Srpski turizam - Jezera

SREBRNO JEZERO



silver lake

U severoistočnom delu Srbije, u karpatskom obodu Panonskog basena, nedaleko od ušća Peka u Dunav, nalazi se Srebrno jezero.

Da bi se priobalje ramskog rita zaštitilo od podzemnih voda, 1971 godine, dunavac koji je obilazio oko Ostrva pregradjen je nasipom u gornjem toku kod sela Zatonja. Tako je nastalo jezero, 14 km dugo 300 m široko, dubine i do 13 m.

U popodnevnim satima, kada sunce pođe na počinak iza Karpata, milioni iskrica čine njegov srebrni odsjaj, pa je po tome dobilo ime Srebrno. Izuzetne lepote, od početka je postalo omiljeno izletište i okosnica turizma u ovom kraju, pa je nazvano i srpsko more. Tvrdnja da je Srebrno jezero dragulj kontinentalnog turizma u ovom delu Srbije je realna (bez preterivanja).

Zahvaljujući snažnim pumpama, u jezeru je nivo vode stalno niži od Dunava i obezbedjuje dotok sveže vode. Na svom podzemnom putu voda se filtrira kroz brojne peščane dine što omogućuje da voda bude besprekorno čista i bistra.

Srebrno jezero, bogato je ribom i predstavlja pravi raj za pecaroše. Zastupljene su sve vrste slatkovodne ribe: som, smuđ, šaran, amur, tolstolobik ... Hladovina bagremove šume i dobra klima, čine da boravak na jezeru ostane za pamćenje.

Srebrno jezero i njegova okolina U neposrednoj blizini se nalazi srednjovekovni Golubački grad sa zanimljivim istorijatom i legendama, Ramska tvrđava, Viminacijum ... Na putu od Gradišta do Srebrnog jezera je i Obilićeva zadužbina - manastir Tumane.

Ne dopustite da propustite zalazak sunca i kraj jednog dana sa ramske tvrđave, odakle Dunav dopire do Avale.

izvor:srebrnojezero

Locirano na jednom od najlepših delova Dunavskog basena, uz desnu obalu Dunava u regionu Braničeva, pored Velikog Gradišta.

Nalazi se na samo 110 km od Beograda.

Okruženo bogatim kulturno-istorijskim sadržajem: Golubački grad, Ramska tvrđava, Viminacijum, Smederevska tvrđava, Trajanova tabla, Lepenski vir, Nacionalni park Đerdap.



izvor:srebrnojezero

SREBRNO JEZERO

KO voli ekstremne sportove na vodi, poput paraglajdinga, vekbordinga ili skijanja - Srebrno jezero je idealno mesto.
Uslovi za jedrenje i kitesurfing su prirodan dar zatonjskog useka (peščane plaže 100 m), područja šuma, stenovitog predela uključujući i Srebrno jezero, koji svojim temperaturnim razlikama i kombinacijama lokalnih vetrova stvaraju raj na Dunavu za ovaj vid sporta! Za paraglajding uzvodno Dunavom na 15 km od Velikog Gradišta nalazi se poletište na visini od 100 metara. Leti se kada duvaju jugoistočni, istočni i severoistočni vetar (više informacija 063/77-93-445 Vlastimir). Teren za odbojku na pesku je u gradskom parku u Velikom Gradištu. Postoje i četiri teniska terena i vekbording.
Zatonjska bara je zahvaljujući plitkoj i toploj vodi prepuna babuške koja se masovno lovi od jutra do mraka, uglavnom petljašima i bolonjezima, na glistu, crviće i "pufi".
Lovačko udruženje "Golub" osnovano 1896. godine gazduje lovištem "Ramski rit", koje je izuzetno bogato barskom divljači, a od predatora mogu se naći vuk, lisica, sakal.
Od kada je "Silver lejk" počeo da ulaže, otvoreni su mnogobrojni kafići.
Šta jesti? Dobra domaća kuhinja je "Kod Brke", a vredi svratiti u etnorestoran "Savin konak".

izvor:.svevesti

Bovansko jezero


Bovansko jezero je jezero koje se nalazi na Sokobanjskoj Moravici kod Bovna između Sokobanje i Aleksinca. Jezero je veštačka akumulacija nastalo gradnjom brane 1978. godine, u sistemu regulacije sliva Morave i hidrocentrale „Đerdap“ sa zadatkom da zadrži nanose brdskih i planinskih reka, a istovremeno da akumulira velike količine vode.

