Drvo Zivota i Magija

Fokalna tačka oko koje rotira cela filozofija Magije i Kabale je kompleksan simbolički dijagram poznat pod imenom Drvo Života.. Drvo Života je, na prvom mestu, dijagram postojećih kosmičkih snaga kako u makrokosmosu, tako i u mikrokosmosu (čoveku) i njihovih odnosa. Drvo života ima dva aspekta: aktivan i pasivan.
U svom pasivnom vidu Drvo Života je izvanredan sistem klasifikacije. Drvo Života ima 10 sfera ili Sefirota. Po učenju kabalističke magije, sve što postoji, svaka kosmička manifestacija, svaka stvar, učenje, oblik energije, sve počevši od kretanja elektrona do izražavanja emocija može se klasifikovati pod jedan od 10 Sefirota.
U svom aktivnom vidu Drvo Života se svodi na izvanrednu psihološku mašinu, koja služi za rešavanje različitih subjektivnih problema, praktičnih problema koje nameće svakodnevni život i za postizanje viših stanja svesti, koja leže izvan zona razuma. Drvo Života je, rečeno terminologijom modernog vremena, genijalni psihički kompjuter, formiran u našoj podsvesti regularnim vežbama vizualizacije i meditacije o svojstvima Sefirota i njihovim uzaj amnim odnosima. Njegova efikasnost zavisi, kao i kod tehnoloških kompjutera, od valjanosti kojom je računar programiran. U hermetizmu, kao i u ostalim oblastima života, glavni rad se odvija u fazi pripreme operacije,a samo izvođenje je lako i jednostavno. Ako smo, kroz vizualizaciju i meditaciju, programirali svoje Drvo Života kako valja, rezultati takvog rada javljaju se iz podsvesti automatski u potrebnom trenutku u obliku intuitivnog shvatanja, „unutrašnjeg glasa", iznenadnih uvida i si.
Ono ima 10 sfera ili plodova ili Sefirota, raspoređenih u tri stuba. Levi stub je stub kosmičkih formi, desni-stub kosmičkih snaga. Drugojačije rečeno, levi stub je pasivan, desni aktivan. Takvu dihotomiju srećemo u čitavom manifestnom univerzumu — u atomu, galaksiji, ličnosti čoveka, porodici itd. Najčešće sretani parovi suprotnosti su: muško-žensko, dobro-zlo, toplo-hladno, svetlo-mračno, akcije-reakcija, patnja-zadovoljstvo, pritisak--otpor itd. Sasvim je pogrešno davati stubovima Drveta moralne kvalitete. U hermičkom učenju toplo nije dobro, niti je hladno zlo. Ono što je dobro, to je njihova harmonija. Rđavo je njihova neusklađenost, nedostatak balansa između ta dva energetska dejstva. U magiji prevelika dobrota nije dobrota, već slabost! Prevelika oštrina prelazi u svirepost. HERMETIZAM NE TEŽI ISKLJUČIVO POZITIVNOJ STRANI, kako bi se to moglo naivno očekivati, VEC SE DRŽI SREDNJE, STAZE, STAZE MUDROSTI, IZBEGAVAJUCl EKSTREME!! Sam Sledbenik treba svojom psihom da predstavlja Srednji Stub, harmoničan spoj ili dijalektričko jedinstvo suprotnih kvaliteta.
Svaki Sefirot ima svoje ime, broj, artibute ili svojstva i magijsku formulu koja ga budi u aktivnost.
Levi stub čine Sefiroti broj 3, 5 i 8.
Desni stub čine Sefiroti 2, 4 i 7.
Srednji Stub, koji je za praktičan rad najvažniji, čine Sefiroti broj 1, 6, 9 i 10, plus Sefiroti Daat, koji nema broja.
Sefirot Daat nalazi se na shemi Drveta između Sefirota broj 1 (Keter) i Sefirota broj 6 (Tifaret). On je na shemi Drveta sasvim izostavljen jer je, u psihičkoj evoluciji ljudske rase još uvek u procesu formiranja. Tokom dosadašnje evolucije prvih 10 Sefirota su potpuno formi rani, ali evolucija teče dalje. Sefiroti imaju određene boje i sa tim njihovim aspektom mi radimo u najvećoj meri (kroz vizualizaciju). Postoje 4 skale boja i zavisno od cilja operatora upotrebljava se u vizualizaciji odgovarajuća skala.
Pored hebrejskog imena, svaki Sefirot ima magijsku formulu to jest reči koje se na poseban način vibriraju i Čije vibracije aktiviraju kosmičke snage inkarnirane u Čoveku.
Sve psihomagijske operacije, vršene od ljudi treniranih u kabalističkim školama, bazirane su na Drvetu Života. Svi vidovi kosmičke energije, koji mogu biti upotrebljeni u takvim operacijama, imaju određene psihičke simbole (slike) koje ih predstavljaju. Svesnom manipulacijom simbola dovodimo sebe u položaj da možemo manipulisati snagama, čiji su izraz pomenuti simboli. Podsvest je sloj duha kome se psihičke slike upućuju. O tome govori jedna od osnovnih aksioma magije:: "Podsvest je magijski posrednik, a svesni duh je instanca koja odlučuje, vrši kontrolu i usmeravanje." Na taj način, sve magijske operacije (bele magije) su indirektne. Istinsku operaciju vrši podsvesni sloj duha, radeći kroz odgovarajuće slike.
Ako želite da postignete bilo kakav značajniji rezultat magijskim tehnikama (a vi to želite, zar ne?) morate formirati u. pods vesti sopstveno Drvo Života. Kada kroz vizualizaciju formiramo svoje Drvo Života, mi dajemo svoj duhovni doprinos grupnoj misaonoj formi cele ljudske rase, odnosno Arhetipu Drveta Života, dok ono, sa svoje strane, može lakše da deluje kroz arhaične slike naših dubokih slojeva.
Pored Sefirota, koji imaju brojeve od 1 do 10, postoje 22 Staze koje povezuju Sefirote. Staze imaju brojeve od 11 do 32. Stazama se kreće imaginacija u praktičnom radu. Cela konstrukcija Drveta podseća na školske modele strukture atoma.

