Hitskin.com

**Učlanjen** : 30.03.2011

Sa ženstvenim uvojcima, uvek obučena u uske i pripijene haljine koje su izazovno naglašavale njene obline, maznim glasom i podignutom levom obrvom, postala je seks simbol pedesetih, mit koji ni danas nije uspela da sruši nijedna glumica. Više od 30 godina posle smrti proglašena je za najseksepilniju glumicu svih vremena, a sredinom 1999. godine Plejboj ju je proglasio seks zvezdom 20. veka.

Poznata glumica rođena je kao Norma Džin Mortenson 1. juna 1926. godine u Los Anđelesu. Svoje detinjstvo i tinejdžerske dane provela je uglavnom po sirotištima, jer ju je otac ostavio, a majka joj je, relativno brzo posle porođaja, poslata u bolnicu za mentalno obolele osobe. Od 16. godine ova glumica je koristila majčino prezime Bejker jer je saznala da joj se otac nije prezivao Mortenson. Godine 1942. udaje se za Džejmsa Doertija, radnika u fabrici aviona.

Ubrzo se i ona zapošljava u istoj fabrici, ali samo nakratko, jer biva pozvana da radi kao model u lokalnom modnom časopisu. Razvodi se i odlazi u Holivud da bi pokušala da radi kao glumica, jer su je na to nagovarali u časopisu za koji je pozirala. U početku je imala skromne sporedne uloge i nije brzo napredovala. U proleće 1945. postala je poznata kao „san svih fotoreportera“ i 33 puta se pojavila na naslovnim stranama velikih magazina. Uskoro ju je otkrila fabrika snova Holivud. Rođena je nova zvezda, a anonimna Norma Džin promenila je ime u Merilin Monro. Ipak, ni tada nije bila srećna: „U Holivudu ti plaćaju hiljadu dolara za poljubac i 50 centi za tvoju dušu“. Tek 1950. godine, uloge u dva filma koja su doživela solidan komercijalni uspeh izbacile su je u prvi plan. U periodima kada nije dobijala uloge pozirala je obnažena za kalendare. Merilin Monro je počela filmsku karijeru u kompaniji Twentieth Century Fox, gde je uz pomoć agenata počela da radi na svom glumačkom umeću i na promeni imidža. Uprkos tome, otpustili su je posle uloge u kojoj je imala samo jednu repliku. Njen agent joj je pronašao posao za Columbia pictures, gde je u filmu „Dame iz hora,“ otpevala dve pesme. Iako kritika nije bila stroga u oceni, Monro je ponovo dobila otkaz. U sledećem filmu Merilin je samo prošetala. „Srećna ljubav“ je nastao u saradnji sa braćom Marks, a kritika je bila veoma blagonaklona prema pojavi mlade plavuše.

Merilin Monro je rođena u sirotištu okružne bolnice u Los Anđelesu. Prema njenom biografu Fredu Lorensu Gilisu, njena baka, Dela Monro Greindžer, krstila ju je pod imenom Norma Džin Bejker. 23. februara 1956. promenila je ime u Merilin Monro.

Njeni ded i baka s majčine strane bili su Otis Emer Monro i Delia Me Hogan. Njena majka Gledis Perl Monro je rođena u Porfirio Diazu, u Meksiku, sada poznatom kao Piedras Negras, 27. maja 1902, gdje se porodica preselila kako bi Otis mogao raditi na zeljeznici. Porodica se vratila u Kaliforniju gdje je rođen Gledisin brat Otis, 1905. Njihov otac, koji je bolovao od sifilisa koji mu je napao mozak, umro je 1909. u bolnici u Južnoj Kaliforniji, u okrugu Bernardino. Gledis se prvo 1917. udala za Džaspera Bejker Meja, s kojim je dobila dvoje dece, Roberta Kermita Bejkera (rođenog 24. januara 1918) i Bernis Bejker (rođenu 30. juna 1919). Oboje su rođeni u Los Anđelesu. Nakon što su se Gledis i njen muž razveli, on je odveo decu sa sobom u svoj rodni grad Kentaki. Prema knjizi Moja sestra Merilin, i Gledis se preselila tamo, kako bi bila bliže deci. Nakon što je živela tamo neko vrijeme, vratila se u Los Anđeles.

Kad se vratila u Los Anđeles, Gledis se udala za Martina Edvarda Mortensona (1897-1981), 11. oktobra 1924. Razveli su se nakon samo šest meseci. Prema knjizi Moja sestra Merilin, Martinov otac, koji se takođe zvao Martin, rođen je u Haugesundu, u Norveškoj, a imigrirao je u Sjedinjene Države oko 1880. gdje se oženio sa Stelom Higins. Njihov sin rođen je u Veliju, u Kaliforniji.
Mnogi biografi, kao što je Donald H. Volf u knjizi Poslednji dani Merilin Monro, veruju da je biološki otac Norme Džin bio Čarls Stenli Giford, prodavac u filmskom studiju „RKO Pictures“, gde je Gledis radila kao montažerka. Na Monroinom rodnom listu kao otac je naveden Gledisin drugi muž, Martin Edvard Mortenson. Kako je Mortenson ostavio Gledis pre rođenja Norme Džin, neki biografi smatraju kako bi on mogao biti otac. U intervjuu za Lajftajm, Džejms Daferti, njen prvi muž, rekao je da je Norma Džin verovala da joj je Gliford otac. Ko god bio njen otac, smatra se da nije imao nikakvu ulogu u njenom životu.

Kako nije uspela nagovoriti Delu da uzme Normu Džin, Gledis ju je udomila kod Alberta i Ide Bolender iz Hothorna, Kalifornija, gdje je živela do svoje sedme godine. U njenoj autobiografiji Moja priča, Monro je izjavila kako je mislila da je Albert devojka.

Gledis je posećivala Normu Džin svake subote. Jednog dana je rekla da je kupila kuću. Nekoliko meseci nakon što su se uselili, Gledis je doživela slom živaca. U knjizi Moja priča, Monro se prisetila kako je majka „vrištala i smejala se“ te da je na silu smeštena u bolnicu u Norvoku. Prema knjizi Moja sestra Merilin, Gledisin brat Marion se obesio nakon izlaska iz bolnice za mentalno poremećene osobe, a i Delin otac je počinio istu stvar nakon što je patio od depresije.

Norma Džin je proglašena državnom štićenicom, a Gledisina najbolja prijateljica, Grejs MekKie (kasnije Godard) postala je njezin staratelj. Kad se MekKi udale 1935. godine, Norma Džin je poslata u sirotište u Los Anđelesu, a zatim se selila po domovima za nezbrinute.

Godardovi su se selili na istočnu obalu te je nisu mogli povesti sa sobom. Grejs je prišla majci Džejmsa Dafertija i upitala je da li bi njen sin oženio djevojku. Venčali su se dve sedmice nakon što je navršila 16 godina, pa se Norma Džin nije morala vratiti u sirotište ili starateljima.

Holivud je počeo da priča o Merilin Monro. Prva značajnija uloga bila joj je u filmu „Džungla na asfaltu“ u režiji Džona Hjustona, koji je bio veoma zadovoljan njenom glumom. Uloga Anđele Pinvej donela je Merilin Monro željeni dugogodišnji ugovor sa kompanijom Twentieth Century Fox, posle čega je nastupila kao mis Kasvel u filmu „Sve o Evi“, za koji neki kažu da je slika njenog života. Reč je o filmskoj zvezdi, koja je zgodna plavuša, ali samo to i ništa više. Njena karijera je procvetala, a status plave seks bombe potvrdio se posle filma „Muškarci više vole plavuše“. Nizao se hit za hitom: „Kako se udati za milionera,“ „Sedam godina vernosti,“ „Autobuska stanica,“ „Neki to vole vruće,“ koji je pokazao da je Merilin Monro odlična komičarka. Želeći da poboljša svoju glumu, pohađala je i poznati Actors Studio u Njujorku, ali su je i dalje retki doživljavali kao ozbiljnu glumicu.