Jezero je udaljeno preko 20 km kilometara od Aleksinca , a 12 km od Sokobanje i nalazi se na regionalnom putu Aleksinac-Sokobanja-Knjaževac. Jezero je dugo 8 km, najveća širina mu je 500 m, a dubina 50 m. Bovansko jezero preko postrojenja za prečišćavanje vode vodom snabdeva grad Aleksinac.

Ludaško jezero

Ludaško jezero, po veličini (površina 387ha, dužina 4km) drugo najveće jezero Severne Bačke, nalazi se na dodiru dve prirodno-geografske celine: Subotičko-horgoške peščare i Srednje bačke lesne zaravni, na 12 km istočno od Subotice.
Jezersko okno nastalo je pre oko milion godina, tako što ga je izdubio vetar, a sprečio je i dalje oticanje vode, zaustavljajući je među peščanim dinama.

Od iskona, raznovrsnost životnog prostora jezera i njegove okoline pružala je dom izuzetno bogatom biljnom i životinjskom svetu. Negdašnju lepotu obalskog rastinja čuva ušće Kireša, gde šaševi obrubljuju jezero, u proleće blistavo žuta perunika, a leti šarene vrbičice i konopljuše. Ovde cveta zaštićeni veliki kaćunak, dok je najveća vrednost priobalnih slatina nenametljivi zeleni morski trozubac, upisan u Crvenu knjigu flore Srbije.
Vlažne poplavljene livade i samo jezero na proleće su mesto razmnožavanja brojnih vodozemaca, kao što su: mali i veliki mrmoljak, barska žaba, obična češljarka, zelene žabe i zaštićena barska kornjača. Najpoznatija riba Ludaškog jezera bila je zlatni karaš, koga je danas skoro potpuno potisnuo sa istoka donesen bliski rođak srebrni karaš, najpopularniji plen među sportskim ribolovcima. Ovde živi oko 20 vrsta riba od kojih i zaštićeni čikov.
Najpoznatiji predstavnici ptičjeg sveta Ludaša su ptice močvarce, zbog čijeg prisustva je ovo područje upisano na listu močvarnih područja od međunarodnog značaja. Meću njima izdvajuju se: riđa i žuta čaplja, bukavac, barski petlovan, mali barski petlić, vodomar, modrovoljka, bela i brkata senica i ševarski cvrčić koji se gnezdi u tršćacima jezera. Najpoznatiji sisari su zec, srna, divlja svinja i vidra. Arheološka istraživanja pokazuju da je na obali Ludaškog jezera bilo najstarije naselje u ovom kraju. Arhaične seoske kuće Ludaša, najstarijeg salašarskog naselja okoline jezera, pripadaju najjužnijoj varijanti mađarskog ravničarskog tipa kuće. Zbog svog značaja i zaštite prirodnih vrednosti i odlika, a pre svega staništa ptica močvarica Ludaško jezero zaštićeno je kao Specijalni rezervat prirode. Ludaško jezero je prvi put zaštićeno zakonom 1955. godine (deo jezera), a od 1994. godine Uredbom Vlade Republike Srbije proglašeno Specijalnim rezervatom prirode (Službeni glasnik RS 56/94).

