Mozaik je od davnina poznata slikarska tehnika, koja se izvodi slaganjem raznobojnih, manje ili više pravilnih kockica kamena, obojenog stakla,  glazirane keramike. Poznate su italijanske mozaičke kockice (teserae) proizvedene u muranskim staklarnicama u više dimenzija i velikom broju različitih boja i tonova. Kamene kockice dobijaju se usitnjavanjem (čekićem, klještima, itd.) različitih vrsta obojenog kamena.

Tako usitnjene, kockice se koriste u zavisnosti od svog oblika i boja. Kockice se utiskuju u svežu masu na bazi disperzije veštačke smole, raznih lepkova, poliesterske smole (od koje se mogu praviti i kockice) i slično. Mozaikom se oslikavaju zidne, podne i druge površine. Podni mozaici su uglavnom od kamenčića, a zidni mogu biti i od drugih materijala.
Zlatno razdoblje mozaik je doživeo u Vizantiji (pre toga je široku upotrebu imao u Grčkoj i Rimu), pa iako se kasnije koristio, manje je bio zastupljen nego neke druge, jednostavnije slikarske tehnike.

Osim običnog mozaika, postoji i tehnika mikromozaika, mnogo složenija, iste osnove, ali sa posebnim efektima i rezultatima, rezervisana samo za veoma uporne i strpljive, kojima nije žao da izgube vreme kako bi postigli što bolji rezultat.




[You must be registered and logged in to see this image.]