U 26. godini Merilin Monro je bila jedna od najpoznatijih žena u Holivudu, ali i na svetu. Udaje se za čuvenog igrača bejzbola Džoa Dimađa, ali su se razveli osam meseci kasnije. Džo je bio veoma ljubomoran i nije mu se sviđala njena popularnost među muškarcima širom sveta. „Više od svega želim da budem velika zvezda. To je prava dragocenost. Nisam htela da napustim karijeru, a Džo je to želeo više od svega“. U jesen 1954. Merilin i Džo su se razdvojili. Džeri Gisl je 6. oktobra obavestio štampu: „Kao njen advokat, govorim u njeno ime i mogu samo da izjavim da je sukob karijera doveo do ove situacije koja je za žaljenje, ali se nije mogla izbeći“. Posle razvoda je počela da uči glumu u profesionalnim školama. Dve najveće uloge u karijeri ostvarila je u filmovima „Autobuska stanica“ i „Neki to vole vruće“.

Godine 1956. udaje se za Artura Milera, tada poznatog scenaristu i režisera, koji joj kasnije daje ulogu u filmu „Neprilagođeni“. Već tada se nazirao početak njenog kraja, imala je dva spontana pobačaja i jednu ginekološku operaciju, počela je da pije, a imala je i kratku aferu sa francuskim pevačem Ivom Montanom. Od svih njenih veza najviše je odjeknula ona sa predsednikom Džonom F. Kenedijem. Šta se kasnije događalo, ostaće večna tajna. Od Artura se razvodi 1961. godine, neposredno pred premijeru ovog filma, u periodu kada je imala i velikih problema sa drogama. Posle toga je gubila uloge u filmovima, često je išla u bolnicu na lečenje od opijata i ceo život joj se postepeno raspadao. Njeno zdravlje je počelo da slabi zbog sve veće zavisnosti od tableta. „Neprestano kasnim… nekad i po dva sata. Probala sam da se promenim, ali stvari zbog kojih kasnim su suviše jake i pružaju mnogo zadovoljstva“.

Iste godine počinje ponovo da se viđa sa Džoom i pristaje da se opet uda za njega. Venčanje je bilo zakazano za 8. avgust 1962, ali 5. avgusta našli su je mrtvu u njenom stanu. Posle opsežne istrage, policija je utvrdila da je glumica izvršila samoubistvo, uzimanjem prekomerene doze pilula za spavanje. U vezi sa tim, pojavile su se brojne teorije zavere koje su samoubistvo dovodile u pitanje i implicirale da su u glumičinu smrt umešani Robert i Džon Kenedi, sa kojima je navodno imala ljubavnu aferu. Govorilo se da je CIA umešana u njenu smrt jer je, navodno, prelepa glumica postala preopasna za predsednikov imidž. Ožalošćeni Džo Dimađo organizovao je sahranu i nije pozvao nikoga iz Holivuda već samo najbliže prijatelje i rođake. „Oni su samo povređivali Merilin“, rekao je tada. Godinama je Džo donosio cveće na njen grob. Osim mita o ženi koja je zračila, iza nje je ostala jedna od najlepših balada Eltona Džona “Good Bye, Norma Jean“.

Merilin Monro 1180594marilyn-monroe-posters1

Dok joj je muž služio u transportnoj mornarici tokom Drugog svvetskog rata, Norma Džin Daferti se preselila sa svekrvom i počela raditi u fabrici „Radioplane Company“ (čiji je vlasnik bio holivudski glumac Redžinald Deni) gdje su se farbali delovi aviona i pregledali padobrani. Vojni fotograf Dejvid Konover je pregledao lokalne fabrike, fotografišući za članak u časopisu YANK o ženama koje doprinose ratnim naporima. Nju je vidio kao potencijalni model, a ubrzo je potpisala ugovor u agenciji za modele, „The Blue Book“. U svojoj knjizi Potraga za Merilin, Konover je tvrdio da je bio u vezi sa Merilin godinama. Ubrzo nakon potpisivanja za agenciju, Monro je skratila kosu, izravnala je i ofarbala u zlatno plavu.
Postala je jedna od najuspešnijih modela agencije, pojavljujući se na desetinama naslovnih strana raznih časopisa. 1946. ju je primetio lovac na talente Ben Luon. Dogovorio joj je audiciju u filmskoj kući „20th Century Fox“. Ponuđen joj je standardni šestomesečni ugovor uz početnu platu od 125 dolara sedmično.
Luon joj je predložio da uzme umetničko ime Merilin (po Merilin Miler), budući da Norma Džin nije zvučalo komercijalno. Za prezime je uzela majčino devojačko prezime. Tako je dvadesetjednogodišnja Norma Džin Bejker postala Merilin Monro. Tokom svojih prvih šest meseci u Foksu, Monro nije dobijala angažman, ali joj je Foks produžio ugovor, a nastupila je u manjim ulogama u filmovima Skuda hu, skuda hej! i Opasne godine, oba iz 1947. U Skuda hu, ceo njen nastup je izrezan osim kratke pojave njenog lica kad izgovara dve riječi. Foks nije htio obnoviti ugovor. Monro se vratila poslu modela te je počela ostvarivati kontakte u Holivudu.

1948. je nastupila u mjuziklu „Columbia Pictures“-a, Dame iz hora, ali niskobudžetni film nije ostvario veći uspeh, a Monro je opet dobila otkaz. Tada je upoznala jednog od najboljih holivudskih agenata, Džonija Hajda, koji joj je sredio novi ugovor sa Foksom nakon što ju je MGM odbio. Potpredsjednik Foksa Deril F. Zenik nije bio siguran u njen potencijal, ali je popustio zbog Hajdove upornosti. Monro je dobila sporedne uloge u Foksovom filmu Sve o Evi i MGM-ovoj Džungli na asfaltu. Iako su uloge bile male, publika i kritičari su primetili da je Hajd uradio manju plastičnu operaciju na njoj, za nos i bradu, nakon stomatološke operacije.
Sledeće dve godine bile su ispunjene beznačajnim ulogama u filmovima kao što su Nismo venčani! i Ljubavno gnezdo. Međutim, šefovi RKO-a iskoristili su njene potencijale u produkciji Frica Langa, Clash by night. Nakon što je film dobro prošao, Foks je iskoristio sličnu taktiku pa je dobila ulogu recepcionerke s Kerijem Grantom i Džindžer Rodžers u jeftinoj komediji Hauarda Houksa, Majmunska posla. Kritičari je više nisu izbegavali, a uspeh oba filma često je pripisivan njenoj sve većoj popularnosti.
Foks joj je 1952. konačno dao glavnu ulogu u Ne trudi se da kucaš, u kojem je igrala poremećenu dadilju koja napada decu koju čuva. Bio je to jeftin film B-produkcije, i iako su kritike bile podeljene, tvrdili su da je Monro potvrdila da je spremna za ozbiljnije uloge. Nastup u tom filmu smatra se za jedan od najboljih u njenoj karijeri.

Monroe je potvrdila kako se može nositi sa ulogama u visokobudžetnim filmovima kad je nastupila u Nijagari 1953. Filmski kritičari pisali su o Monroinoj vezi s kamerom koliko i o zlokobnoj priči. Igrala je neuravnoteženu ženu koja planira ubistvo svog muža.