Novom Uredbom o zaštiti Specijalnog rezervata prirode Ludaško jezero („Službeni glasnik RS“, br 30/06) je proširena površina koja sada iznosi 846,33 ha. Specijalni rezervat prirode „Ludaško jezero“ obuhvata jezero i obalu uz naselja Ludaš (Šupljak), Hajdukovo i Nosa. Rezervat obuhvata pored jezera i 2.002 ha zaštitne zone. Staralac zaštićenog dobra je javno preduzeće „Palić-Ludaš“ Barska orhideja je navedena u Crvenoj knjizi flore Srbije. Okolina jezera je naseljena još od kamenog doba, arheološka nalazišta postoje u blizini Nose.

Palićko jezero


Palić ima turističku tradiciju od 160 godina a predstavlja jedinstven ambijent nastao spojem prirodnih vrednosti i arhitektonskog nasleđa. Palićko jezero je svega 8 km od Subotice i predstavlja jedno od najomiljenijih izletišta jer pruža izuzetno bogatstvo sadržaja. Hoteli, kao i privatne sobe i apartmani nude smeštaj na Paliću po najvišim svetskim standardima. Gosti i posetioci mogu se okrepiti u mnogobrojnim restoranima.



Turistička ponuda Palića ostaviće Vas bez daha. Na prostoru takozvanog “Velikog parka” smešteni su hoteli, restorani, teniski tereni, Letnja pozornica, Velika terasa, disko “Omega”, bioskop “Abazija”,… Muški i ženski štrand su omiljena kupališta Subotičana. U udobnim stolicama ženskog štranda možete pijuckati limunadu i uz tihu muziku izlagati se zaista blagotvornim zracima sunca.
Još se krajem 18. veka znalo da jezerska voda i mulj imaju lekovita svojstva. Prema ideji lekara iz Subotice, 1845. je najpre izgrađena gostionica „Donja trščara“, što je bio temelj kasnije izgradnje Kupališta i Banje. Svoj procvat Palić doživljava nakon otvaranja pruge Budimpešta – Zemun 1883. i tramvajske linije do Subotice 1897.

Ovo jezero je atraktivno pre svega kupačima, ali sam centar nudi i druge vidove zabave, sportske aktivnosti, ali i obilazak rezervata prirode, posmatranje ptica, pešačke ture i foto-safari. Obala je veoma privlačna zbog svojih peščanih sprudova, staza za bicikliste, kao i poligona za učenje vožnje. Jezero  je bogato ribom i ovo daje priliku zaljubljenicima u pecanje za aktivan odmor. Centar pruža i mogućnosti za lečenje i oporavak. Jezersko blato je bogato važnim mineralima sa lekovitim osobinama, a izvori mineralne vode imaju temperaturu od 25 °C. Obala jezera je duga oko 17 km i celom svojom dužinom je uređena.

Jezero zahvata površinu od 4,6 km2. Prosečna dubina jezera je 1,9 m, najveća je 3,5 m, a turistički sektor zahvata 3,8 km2 sa tri posebne plaže. Jezero je inače, podeljeno na četiri sektora i bogato je ribom. U toku turističke sezone, temperatura vode se kreće između 18 i 25° C. Palić se inače odlikuje umereno kontinentalnom klimom i prosečno ima oko 2100 sunčanih sati godišnje, a prosečna letnja temperatura vazduha iznosi oko 20°C. Najčešći pravac vetrova je severozapad-jugoistok.

Perućačko jezero


Perućačko jezero je vještačko jezero na području opštine Srebrenica, Republika Srpska, BiH, i području opštine Bajina Bašta, Republika Srbija. Jezero je nastalo pregrađivanjem toka rijeke Drine, za potrebe hidroelektrane "Bajina Bašta". Perućačko je akumulaciono jezero koje se vodom napaja iz rijeke Drine. Perućačko jezero je površine oko 12,4 km2, zapremine 340.000 000 m3 vode, a duboko je do 60 metara. Dužina jezera iznosi oko 54 km, najmanja širina od 150 metara, a najveća širina oko 1000 metara.

