Filmovi kao fenomeni

Filmovi kao fenomeni

Fenomen pop kulture i njeni koreni imaju za cilj otkrivanje nesporne kulturološke i istorijske vrednosti muzičkih i filmskih trendova i njihovu implementaciju na svakodnevni život ljudi širom Sveta. Film kao fenomen pop kulture, nastaje kada neki film postigne toliki uspeh širom sveta da se njegova tema i likovi pojavljuju u još filmova, knjiga, kompjuterskih igara, televizijskih serijala i serija i na mnoge druge oblasti.



Jedni od njih su:....

Lawrence of Arabia


Lorens od Arabije (engleski: Lawrence of Arabia) je britanski epski film iz 1962. godine zasnovan na životu T.E.Lawrence-a. Film je režirao David Lean, a produkciju je radio Sam Spiegel sa svojom britanskom kompanijom Horizont Pictures. Scenario su pisali Robert Bolt i Michael Wilson. Glavnu ulogu u filmu igra irska filmska zvijezda Peter O'Toole. Ovaj film se smatra jednim od najuticajnih i najvažnijih u istoriji kinematografije.


Film opisuje Lorensova iskustva u Arabiji za vrijeme Prvog svjetskog rata, a posebno njegove ratne pohode na zaliv Akaba i Damask ,te njegovu ulogu stvaranju u Arapskog nacionalnog savjeta. Tema filma je Lorensova unutrašnja borba sa ličnim nasiljem u ratu,njegovim ličnim identitetom i njegova podjela odanosti između odanosti prema njegovoj rodnoj Britaniji sa novim noovotkrivenim arapskim prijateljima,čijom vojskom komanduje.



wikipedija

Sedam samuraja


Sedam samuraja (七人の侍 Shichinin no Samurai?) je japanski pustolovni (jidai geki) film snimljen 1954. u režiji Akira Kurosawe. Radnja je smještena u Japan 1587. godine, odnosno u tzv. Sengoku period kada su zemlju pustošile vojske međusobno zaraćenih feudalnih klanova te razbojničke bande. Naslovni protagonisti su sedmorica siromašnih samuraja bez gospodara (ronina), koje stanovnici jednog sela unajmljuju kako bi ih pokušali zaštititi od bande koja ih pljačka svake godine.

Sedam samuraja se smatra najpoznatijim i najpopularnijim od svih Kurosawinih filmova, a često se navodi i kao najuticajniji od svih filmova japanske kinematografije. To se prvenstveno odnosi na brojne remakeove na Zapadu i drugdje, a od kojih je najpoznatija vestern-verzija Sedmorica veličanstvenih iz 1960. godine.

Glavna tema filma Akire Kurosava su čast i dužnost u vreme kada tradicionalne vrednosti bivaju degradirane. Glavni samuraj Kambei (Takaši Šimura) prerušen je u monaha nadajući se da će tako moći da spasi kidnapovanu farmerovu kćerku.

Impresionirani njegovom nesebičnošću i hrabrošću grupa farmera moli ga da odbrani njihovo selo od bandita. Kambei pristaje na to bez obzira što je to poduhvat u kom će ostati bez materijalne nadoknade i koji nije naročito častan. Uskoro njemu će se u ovom poduhvatu pridružiti još dvoje ljudi: mladi samuraj Kacuširo (Isao Kimura), koji ubrzo postaje Kambeijev učenik, i naprasiti Kikučio (Toširo Mifune), koji se predstavlja kao samuraj ali se ispostavlja da se radi o sinu jednog od farmera. Kambei okuplja još četiri samuraja, među kojima je i Kijuzo (Seidži Mijaguči), vrhunski mačevalac. Dok banditi vrebaju iz prikrajka, ova sedmorica ljudi konsolidovaće odbranu i organizovati seljane, što prethodi velikoj bespoštednoj borbi za konačnu odbranu sela od napadača.




wikipedija

Ben Hur


Ben-Hur je američki istorijski film iz 1959. godine kojeg je režirao Vilijam Vajler. Snimljen je po romanu Lua Volasa (Lew Wallace). Radnja filma je o bogatom Jevrejinu Judi Ben-Huru kojeg je njegov rimski prijatelj Mesala poslao u roblje. Film je osvojio 4 Zlatna globusa i 11 Oskara, čime drži rekord zajedno sa filmovima Titanik i Gospodar prstenova: Povratak kralja u broju osvojenih Oskara.

