Milenko Atanacković je rođen 1875. godine U Šidu, u trgovačkoj porodici. Odmah poslije austrougarske okupacije Bosne i Hercegovine, 1878. godine njegovi roditelji doselili su se u Bijeljinu gdje su otvorili malu trgovačku radnju.

Smisao za slikarstvo i izražen talenat Milenko je ispoljavao veoma rano, još u osnovnoj školi i prema svemu ispoljenom, vidjelo se da ćeto biti dobar slikar ukoliko bude svoj talent dalje razvijao i školovao. Rukovođeni time roditelji su ga poslije osnovne škole dali na dalje školovanje.

1895. godine, mladi Milenko Atanacković obreo se u Beču u pripremnoj školi za Akademiju slikarstva kod čuvnog profesora slikarstva Šauera, a poslije toga, skoro godinu dana proveo je u slikarskoj radionici Paje Jovanovića, gdje je stekao osnovu i potrebno obrazovanje za studij na Slikarskoj akademiji u Beču, u koju se upisao 1896. Godine. Ta slikarska akademija bila je čuvena u Evropi i nedostižan san mnogih mladih slikara. U toku prve godine studija dobija stipendiju od Matice srpske i poslije uspješnog završetka Akademije pohađa i slikarsku specijalizaciju u trajanju od tri godine.

1905. godine mladi Milenko Atanacković odlazi u Pljevlja gdje radi kao profesor prvo u tamošnjoj gimnaziji, a zatim u Višoj djevojačkoj školi. Poslije otvaranja Gimnazije u Bijeljini, 1919. Godinevraća se u rodno mjesto gdje ostaje do kraja života na dužnosti profesora slikarstva i crtanja. Penzionisan je 1947. godine poslije jednog izuzetno plodnog i društveno korisnog rada,

U umjetničkom pogledu Milenko Atanacković je bio markantna figura u slikarskom svijetu svoga vremena. Bio je veliki majstor u izradi crteža tušem ili grafitom. On ništa nije prepuštao globalnom iskazivanju, naglašenom i grubom isticanju, već je sve detaljisao i dovodio do perfekcije. Na njegovim slikama se primjećuje svaki nabor na odijelu ili najsitniji detalji, kao što su dugmad, dezeni tkanine, njene nijanse boja i drugo. Iza njega je ostalo više od stotinu vrijednih slika, te više mapa crteža stare Bijeljine. Njegova djela se nalaze u raznim galerijama, muzejima i kod privatnih vlasnika u raznim mjestima u Bijeljini, Šidu, Pljevljima, Beogradu... Najviše radova čuva se u Galeriji slika Bosne i Hercegovine u Sarajevu.

Milenko Atanacković je bio jedan od prvih školovanih slikara u Bosni i Hercegovini, pa galerija u Bijeljini ponosno nosi njegovo ime!

Galerija "Milenko Atanacković" u Bijeljini osnovana je 1985. godine. Nalazi se u sklopu zgrade opštine u samom centru grada. Nosi ime po prvom akademskom slikaru iz Bijeljine i Bosne I Hercegovine.Do 1992. godine uspostavila je kontakte i saradnju sa najznačajijim muzejima i galerijama na prostoru bivše Jugoslavije. Raspadom SFRJ Galerija je uglavnom sarađivala sa ustanovama kulture Republike Srpske i Srbije i Crne Gore. Od 2005. Galerija je ponovo uspostavila saradnju sa relevantnim institucijama Bosne i Hercegovine. Od osnivanja do danas, u galeriji "Milenko Atanacković" izlagali su brojni renomiranu umjetnici kroz mnogobrojne umjetničke izložbe.

Milenko Atanacković (Šid, 1. maj 1875 — Bijeljina, 7. februar 1955) je bio srpski slikar i likovni pedagog.

Milenko Atanacković je rođen je u Šidu 1875. godine da bi se, zajedno sa roditeljima trgovcima, preselio u Bijeljinu 1878. godine. Posle školovanja u Bijeljini, gde je završio osnovnu i trgovačku školu i Sarajevu gde je završio srednju tehničku školu, 1895. godine nastavio školovanje u Beču u pripremnoj školi za akademiju za slikarstvo kod čuvenog profesora slikarstva Šauera, a posle toga, skoro godinu dana, proveo je u slikarskoj radionici slikara Paje Jovanovića, gde je stekao solidnu osnovu i obrazovanje za studije na slikarskoj akademiji u Beču, koju je upisao 1896., a završio 1899. godine. Nakon završene akademije pohađao je trogodišnju specijalizaciju kod profesora K. Gripenkerla na istoj akademiji. Ta slikarska akademija u Beču (nem. Allgemeine Maller Schule ) je bila tada čuvena u Evropi i nedostižan san mnogih mladih umetnika.

Ne računajući godine školovanja u Sarajevu, studiranja u Beču i pet godina koje je proveo sa službom kao profesor gimnazije u Pljevljima, sve vreme je proveo u Bijeljini gde je od 1920. do 1947. godine radio (do penzije) u Gimnaziji »Filip Višnjić« kao profesor slikarstva i crtanja[1]. U tom svom plodnom životu ostavio je dela izuzetne vrednosti, a posebno na polju portretisanja.



Pretpostavlja se, da se njegova dela danas, nalaze se u raznim galerijama, muzejima i u privatnim kolekcijama vlasnika u Americi, Engleskoj, Austriji, Bijeljini, Šidu, Pljevljima, Beogradu, Rijeci Crnojevića, Sarajevu, Tuzli, i drugim mestima. Najviše radova Milenka Atanackovića čuva se u Umetničkoj galeriji Bosne i Hercegovine u Sarajevu, Muzeju „Semberija“ i Galeriji „Milenko Atanacković“ u Bjeljini.

U opusu Milenka Atanackovića najzastupljeniji su portreti bilo da su rađeni kao slike ili crteži, mada je sam umetnik tvrdio da mu je žanr „pijaca“. Bio je dokumentarista svoga vremena i na papiru, platnu, kartonu ili drvetu zabeležio je poluvekovni život svoje Bijeljine i njenih stanovnika. Značajno je reći da je u periodu između dva svetska rata uradio ikonostase u crkvama u Bijeljini[2], Zagonima i Janji i da oni i danas predstavljaju značajna dela fresko slikarstva i ikonopistva. Od 1950 do 1955. godine pretežno se bavio crtanjem ornamenata. Napravio je oko 1000 raznih crteža i skica koji su uglavnom služili umetničkim zanatima.

Prvi put je izlagao u Beču još kao đak u Kinstler Haus-u (nem. Künstler Haus) a poslednja, retrospektivna izložba njegovih radova je organizovana u Bijeljini 2005. godine na pedesetogodišnjicu njegove smrti.

U Bjeljini će i završiti svoj izuzetno uspešan život, 7. februara 1955. godine. Danas jedna umjetnička galerija u Bijeljini nosi njegovo ime.