Perućačko jezero se nalazi na 290 metara nadmorske visine. Najveći dio jezera se nalazi u kanjonu rijeke Drine koji počinje 7 km od brane hidroelektrane "Bajina Bašta". Najduži, odnosno kanjonski dio jezera okružuje izrazito strma obala oivičena strmim kamenim liticama i kamenim blokovima koji vertikalno poniru u vodu. Zbog strmine obale, dubina jezera na samo par metara od same obale dostiže prosječnu dubinu od 3 do 8 metara. Sredina jezera predstavlja granicu između Republike Srpske, BiH i Republika Srbije. Jezero se nalazi u prirodnom zavoju kanjona rijeke Drine između Bajine Bašte i Višegrada, i obavija planinu Taru na kojoj se nalazi Nacionalni park Tara. Mjesne zajednice opštine Srebrenica koje se nalaze na obali jezera su Radoševići i Rađenovići, a nedaleko od njih su i Skelani, koji su mostom povezani sa Bajinom Baštom. Ovo podrinjsko jezero u kanjonu Drine je okruženo planimama Javor, Devetak, Zvijezda i Tara.
Perućačko jezero je stanište mrene, klena, plotice, šarana, škobalja, soma i linjka. Na četvrtom kilometru od brane hidroelektrane "Bajina Bašta" počinje Nacionalni park Tara, na strani jezera koje se nalazi u Republici Srbiji. Oblast srednjeg toka Drine, odnosno okolina Perućačkog jezera je poznata po otkriću Pančićeve omorike.

Srebrno jezero



Srebrno jezero je jedno od najpoznatijih turističkih izletišta u Srbiji. Ima peščane plaže, hotel i kamp pored jezera. Jezero je zapravo rečni rukavac Dunava na 2 km od Velikog Gradišta. Zahvaljujući blizini Beograda (129 km) i ostalih gradova širom Srbije postalo je veoma popularno za turiste i ribolovce. Dugačko je 14 km., prosečne širine oko 300 m. Nekada je bilo rukavac Dunava, a sada je zatvoreno dvema branama. Bogato je ribom (som, smuđ, šaran, amur...) Uslovi za sportove na vodi su odlični. Leta 2000. na Srebrnom jezeru je počelo održavanje prvenstva Jugoslavije u skijanju na vodi.

Vlasinsko jezero


Vlasinsko jezero se nalazi u jugoistočnoj Srbiji na teritoriji opštine Surdulica, udaljeno 30km od doline Južne Morave ka zapadu i od jugoslovensko-bugarske granice ka jugu. Nalazeći se na 1213 m nadmorske visine i prostirući se na površini od 16 km2 najveće je i najviše veštačko jezero u Srbiji.
Na mestu gde se u prošlosti nalazila tresava, poznata kao Vlasinsko blato, sa ševarom, trskom i samo mestimičnim vodenim površinama i isticala reka Vlasina, nastalo je današnje Vlasinsko jezero.

Jezero čija boja vode varira od sivo plave pored obale do zatvoreno plave na sredini jezera, sa zelenim priobalnim površinama daje poseban koloritet vlasinskom pejzažu.

Istorijski zapisi koji spominju Vlasinsku visoravan potiču još od XVIII veka pod nazivom Vlasinsko blato ili Vlasinska tresava zbog nagomilanog treseta i blata nastalog spiranjem rečnih tokova. Na taj način je u kanjonu dugom 20 km stvorena močvara koja je na pojedinim mestima bila ispunjena živim peskom.
Vlasinsko jezero oivičava zatalasana visoravan u vidu prostranog zelenog ćilima išaranog livadama, pašnjacima i šumama koje kriju raznovrstan biljni i životinjski svet, dok jezero nadvisuju planinski masivi, na čijim padinama je grupisano nekoliko vlasinskih naselja između kojih teku bistri i žuborni potoci i rečice sa šumovitim klisurama. Od planina koje okružuju jezero posebno se izdvajaju Čemernik i Vardenik.



