Teritorijalna veksilologija i heraldika Srbije

Gradska opština ima grb i zastavu. Grb gradske opštine koristi se u tri nivoa, kao Osnovni, Srednji i Veliki grb. Blazon osnovnog grba glasi: U srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.
Blazon Srednjeg grba glasi: Osnovni grb (u srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.) nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona. Ispod štita ispisan je naziv mesta i opštine.
Blazon Velikog grba glasi: Osnovni grb (u srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.) nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona. Čuvari grba su dva anđela sa zlatnim oreolima, crvenim traka oko čela i crvenim orarima opervaženim zlatom ukrštenim na grudima, odevena u duge bele haljine, od kojih svaki drži purpurno zlatom okovano koplje sa koga se u polje vije zlatnim resama opervažen steg Beograda (desno), odnosno Titulara (levo). Postament je travom obrastao brežuljak, u čijem su podnožju plavi talasi Kolubare. Ispod grba ispisano je ime naseljenog mesta i opštine.
Gradska opština ima kvadratni steg sledećeg blazona: Na belom između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj beli krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa belom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.


izvor:zastave-grbovi.com

Mladenovac ima zvaničan grb u tri nivoa i zastavu prema standardima . Simboli su usvojeni Odlukom o grbu i stegu opštine i naseljenog mesta Mladenovac.

Zastava opštine je kvadratna i plave je boje sa belom gredom pri dnu.
U gornjem plavom polju je zlatna krstolika grančica hrasta.

Autor grba je Ladislav Biron

izvor:zastave-grbovi.com

Znamenje Obrenovca, grb u tri nivoa i heraldički steg, osmislilo je Srpsko heraldičko društvo



izvor:zastave-grbovi.com

Opština Sopot koristi pseudoheraldički amblem čije je glavni motiv - spomenik palim borcima u Drugom svetskom ratu, delo vajara Vojina Stojića i arhitekte Gradimira Medakovića.

izvor:zastave-grbovi.com

Opština Surčin je usvojila grb 29. januara 2007. godine, na osnovu razultata anonimnog konkursa koji je opština raspisala. Grb je delo autorskog tima u sastavu: pobedničkog predloga je Slobodan Stanić, dipl. ing. arh. i Zoran Stanić, dipl. ing. arh.

Motiv sa štita je i na zastavi Surčina. Korišćenje zastave nije potvrđeno.Nivo velikog grba po elementima sledi standarde srpske heraldike, ali kao i mali grb ima neke neheraldičke osobine, npr. boja glavnog polja na štitu je prelaz iz bele u plavu, što nije po pravilima heraldike. Ovakva verzija sa prelazom je u upotrebi ali nije po grafičkim standardima koje je autor dostavio titularu. Veliki vid grba sadrži i stegove Beograda i Surčina, koje pridržavaju dva propeta vranca u ulozi čuvara štita. Na postamentu zelene boje nalazi se lenta sa imenom opštine. Bedemska kruna je zlatna sa tri vidljiva merlona.


izvor:zastave-grbovi.com

Amblem Bogatića je usvojen 8. septembra 2009. godine, zamenivši prethodni.

Bogatić je između 2003. i 2009. godine koristio grb koji se sastojao od plavog štita sa zlatnim propetim lavom i parafernalijama: zlatnom pojednostavljeno prikazanom krunom, gajtanolikim ukrasima, vencem pšenice u stopi grba, kao i lente sa natpisima: 1381 (nad krunom) i BOGATIĆ na lenti ispod štita.Ovaj grb se koristi na veb sajtu i na dan pisanja ovog teksta, tako da nije poznato koji grb je zvaničan.




Znamenje Koceljeve je usvojeno u oktobru 2007. godine. Znamenje prati standarde nove srpske heraldike, pa su tako usvojeni grb u tri nivoa i steg opštine.