Čarobno drvo života



Kod starih Slavena Drvo života ili Drvo svijeta bilo je simbol života i slika svijeta. Stari Slaveni su vjerovali da nakon smrti njihove duše odlaze u stablo i tamo borave, a prema hrvatskoj mitologiji tvorac svijeta Svarog (Vid, Svarun, Svevid) stvorio je prvu ženu iz drveta lipe.

Prema vjerovanjima starih Slavena, među njim i Hrvata, vidljivi i nevidljivi svijet dijeli se na tri dijela: podzemno carstvo zlih bogova, zemaljski svijet smrtnih ljudi i carstvo dobrih bogova, a sve njih povezuje Drvo života, jasen.

Ono drži cijeli svijet. U korenju mu žive zli demoni i ono dopire sve do dvora zlog Crnoboga, dok u krošnji žive dobri bogovi čiji je čelnik Svarog. Deblo je predstavljalo vidljivi svijet.

Analogna vjerovanja bili su razvijena i u nordijskoj te germanskoj mitologiji.

U židovskoj kabali Drvo života predstavlja božansku protkanost svega fizičkog i nebeskog. Iz ovog vjerovanja proističe kabalistička magija.

Drvo života po kabalističkom vjerovanju se poklapa sa dijelovima ljudskog tijela; najviši sefirot odgovara glavi, a najniži stopalima.

Drvo života se sastoji od tri stupa – desnog (ženskog), lijevog (muškog) i srednjeg te od deset (u suvremeno doba jedanaest) sefirota, koji su međupovezani stazama.

Kether : lubanja, tjemena točka

Chokman : desna strana mozga

Binah : lijeva strana mozga

Chesed : desno rame

Geburah : lijevo rame

Tiphareth : centar, srce

Netzach : desni kuk

Hod : lijevi kuk

Jesod : pupčani centar, zlatna vrata duše

Malkut : spolni organi, obuhvaća stopala i dlanove ruku

Meditacijska praksa se odvija od najnižeg sefirota prema najvišem i ima za cilj razviti osobne sposobnosti, a magijska praksa, koja se odvija od najvišeg prema najnižem, izaziva promjene unutar univerzalnih silnica.

Simbol čovjeka kao mikrokozmosa je pentagram, kao makrokozmosa, sekstagram. Sefiroti na drvu života, mogu se rasporediti na dijelove tijela, svaki sefirot ima svoju mantričku formulu, vibraciju, boju…

Sefiroti su vrlo bliski indijskim čakrama i predstavljaju metafizička vrata prema nevidljivim svjetovima.

Tarot karte su njegova simbolička slika i razrada.

Razumijevanje tarota nije moguće bez Drva života. Svaka karta tarota je ključ nevidljivog svijeta, formula energije u transformaciji i spajanju i njihov osnovni smisao je spoznaja univerzuma.


astro.