U to vreme počele su kružiti fotografije gole Monro, koje je snimio fotograf Tom Keli dok je tražila posao. Slike je kupio Hju Hefner, a u decembru 1953. se pojavila u prvom izdanju Plejboja. Zbog skandala u Foksu, Monro je odlučila javno potvrditi da je na slikama zaista ona. Kad ju je novinar upitao šta nosi u krevetu, odgovorila je, „Šanel br. 5″. Kad su je pitali šta je imala na sebi tokom snimanja, odvratila je, „Radio“.
Tokom sledećih meseci, uloge u filmovima Gospoda preferiraju plavuše i Kako se udati za milionera zacementirale su njen status na A-listi glumica te je postala jedna od najvećih svetskih filmskih zvezda. Raskošne Tehnikolorove komedije utemeljile su Monroinu personu glupe plavuše.

U filmu Gospoda preferiraju plavuše, Monro se pojavila kao kopačica zlata i plesačica Lorelaj Li, a scena u kojoj peva „Dijamanti su jevojčini najbolji prijatelji“ inspirisala je pevačice kao što su Madona i Kajli Minog.
U filmu Kako se udati za milionera, Monro se udružila sa Loren Bakol i Beti Grejbl. Glumila je kratkovidnu glupu plavušu, a iako je uloga bila stereotipna, kritičari su primetili njen komičarski duh.
Njena dva sledeća filma, Reka bez povratka i mjuzikl Nema biznisa do šoubiznisa, nisu bili uspešni. Monroovoj su dosadile uloge koje joj je dodeljivao Zenik. Nakon završetka snimanja filma Sedam godina jernosti početkom 1955., raskinula je ugovor i otišla studirati glumu u Njujorku. Foks nije pristao na njene zahteve te je insistirao da se vrati za produkciju filmova koje je smatrala neumesnim, kao što su Devojka u ružičastim helankama (koji nikad nije snimljen), The girl in the red velvet swing i Kako biti jako, jako popularan.
Monro je ostala u Njujorku. Kako se Sedam godina čežnje popeo na vrh liste najuspešnijih filmova 1955, a Foksove starlete Džejn Mensfild i Širi Nort nisu uspele osvojiti publiku, Zenik je priznao poraz, a Monro se vratila u Holivud. Sastavljen je novi ugovor, uz klauzulu da može nastupati i u projektima drugih studija.
Prvi film pod novim ugovorom bio je Autobuska stanica, režisera Džošue Logana. Glumila je Šeri, salonsku pjevačicu koja se zaljubljuje u kauboja. Monro se namerno pojavila loše našminkana i neglamurozna.

Bila je nominovana za Zlatni globus, a i kritičari su hvalili njen nastup. Kritičar Njujork Tajmsa Bosli Krauder je napisao: „Ljudi, čvrsto se držite i pripremite se za silno iznenađenje. Merilin Monro se konačno dokazala kao glumica.“ U svojoj autobiografiji, Filmske zvezde, običan svet i ja, režiser Džošua Logan je napisao: „Shvatio sam da jeMerilin jedan od najvećih talenata svih vremena… Iznenadilo me da je bila mnogo bistrija osoba nego što sam zamišljao, a mislim da sam tada prvi put shvatio kako inteligencija i oštroumnost nemaju nikakve veze s obrazovanjem.“
Monro je osnovala vlastitu produkcijsku kompaniju s prijateljem i fotografom Miltonom H. Grinom. „Marilyn Monroe Productions“ je objavio 1957. prvi i poslednji film, Princ i plesačica, koji je zaradio podeljene kritike. Osim što je bila izvršni producent, nastupila je u glavnoj ulozi s afirmisanim britanskim glumcem Lorensom Olivijerom, koji je i režirao film.
Olivijer je bio besan zbog njene navike da kasni na snimanje, kao i zbog njene zavisnosti o svojoj učiteljici drame, Pauli Strazberg. Kritičari su hvalili njeno izvođenje, posebno u Evropi, gdje joj je dodeljena nagrada David di Donatelo, italijanski ekvivalent Oskara. Bila je nominovana i za nagradu BAFTA.

Godina 1959. je donijela najveći hit njene karijere, komediju Bilija Vajldera Neki to vole vruće, u kojoj je nastupila s Tonijem Kurtisom i Džekom Lemonom. Kad se snimanje završilo, Vajlder je javno pričao o njenom teškom ponašanju na snimanju. Ubrzo se, međutim, Vajlderov stav ublažio te ju je počeo hvaliti kao veliku komičarku. Neki to vole vruće smatra se jednim od najboljih filmova ikad snimljenih, a Monro je za glumu dobila Zlatni globus kao najbolja glumica u mjuziklu ili komediji.
Nakon tog filma, Monro je snimila Hajde da vodimo ljubav režisera Džordža Kjukora, sa Ivesom Montandom. Monro je bila prisiljena da snimi film zbog obaveza prema studiju 20th Century Fox. Iako film nije bio ni finansijski ni kritički uspeh, u njemu je otpevala jednu od legendarnih muzičkih dela, pesmu Kola Portera „My heart belongs to daddy“.
Artur Miler je napisao ono što će postati poslednja dovršena saradnja Monro i Klarka Gejbla, Neprilagođeni. Iscrpljujuće snimanje odvijalo se u vreloj pustinji u Nevadi. Monro,Gejbl i Montgomeri Klift ostvarili su uloge koje savremeni kritičari smatraju izvrsnim. Tabloidi su okrivljivali nju zbog smrti Klarka Gejbla od srčanog udara, tvrdeći kako ga je gnjavila na snimanju. Gejbl je, međutim, insistirao da sam izvodi kaskaderske scene, a bio je i strastveni pušač. Nakon Gejblove smrti, Monro je prisustvovala krštenju njegovog sina.
Monroe se vratila u Holivud kako bi nastavila snimanje komedije Džordža Kjukroa, Something’s Got to Give, nikad završeni film koji je postao legendaran zbog problema na setu, a pokazao se kao skup debakl za Foks. U maju 1962. je ostvarila poslednji poznat javni nastup, pevajući Srećan rođendan, predsjedniče na televizijskoj rođendanskoj proslavi predsednika Džona Kenedija.
Kako je bio finansijski opterećen produkcijom Kleopatra, sa Elizabet Tejlor u glavnoj ulozi, Foks je otpustio Monro i zamenio je sa Li Remik. Međutim, Din Martin, koji je u svom ugovoru imao klauzulu da može birati glumce s kojima će sarađivati, nije htio nikog do Monro. Studio ju je vratio.
Monro je dala veliki intervju za Life, u kojem je otkrila kako je bila ogorčena kad su je u Holivudu počeli etiketirati kao glupu plavušu te kako je voljela svoju publiku. Snimila je i fotosesiju za Vogue, a počela je raditi na svom sledećem filmskom projektu sa Džinom Kelijem i Frenkom Sinatrom, prema biografiji Donalda Spota. Osim toga, nameravala je nastupiti u biografskom filmu o Džin Harlou. Drugi projekti u kojima je trebala nastupiti bili su What a Way to Go! (u kojem ju je zamijenila Širli MekLejn), Poljubi me, budalo, komedija s Dinom Martinom u glavnoj ulozi (Kim Novak preuzela je Monroinu ulogu) i mjuzikl Drvo raste u Bruklinu.
Monroin zadnji dom bio je u Brentvudu u Los Anđelesu. Spremačica ju je našla mrtvu 5. avgusta 1962. Objavljeno je kako je uzrok smrti bilo predoziranje tabletama za spavanje. Ostala su pitanja o okolnostima i o tome koliko je vremena prošlo kad ju je spremačica našla. Osim toga, postoje neke teorije zavere koje govore kako su za njenu smrt odgovorni Džon i Robert Kenedi.
8. avgusta 1962., Monro je pokopana u grobnici u groblju Vestvud Vilidž Memorijal Park u Los Anđelesu, Kalifornija. Li Strazberg održao je govor na sprovodu. Ona ostaje jedna od legendarnih ličnosti 20. vijeka i prototip holivudske filmske zvezde.