Heraldički steg, prisutan na velikom grbu je zvanična zastava ove opštine. U pitanju je modifikovan i pojednostavljen motiv sa štita, odnosno osnovne forme grba. Zastava kvadratnog oblika, koso je podeljena na četvrine, gornja i donja četvrtina su crvene boje, a četvrine pri koplju i od koplja plave. Preko svega, beli (srebrni) fret.

Osnovni grb Koceljeve ponavlja motiv sa stega (ili obrnuto). Jedina razlika je u prisustvu po četiri srebrna kristala raspoređena 1-2-1 u sve četiri četvrtine štita.

Štit krunisan zlatnom bedemskom krunom i ukrašen granama šljive i lentom sa imenom opštine predstavlja srednji grb Koceljeve.



Loznica koristi štitoliki dvobojni amblem. U dnu tamnoplavog štita nalazi se stilizovana srebrna predstava gusala iznad kojih je svitak sa ispisanim ćiriličnim slovima A, B, V, G, D i E, što je početak azbuke. Preko svitka je pero zasečeno za pisanje, a iznad ime grada okruženo stilizovanom predstavom vinove loze.





Amblem Ljubovije je pseudoheraldička kompozicija koja se pojavljuje u dve verzije.
Obeležje Ljubovije do 2009. godine bio je krajnje pojednostavljen pečatoliki amblem.




Grb Malog Zvornika usvojen je u tri nivoa. Usvojena i zastava opštine. Autor grba je Tihomir Ačanski, član Srpskog heraldičkog društva.

Glavni motiv bivšeg amblema opštine Mali Zvornik bio je hidroelektrana "Zvornik". Amblem nije pratio heraldička pravila, pa je zamenjen 2011. godine.




Grb Opštine Šabac koristi se u tri nivoa, kao osnovni, srednji i veliki grb. Zastava Šapca je heraldički steg.

Zvanični Heraldički steg Šapca malo se razlikuje od osnovnog grba. Proporcije su mu 1:1. To je asimetrična horizontalna trobojka plavo-belo-crvena, sa gornjim, plavim poljem visine oko 2/3 zastave, a polja su podeljena vijugavo. U plavom polju bliže koplju je beli cvet poljskog krina (ne radi se o heraldičkom krinu), žutih prašnika sa
stabljikom i dva lista.



izvor:zastave-grbovi.com

Jednu godinu posle neuspelog konkursa Valjevo je 8. oktobra 2010. godine dobilo zvanične simbole. Zastava i grb rad su mr Đorđa Stanojevića. Grb je stilizacija reljefnog simbola/grba na kuli Nenadovića u Valjevu.

Zastava je predviđena samo za vertikalno isticanje i spada u gonfalone, što je izuzetak u srpskoj teritorijalnoj veksilologiji



Znamenje Lajkovca usvojeno je u aprilu 2007. godine. Autor prihvaćenog predloga je Centar za istraživalje pravoslanog monahizma. Grb je usvojen u tri nivoa, a zastava je heraldički steg. Lajkovac je primer valjane primene nove srpske heraldike.


Zastava ponavlja osnovni motiv sa štita - zlatni krilati točak parne lokomotive, na crvenoj pozadini.


Štit je crvene boje i sadrži zlatni krilati točak lokomotive iznad koga je crni dijamant. U glavi štita je hermelinsko polje na kojem je crna veprova glava probodena crvenom strelom u čelo.




Autor zastave i grba Ljiga (u tri nivoa - po normativima SHD) je Tihomir Ačanski. Iako su ovi simboli zvanični, na zgradi opštine se vijori bela zastava sa "nalepljenim" velikim grbom.




Osečina je do 2011. godine koristila spiralni ornament, preuzet sa abadžijskih radnji, kao simbol opštine. U julu 2011. godine Osečina je utvrdila svoje simbole: mali i veliki grb i zastavu. Grb sadrži pomenuti ornament, talasastu gredu koja predstavlja reku Jadar i tipičnu staru crkvu. Autor simbola je Đorđe Stanojević.