Po učenju mudraca renesanse, kao što su Marcilio Ficino i Đordano Bruno, intelekt razumeva posmatrajući te fantazije projektovane na ekranu unutrašnje svesti. Bruno kaže da u intelektu nema ničeg čega prethodno nije bilo u čulima. Shodno tome nema ničeg što proizilazi iz čula što bi moglo dosegnuti intelekt bez posredovanja fantazije. U indijskoj tradiciji, razum (manah) je posrednik između spoljašnjeg sveta i atmana ili neophodni instrument za pretvaranje čulnih senzacija u mentalne predstave. Otud je fantazija istina. Fantazija deluje u aktuelnosti i utiče na stvarnost, kreira je. Naša duša nema direktnu moć opažanja nego to čini posredstvom fantazmagorijskih slika. Te slike su kalupi, matrice procesa razumevanja koje se po hermetičko-kabalističkoj doktrini Drveta života povezuje sa sferom/sefirom Binah. To je veliko majčinsko more Imaginacije, ogledalo u kome Inteligencija iz pozicije sefire Hokmah posmatra svet. Posmatrajući, Inteligencija koja proizilazi iz Uma (sefira Keter) – projektuje, odnosno stvara.



Suština magijskog razumevanja jeste znati kada nešto jeste a kada nije, kada i jeste i nije te kako nešto jeste i nije. Zvuči paradoksalno ali to je zato što ljudski um teško može zadržati stabilnu fokusiranost na nečemu što je apsurdno. Svest o tom apsurdu koji leži u osnovi stvarnosti, kreiranja i razgradnje stvarnosti, ukazuje na inteligibilni vid petog elementa. Pomenuti lik koji formiraju četiri elementa kao zaokružena celina uslovljavaju svest i obrnuto – lik je uslovljen svešću. Svest je graditelj lika iz bezobličnog kraljevstva elemenata: iz oseta, predstave, dodira i razlikovanja, odnosno iz vatre, vazduha, vode i zemlje. Proces gradnje lika ujedno je proces izgradnje svesti. U tom naporu svest samu sebe oplođuje. Besmisao je razgradnja svesti. Dijagram te razgradnje jeste Drvo smrti. Drvo smrti je skok u infinitezimalno, dijagram singulariteta, pada u beskrajno malo. Ono je senka velikog Drveta života koja pada u minijaturni beskraj. Sefire Drveta života su projekcije prostor-vremenske ogromnosti, fatalne ogromnosti. Izvan sfera i sveukupne sfere Drveta u beskraju, prostire se fatalnost sama, kao okean infinitivnog, okean beskrajno velikog. S druge strane, Drvo smrti je dijagram mikrosveta. Kao u filmu Hellraiser, sav pakao se može smestiti u jednu kocku, sav užas može stati na vrh igle i zaigrati opscenu igru. Da bi zavirili u Drvo smrti potreban nam je moćan mikroskop. Kako su brojevi glagoli, sfere Drveta života su izuzetno dugi vremenski periodi, eoni, dugotrajni procesi, duge radnje. Sfere Drveta smrti su mikrosekunde, nanosekunde, mikrociklusi, mikroeoni. Smrt deluje u trenutku. Otud je naše vreme, kao i vremena kojima prethodi naše vreme zapravo doba smrti. Ubrzanje vremena, ubrzanje istorije jeste obeležje smrti, delovanja sila Drveta smrti. Brojevi, sfere, sefiroti Drveta života su simboli stvaranja i emanacija, simboli velikog vremena. Sefiroti Drveta smrti su simboli razaranja, simboli momentalnog vremena, simboli implozije, unutrašnjeg urušavanja i trijumfa nihilizma.

U strukturi Drveta života imamo deset apstraktnih časovnika, deset uzročnika koji pokazuju i uzrokuju različite segmente jednog istog univerzalnog vremena. Između brojeva se nalazi ambis premošćen tzv stazama, koje simbolizuju fenomen prostora, prostornih koridora impregniranih vremenom i u funkciji vremena. U strukturi Drveta smrti imamo deset zamajaca brzine i poniranja u mikroambis. Uz pomoć slova i brojeva, imenica i glagola, prostora i vremena, dihotomije jin-jang, opstaje proces stvaranja i razaranja te neprekidnog trajanja života. Otud naziv Drvo života. To je Drvo ljubavi jer uzrokuje neprekinuti niz, kontinuitet lanca bića. Po učenju hermetizma sve stvari koje se manifestuju u nižim svetovima prvo postoje u neopipljivim prstenovima gornjih sfera. Stvaranje je otuda proces izrade opipljivosti neopipljivog, putem proširenja neopipljivog na različite vibratorne nivoe. Elifas Levi taj princip, u njegovoj Transcendentalnoj magiji, objašnjava na način po kome je logos zapravo realizacija govora. Takođe, po njemu, misao se ostvaruje govorom, znacima, zvucima i simbolima. Uz pomoć tih sredstava misao se utiskuje u ono što on zove astralnim svetlom, stvarajući astralnu struju koja utiče na umove drugih ljudi te na samu materijalnu stvarnost. Otuda Levi zaključuje: „Ljudi rođeni u svetu koga je oblikovala ideja, nose u sebi njen znak, te tako Reč postaje telo.“