Juda Ben-Hur je imućni jevrej i plemenit čovek iz Jerusalima za vreme rimske imperije u 1. veku. Broj rimskih legija se povećava u Jerusalimu i tada u grad dolazi stari Judin prijatelj Mesala, koji je bio u Rimu dugo godina i koji je u međuvremenu postao vojni zapovednik. Obojica su sretni što se sreću nakon toliko godina, ali zaključuju da imaju različita mišljenja o Rimskom carstvu. Juda želi da Rimljani odu iz Judeje, dok Mesala misli da rimljani trebaju da vladaju Judejom kao i do sada. Tokom parade za doček guvernera, sa Judine kuće otpadne dio starog krova i zamalo ubije važnog gosta. Iako je Mesala znao da je u pitanju nesretni slučaj, on okrivi Judu zajedno sa majkom i sestrom za pokušaj ubistva. Judu pošalje u roblje, a negovu majku i sestru u zatvor. Juda se ne može začuditi koliko je Rim pokvario Mesalu i on se zaklinje na osvetu. Kada je putovao po Judeji kao rob, sreo je Hrista koji mu je dao vode.

Nakon nekoliko godina dospeva na ratni brod Kvinta Arija koji je dobio zadatak da uništi makedonske gusare. Kada u toku bitke brod potone, on spasi Arija. Začuđen njegovim ponašanjem, Arije ga proglasi svojim sinom. Tako je ponovo postao bogat i moćan, te se vraća u Jerusalim, izaziva Mesalu na trku dvokolicama i pobeđuje. Mesala biva teško ranjen i na samrti mu govori da su mu majka i sestra obolele od gube. Odlazi u dolinu gde gubavci žive i nalazi majku i sestru. Nakon toga svedoci su razapinjanja Hrista na krst i tad se desi čudo, njegova majka i sestra ozdrave.

Nagrade

4 Zlatna globusa (najbolji film, režija, sporedni glumac Stiven Bojd, nagrada za režiju trke sa kočijama) i jedna nominacija (najbolji glavni glumac Čarlton Heston).
11 osvojenih Oskara (najbolji film, režija, glavni glumac Čarlton Heston, sporedni glumac Hju Grifit, scenografija, fotografija, kostimi, specijani efekti, montaža, muzika) i jedna nominacija za najbolji scenario.
BAFTA nagrada za najbolji film



wikipedija

2001.: Odiseja u svemiru


2001: Odiseja u svemiru (eng. 2001: A Space Odyssey) slavni je britanski ZF film iz 1968. kojeg je režirao Stanley Kubrick po istoimenoj knjizi Arthura C. Clarkea. To je jedan od najslavnijih i najutjecajnijih ZF filmova u kinematografiji koji obrađuje teme umjetne inteligencije, ljudske evolucije i vanzemaljskog utjecaja na život na zemlji. Film je znan po svojem znanstvenom realizmu, revolucionarnim specijalnim efektima i simboličnoj priči.

"2001: Odiseja u svemiru" se nalazi i na listi 250 najboljih filmova kinematografije na siteu IMDb.com.

Prethistorijska Afrika. Čovjekoliki majmuni jednog dana su našli ogromni, crni monolit i postali fascinirani njime. Po prvi put su vidjeli nešto savršeno, glatko i umjetno te su inspirirani njime po prvi put upotrijebili kosti kao oružje i oruđe. U budućnosti, u 2001. godini, astronauti su otkrili isti monolit na mjesecu te saznali da emitira signale prema Jupiteru. Ubrzo je poslan svemirski brod Discovery One predvođen s astronautima Bowmanom i Lockwoodom na misiju za Jupiter kako bi otkirili i navodno zadnji monolit. No na njihovom putovanju računalo HAL 9000, ultimativno oruđe, poludi i ubije sve astronaute osim Bowmana, koji ga uspije deaktivirati i nastaviti prema Jupiteru. Tamo dođe u kontakt sa monolitom koji ga odvede na put po prostranstvima svemira i sna. Bowman se ubrzo nađe u jednoj prostoriji. U njoj ostari te ga onda monolit transformira u više biće, "dijete zvijezda", koje se vraća u orbitu Zemlje.

Nagrade

AMERIČKA FILMSKA AKADEMIJA 1968 - Najbolji vizuelni efekti - Odiseja u svemiru 2001.
Osvojen Oskar (najbolji specijalni efekti) i 3 nominacije (najbolja režija, scenario i scenografija).
Osvojene 3 BAFTA-e (najbolja fotografija, zvuk i scenografija) i jedna nominacija (najbolji fil



wikipedija

Bilo jednom na Divljem zapadu


Bilo jednom za Divljem zapadu (eng. Once Upon a Time in the West; tal. C'era una volta il West) je epski špageti-vestern Sergia Leonea iz 1968. godine.

Neki kritičari proglasili su ga "najvećim vesternom svih vremena".

U glavnim ulogama pojavljuju se Henry Fonda, u neobičnoj ulozi razbojnika Franka, Charles Bronson kao "Harmonica", Jason Robards kao dobroćudni bandit Cheyenne, i Claudia Cardinale kao Jill, novopečena udovica s burnom prošlošću.