Opština Ub koristi jednostavan neheraldički amblem koji sadrži uprošćenu predstavu fabričkog dimnjaka, preko koga je šiljati trolist, a ispod koga je na crnom srebrnim slovima ispisan naziv mesta.


izvor:zastave-grbovi.com

Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čelo ranjena crna veprova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljih rogova postavljenih preko svega.


Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čeloranjena crna veparova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljihrogova postavljenih preko svega.) nadvišen srebrnom bedemskom krunom satri vidljiva merlona. Štit je okružen prirodnim granama bresta. Ispod štita ispisan je naziv mesta i opštine.


Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom streljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čelo ranjena crna veprova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljih rogova postavljenih preko svega) nadvišen srebrnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona.Čuvari grba su Karađorđevi regulaši, odeveni prema običaju ovog vremena, kao što su u grbu kraljevskog Doma Srbije od 1903. do 1917. godine, prikazani u prirodnim bojama. Oba čuvara slobodnom rukom drže prirodno koplje okovano zlatom, sa koga se u polje vije zlatnim resamaopervaženi steg, i to desno steg Srbija,a levo steg Titulara ( ponovljeni motiv sa štita grba, bez bivoljih rogova. Postament je gustim rastinjem obrastao proplanak.
<blockquote>






izvor:zastave-grbovi.com


</blockquote>

Grb koji opština Golubac upotrebljava je likovna konstrukcija koja pored golubačke tvrđave, sadrži i kompletan srednjevekovni grb Lazarevića kao viteza reda zmaja. Zastava je verovatno nastala po uzoru na bivšu zastavu Požarevca




Požarevac je primer grada (ranije opštine), koji je imao zvaničan grb i steg po heraldičkim standardima, ali samo u periodu od 2001. do 2005. godine. Zvaničan simbol Požarevca sada je pseudoheraldički amblem,koji je bio u upotrebi i od 1966. do 2001. godine.Zastava koja je bila zvanična u periodu 2001-2005 godine je
kvadratna, sa žutim poljima koja predstavljaju plodnu zemlju i plavim poljem u obliku grčkog slova π (malo pi) koje predstavlja ušća Morave i Mlave u Dunav. U gornjem delu plavog polja smeštena su 3 bela diska. Ovo je heraldički steg, koji se nalazi i u velikom grbu, takođe bivšem.

Štit bivšeg grba Požarevca, ujedno i osnovni grb je crvene boje sa zlatnim krstom. Veliki grb imao je parafernalije po standardima srpske heraldike. Službeni glasnik opštine od 21. decembra 2001. godine u Odluci o grbu, zastavi i danu opštine Požarevac u članu 2 navodi kompletan blazon grba:



Kučevo koristi "grb" koji je na tragu heraldike, ali ne pridr\ava se osnovnih pravila (boje). Zastava koja je deo ovog grba je narandžaste boje sa amblemom menifestacije "Homoljski motivi".




Simboli opštine Malo Crniće su amblem i zastava. Amblem kao simbol opštine sadrži stilizovani zlatni pšenični klas, talasaste plava i bela polja i natpis "Opština Malo Crniće".




„Grb” Petrovca izvor:zastave-grbovi.com

Znamenje Aranđelovca je usvojeno 2007. godine. Ono prati standarde nove srpske heraldike, pa tako postoje osnovni, srednji i veliki grb, kao i zastava (heraldički steg).

Heraldički steg Aranđelovca ponavlja motiv sa osnovnog grba (štita). To je kvadratna zastava vertikalno podeljena na dva jednaka polja. Crveno polje je uz koplje na njemu je zlatni krst, sa četiri srebrna ocila. Na plavom polju (od koplja) smešten je sv. Arhanđel Gavrilo u prirodnim bojama.

Osnovni grb sadrži iste elemente kao i zastava.

Srednji grb je nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona, a štit leži na belom krstu sa ordena Karađorđeve zvezde.




Batočina koristi neheraldički amblem i zastavu plave boje na kojoj je amblem, ali u beloj boji.