Drvo smrti je diskontinuitet. Uplivi njegove energije omogućavaju smrt, prekid, ali i stvaraju uslove bilo za evolutivni ili involutivni pomak individua i kolektiviteta. Brojevi su simboli stvaranja i emanacija, simboli vremena. Slova, odnosno staze na kabalističkom dijagramu Drveta života koje povezuju brojeve od 1 do 10 u koherentan sistem, jesu građa za formiranje imenica. Imenice su zapravo imena bogova, odnosno Boga. Numeričke i slovne kombinacije ukazuju na beskrajnu polivalentnost prirode i istine – prirode istine i/ili istine o prirodi. Iskaz BOG JE JEDAN previđa polivalentnost ne samo „boga“ već i „jedinice“. Bog je u Jedinici, u broju Jedan kao esencija božanstvenosti. Tradicija hermetizma uči da imamo Jedinicu vatre, Jedinicu vode, vazduha, zemlje, ili Dvojku, odnosno Trojku itd. vatre, vode... Dakle, nešto je jedinstveno po prirodi, ali jedinstvenost sama po sebi može obuhvatiti gotovo bezbroj priroda. Svaki broj je beskonačan; nema razlike, kaže Alister Kroli, odnosno Aivaz, u Knjizi Zakona.

Podela na monoteizam i politeizam je na jednom drugačijem nivou sagledavanja besmislena. Sve što postoji je polivalentno i jedinstveno na neki način. Polivalentan je i jedinstven svaki trenutak u vremenu, svaka tačka u prostoru, svaki oblik koji postoji kao i svaka trunka svesti. Brojevi ukazuju na prirodu neke polivalentnosti i jedinstvenosti. Oni su bogovi. Pre će biti da su bogovi svojstva brojeva nego obrnuto. Mnogi bogovi imaju matricu čija je priroda izražena istim brojem (ili brojevima), dok je priroda samih bogova međusobno različita. To je poput svojstava horoskopskih znakova. Mnogi ljudi funkcionišu na način predstavljen nekim znakom, ali se priroda ljudi koji po rođenju pripadaju istom znaku međusobno suštinski razlikuje. Oni žive u različitim kulturama, u različitim vremenima, drugačijem prostoru, zauzimaju drugačije forme, izloženi su različitim delovanjima. Generalizuju se principi, ne karakteri.

Slova predstavljaju svojstva bogova. To su oznake bogova ili Boga, zavisi kako je kome zgodno. Slova su imenice jer bogovi imaju imena. Tajanstvo bogova sadržano je u skrivenom smislu njihovih imena. Poznata je i široko rasprostranjena mistika božanskih imena, bilo da je reč o imenima raznih bogova ili jednog Boga. Veliki izučavalac jevrejskog misticizma i kabale Geršom Šolem, za slova kaže da su „konfiguracije božanske svetlosti.“ Šolem navodi da su u čudesnom procesu stvaranja slova stvorila Božja imena, pa zatim reči kao epitete božanskog, te naposletku reči koje se odnose na materijalni plan, događaje, imenice, relacije. Ono što vidimo i poznajemo kao slova zapravo su materijalne manifestacije „konfiguracija božanske svetlosti“ kojih po kabalističkoj tradiciji ima dvadeset i dva. Tim brojem Tvorac zaokružuje svoje delo. Nije beznačajna činjenica da se broj stepeni kruga (360), može podeliti 22 puta a da rezultat bude ceo broj, npr: 360/2 = 180, 360/3 = 120, 360/4 = 90… Ukoliko bi u to uračunali i deljenje broja stepena kruga samim sobom i sa brojem 1, onda bi imali 24 cela broja kao rezultat.