Film je prvi dio djelomično nepovezane epske trilogije, filmova koji se bave društvenim i političkim problemima američke povijesti. Uslijedio je film Za šaku dinamita 1971. godine, a 1984. Bilo jednom u Americi.

Priča počinje s trojicom muškaraca na izoliranoj željezničkoj stanici u Arizoni. Ploča pokazuje kako će vlak iz Flagstonea kasniti dva sata. Vlak konačno stiže i ostavlja za sobom čovjeka koji svira harmoniku (Charles Bronson). On upita za zloglasnog razbojnika Franka (Henry Fonda), s kojim se trebao sastati. Sam Frank nije došao, ali je poslao trojicu svojih ljudi kako bi smjestili misterioznom strancu. Jedan od njih kaže "izgleda da smo kratki za jednog konja", budući da su tu samo tri konja za četiri čovjeka. Bronson odvraća, "Doveli ste dva viška." Slijedi obračun...


wiki

Bonnie i Clyde


Bonnie i Clyde (eng. Bonnie and Clyde) je kriminalistička drama Arthura Penna iz 1967. s Warrenom Beattyjem i Faye Dunaway u ulogama zloglasnih pljačkaša banaka koji su harali središnjim SAD-om tijekom Velike depresije.

Bonnie i Clyde smatra se epohalnim filmom u povijesti kinematografije: naziva se prvim filmom ere Novog Hollywooda koji je probio tabue i bio jako popularan među mladom generacijom.

Film se u dobroj mjeri ne drži činjenica o Bonnie i Clydeu, kao što su drugi članovi bande, nekoliko uhićenja i druga ubojstva i povezani kriminal. Jedan od glavnih likova u filmu, "C.W. Moss" je temeljen na dva člana Barrow bande: Williamu Danielu "W.D." Jonesu i Henryju Methvinu. Barrows je 1968. u Playboyu opisao svoja iskustva s Barrowima. Sljedeće godine je podnio tužbu protiv Warner Brothersa, tvrdeći da ga film Bonnie i Clyde ocrnjuje. Koliko je poznato, nije dobio nikakvu odštetu.

Film teksaškog rendžera Franka Hamera (glumi ga Denver Pyle) prikazuje kao osvetoljubivu šeprtlju koju su Bonnie i Clyde zarobili, ponizili i pustili. U stvarnosti, prvi put kad ih je Hamer sreo bilo je u trenutku kad im je namještena uspješna zasjeda u kojoj su oboje ubijeni, 1934. 1968. su udovica Franka Hammera i njegov sin tužili producente zbog njegova klevetničkog prikazivanja u filmu. Parnica je završila 1971. izvansudskom nagodbom.

Jedina dva člana stvarne Bande Barrow koji su još bili živi u vrijeme objavljivanja filma bili su Blanche Barrow i William Daniel Jones. Dok je Blanche Barrow odobrila svoj prikaz u originalnoj verziji scenarija, prigovorila je zbog kasnijih prepravljanja i izvedbe Estelle Parsons koja joj je donijela Oscara, rekavši, "U tom filmu sam ispala kao vrišteća konjska guzica!"

Film je dijelom sniman u i oko Dallasa, Teksas. U nekim su se situacijama koristile stvarne lokacije banaka koje su stvarni Bonnie i Clyde opljačkali.

Nagrade i prizanja

Estelle Parsons osvojila je Oscar za najbolju sporednu glumicu za svoj portret Blanche Barrow, Clydeove svastike, a Burnett Guffey Oscara za najbolju fotografiju. Film je bio nominiran i za najboljeg glavnog glumca (Warren Beatty), najboljeg sporednog glumca (Michael J. Pollard i Gene Hackman), najbolju glumicu (Faye Dunaway), najbolji dizajn kostima (Theadora Van Runkle), najbolju režiju (Arthur Penn), najbolji film (Warren Beatty) i najbolji originalni scenarij (David Newman i Robert Benton).