Monro se udala za Džejmsa Dafertija 19. juna 1942. U knjigama Tajna Sreća Merilin Monro i Normi Džin s ljubavlju, Džimi, tvrdio je da su se voleli, ali da su nju poneli snovi o slavi. 1953. je napisao članak pod naslovom „Merilin Monro je bila moja žena“ za Fotoplej, u kojem je tvrdio da ju je ostavio.
U dokumentarnom filmu iz 2004., Merilinin čovek, Daferti je tvrdio još tri stvari: da je bio njen Svengali te da je on stvorio „Merilin Monro“ kao ličnost, da su je šefovi studija naterali da se razvede od njega i da je on bio njena jedina prava ljubav.
Ponovo se oženio 1947. Kad su ga obavestili o smrti Merilin Monro, 6. avgusta 1962., Njujork Tajms je objavio da je odgovorio, „Žao mi je“, i nastavio svoju policijsku patrolu u Los Anđelesu. Nije se pojavio na njenom sprovodu.

Džo Dimađo video je 1951. Monroinu sliku sa dva igrača Čikago Vajt Soksa, ali je nije pozvao sve do 1952. Ona je napisala u knjizi Moja priča da ga nije htela upoznati, bojeći se da se on uklapa u stereotip američkog sportiste. Venčali su se u gradskoj skupštini San Franciska 14. januara 1954. Tokom medenog meseca, posetili su Japan, a nju su zamolili da poseti Koreju. Za četiri dana je održala deset nastupa na vrlo niskim tempereturama za sto hiljada vojnika koji su tamo služili. Biografi su naglasili da Dimađo, koji je ostao u Japanu, nije bio srećan ženinom odlukom jer je hteo da to bude intimni put.

14. septembra 1954. Monro je snimila sada već kultnu scenu u kojoj joj vetar diže haljinu za film Sedam godina vernosti u Njujorškom pozorištu Trans Luks. Bil Kobrin, tadašnji Foksov dopisnik sa istočne obale, rekao je kako je Bili Vajlder htio da to postane medijski cirkus: „… svaki put kad bi se haljina digla, publika bi se uzbudila, a Dimađo bi poludio.“ Par se posle posvađao u predvorju hotela. Ona je zatražila razvod zbog psihičkog nasilja 274 dana nakon vjenčanja.
Godinama kasnije obratila mu se za pomoć. U februaru 1961. njen psihijatar poslao ju je u psihijatrijsku kliniku Pejn Vitni gdje je, prema Donaldu Spotu, smeštena u odeljenje za najteže slučajeve. Kako se nije mogla sama odjaviti, nazvala je Dimađa, koji ju je izveo. Posle mu se pridružila na Floridi. Njihova priča o tome kako su „samo dobri prijatelji“ nisu zaustavili glasine o tome kako su se ponovno venčali.
Prema Mauriju Alenu, 1. avgusta 1962., Dimađo je – alarmiravši kako se njegova bivša žena spetljala s ljudima koji će joj nauditi, kao što je Frenk Sinatra – dao otkaz u vojnoj službi kako bi je ponovo zaprosio. Pokupio je njeno telo i sredio sprovod. Dvadeset godina je u njenu grobnicu stizalo tuce crvenih ruža tri puta sedmično. Za razliku od njena druga dva muža, nikad nije govorio o njoj u javnosti, nije pisao o tome te se nije ponovo ženio.

29. juna 1956. Monro se udala za dramaturga Artura Milera, kojeg je upoznala 1951. u Vajt Plejnsu, u Njujorku. Venčanje se krilo od medija i od javnosti. Iako je odgojena u hrišćanskom duhu, preobratila se na judaizam prije nego što se udala za Milera. Nakon što je završila snimanje filma Princ i plesačica sa Lorenseom Olivijerom, par se vratio u SAD iz Engleske i otkrio da je ona trudna. Međutim, ona je patila od endometrioze, a trudnoća se pokazala kao vanmaterična. Završila je pobačajem.

Milerov scenario za Neprilagođene, priča o očajnom razvodu, trebao je biti dar za Dan zaljubljenih za nju, ali u vreme kad je snimanje počelo 1960., njihov brak je bio nepopravljiv. Razvod je obavljen u Meksiku 24. januara 1961. 17. februara 1962. Miler se oženio sa Inge Morat, jednom od fotografistkinja koje su radile na snimanju Neprilagođenih.

Filmografija glumice Merilin Monro

1947 Opasne godine- Dangerous Years
1948 Letnja munja
1948 Dame iz hora- Ladies of the Chorus
1949 Srećna ljubav -Love Happy
1950 Karta za Tomahavk -A Ticket to Tomahawk
1950 Džungla na asfaltu -The Asphalt Jungle
1950 Vatrena lopta -The Fireball
1950 Sve o Evi -All About Eve
1950 Desni kroše -Right Cross
1951 Priča iz predgrađa -Home Town Story
1951 As Young as You Feel
1951 Ljubavno gnezdo -Love Nest
1951 Let’s Make It Legal
1952 Sudar u noći
1952 Nismo oženjeni!- We’re Not Married!
1952 Ne treba kucati -Don’t Bother to Knock
1952 Majmunska posla
1952 O. Henry’s Full House
1953 Nijagara Niagara
1953 Muškarci više vole plavuše- Gentlemen Prefer Blondes
1953 Kako se udati za milionera -How to Marry a Millionaire
1954 Reka bez povratka -River of No Return
1954 Nema biznisa kao što je šou biznis -There’s No Business Like Show Business
1955 Sedam godina vernosti -The Seven Year Itch
1956 Autobuska stanica -Bus Stop
1957 Princ i igračica -The Prince and the Showgirl
1959 Neki to vole vruće- Some Like It Hot
1960 Hajde da se volimo- Let’s Make Love
1961 Neprilagođeni -The Misfits
1962 Nešto se mora i dati (nedovršen)- Something’s Got To Give

srecica.com

**Učlanjen** : 28.03.2011

''Some like it hot''

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 04.01.2012

Merilin Monro - ikona 65. Kana

Filmska legenda Merilin Monro izabrana je za ikonu ovogodišnjeg Kanskog festivala, koji počinje u maju, 50 godina posle njene smrti.

Merilin Monro 4414174834f4dfe86731c8614583574_640x542

Merilin Monro 4414174834f4dfe86731c8614583574_640x542

Na plakatu za festival, koji se ove godine održava 65. put, nalazi se crno-bela fotografija Merilin Monro kako zavodnički duva svećice na rođendanskoj torti i natpis "Kan 65".

"Festival je hram glamura a Merilin je njegova savršena inkarnacija. Njihovo ujedinjenje simbolizuje ideal jednostavnosti i elegancije", saopštili su organizatori.

Proslavljeni italijanski reditelj i glumac Nani Moreti biće predsedavajući žirija festivala koji će trajati od 16. do 27. maja.

**Učlanjen** : 29.03.2011

Merlin Monro (1926-1962)

Merilin Monro Merlin-monro

"Ni jedna osoba niti studio nisu me učinili zvijezdom. To je učinila publika."