Opis amblema opštine Knić iz Službenog glasnika opštine od 26. marta 2009. godine:




Znamenje grada Kragujevca je usvojeno 17. Aprila 1996 i primer je nove srpske teritorijalne heraldike. Grb se navodi u tri osnovna nivoa, mada se često prave greške u upotrebi (najčešće se koristi samo veliki grb).

Osnovni grb je štit sa srebrnim poljem na kome je crna otrgnuta glava vepra, zlatno oružana, crvenog jezika i ranjena u čelo po kosini crvenom strelom (što predstavlja jedan od najstarijih grbova dodeljenih Srbiji, a od 1804. i popularnosti u ustanku postaje nezvanični grb Šumadije). Glava štita je rascepljena; u desnom polju je na crvenom srebrni krst između četiri ista takva ocila (što je aluzija na Kragujevac kao prestonicu u prvoj polovini XIX veka), a u levom na drvenom dve unakrst postavljene topovske cevi okrenute ustima naviše (simbol topolivnice, začetka moderne srpske industrije).

Na nivou Srednjeg grba se iznad Osnovnog grba javlja zlatna bedemska kruna sa četiri vidljiva merlona i zlatna dijadema ukrašena draguljima (što je još jedna predstava Kragujevca kao nekadašnje prestonice).

Čuvari štita na Velikom grbu su dva na uzlet spremna heraldička kraguja (asocijacija na mogući toponim) koji pridržavaju stegove Srbije (desno) i grada (levo). Oba oko vrata na plavoj traci nose štit, desni plav sa otvorenom srebrnom knjigom zlatnog poveza, a levi crn sa tri zlatna stuba i obrnutim srebrnim ševronom preko svega (simboli grada kao univerzitetskog centra i streljanog odeljenja V -3). Postament je šumom obrastao brežuljak sa lentom na kojoj je ispisano ime grada, a o nju je
obešen Orden Sv. Save prvog stepena kojim je Sveti arhijerejski sinod odlikovao Kragujevac.

Heraldički steg je kvadratnog oblika srebrnog polja na kome je heraldički kraguj koji stoji na odsečenoj plodnoj zlatnoj hrastovoj grani, a u gornjem desnom kantonu je ponovljen motiv srebrnog krsta sa ocilima na crvenom polju.




Osnovni grb Topole je purpurno polje oivičeno hermelinovim krznom,a preko svega kraljevska kruna Karađorđevića (simbol mesta porekla kraljevske kuće i grobnog mesta većine članova kraljevske porodice).

Na nivou Velikog grba iznad štita smeštena je srebrna bedemska kruna bez merlona. Kao čuvari, tu su dva srebrna orla u poletu koji nose štitove na ogrlicama, i to desni: štit sa srebrnim krstom okruženim istim takvim ocilima na crvenom polju, a levi: otrgnutu glavu divljeg vepra zlatom oružanu i zlatnom strelom koso ranjenu u čelo (simboli Srbije i Šumadije). Oni pridržavaju stegove Srbije i grada. Postament je
travnati brežuljak na kome su sa obe strane štita dva starinska topa sa đuladima, a ispod svega je lenta sa imenom Topole.

Heraldički steg Topole ne ponavlja motiv sa štita već je to ustanička zastava iz Prvog srpskog ustanka.





Štit Osnovnog grba je razdeljen na četvrtine srebrnim krstom Sv. Andrije (ukazuje na grad kao nekada važan putni i železnički čvor). Na desnom i levom polju na zelenoj pozadini nalazi se po jedan zlatni hrastov list (predstavlja okolne šume). U glavi štita na plavom polju su tri zlatna klasa pšenice (što je simbol zemljoradnje), a u podnožju na plavom polju su tri srebrne trake. Preko svega na sredini je zlatni štit sa likom Sv. Paraskeve, zaštitnice grada.

Na nivou Srednjeg grba je srebrna bedemska kruna bez merlona iznad Osnovnog grba, a oko štita zlatne plodne hrastove grane i lenta sa imenom grada ispod.