Imena, slova, staze Drveta života, velike tarot arkane, jesu forme, glifovi moći. Moć se generiše prostorom i u prostoru. Brojevi, glagoli, sfere, emanacije jesu projekcije vremena, manifestacija univerzalne volje koja se generiše i manifestuje u vremenu. Matrica moći je nepokretna, volja je pokret. Bez pokreta, bogova ne bi ni bilo a stvaralačka moć se ne bi manifestovala. Pokret bogova uzrokuje vreme i obrnuto. Istovremeno, njihova pozicija u prostoru uzrokovana je tim pokretom, glagolom, vremenom. Bez pokreta, zvezda ne bi bilo nigde. One stoje na tačno utvrđenim pozicijama a ipak se kreću. Kao takve, zvezde predstavljaju najčistiji oblik ispoljavanja petog elementa, odnosno same stvarnosti. Savršenost njihove kretnje ukazuje na suštinski značaj koji bogovi, odnosno nebeska tela imaju na izgradnju i razvoj ljudske svesti, a samim tim i sudbine kako pojedinaca tako i kolektiva. Koliko smo svesni onog na nebu, toliko smo u vezi sa prirodom i sa onim na Zemlji te sa samima sobom.

Prostor izvire iz vremena, imenice iz glagola a slova iz brojeva. Brojevi su „stariji“ i pripadaju prirodi samog univerzalnog kauzaliteta. U tom smislu, slova kao prirodne izvedbe, igraju ulogu supstituta za brojeve. Slova su mimikrija brojeva, preduslov ali i proizvod stvaranja. Slova su likovi bezlične suštine. Njima označavamo nešto što je u suštini bezlično, te ona istovremeno bivaju i sredstva mistifikacije, a ne samo istine. Otud je moguća laž u svetu, laž u umu. Prostor je stoga mimikrija vremena jer implicira vremenski ambis koji je apstraktniji od prostornog, koji je i sam teško pojmljiv. Mi teško možemo pojmiti ogromnost prostora bez vremenske odrednice (npr. „svetlosna godina“). Ono što ograničava ljudska bića da dosegnu zvezde (bogove, večnost) nije prostor već vreme. Ovladavanje vremenom temeljni je magijski poduhvat. Čovek se lako može izgubiti u prostoru i da to često bude prilično bezbolno, odnosno da ne izgubi razum, ali ako se izgubi u vremenu posledice su obuhvatnije. Otud je značajnije pitanje šta činimo od onog ko smo, jer ukazuje gde smo u vremenu, odnosno kakva je veza između naše svesti i vremena, svesti i volje. Odgovor na pitanje identiteta ukazuje na vremensku odrednicu, na položaj u vremenu. Karlos Kastaneda je naglašavao besprekornost delanja kao princip održanja svesti u vremenu. S druge strane bliskoistočna tradicija je numerisala slova, odnosno svakom slovu pridodala brojčanu vrednost, čime je izvršeno numerisanje reči. Reči koje imaju istu brojčanu vrednost su na neki način etimološki povezane. Magija reči.



U sistemu tradicionalnog Drveta života cifara ima deset, tačnije devet, jer je broj 10 izraz sinteze. Kao i u primeru sa formiranjem lika (svesti o liku – lika u svesti) od četiri elementa, tako je i sa brojevima. Lik brojeva je lik vremena, lik stvaranja i sveta. To je broj 10. Desetka je sinergetski efekat brojeva od 1 do 9, manifestacija, Jedinica ovenčana Nulom, ovaploćena Jedinica. Desetka je prelaz iz metafizičkog nepostojanja u materijalno postojanje. Broj 10 predstavlja Jedinicu sa orbitom, svet Jedinice, odnosno jedinstven svet, krajnji ishod projekcije. Sa Jedinicom u središtu, Desetka ima beskonačan izvor energije te predstavlja brojčani izraz svetskog perpetuum mobile. Broj 10 čine dve petice, dva pentagrama, uspravni i obrnuti, jin i jang, koji čine stubove dinamike sveta. Desetka je takođe mesto prelaska iz beskrajno velikog u beskrajno malo i obrnuto. Malkut, deseta sfera, nalazi se na dnu Drveta života i na vrhu Drveta smrti. Malkut je Keter Drveta smrti. Involucija Drveta smrti je uspinjuća, paradoksalna, za razliku od involucije Drveta života koja je spuštajuća. Zato bi dijagram Drveta smrti trebalo predstaviti kao obrnuti dijagram Drveta života. Jedno Drvo predstavlja suprotnost drugog Drveta.


revolucijakatastrofe.