Područje Vlasinskog jezera odlikuje se i značajnim kulturnim spomenicima i etnografskim vrednostima, kao što su: manastir u Palji, crkva u Božici, Klisuri, Crnoj travi i Kula u Klisuri.
Prirodne lepote i retkosti ovog područja koje čine: planine, klisure, vodopadi, izvori, reke, flora i fauna, kao i blagonakloni uticaj klime i tišina planinske prirode čine ovo mesto idealnim za boravak u različitim periodima godine. Zbog ovih odlika područja u toku su istraživanja Zavoda za zaštitu prirode radi zaštite ovog područja kao parka prirode.

Zaovinsko jezero

Jezero Zaovine se nalazi na planini Tari. Po svom nastanku je veštačko, tj. nastalo je izgradnjom brane u zaseoku Đurići, sela Zaovine 1980. godine. Gornja površina jezera je na nadmorskoj visini oko 900 m. Najveća dubina je 110 metara.
Jezero dopunjavaju dva potoka Konjska reka i Beli Rzav.
Jezero je akumulacija reverzibilne hidroelektrane „Bajina Bašta“ u Perućcu sa kojom je povezano vertikalnim cevovodom. U slučaju niskog vodostaja reke Drine jezero se prazni i pokreće turbine hidroelektrane dok u slučaju viška vode i poplavnih talasa voda se pumpa vertikalno u Zaovinsko jezero. Zbog toga nivo jezera dosta osciluje.
Voda je veoma čista te uz malu preradu u postrojenjima za preradu vode koristi se za piće.



Zaovine su čuvene i po svom simbolu, koji je davne 1875. godine otkrio naš čuveni botaničar Josif  Pančić u jednom od zaseoka, simbolu koji je izuzetno redak, vitak, gord, i koji sa svojom visinom i do 40 metara, predstavlja neprocenjivi biser nase zemlje - Pančićevoj Omorici..

Đerdapsko jezero, Dunav

Nalazi se u severnom delu istočne Srbije, blizu granice sa Rumunijom. Na obali su gradovi Donji Milanovac (udaljen od Beograda 190 kilometara) i Kladovo (oko 250 kilometara). Do njih se stiže Đerdapskom magistralom.



Đerdap je veštačko jezero na Dunavu nastalo 1972. godine, kada je izgrađena hidrocentrala "Đerdap I". Dugačko je stotinak, široko i do osam kilometara, duboko skoro 100 metara. Površina jezera je 253 kvadratna kilometra, što ga čini četvrtim po veličini na Balkanu i najvećim u Srbiji.







Ceo kraj raspolaže izuzetnim prirodnim bogatstvima i zadivljujućim predelima. Na desnoj obali Dunava se prostire najveći nacionalni park u Srbiji, takođe imenom "Đerdap", a tu su i planinski vrhovi Starice i Miroča sa istoimenim selom, koje predstavlja jedinstvenu ambijentalnu sredinu. Turisti ne propuštaju priliku da vide i Valja Prerast, prirodni kameni most čiji je raspon veći od 150 metara, a visina gornje ivice luka najmanje tridesetak metara. Tu je i veštačko jezero Velik zaton, značajno ribolovno područje, ali i mesto kraj kojeg vekuje najveći tamni vilajet u Srbiji: Rajkova pećina. Ovaj kraj mnogi nazivaju i kolevkom drevne Evrope, ponajviše zbog izuzetnih kulturnih vrednosti arheoloških lokaliteta Lepenski vir i Rudna glava. Ipak najveći broj posetilaca Đerdapskog jezera i mesta na njemu su zaljubljenici u Dunav, plivanje, jedrenje, ribolov i druge blagodati ove prelepe, druge po dužini evropske reke.





Kao ribolovne zone izdvajaju se Porečki zaliv, Golubinje i Lepenski vir, a tu su i dva jezera: Baltu alu šontu i jezero Kazanskog potoka.