Veliki grb sadrži štit Osnovnog grba sa srebrnom bedemskom krunom bez merlona. Kao čuvar sa desne strane je divlji vepar zlatno oružan, crvenog jezika, koso ranjen u čelo zlatnom strelom i sa ogrlicom od srebrnih ocila, koji pridržava steg Republike Srbije. Sa leve strane čuvar je konj plave boje zlatne grive, repa i jezika i sa ogrlicom od zlatnog hrastovog lišća, koji pridržava steg Lapova. Postament je brežuljak obrastao šumom, ispod koga je lenta sa imenom grada.





izvor:zastave-grbovi.com

Rekovac od 2010. godine srednji grb koji u detaljima odstupa od normativa srpske heraldike (kruna nije bedemska, zlatni ukrasni okvir je uvezan zajedno sa klasjem pšenice i grancicom hrasta). Nije poznato da li Rekovac koristi zastavu.





Štit je plave boje sa predstavom leptira svilene bube iznad njene čaure, obe u prirodnim bojama (direktna asocijacija na ime grada). Nad štitom je srebrna bedemska kruna sa tri vidljiva merlona. Na travnatom podnožju stoje čuvari grba; desno vojvoda Stevan Sinđelić (rođen u selu Vojska u okolini Svilajnca) sa srpskom zastavom i levo Mara Resavkinja (mitska ličnost iz Prvog svetskog rata) sa lovorovim vencem u levoj i zastavom grada u desnoj ruci. Ispod postamenta je traka sa ispisanim imenom grada između godina 1467 (prvi pomen mesta) i 1866 (kada je knez Mihailo ukazom proglasio Svilajnac varošicom). Opštinski steg u potpunosti ponavlja motiv sa štita.


izvor:zastave-grbovi.com

Aktuelni pseudoheraldički amblem Kladova je malo izmenjeni amblem koji se koristio i u vreme socijalizma. Izmene se ogledaju u bojama i izostavljanju crvenu petokraku.




Opština Negotin koristi pseudoheraldički amblem. Štit je oblika koji ima krunište sa tri zupca, tamno plave boje, na kome je zaobljeni trapez svetlo plave boje, sa 21-zrakim narandžastim suncem na kome je zeleni disk. Na disku je stilizovani grozd tamno plave boje sastvaljen od 7 diskova raspoređenih 3+2+1+1. U podnožju štita se nalazi sablja bele boje.

Nije poznat zvanični status ovog amblema, ali u širokoj je upotrebi. Upotrebljava ga i Turistička organizacija Opštine Negotin. Na veb sajtu opštine, amblem se upotrebljava u samo u plavim nijansama.



izvor:zastave-grbovi.com

izvor:zastave-grbovi.com

Grb u tri nivoa i zastava Arilja zvanično su usvojeni su na jesen 1998. godine. Znamenje je osmislilSrpsko Heraldičoo društvo "Beli orao"



Heraldički steg sa velikog grba ove opštine je i zvanična zastava. Kvadratnog je oblika i ponavlja motiv sa osnovnog grba (štita).


Srebrni štit je podeljen plavom račvom koja predstavlja reke Veliki Rzav i Moravicu. Preko svega je mali crveni štit na kome je zlatni krst Svetog Ahilija, zaštitnika Arilja.


Srednji grb je štit, smešten na prsten plave boje sa zlatnom bordurom i natpisima Arilje ćiriličnim pismom i godinama 1296. i 1880. Štit je krunisan srebrnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona. Venac oko štita se sastoji od grana maline i hrasta.


Desni čuvar na velikom grbu je Stefan Dragutin Nemanjić, ktitor crkve Svetog Ahilija, koju nosi u rukama. Levi čuvar je Sveti Ahilije. Tu su i stegovi Srbije i Arilja. Postament čine zeleni brežuljci, a lenta nosi
moto: ime opštine ćiriličnim pismom.




Bajina Bašta koristi pseudoheraldički amblem. Godina 1872, kada je Miloš Obrenović Bajinoj Bašti odobrio status grada, nalazi se na ovom amblemu.