Usamljeno djetinjstvo

Merlin Monro (Norma Džin Mortenson) rođena je 1.juna 1926.godine u Okružnoj bolnici u Los Anđelesu. Gledis Bejker, njena majka, imala je dvadeset šest godina. Prethodno se dva puta udavala i razvodila, a imala i mnogobrojne avanture iako je bila majka. Zbog toga je i nepoznato ko je bio otac Merlin Monro.
Nakon porođaja, Gledis je svoju kćerku ostavila na staranje porodici Bolender, prijateljima svoje majke. Uskoro se vratila na posao u filmskom studiju, gdje je radila u montaži i počela je da živi sama, Ponekad je vikendima posjećivala kćerku, ali je djevojčica veliki dio djetinjstva provela sa porodicom Bolender.
Kada je napunila godinu dana, posjetila ju je baka Dela. Merlin tvrdi da je pokušala da je uguši tako što joj je lice pokrila jastukom. Baka je bila duševni bolesnik i često je boravila po bolnicama. Vrlo rijetko se dešava da jednogodišnja djeca tako pamte događaje, ali Merlin Monro nije mogla da zaboravi ovaj užasni događaj i ispričala ga je kada je odrasla. Iako je njena majka odlučila da živi bez kćerke, štedjela je novac da bi uspjela da kupi malu kuću. Kada je napunila šest godina, Merlin je napustila Bolenderove i počela da živi sa majkom. Ipak, uskoro je postalo jasno da i njena majka pati od duševnih poremećaja i da joj je potrebno bolničko liječenje. Od tog trenutka, počela je da se plaši da je naslijedila bolest od koje su patile njena baka i majka.

Rođenje zvučnog filma

Kada je Merlin rođena, njena majka Gledis radila je u firmi za razvijanje filmova. Filmska industrija brzo je rasla tokom prve decenije XX vijeka. Gledis je bila samo jedna od mnogih koji su živjeli od ove industrije.
Iste godine počeli su da se pojavljuju zvučni filmovi. "Warner Brothers", u to vrijeme mala holivudska filmska kompanija, radila je vrijedno nekoliko godina na razvoju zvučnog filma. Te godine film "Don Žuan", koji ima neke zvučne dijelove, postao je veoma popularan, kao i film "Džez pjevač". Najzad, kompanija "Warner Brothers" kupila je kompaniju "First National Pictures" i postala jedna od najvećih holivudskih filmskih kompanija.Pojava zvučnog filma odnijela je i neke žrtve. Najavljivači u bioskopima ubrzo su izgubili posao, kao i glumci i glumice koji su govorili sa nekim akcentom. Kraljica tragedije, njemačka glumica Pola Negli, napustila je Sjedinjene Države zbog svog njemačkog akcenta. Žena Džozefa Šenka, osnivača kompanije "20th Centuri Fox", poznata i prelijepa glumica Norma Telmidž, takođe je napustila svoju profesiju jer je govorila bruklinskim akcentom.
U doba zvučnog filma, Merlin je, zbog svog divnog glasa i pjevačkog umijeća, imala veliku prednost - ona je bila idealna ličnost za zvučni film.

Merilin Monro News_6643

Boginja fronta

Tokom II svjetskog rata, "pin-up" modeli osvajali su srca mladića koji su se borili u Evropi i na Pacifiku. Naziv "pin-up" (prikačiti, okačiti) nastao je tako što su mladići isjecali slike iz magazina i kačili ih na zidove. U to vrijeme "pin-up" djevojke su se uglavnom slikale u kupaćim kostimima, a slikanje potpuno obnaženih tijela bilo je zabranjeno. "Pin-up" djevojke bile su modeli i glumice.
Beti Grebl, koleginica Merlin Monro u kompaniji "20th Century Fox", kasnije i glumica u televizijskom šou "Kako osvojiti milion", bila je vrlo popularna "pin-up" djevojka tokom II svjetskog rata. Njene slike objavljivane su u magazinima u tiražima od tri miliona primjeraka, a, po popularnosti, odmah za njom bila je glumica Rita Hejvort. Beti je postala još popularnija kada je njena slika stavljena na kabinu bombardera B29 "Enola Gay" koji je bacio atomsku bombu na Hirošimu.
Kada je Monro počela da se slika kao "pin-up" djevojka, rat se već završio. Ipak, pošto su se mnogi mladići vraćali sa fronta, popularnost "pin-up" djevojaka povećala je interesovanje za magazine namjenjene mladima. Poziranje je bio odličan dodatni izvor prihoda za mnoge nepoznate glumice kao što je bila Merlin Monro.

Skandal izazvan kalendarom

Merlin Monro je, 1949.godine, dok je bila slobodna glumica, dobila ponudu za snimanje obnaženih fotografija. Naknada je bila pedeset dolara. U to vrijeme, snimanje obnaženih fotografija bilo je ravno pornografiji i nije se smatralo poslom koji mogu da prihvate ozbiljne glumice. Ipak, za Merlin Monro bilo je to najgore vrijeme a pedeset dolara bila je značajna suma.Snimljene su dvadeset četiri slike u dvije poze. Slike su upotrijebljene za kalendar iz 1951.godine, a ime fotomodela nije bilo objavljeno.
Slijedeće godine, njena popularnost je rasla, ali istovremeno se širila priča da nagi model na kalendaru liči na nju. Agent kompanije "20th Century Fox", koji je radio sa Merlin Monro, poblijedio je kada je to čuo. Iako su pokušavali da Merlin predstave kao seks simbol, bilo je skandalozno da glumica pozira obnažena. Ipak, Merlin Monro je bez oklijevanja, rekla istinu o svojoj prošlosti. i, ironično , priča o teškom životu glumice koja pokušava da zaradi za život učinila ju je još popularnijom.
Nakon ovog događaja, slike nage Merlin Monro podigle su njenu popularnost, a porastao je i tiraž specijalnog izdanja "Playboy" iz 1953.godine, u kojem su se pojavile. Te popularne fotografije štampane su na šoljama, jastučnicama, katrama za igru... Objavljivanje ove vrste fotografija, označile su početak pornografske industrije.

Merilin Monro Aukcija-merlin-monro-dzozef-dzasgur-kerolajn-gelovej-1328585176-116086

Merilin Monro Aukcija-merlin-monro-dzozef-dzasgur-kerolajn-gelovej-1328585176-116086

Merlin Monro i DiMađio

Merlin Monro i DiMađio su, u januaru 1954.godine, otišli na medeni mjesec. Za razliku od većine parova, nisu otišli na Mediteran ili na Karibe, već u Japan, gdje je DiMađio imao posla. U to vrijeme, bejzbol je postao popularan u Japanu. Zato je industrija koja se bavila bejzbolom pozvala legendarnog igrača DiMađija da posjeti Japan van sezone. Zbog njene rastuće popularnosti, štampa je sve više pažnje posvetila Merlin Monro kada su sletjeli na aerodrom u Hanedi. Stalno je davala intervjue, što je DiMađija činilo nesrećnim.
Dok je bila na proputovanju po Japanu sa mužem neočekivano su je pozvali da posjeti američke vojnike u Južnoj Koreji. Godinu dana ranije, vojnici su učestvovali u krvavim borbama protiv Kineza i Sjevernokorejaca i bili su željni da vide čuvenu "pin-up" djevojku uživo. Improvizovana koncertna hala na otvorenom bila je okružena morem vojnika. Ne razmišljajući, Monro je uzviknula:"Nikada nisam vidjela toliko muškaraca na jednom mjestu!" Tokom koncerta otpjevala je samo nekoliko pjesama, ali je publika bila oduševljena. Merlin Monro se mnogo trudila oko svake pjesme. Ovaj koncert joj je bio jedna od najdražih uspomena.