Četredeset godina nakon svoje premijere, Bonnie i Clyde se navodi kao najveća inspiracija za različite filmove kao što su Divlja horda, Kum, Reservoir Dogs i Pokojni. Iako nije bio prvi film koji je koristio ekstremno nasilje, bio je prvi koji ga je koristio u ime umjetnosti.



wikipedija

Dobar, loš, zao



Dobar, loš, zao (engl. The Good, the Bad and the Ugly, ital. Il buono, il brutto, il cattivo) je italijanski vestern iz 1966. koji je režirao Serđo Leone, sa Klintom Istvudom, Ilajom Volakom i Lijem Van Klifom u glavnim ulogama. Scenario su napisali Ađe i Skarpeli (Ađenore Inkroči i Furio Skarpeli), Lučano Vinčenconi i sam Leone, dok je muziku za film komponovao Enio Morikone. Ovo je treći dio Leoneove trilogije o Čovjeku bez imena, kojeg, kao i u prva dva filma (Za šaku dolara i Za dolar više) glumi Klint Istvud . Film govori o trojici revolveraša koji tragaju za zakopanim zlatom vojske Konfederacije u haosu obračuna, vješanja, Građanskog rata i zatvoreničkog logora. U Italiji je premijerno prikazan 23. decembra 1966, a u SAD 29. decembra 1967. Film je u SAD zaradio oko 25.000.000 dolara . Dobar, loš, zao je u evropskim bioskopima najavljivan ka najbolji predstavnik vestern žanra, a Kventin Tarantino je za film rekao da je „najbolje režirani film svih vremena“.

Film govori o trojici muškaraca koji traže, svaki ometajući druga dva, podatke o lokaciji gdje je zakopan novac vojske Konfederacije za vrijeme Američkog građanskog rata.

Dvanaest žigosanih


Dvanaest žigosanih (engl. The Dirty Dozen) je američki ratni film iz 1967. reditelja Roberta Oldriča. U to vreme film je bio veoma popularan bez obzira na eksplicitne scene nasilja kojima obiluje. Nominovan je za četiri Oskara, a dobio je Oskara za najbolje zvučne efekte.

Radnja se odigrava za vreme Drugog svetskog rata. Američki major (Li Marvin) dobio je zadatak da sakupi i osposobi za borbu dvanaestoricu osuđenika, među kojima je bilo i psihopata, i da ih predvodi na tajnom zadatku uništenja dvorca u okupiranoj Francuskoj u kojem se nalazio nemački štab. Ova grupa, nazvana Dvanaest žigosanih, upustiće se u opasnu pustolovinu iz koje se većina neće vratiti živa

Psiho


Psiho (eng. Psycho) je američki psihološki triler iz 1960. godine kojeg je režirao Alfred Hitchcock, a u kojem su glavne uloge ostvarili Anthony Perkins i Janet Leigh. Film je snimljen prema scenariju Josepha Stefana koji se temelji na istoimenom romanu iz 1959. godine autora Roberta Blocha. Roman je donekle inspiriran ubojstvima u državi Wisconsin kojeg je počinio serijski ubojica i pljačkaš grobova Ed Gein, a koji je živio 80-tak kilometara od Blocha.

Okosnica radnje filma je susret između tajnice Marion Crane (Leigh) koja se, nakon što je pobjegla s novcem svojeg šefa, skriva u zabačenom motelu i vlasnika tog motela, poremećenog Normana Batesa (Perkins) te kasnijih posljedica njihovog susreta.
U početku svoje kino distribucije film je dobio pomiješane kritike, ali odličan box-office rezultat kasnije je doveo do fantastičnih kritika i dobivanja četiri nominacije za prestižnu filmsku nagradu Oscar. Danas se film Psiho smatra jednim od najboljih Hitchcockovih filmova, a međunarodni filmski kritičari redovito ga uvrštavaju među najbolje filmove sedme umjetnosti uopće. Film je iznjedrio dva nastavka, prequel, remake i televizijski spin-off.

1992. godine izabran je za čuvanje u nacionalnom filmskom registru.

Marion Krejn je radnica u banci iz Finiksa u Arizoni koja je nesretna svojim životom. Tokom pauza za ručak, ona se sastaje sa svojim ljubavnikom Samom Lumisom, s kojim se ne može venčati jer on većinu novca troši na alimentaciju. Šef banke joj poveri 40.000 dolara da ih isporuči u jednu kompaniju, ali ona se spakuje i odluči da ode u Kaliforniju. Izmorena od vožnje, Marion se odluči odmoriti u motelu Bejts koji vodi Norman Bejts.
Ona iznajmi sobu i ode u nju. Nakon nekog vremena Norman joj donese večeru i oni pričaju, no Marion je umorna i Norman izađe iz sobe. Nakon večere Marion odlazi u kupatilo, i dok se ona tušira u kupatilo ulazi Norman, prerušen u svoju majku i ubije Marion. Ovo se dogodilo za vreme poznate "scene u kadi" gde se tokom ubistva puštala poznata muzika Bernarda Hermana. Tada je stavlja u njen automobil i baca je u močvaru u blizini motela. Ne znajući za novac, Norman je i novac poslao u močvaru...

Nagrade

Osvojen Zlatni globus (najbolja sporedna glumica Dženet Li)
4 nominacije za Oskara (najbolja režija, fotografija, scenografija, sporedna glumica (Dženet Li))