Požega ima steg i grb u tri nivoa, od kojih izgleda koristi jedino veliki svečani grb u svim prilikama, što nije po standardima srpske lokalne heraldike, jer bi upotreba velikog nivoa grba trebala da bude krajnje restriktivna i rezervisana samo za cermonijalne prilike.

Zastava Požege je heraldički steg sa velikog grba i kvadratnog je oblika (proporcije 1:1). Podeljena je na četiri polja, plave i crvene boje, preko kojih je apliciran beli krst sa belom kružnicom. Bela kružnica je ispunjena plavim poljem na kome je zlatni krst.

Osnovni grb Požege je sličan zastavi, a jedina razlika je motiv na plavom središnjem disku. Umesto zlatnog krsta, na disku se nalazi zlatni kantar.




Grb opštine Prijepolje je štit razdeljen na četvrtine trima uspravnima zlatnim talasastim trakama (dve male oko jedne velike) i vodoravnom srebrnom trakom. Gornja desna i donja leva četvrt su crveno polje sa srebrnim dvoglavim orlom (kao simbolom srpske srednjovekovne države), a gornja leva i donja desna četvrt plavo polje sa zlatnom
krunom (istorijski grb Kotromanića, što podseća na „dvostruki venac“ kralja Tvrtka I).

Štit nadvisuje srebrna bedemska kruna sa tri vidljiva merlona. Kao čuvari javljaju se dva anđela čiji su likovi izvedeni sa freske „Beli anđeo“ iz manastira Mileševa koji pridržavaju stegove Srbije, odnosno Prijepolja. Podnožje je zlatna šumom obrasla planina (aluzija na planinu Zlatar) sa četvrtastim kamenom na kome je utisnut pečat Sv. Save koji je nekada bio sahranjen u manastiru Mileševo i trakom sa imenom grada i godinom 1332. sa obe strane imena (godina najstarijeg pomena Prijepolja).

Zastava Prijepolja je heraldički steg opervažen zlatom koji u potpunosti ponavlja motiv sa štita.

Izvesne kritike čuju se na račun ovog grba u vezi sa desnim čuvarem koji je suprotno okrenuti „Beli anđeo“ mileševski, a takođe i zbog nedostatka simbola bošnjačke nacionalne manjine.





Užice ima zvanične simbole po normativima novije srpske heraldike - grb u tri nivoa i zastavu.

Zvanična zastava Užica je heraldički steg sličan štitu na grbu, sa tom razlikom da se u donjem polju (ispod zlatnog ševrona) nalazi još jedan srebrni soko raširenih krila.

Ipak, u upotrebi ispred zgrade opštine je vertikalna bela zastava proporcija 2:1 sa žutim tankim obrubom i apliciranim velikim grbom grada na sredini.





izvor:zastave-grbovi.com

Gornji Milanovac je primer opštine u kojoj se odluke o upotrebi zastave i grba izgleda donose kad god se u opštini promeni vlast. Tako je heraldičko znamenje (grb u tri nivoa) i zastava ukinuto donošenjem Odluke o izgledu i upotrebi grba i zastave Opštine Gornji Milanovac 30. oktobra 2009. godine.


Simboli opštine koji su na žalost van upotrebe od 2009. godine čine grb u tri nivoa i zastavu. Blazon grba glasi: Na plavom zlatni hrast, preko crveni grčki krst.Zastava je plave boje. Na belom disku je crveni krst, koji aludira na Drugi srpski ustanak koji je podignut 1815. u Takovu, selu u ovoj opštini. Venac oko diska je inspirisan Cvetnom Nedeljom, danom kada je 1815. godine počeo ustanak.












Ivanjica koristi amblem kružnog oblika, koji se sastoji iz petnaest"latica" postavljenih oko diska na kome su ime opštine, beli disk koji predstavlja jedinu satelitsku stanicu u Srbiji u selu Prilike, stilizovani most aludira na jednolučni kameni most preko reke Moravice, građen sistemom klinova bez vezivnog materijala (najveći takav most na Balkanu, star preko 100 godina). U dnu diska su geometrijski oblici koji predstavljaju izvore mineralne vode i list javora, po kome je planina Javor dobila ime. Ivanjica nema zastavu.