Ključne osobe: učiteljice glume

Nataša Lajtes i Pola Strasberg, dvije instruktorke glume koje su podučavale Merlin, stvorile su njen glumački imidž.
Nataša je radila kao učiteljica glume za kompaniju "Columbija Studios", a Merlin ju je upoznala tokom snimanja filma "Dame iz hora", 1948.godie. Njih dvije su postale vrlo bliske i Nataša je postala njena lična učiteljica kada je Merlin raskinula ugovor sa kompanijom. Postale su još bliskije kada se Nataša zaljubila u Merlin. Ipak, ova osjećanja joj nisu bila uzvraćena.
Natašu je 1956.godine zamijenila Pola Strazberg. Monro je upravo počinjala da uči glumu u "Glumačkom studiju" kod supruga Pole Strazberg, ali nakon njihovog susreta, Pola je postala instruktor glume Merlin Monro.
Mnogi glumci i glumice angažovali su instruktore glume, ali samo nekoliko njih imalo je bliske odnose sa njima i vodili ih na snimanje filmova. U početku je bilo puno nesuglasica između Nataše i režisera, ali su se kasnije, kako je glumica bivala duševno nestabilna, oni su joj se obraćali
da bi doprli do Merlin Monro. Glumica je, dok je bila pred kamerama, Natašu smatrala svojim čuvarom i nije mogla da snima bez nje.

Merilin Monro F58bac5ba8ea5be9d9aaad224ee63fcc

**Učlanjen** : 29.03.2011

Ljubazna zvijezda

Iako je Merlin Monro bila ozloglašena među producentima i režiserima, bila je vrlo ljubazna prema obožavaocima i običnim ljudima. Kada je bila u Japanu na medenom mjesecu, sobarica u hotelu joj je rekla:" Imate tako predivnu kosu", na šta joj je ona odgovorila:"Da, ali nije tako lijepa kao tvoja." Njen odnos prema ljudima donio joj je mnogo obožavalaca i bio je razlog njenog uspona. Čak i kada se okrenula glumi, nikada nije zaboravila hiljade obožavalaca koje je stekla kao "pin-up" djevojka.
Iako je bila sebična u odnosima prema režiserima i kolegama glumcima, bila je vrlo ljubazna prema ostatku filmske ekipe. Nakon njenog prvog filma, Vajti Snajder je postao njen šminker. Kada je 1952.godine bila u bolnici, Merlin Monro mu je rekla:" Ako umrem, hoću da me ti našminkaš. Ne žlim da me bilo ko drugi dodirne." Deset godina kasnije, 7.avgusta 1962.godine, DiMađio je pozvao Snajdera:"Ne zaboravi šta si joj obećao", rekao mu je. Tog dana, našminkao je njeno hladno lice poslednji put.

Vječna misterija

Priča o ubistvu Merlin Monro, koja uključuje i braću Kenedi, glasi otprilike ovako:
Monro je imala intimnu vezu sa jednom od braće Kenedi ili sa obojicom. Vijest o ovom skandalu stigla je ili do republikanaca ili do direktora FBI Džona Edgara Huvera koji, kao bivši vojnik nije bio zadovoljan što se braća Kenedi previše oslanjaju na diplomatiju i druga miroljubiva sredstva. Zbog ozbiljnih posljedica koje bi ljubavni skandal ostavio na Kenedijevu predsjedničku karijeru, ljudi iz Bijele kuće, po instrukcijama koje im je dao Robert Kenedi, ubili su Merlin Monro da bi zataškali skandal.
Nasuprot ovom, postoje priče da su skandaloznu priču o vezi Merlin Monro i braći Kenedi izmislili konzervativci, a da su priču o tome plasirali mediji koji su tu informaciju dobili od bivših pripadnika vojske. Ipak, postoji dovoljno dokaza o postojanju intimne veze između Merlin Monro i braće Kenedi. Ako je to zaista bio slučaj, vrlo je vjerovatno da su za to znali i njihovi protivnici. Međutim, ostaje pitanje da li bi posljedice ovoga skandala bile toliko ozbiljne da su natjerale zvaničnike Bijele kuće da donesu odluku o ubistvu Merlin Monro.
Godinu dana nakon smrti Merlin Monro, ubijen je Džon F.Kenedi, a godinu dana kasnije i njegov brat. Kao i u slučaju Merlin Monro, motivi ubistva braće Kenedi još uvijek nisu razjašnjeni.

Merilin Monro Merlin-monro4

**Učlanjen** : 29.03.2011

Veliki predsjednik kome se divila djevojčica bez oca

Abraham Linkoln rođen je 1809.godine u Kentakiju. Nakon uspona na društvenoj ljestvici, postao je senator, a 1860.godine izabran je za šesnasetog predsjednika Sjedinjenih Država. Uz prvog predsjednika, Džordža Vašingtona, i trideset petog predsjednika, Džona F. Kenedija, smatra se jednim od najslavnijih predsjednika u istoriji Sjedinjenih država. Linkoln je zadržao ideologiju Sjevernih Sjedinjenih država, predvodeći Sjever u pobjedi nad Konfederacijom tokom Američkog građanskog rata i ukinuo je robovlasništvo. Čuveni govor u Getisburgu, u kojem pominje "vlast naroda, sačinjenu od naroda i za narod", i tragično ubistvo nakon pobjede u Američkom građanskom ratu, Amerikanci i danas dobro pamte.
Merlin Monro je cijenila Linkolna. Naravno, većina Amerikanaca je voljela i poštovala Linkolna, ali za Merlin on je bio neko u koga je, zahvaljujući svom trećem mužu Arturu Mileru, snažno vjerovala. Odmah nakon što je upoznala Milera, 1951.godine, Merlin mu je rekla:"Potreban mi je neko koga bih mogla poštovati kao oca." Na to je Miler odgovorio: "Šta misliš o Linkolnu?Karl Sendburg je napisao odličnu biografiju." Linkoln je, za Merlin Monro, bio otac kojeg nikada nije imala. Odmah je pročitala Linkolnovu biografiju koju je Sendberg napisao: "Godine u preriji, ratne godine" (u šest tomova), i kupila je uramljeni Linkolnov portret. Kasnije su se Merlin i Sendberg sreli nekoliko puta i razgovarali o njegovom djelu.
U sobi Merlin Monro uvijek su se nalazili Linkolnova slika i tekst govora iz Getisborga. Monro je voljela dva velika predsjednika - Kenedija i Linkolna.

Merlin Monro i Elija Kazan

Merlin Monro se divila muškarcima koji su bili zgodni, snažni i inteligentni, a njena privrženost inteligentnim muškarcima proistekla je iz iskustva u radu sa velikim režiserom Elijem Kazanom.
Elija je rođen 1909.godine u Turskoj. Roditelji su mu bili Grci, a emigrirali su u Ameriku kada je imao četiri godine, da bi izbjegli politički progon. Kada je odrastao, odlučio je da postane režiser i učestvovao je u produkciji nekoliko predstava. Film "Tramvaj zvani želja" režirao je 1951.godine po drami Tenesija Vilijamsa. Ovaj film mu je donio reputaciju velikog režisera. tada je počeo da radi u Holivudu, istovremeno na pozorišnim predstavama i na filmovima.
U Holivudu je Kazan 1951.godine upoznao mladu Merlin Monro, prije nego što je postala poznata, i njih dvoje su postali bliski. Kazan je bio oženjen i njih dvoje nikada nisu imali ozbiljnu vezu, ali je Merlin bila opčinjena njegovom inteligencijom. Kazan ju je upoznao sa njenim budućim mužem Arturom Milerom i, takođe, preporučio joj je da pristupi "Glumačkom studiju". Tako joj je dva puta promijenio život.
Kazan je veoma uticao na buduće dramske pisce i režisrere, ali je bio umiješan u jedan incident koji ne može biti izbrisan iz njegove biografije. Kada je vlada Sjedinjenih Država odlučila da uništi Komunističku partiju, Kazan je, kao bivši komunista, odao imena jedanaest svojih partijskih drugova. Kasnije je žestoko zažalio zbog tog čina. Ovaj događaj razbjesnio je njegove kolege u Holivudu, a posljedice je osjećao do smrti. Preminuo je 2003.godine, u devedeset četvrtoj godini.

