Nišava je reka koja protiče kroz Bugarsku i Srbiju i sa dužinom od 218 km najduža je pritoka Južne Morave.
Nišava izvire u Bugarskoj ispod vrha Kom na Staroj planini. Izvorište je u blizini granice sa Srbijom, tako da tok Nišave u Bugarskoj iznosi svega 67 km, bez većih pritoka.

Pošto prolazi kroz selo Ginci, reka je poznata i kao Ginska. Tok joj je najpre prema jugu, a onda naglo skreće na zapad u Godečkoj kotlini, prolazi kroz selo Razboište, posle koga formira klisuru. Po izlazu iz kotline, dolazi do sela Kalotina, koje je granični punkt između Bugarske i Srbije (Kalotina-Gradina), i nastavlja dalje zapadno kroz Srbiju.

Tekući 151 km uglavnom prema zapadu, Nišava prolazi kroz Dimitrovgrad, Pirot, Belu Palanku, Nišku Banju i kroz Niš. Oko 10 km posle Niša uliva se u Južnu Moravu.

Nišava pripada crnomorskom slivu i njen sliv pokriva teritoriju od 3,950 km² (1.237 km² u Bugarskoj, 2.713 km² u Srbiji). Nišava danas nije plovna reka: u antici je to bila. Nišava ima puno malih pritoka, kao što su Temštica, Visočica sa desne i Jerma, Crvena reka, Koritnica i Kutinska reka sa leve strane.

Dolina Nišave je deo prirodnog puta koji je od antičkih vremena povezivao Evropu i Aziju: put prati doline Velike Morave, Nišave i Marice i dalje prema Istambulu.

Drumski i železnički putevi Beograd-Sofija-Istambul prate ovaj put.

Najpoznatija geološka formacija koju stvara Nišava je Sićevačka klisura, između Bele Palanke i Niške Banje. Klisura je dobila ime po selu Sićevu.

Nišava ima veliku snagu u Sićevačkoj klisuri, koja je iskorišćena na dve tačke ('Sićevo' i 'Ostrovica') za navodnjavanje, ribolov i proizvodnju električne energije.

Klisura je 17 km dugačka i 35-400 m duboka. U nekim delovima pravi kanjonske strukture, kao što je Gradiški kanjon.


Vikipedija