Opština Lučani koristi amblem, čija upotreba je utvrđena Odlukom o amblemu i danu opštine Lučani





Čačak koristi pseudoheraldički amblem inspirisan grbom sa fasade konaka Gospodara Jovana Obrenovića, brata kneza Miloša Obrenovića.




izvor:zastave-grbovi.com

Grb Opštine Vrnjačka Banja je u upotrebi od 2002. godine i koristi se u tri nivoa, kao Osnovni, Srednji i Veliki grb.

Blazon Osnovnog grba glasi: Na zlatu iz stope štita i zrastajući lik Bogorodice sa Hristom kao živonosnim istočnikom, oba lika prirodno obojena, Bogorodica odevena u plavu haljinu i zaogrnuta crvenim ogrtačem, uzdignutih ruku, sa zlatnim oreolom, a mladenac
Hristos odeven u zlatnu tuniku, ogrnut preko levog ramena i obavijen oko struka plavim ogrtačem, sa zlatnim oreolom u koji je upisan krst ispisan grčkim tekstom O Ω Н. Hristos je prikazan kako izrasta iz zlatne posude iz koje izbija pet mlazeva prirodne vode. Glava štita je plava i razdeljena od polja štita rezom koji emulira fasadni venac Dvorca
Belimarkovića sa tri kule, bočne sa po četiri merlona zaobljenih gornjih stranica, a srednja nešto šira, sa pet istih takvih merlona od kojih je središnji širi i viši od ostalih.

Blazon Srednjeg grba glasi: Osnovni grb nadvišen zlatnom bedemskom krunom bez merlona. Štit je okružen prirodnim vencem lipe i bukve. Ispod svega ispisan je naziv mesta i opštine.

Blazon Velikog grba glasi: Osnovni grb nadvišen zlatnom bedemskom krunom bez merlona. Čuvari grba su dva prirodna anđela u letu odevena u bele haljine ukrašene zlatom, sa istim takvim orarima i pojasima i sa oreolima. Iza štita postavljena su dva crvena koplja okovana zlatom, a sa svakog se u polje vije zlatnim resama opervaženi
steg, i to desno steg Srbije, a levo steg Titulara. Postament je gustim zelenim rastinjem obrastao planinski motiv Goča. U dnu je srebrna traka ispisana zlatnim slovima VRNJAČKA BANJA.

Opština Vrnjačka Banja ima kvadratni steg sledećeg blazona: na crvenom srebrn krst sa stopom, sa polukružnim proširenjem na sredini svake stope.




Kraljevo je grb i zastavu usvojilo u decembru 1997. godine. Autor je Mijat Ivanović, pravnik iz Beča, poreklom Kraljevčanin. Veliki nivo grba nije u upotrebi.


Zastava Kraljeva ima istovetan motiv kao štit grba.


Štit je crvene boje sa 7 zlatnih kraljevskih kruna, raspoređenih 2+2+2+1.


Pored štita, srednji nivo grba, koji je najčešće u upotrebi, sadrži i belu lentu ispod štita sa motom: "Nama dobro, a nikome zlo". Naličje lente je u bojama srpske trobojke. U čelenci grba, u ulozi čuvara grba je beli soko.



Raška koristi neheraldički amblem u dve verzije: dvobojnoj i u boji. Po elementima i stilu vrlo je sličan amblemu Leposavića.Proporcije zastave nisu pomenute.


Elementi koji se pojavljuju na amblemu Raške su: natpis Raška, planina (Kopaonik), most, kupola crkve (moguće je da se predstavlja kupolu manastira Gradac), zupčanik, ukršteni čekići i reka (Ibar).



Tutin koristi amblem sa stilizovanim elementima. Amblem je očigledno inspirisan grbom bošnjačke nacionalne manjine.



izvor:zastave-grbovi.com

Aleksandrovac koristi pečatoliki amblem sa predstavom vinske amfore, odnosno krčaga na kome je stilizovani grozd. U dnu je ispisano ime grada, a u vrhu godina 1196.