Merilin Monro Marilyn-monroe-158

Merlin Monro i Frenk Sinatra

Frenk Sinatra je rođen 1015.godine u imigrantskoj porodici u Nju Džersiju, a svoj pjevački debi imao je 1940.godine. U periodu od 1942. do 1947.godine bio je na vrhuncu svoje pjevačke karijere koja je, nakon toga, bila u opadanju sve do 1953.godine, kada je potpisao ugovor sa drugom kompanijom i povratio popularnost i kao pjevač i kao glumac. Kasnije je imao mnogo padova u karijeri, ali se iz svake krize izvlačio novom pjesmom koja bi postala hit, sve dok nije napunio osamdeset godina. Mlada Merlin Monro je voljela njegovu muziku, a kada su se upoznali, otpočela je njihova bliska veza.
Sinatra je strastveno volio sport, pa je želio da postane sportski komentator i stvorio je brojna poznanstva sa ljudima iz svijeta sporta. DiMađio je bio jedan od njih i, preko njega, upoznao je i Merlin Monro. Nakon razvodaod Artura Milera 1960.godine, Merlin Monro je ozbiljno razmišljala o udaji za Sinatru. Ipak, Sinatra nije bio zainteresovan za nju i upoznao ju je sa drugim muškarcima: predsjedničkim kandidatom Džonom F.Kenedijem i njegovim bratom Robertom. U to vrijeme su i Semi Dejvis Mlađi i Din Martin bili članovi "porodice Sinatra". Vođa ove porodice bio je Piter Loford koji je bio oženjen Patrišom, sestrom demokratskog predsjedničkog kandidata Džona F.Kenedija. Sinatra je, preko Loforda, 1960.godine upoznao Merlin Monro sa braćom Kenedi.
Slijedeće godine Merlin Monro je umrla, praćena glasinama da je bila u intimnoj vezi sa braćom Kenedi, a Sinatra je proživio dug i slavan život.

Merlin Monro i Iv Montan

Iako je u životu Merlin Monro bilo mnogo muškaraca, rijetko se upuštala u veze sa svojim kolegama glumcima, ali je zgodni francuski glumac Iv Montan bio izuzetak.
Iv Montan je rođen u Italiji 1921.godine, ali je njegova porodica odlučila da emigrira u Francusku, pred nadolazećom prijetnjom diktatora Musolinija. Počeo je da pjeva u jedanaestoj godini, a profesionalnu karijeru je započeo nakon što ga je Edit Pjaf, čuvena francuska pjevačica čula kako pjeva u baru. Kada je postao poznati phevač, odlučio je da se isproba i kao glumac. Njegov film "Nadnica za strah", iz 1953.godine, dobio je glavnu nagradu na filmskom festivalu u Kanu.
Montan je 1960.godine izabran da glumi sa Merlin Monro u filmu "Hajde da se volimo", i ona se ubrzo zaljubila u njega. Montan je u Holivud poveo i svoju suprugu Simon Sinjore, a snimanje filma je započelo 1960.godine. Tokom snimanja, Merlin Monro je imala bračnih problema sa Milerom. I Merlin Monro i Montan su tada bili u braju, tako da su vijesti o njihovoj vezi uzdrmale Holivud. Izgleda da je Simon Sinjore bila toliko potresena, da je čak razmišljala o samoubistvu. Na kraju je Montan uspio da urazumi svoju suprugu i oni su odlučili da se vrate u Pariz odmah po okončanju snimanja. Nasuprot tome, Miler nije bio toliko popustljiv i odlučio je da se razvede od Merlin Monro.
Montan je, sve do smrti od srčanog udara 1991.godine, bio vrlo uspješan i kao glumac i kao pjevač. Nakon njegove smrti, magazin "Figaro" objavio je da će "bez Montana Francuska stalno živjeti u prošlosti."

Merilin Monro MPP0784--Marilyn-Monroe

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 28.03.2011

**Učlanjen** : 29.03.2011

Ljubazna zvijezda

Iako je Merlin Monro bila ozloglašena među producentima i režiserima, bila je vrlo ljubazna prema obožavaocima i običnim ljudima. Kada je bila u Japanu na medenom mjesecu, sobarica u hotelu joj je rekla:" Imate tako predivnu kosu", na šta joj je ona odgovorila:"Da, ali nije tako lijepa kao tvoja." Njen odnos prema ljudima donio joj je mnogo obožavalaca i bio je razlog njenog uspona. Čak i kada se okrenula glumi, nikada nije zaboravila hiljade obožavalaca koje je stekla kao "pin-up" djevojka.
Iako je bila sebična u odnosima prema režiserima i kolegama glumcima, bila je vrlo ljubazna prema ostatku filmske ekipe. Nakon njenog prvog filma, Vajti Snajder je postao njen šminker. Kada je 1952.godine bila u bolnici, Merlin Monro mu je rekla:" Ako umrem, hoću da me ti našminkaš. Ne želim da me bilo ko drugi dodirne." Deset godina kasnije, 7.avgusta 1962.godine, DiMađio je pozvao Snajdera:"Ne zaboravi šta si joj obećao", rekao mu je. Tog dana, našminkao je njeno hladno lice poslednji put.

Merilin Monro Thumbnail.php?file=Merlin_Monro_foto_Red_Dot_769282285

Vječna misterija

Priča o ubistvu Merlin Monro, koja uključuje i braću Kenedi, glasi otprilike ovako:
Monro je imala intimnu vezu sa jednom od braće Kenedi ili sa obojicom. Vijest o ovom skandalu stigla je ili do republikanaca ili do direktora FBI Džona Edgara Huvera koji, kao bivši vojnik nije bio zadovoljan što se braća Kenedi previše oslanjaju na diplomatiju i druga miroljubiva sredstva. Zbog ozbiljnih posljedica koje bi ljubavni skandal ostavio na Kenedijevu predsjedničku karijeru, ljudi iz Bijele kuće, po instrukcijama koje im je dao Robert Kenedi, ubili su Merlin Monro da bi zataškali skandal.
Nasuprot ovom, postoje priče da su skandaloznu priču o vezi Merlin Monro i braći Kenedi izmislili konzervativci, a da su priču o tome plasirali mediji koji su tu informaciju dobili od bivših pripadnika vojske. Ipak, postoji dovoljno dokaza o postojanju intimne veze između Merlin Monro i braće Kenedi. Ako je to zaista bio slučaj, vrlo je vjerovatno da su za to znali i njihovi protivnici. Međutim, ostaje pitanje da li bi posljedice ovoga skandala bile toliko ozbiljne da su natjerale zvaničnike Bijele kuće da donesu odluku o ubistvu Merlin Monro.
Godinu dana nakon smrti Merlin Monro, ubijen je Džon F.Kenedi, a godinu dana kasnije i njegov brat. Kao i u slučaju Merlin Monro, motivi ubistva braće Kenedi još uvijek nisu razjašnjeni.

