećemo videti, snimiti ili dodirnuti - a ovaj zapis možda najbolje opisuje stamene zidine tvrđave koja bdi nad „belim gradom”.


Belina krečnjačkog grebena sa ostacima ranovizantijske tvrđave koja se gledana odozdo morala jasno isticati u okolnom pejzažu bedemom i kulama građenim od kamena istog geološkog sastava i boje, nema sumnje je odredila i novo ime gradu, Beli grad – Beograd. Jedino do sada poznato objašnjenje imena Beograda jeste ovo.


dnevno.rs

Beograđani, danas treba da vam se čestita!



Danas je imendan Beograda. Ime Beli grad prvi put je pomenuto 878. u pismu pape Jovana VIII (Iohannes). Od tada se Singidunum, koji su u četvrtom veku pre nove ere osnovali Kelti, zove Bjelgrad odnosno Beograd.

Beograd je jedan od gradova sa veoma dugačkom i burnom istorijom. Vekovima unazad, na prostoru našeg grada su se susretali mnogi narodi, mešali mnogi jezici i kulture, ali je Beograd uspeo da ostane jedinstven sve do današnjeg dana.

Ime Beograd prvi put se pominje u pisanim dokumentima 16. aprila 878. godine, kada je papa Jovan VIII uputio pismo bugarskom knezu Borisu, u kome ga obaveštava da se Sergije evnuh opoziva sa dužnosti Episcopatum Belogradensem (beogradskog episkopa).

Od tada se Singidunum, koji su u četvrtom veku pre nove ere osnovali Kelti, zove Bjelgrad iliti Beograd.

Original ovog dokumenta nalazi se u vatikanskom arhivu, a tek devedesetih godina ovog veka postao je dostupan i našoj javnosti.

Za više od dve hiljade godina, koliko pouzdano postoji kao gradsko naselje, Beograd je nosio mnoga imena: Singidunum, Alba Graeca, Alba Bulgarica, Taurunum, Darul Džihad, Griechenchinch Wiessenburgh, Nandor Fehervar... Svi ovi nazivi svedoče velikim olujama koje su protutnjale ovim prostorima.



dnevno.rs