Grb Brusa je dvobojna neheraldička kompozicija. U vrhu štita je lenta sa imenom opštine, a u dnu godina 1833. Pod lentom, u centralnom delu štita, nalazi se okruglo polje sa predstavom dva planinska vrha iz koje izrasta bor, a u čijem su podnožju dva ukrštena čekića, kao simbol rudnika.





Varvarin verovatno nema zvanične simbole, ali je u toku 2008. godine koristio nešto što bi trebalo da liči na grb.




Zastava je u statutu nejasno opisana, a u upotrebi u Skupštini grada je istaknuta verzija koja je očigledno predviđena za vertikalno isticanje, ali je istaknuta horizontalno zajedno sa državnom zastavom.




Trstenik koristi stilizovan pseudoheraldički amblem u plavoj i beloj boji koji koristi elemente socijalističkih amblema. Središnja osa štita je plodna stabljika pšenice koja izrasta iz dve talasaste grede koje predstavljaju reku Zapadnu Moravu. Povrh stabljike je lenta sa imenom grada iz koje se uzdižu stabljika vinove loze sa listom i grozdom, sa desne, i zupčanik, sa leve strane.

Zastava je bele boje sa amblemom na sredini. Javlja se i u horizontalnoj i u vertikalnoj formi. Kada se ističe ispred opštinske zgrade vertikalna je, dok horizontalna zastava zauzima svoje mesto u kabinetu predsednika opštine.





Opština Ćićevac kao grb koristi pseudoheraldički amblem. Štit je razdeljen u četvrtine. U gornjoj desnoj se na crvenoj podlozi nalazi belo guščije pero za pisanje i razvijen svitak papira. U gornjem levom polju je na srebrnoj pozadini plava silueta crkve. Donja dva polja imaju nejasne predstave oivičene stilizacijom železničke pruge i auto-puta
koji prolaze kroz opštinu. Iznad štita je neka vrsta bedemske krune u dva nivoa.





izvor:zastave-grbovi.com

Grad Niš je 1996. godine usvojio grb po principima nove srpske heraldike, ali sa izvesnim izmenama.


Prema Statutu grada Niša, donetom 6. juna 2002. godine.Međutim, potvrđena je upotreba zastave u razmeri zdepastijoj od 1:2, negde oko 2:3. Ova jedinica lokalne uprave se nije vodila principima novije srpske veksilologije, koji se oslanjaju na heraldički steg, kao zvaničnu zastavu opštine.

U praksi, korišćenje osnovnog grba Niša nije zaživelo. Veliki grb se koristi u raznim prilikama, pa i u onim gde bi trebalo isključivo koristiti osnovni grb, na primer na državnoj i drugim televizijama, u okviru vremenske prognoze za Niš.

Srpski steg na velikom grbu koji se upotrebljava sadrži zlatni krst sa ocilima, iako se ponekad koristi verzija bez njega - koja predstavlja originalnu predloženu verziju.

Čuvari štita na velikom grbu Niša su Stevan Sinđelić (desno) i Konstantin Veliki, rimski imperator (levo).



U vreme kada je Niš pretendovao na status grada, po tadašnjem zakonu o lokalnoj samoupravi grad se morao sastojati od više gradskih opština, pa je prelazno rešenje bilo da se novouspostavljeni grad Niš podeli na dve opštine: Nišku Banju i Niš. Iz opštine Niš kasnije su nastale ostale gradske opštine grada Niša:Pantelej, Crveni krst, Palilula i Medijana





Grb Ražnja sadrži trobojni krst koji deli štit na četiri zlatna polja. Polja sadrže poljoprivredne kulture (pšenica i kukuruz), rodu, listove bukve i hrasta.


Zastava, za koju nemamo potvrdu da je u upotrebi, sastoji se od bele pruge koja se prostire od gornjeg dela pri koplju zastave do donjeg dele pri ivici koja se vijori, na plavoj pozadini.




izvor:zastave-grbovi.com