Merilin Monro N25533

**Učlanjen** : 29.03.2011

Smrt seks simbola Merilin Monro, koja je pod čudnim okolnostima preminula pre gotovo četiri decenije, i dalje intrigira njene obožavaoce koji su prvog juna obeležili osamdeset četiri godine od njenog rođenja

Kada se 5. avgusta 1962. godine svetom pročula vest da je u trideset šestoj godini preminula slavna glumica Merilin Monro, njeni obožavaoci nisu mogli da poveruju da nikada više neće videti damu koja je preko noći postala simbol ženstvenosti 20. veka. Od tog dana, kontroverze i skandali vezani za njen ljubavni život, ali i njenu smrt, punili su stranice svih svetskih medija. Danas, osamdeset četiri godine od njenog rođenja, javnost ne prestaje da se interesuje za nju i njenu tužnu sudbinu. Dok su je jedni doživljavali kao bludnicu bez morala i bez straha od bilo koga i bilo čega, drugi su je videli kao krhku i naivnu devojku koja je uvek bila samo nesrećno zaljubljena. Ipak, najveća misterija bila je vezana za njenu romansu sa predsednikom Sjedinjenih Američkih Država Džonom Kenedijem koga su kasnije mnogi krivili i za njenu smrt. Njih dvoje su se upoznali dok je ona bila u braku sa Džoom DiMađom, a Kenedi bio tek kandidat za ulazak u Senat. Ljubav među njima rasplamsala se neverovatnom brzinom, nakon čega su počeli krišom da se viđaju u Njujorku. U međuvremenu, Merilin se razvela od Džoa, a kada je Kenedi postao predsednik, ona se 1956. godine udala za dramaturga Artura Milera. Taj brak je samo nakratko prekinuo njenu vezu sa predsednikom, a nakon što je doživela i spontani pobačaj i saznala da zbog endometrioze više nikada neće moći da ima decu, počela je njena golgota. Iako se osećala nesrećno i sve više tonula u depresiju, to nikada nije želela da prizna, a jedini spas nalazila je u susretima sa svojim voljenim Džonom.

- Nije lako kada saznate da nećete imati decu. To je beskrajna bol koju sam prihvatila. Jednostavno, majčinstvo mi nije suđeno, a život mora da ide dalje govorila je Merilin dok je na svaki poziv novoizabranog predsednika trčala u njegov zagrljaj i bezrezervno mu se predavala, iako je duboko u sebi znala da se on nikada neće razvesti od svoje supruge Žakline - Džeki Kenedi, pošto bi mu to ugrozilo popularnost.

Ipak, iako je otvoreno pokazivao simpatije koje je gajio prema plavokosoj glumici i sve češće je pozivao na druženja u javnosti, predsednik je odlučio da svoju naklonost podeli i sa drugim damama. Merilin, inače emotivno nestabilna, njegove avanture teško je podnosila pa je počela da se oseća napušteno. Saznanje da ju je odbacio jedini čovek kojeg je volela, a kojeg nije mogla da ima, dovelo je do toga da je svoju tugu počela da utapa u alkoholu i drogi. Naposletku je smeštena u psihijatrijsku kliniku gde je probala da se izleči od svojih mračnih opsesija, ali je po dolasku kući ponovo nastavila da se viđa sa prvim čovekom Amerike.

- Da li izgledam srećno? Kažem vam da me u detinjstvu niko nije želeo. Ja sam usamljena devojka sa idejom da se probudim i nađem način kako da san postane stvarnost. Ja sam Merilin Monro, a ovo je moja priča o Pepeljugi - rekla je Merilin novinarima prilikom izlaska sa psihijatrije.

Događaji koji su usledili obavijeni su velom tajne. Samo nedelju dana pre nego što je umrla, Merilin se pijana poverila svom prijatelju Frenku Sinatri da je shvatila da je za Kenedija bila samo telo. Tog kobnog dana u jedanaest časova ujutru njeno telo pronađeno je u sobi hotela Beverli Hils, a policija je dala saopštenje u kome je pisalo da je holivudska diva Merilin Monro izvršila samoubistvo. Kasnija rekonstrukcija ovog događaja pokazala je sasvim suprotno. Vozač kola hitne pomoći tvrdio je da je gospođicu Monro zatekao u komi, da su pokušavali da joj pomognu, ali da su nakon injekcije koju joj je dao njen psihijatar mogli jedino da proglase njenu smrt. Istog dana tužilac Frenk Hogan zaplenio je snimke koji nedvosmisleno potvrđuju da je te noći, kada je Merilin umrla, Robert Kenedi, Džonov brat, bio u njenoj sobi. Posle mnogobrojnih nagađanja prava istina o njenoj smrti nikada nije obelodanjena.

Merilin Monro Marilyn+Monroe

**Učlanjen** : 04.01.2012

Dan kada je rođena Merilin Monro

Danas se navršava 87 godina od rođenja zanosne glumice, plavuše, žene koja je
i sada modna ikona i uzor mnogima širom sveta, seks simbola Merilin Monro, koja
je tragično preminula 1962. godine.

Merilin Monro 113329924051a9a40a11708117715294_640x344

Merilin Monro 113329924051a9a40a11708117715294_640x344

Mada su je mnogi posmatrali samo kroz fizički izgled, kao nekoga ko pažnju privlači isključivo fizičkom pojavom, ostavila je iza sebe više značajnih filmskih uloga.

Prvu ozbiljniju ulogu Merilin Monro je dobila u filmu "Džungla na asfaltu'' u režiji Džona Hjustona, ali posle uloge u filmu "Sve o Evi" njena karijera je procvetala. Međutim, status plave seks bombe potvrdio se tek posle ostvarenja "Muškarci više vole plavuše".

Nakon toga nizali su se hitovi u kojima je glumila ova poznata glumica - "Kako se udati za milionera", "Sedam godina vernosti", "Autobuska stanica", kao i "Neki to vole vruće" u kojem je ostala zapažena kao odlična komičarka.

Želeći da poboljša svoju glumu, pohađala je poznati Actors Studio u Njujorku, ali su je i dalje retki doživljavali kao ozbiljnu glumicu.

Merilin Monro bila je omiljena i u svetu fotogrrafije, pošto je pozirala obnažena za kalendare koji se danas nalaze u posedu privatnih kolekcionara.Tek posle više od 30 godina nakon smrti 1962. godine, proglašena je za najseksepilniju glumicu svih vremena, a sredinom 1999. Plejboj ju je proglasio seks zvezdom 20. veka.

Sa uspehom u filmskoj industriji pojavile su se i njene fotografije koje je snimao fotograf Tom Keli dok je još bila devojka. Te fotografije otkupio je Hju Hefner i u decembru 1953. godine objavio ih je u prvom izdanju Plejboja.

Život Merlin Monro nije bio lak. Rođena je kao Norma Džin Bejker Mortenson u sirotištu u Los Anđelesu, kao vanbračno dete Gledis Perl Monro. Rasla je po hraniteljskim porodicama jer joj je majka imala ozbiljnih psihičkih problema.

Svoje detinjstvo i tinejdžerske dane provela je uglavnom po sirotištima, jer ju je otac ostavio, a njena majka je brzo posle porođaja poslata u bolnicu za mentalno obolele osobe.

Merilin Monro 12995659151a9a40f327d8560186731_orig

Merilin Monro 12995659151a9a40f327d8560186731_orig

Godine 1942. udaje se za Džejmsa Dohertija, radnika u fabrici aviona. Ubrzo se i ona zaposlila u istoj fabrici, ali samo za kratko, jer je pozvana da radi kao model u lokalnom modnom časopisu. Posle četiri godine, razvodi se i odlazi u Holivud da bi pokušala kao glumica.

Posle prvih uspeha i nezvanične titule seks simbola, udaje se za bejzbol igrača Di Mađa, ali njihov brak je trajao samo devet meseci. Posle razvoda je počela da uči glumu u profesionalnim školama.

Godine 1956. udaje se za Artura Milera, tada poznatog scenaristu i režisera u Holivudu, koji joj kasnije daje ulogu u filmu "The Misfits". Od njega se razvodi 1961. godine, kada je imala i velikih problema sa drogom.

Merilin Monro je pronađena mrtva u svom domu u Los Anđelesu 5. avgusta 1962. godine. Zvanično je saopšteno da je uzrok smrti prekomerna doza tableta za spavanje, ali to je do danas ostatala misterija jer mnogi veruju da je CIA umešana u njenu smrt zbog veze sa Kenedijevima.

b92.net
1.06.2013.