Jezero Gazivode  



Veštačko jezero nastalo pregrađivanjem reke Ibra u njegovom gornjem toku je Jezero Gazivode. Nalazi se u opštini Zubin Potok, na severu Kosova i Metohije. Dužine je 24 kilometra, a visina brane je 107 metara. Brana je izgrađena od prirodnih materijala (kamenja, zemlje i gline) i kao takva jedna je od najvećih u Evropi. Osnovna namena ove brane je navodnjavanje Kosovske nizije, ali ima i manju hidrocentralu koja se nalazi u istoimenom mestu.

Veliki broj ljudi obilazi ovo jezero iako pored jezera nema ugostiteljskih objekata. Pošto je jezero izuzetno bogato ribom tokom cele godine prisutan je veliki broj ribara. Leti dolaze i kupači iz obližnjih sela, Zubinog Potoka, Kosovske Mitrovice pa čak i iz udaljenih mesta Kosova i Metohije. Iznad jezera se prostire planina Mokra Gora, a u podnožju ove planine se nalazi i Manastir Crna Reka.

Gružansko jezero



Gružansko jezero je veštačko akumulaciono jezero, izgrađeno 1985. godine za potrebe grada Kragujevca i okoline. Nalazi se 23Km Jugozapadno od Kragujevca i najveća je vodena površina centralne Srbije.



Jezero je bogato ribom,a od ribljih vrsta prisutne su:
- štuka
- šaran
- som
- jezerska pastrmak
- bandar
- beovica
- babuška



Sportski ribolov je dozvoljen uz odgovarajuću dozvolu koja se može kupiti u turističkom savezu opštine Knić. Na jezeru je registrovana 181 ptičja vrsta od kojih najveći broj zimuje na akumulaciji što je drastično veći broj u odnosu na okruženje i očekivan s obzirom na veličinu akumulacije. Najveći zabeležen broj jedinki je 14000 sto je dovoljan poziv za ljubitelje posmatranja ptica.Veći deo jezera okružuje mreža staza i nekategorisanih puteva,pogodnih za razne vrste rekreacije i brojna domaćinstva koja se aktivno bave seoskim turizmom.



Dve trećine zapremine akumulacije je plići region (2-9m dubine). Preostala trećina je dublji deo u klisuri Gruže(15-30m dubine).

Zlatarsko jezero  


Veštačko jezero u dolini Uvca je Zlatarsko jezero ili jezero Kokin Brod. Nalazi se između planina Zlatara na jugozapadu i Murtenice na severoistoku, 10-15km od Nove Varoši. Jezero ima površinu od 7,25 km², a dugačko je od 15 km do 23 km. Nastalo je 60-ih godina izgradnjom koja je pregradila reku Uvac kod Kokinog Broda. Brana elektrane je visoka 83 metra i najveća je zemljana brana izgrađena u Evropi, a nivo jezera zbog nje varira i do 45 m.

Zlatarsko jezero je treće po veličini u Srbiji, posle Đerdapskogi jezera Perućac na Drini. Ovo jezero je plovno svojim najvećim delom a vožnja čamcem po ovom jezeru predstavlja jedinstven doživljaj.

Smilovska jezera




          Jezera Savat I i Savat II su veštačke akumulacije napravljene u rejonu Zabrđa, u kraškoj Odorovačko-smilovskoj kotlini (na oko 700 m nadmorske visine) u blizini sela Smilovci, pa su poznatija kao Smilovska jezera. Od Dimitrovgrada su udaljena oko 12 km severno i do njih vodi asfaltni put. Vlasništvo su Zemljoradničke zadruge „Stočar” iz Dimitrovgrada. Napravljena su 1979., odnosno 1985. godine u cilju melioracije pomenutog kraškog polja, odnosno odvodnjavanja u proleće i navodnjavanja u leto i jesen. Površina Savata I je oko 5,3 ha, sa akumulacijom od 83.000 m 3 vode i najvećom dubinom od 6 m, a površina Savata II je oko 22 ha, sa akumulacijom od 420.000 m 3 vode i najvećom dubinom od 6 m.

