..gradovi su nam zasuti amaterskim, divlje i “na svoju ruku” građenim objektima, bez učešća arhitekata i građevinskih dozvola




KADA sam nedavno primio pozivnicu za događaj na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu pod nazivom “Noć arhitekture” sa temom “Paviljon Srbije na Međunarodnoj izložbi arhitekture u Veneciji”, pomislio sam da se radi o kritici ovogodišnje postavke predstavnika Srbije u Veneciji na čelu sa Brankom Stanojevićem koji je izložio delo nekadašnjih studenata Bogdana Bogdanovića pod svojim autorskim imenom, ne navodeći njegove tvorce. Pogrešio sam. Povodom obeležavanja “Svetskog dana arhitekture” Međunarodne unije arhitekata, Arhitektonski fakultet je organizovao kontradogađaj “Noć arhitekture”, sa noćnim programom koji uključuje i “svečani” prijem novoupisanih brucoša na fakultet, što više liči na prijem u nekakvu “večernju školu”?! Koju poruku je moguće pročitati iza nesvakidašnjeg koncepta koji se na fakultetu odvija noću?


Odavno je jasno da se nad našom arhitekturom nadvio mrak, zbog čega događaj “Noć arhitekture” predstavlja signal o teškom stanju u našem graditeljstvu. Jer, gradovi su nam zasuti amaterskim, divlje i “na svoju ruku” građenim objektima, bez učešća arhitekata i građevinskih dozvola. Nemilice se upropašćuju kulturna dobra, a loše urbane intervencije uništavaju i ono malo preostalih istorijski vrednih građevina. U arhitekturi i urbanizmu vlada rasulo, opšti raspad. Ali, šta je sa Arhitektonskim fakultetom, koji u mraku jadnog stanja u našoj arhitekturi, organizuje program simboličnog naziva “Noć arhitekture”?

Prema javno izrečenim mišljenjima nekadašnjih profesora fakulteta, današnja situacija tamo je mračna, zabrinjavajuća, a slična je i na nekim drugim akademskim institucijama. Proces uklanjanja eminentnih članova iz redova akademske zajednice stari autoritet sa fakulteta opisuje kao “patološku akademsku zavist i svest o sopstvenim intelektualnim ograničenjima”. Zabrinjavajuće je veliki broj profesora koji su ovo akademsko zvanje dobili na neprimeren način, uključujući i nekadašnjeg dekana fakulteta Vladimira Maka. Često se ističe slučaj profesorke Nađe Kurtović-Folić koja je, uhvaćena u plagijarizmu opštepoznate knjige istoričara arhitekture sa Berklija Spire Kostova, primorana da iz Beograda pređe na fakultet u Novom Sadu, gde mimikrirana, već deceniju radi i kao mentor doktorandima! Zbog ovakvih slučajeva, univerzitetskim profesorima, ali i arhitektima u Srbiji uopšte, obesmišljeni su kompetentnost i autoritet. U ovako jadnom stanju struke, kapitalne objekte u zemlji kroje stranci, a obrazovaniji domaći arhitekti beže u inostranstvo. Arhitektonska i druge oblasti i akademske institucije u Srbiji su u totalnom rasulu, zagađene u srži, a u talogu onoga što nam je ostalo snalaze se jedino manipulatori i beskrupulozni ignoranti. I zato, nije čudo što se “akademski” programi, poput “Noći arhitekture”, odvijaju u vreme kada većina istinskih akademskih autoriteta - spava.




Novosti online