        Pošto nikad nisu u potpunosti stavljena u svoju osnovnu funkciju, jezera su vremenom poribljena i stavljena na gazdovanje Udruženju sportskih ribolovaca „Nišava” iz Dimitrovgrada. Pokazala su se kao idealna za uzgoj ribe i sportski ribolov, pa su zadnjih godina omiljena destinacija mnogih sportskih ribolovaca iz Dimitrovgrada, Pirota, Niša i drugih mesta. Jezera su bogata šaranom, štukom, somom, crvenperkom, bodorkom, američkim somićem, karašem i drugom ribom. Godišnji kapacitet je proizvodnja i izlovljavanje 30 – 50 tona ribe. Imaju ribočuvarsku službu, a može se pecati godišnjom ili dnevnom dozvolom koje važe samo za ta jezera.


          Teren oko jezera pogodan je za trasiranje pešačkih, trim, jahaćih i biciklističkih staza, kao i za izgradnju kamp-naselja, bungalova i restorana. U blizini se nalazi čuvena prirodna retkost Petrlaška pećina (oko 2 km), kao i manastiri Sveta Petka i Sveti Kirik i Julita.

Jezero Provala




Jezero Provala je najdublje jezero u Vojvodini. Nastalo je kao posledica poplave Dunava 1926. godine. Dubine je od 5 metara do 19 metara.



Jezero je najveće kupalište u opštini Bač, gde se preko leta okupi i do 3000 kupača. Izuzetno je bogato ribom (štuka, šaran, som, amur i dr. ), i predstavlja omiljeno mesto za ribolovce. Oko jezera se nalazi kamping zona.

Tičar ili Daićko jezero



Tičar ili Daićko jezero nalazi se na planini Goliji, 33 kilometara od Ivanjice. Jezero je trouglastog oblika. Nalazi se na 1492 metra nadmorske visine. Obrazovano je od atmosferskih padavina, koje su vremenom obrazovale udubljenje koje je doseglo do izdana koje i danas održava jezero.




Veličina jezera je između 10 i 15 metara, mada nema stalnu veličinu. Zimi je pokriveno debelim slojem leda i snega, a letnjem periodu predstavlja idealno mesto za izlete, i privlači mnogobrojne turiste iz raznih krajeva.

Jezero Veliki Zaton



Jezero Veliki Zaton nalazi se severno od Majdanpeka. Prelepog je izgleda, i pogodno je za razvoj turizma.



Nastalo je pregradjivanjem reke koja izvire iz Rajkove pećine, koja se nalazi u blizini jezera. Kvalitet vode je više nego odgovarajući, mada problem predstavlja mulj koji se nataložio i jezeru smanjio dubinu.



Od ribljih vrsta u jezeru se mogu naći: šaran, babuške, deverike, klen i slično. I pored pristojnog izbora ribe, u jezeru ribolovci najčešće pecaju babušku i deveriku.

Srebrno jezera




Na udaljenosti od samo 120 km od Beograda nalazi se jedno od najlepših
jezera u Srbiji, Srebrno jezero.
Srebrno jezero je udaljeno 3 km od Velikog Gradišta, a zbog svoje blizine
ostalim gradovima širom naše zemlje postalo je veoma popularno za turiste
i ribolovce.

Srebrno jezero je nastalo pregradjivanjem rukavca Dunava, sa lepo uredjenim
plažama i vodom koja se filtrira kroz peščane dine. Svrstava se u jezera koja
Srbiju pozicioniraju kao neizbežnu destinaciju svakog putnika namernika koji
ume da spozna iskonsku, toplu i živu tradiciju.

Dugačko je 14 km, prosečne širine oko 300 m. Zbog obilja ribe često ga
nazivaju rajem za ribolovce, a pruža i dobre mogućnosti za brojne sportove
na vodi. Bogato je ribom (som, smudj, šaran, amur…) i pominje se u Ginisovoj
knjizi rekorda jer je iz ovog jezera izvadjen najveći šaran, težak oko 44 kg.
Uslovi za sportove na vodi su idealni.
Uredjene plaže, komforan smestaj, predivni restorani pružaju sve što je potrebno
 za fantastičan odmor.Tu su još i “Dani cveća” 7. maja u Kusiću, “ Carevčevi dani”
 od 14. do 16. jula, Regata 5. avgusta, “Alaske večeri” 12. avgusta, ”Jepurijada”
 26. septembra u Topolovniku, “Pasuljijada” pasulj Gradištanac 12. oktobra,
“Hajka na zlatnog vuka” 30. decembar, ”Ramska svitanja”, muzejske postavke
 i izložbe, likovne kolonije, sportska i ribolovačka takmičenja.

Osim u ovim manifestacijama, možete uživati i u izletima: obilasci manastira Tuman
 i Nimnik, izleti do Stare Rimske tvrdjave iz XV veka i starog Golubačkog grada,
 obilazak Viminacijuma, krstarenja Srebrnim jezerom i Dunavom.



ribolov-nautika.com

Lednicko jezero





Ledinačko jezero na Fruškoj Gori zauzima površinu od oko 4 hektara.
Nastalo je tokom bombardovanja Jugoslavije 1999. godine kada su oštećene pumpe prestale
da pumpaju vodu iz napuštenog kamenoloma zbog čega je nivo vode počeo da raste pa je
jednog trenutka jezero imalo dubinu i do 50 m. Status Ledinačkog jezera još uvek nije rešen.
S jedne strane predstavlja pretnju za okolna sela, ali sa druge strane prestavlja veliki turistički
potencijal jer se nalazi u Nacionalnom parku Fruška Gora i u blizini Novog Sada.

ribolov-nautika.com

Belocrkvanska jezera




Nedaleko od Bele Crkve u jugoistočnom delu Vojvodine, u Banatu, smešteno je
7 veštačkih jezera (Glavno, Vračevgajsko, Šaransko, Šljunkara...). Nastala su
vadjenjem šljunka sa dna Panonskog mora. Šljunkovita obala i peščane obale
vodama jezera daju prelepu prozirnu boju. Jezera sa okolinom su veoma pogodna
za rekreaciju i izlete. Izuzetno su bogata ribom (amur, smudj, šaran, som,) te su
za ljubitelje sportskog ribolova pravi izazov. Najpoznatije je Glavno ili Gradsko jezero,
koje raspolaže vaterpolo igralištem, skakaonicama, tuševima, kao i autokampom.
Plaža je delom betonirana, dok je na ostalim jezerima potpuno prirodna. Posebna
vrednost je čista i bistra voda koja se retko gde sreće. Pored jezera, kupanje je
moguće i na rekama Neri i Karašu, dok tokovi Dunava i kanala Dunav-Tisa-Dunav
upotpunjuju doživljaj u ovom jedinstvenom prirodnom ambijentu.

ribolov-nautika.com

Semeteško jezero na Kopaoniku u sebi krije jedan zanimljiv prirodni fenomen.


To je jezero po kojem ostrva plove. Jezero je prečnika oko 60m a najveće ostrvo je dugačko 15m i obraslo rastinjem, a na njemu je čak i nekoliko visokih stabala. Pored ovog osttrva, postoji i nekoliko manjih, a nekoliko njih su uništili kupači.

Ploveća ostrva predstavljaju pravu atrakciju za sve turiste koji posete ovo jezero, jer se ostrva pomeraju kada duva vetar, a isto tako ih mogu i posetioci sami „voziti“.


Semeteško jezero je specifično i po tome što se njegova dubina ne može izmeriti, jer su podvodni izvori iz kojih jezero dobija vodu toliko duboki i široki da su i sami deo njega.

Daždevnjaci su stari stavnovnici Semeteškog jezera, a nedavno je izvršeno i poribljavanje jezera.