Hrizantema

[You must be registered and logged in to see this image.]

Hrizantema je višegodišnja zeljasta biljka koja zauzima vrlo važno mjesto u našem vrtu i baštama.Odlikuje je širok raspon boja cvjetnih glavica(bijela, žuta, zlatna, bronzana, crvena, purpurna...)

Visina im dostiže od 50 do 150 cm. Treba napomenuti da se vrhovi mladih hrizantema otkidaju da bi se dobila žbunasta biljka sa što više cvjetova.

Rasađivanje se uglavnom obavlja u jesen ili u rano proljeće i to reznicama. Voli teško hranljivo, najbolje glinasto pjeskovito tlo.

Većina hrizantema cvjeta u jesen kada je vrlo malo biljaka u cvatu.

Papučica (calceolaria intergrifolia)

[You must be registered and logged in to see this image.]

Papučica je višegodišnja biljka koja potiče sa planinskih predjela Srednje i južne Amerike. Visina je između 40 da 120 cm.

Njeni gusti grozdovi žute i žute-crvene boje su pravo blago svkog balkona.

Cvjeta od maja do septemba. Voli svetlost, ali ne direktno popodnevno sunce. Idealna temperatura joj je 15°C.

Sadite je u peskovitu zemlju ali je NEMOJTE zelevati ODOZGO. Najviše voli zemlju sa malo krečnjaka.

Redovno odstranite procvetale cvetove da bi je zaštitili od botritisa.

Botritis je vrsta gljive koja znatno zna da ošteti biljku. Efikasno se rešava problem pomoću: fungicid Vivera Quadris iz poljoprivrednih apoteka.

Plavi krasuljak (brachyscome multifida)

[You must be registered and logged in to see this image.]

Plava zvezda kao safir cveta u moru tamnozelenih listova. Jednogodišnja je biljka koja potiče iz daleke Australije. Njena visina je oko 20 cm sa mnoštvo jorgovanplavim cvjetovima koju na sredini krsi zlatnožuti prašnjak.

Neprestano cvijeta od maja do oktobra i impozantno izgleda u visećim saksijama.

Plavi krsuljak voli prozračno, sunčano i polusenovita mjesta. Važno je da oko korjena zemlja uvjek bude vlažna ali pažnja: žuti listovi signaliziraju da ima previše vode.

Redovno dvosedmično dodajte veštačko đubrivo i uklanjajte procvetale cvetove.

Ova biljka se lako razmnožava. U oktobru jednostavno sakupite seme i posejte u martu.

Lijander — Nerium Oleander (Sredozemlje).

[You must be registered and logged in to see this image.]

Jedna od naših najpoznatijih i najrasprostranjenijih biljaka. Ima je gotovo svaka kuća. Listovi u lijandera su uski, sabljasti, naspramni, kožasti i rastu na podužoj grančici. Pri vrhu je grozdasta cvast s mnogobrojnim raznolikim cvetovima. Prija mu đubrevita ilovača. I barska zemlja izmešana s dosta peska. Obično se drži u sandučetu ili buretu, jer su mu žile veoma razgranate. Pošto je polubarska biljka, lijander, da bi bio lep i bujan, leti zahteva jako sunce i mnogo vode.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Umnožava se u proleće pelcerom, koji se, kada se otkine od starog, stavi u staklo s vodam i malo peska i u njemu drži dok ne pusti žile. Kada pusti žile presađuje se u zemlju. Lijandera ima duplih i jednostavnih, a boja mu može biti od ugasitocrvene, otvorenocrvene, rozabele do žute. Svi su izvanredno lepi i prijatna mirisa. Lijander mnogo napada štitasta vaš.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Dok je još mali lako se od nje očisti i opere, ali je velika stabla najbolje u proleće orezati, očistiti specijalnim sredstvom za prskanje, ili, ako ga nema, rastvorom duvana. Lijander je dosta otporna biljka, te se u proleće iznosi napolje i posle u jesen unosi. Zimi obično prezimi u hladnoj prostoriji ili u podrumu.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Ukrasni žbunovi

Ukoliko želite da vaša bašta izgleda živopisno tokom jeseni i zime, zasadite bar jedan ukrasni žbun, jer čine da svaki vrt izgleda lepše, privlačnije i dinamičnije

[You must be registered and logged in to see this image.]
Pernetija


Ukoliko želite da vaša bašta izgleda živopisno tokom jeseni i zime, zasadite bar jedan ukrasni žbun. Bojom lista, cvetovima i plodovima, dekorativni žbunovi učiniće da svaki vrt izgleda lepše, privlačnije i dinamičnije. A ukoliko nemate baštu, u dekorativnim saksijama žbunove možete da kombinujete sa četinarima, perenama, ukrasnim travama, zimzelenim puzavicama, ukrasnim kupusom...


Pijeris formoza je dekorativan zimzeleni grm koji može da izraste do jednog metra. Krase ga atraktivni, uski listovi koji od proleća do jeseni imaju bakarno-crvenu boju. Beli cvetovi sakupljeni u grozdaste cvasti obrazuju se tokom aprila i maja. Prija mu polusenka, kiselo i dobro drenirano umereno vlažno zemljište obogaćeno humusom. Sadi se na mestima koja su zaštićena od hladnih vetrova. Tokom zime koren zaštitite slojem malča.

Zimzelen je aromatičan, nizak zimzeleni grm, visine oko 10 cm. Ima kožasto, sjajno lišće crvenkaste boje koja u zimskim mesecima prelazi u ljubičastu. Od jula do avgusta biljku krase belo-ružičasti cvetovi, a tokom oktobra javljaju se jestive, aromatične crvene bobice. Zimzelenu odgovara polusenovito ili senovito mesto i dobro drenirano peskovito zemljište. Upotrebljava se kao pokrivač tla, a može se saditi i blizu ribnjaka.

Japanska skimija je dekorativna grmolika biljka guste krošnje i sjajnih zelenih listova i visine od 1,5 metra. Tokom maja biljka je okićena sitnim žućkasto-belim cvetovima, a zimi crvenim plodovima. Odgovara joj kiselo zemljište.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Pernetija mukronata je žbun sa kožastim, sjajnim listovima koji tokom zime dobijaju bakarnu boju. Od maja do juna biljka je ukrašena belim ili roze cvetovima zvonastog oblika. Posle perioda cvetanja na ženskim biljkama obrazuju se bele, pink, ljubičaste ili crvene bobice, koje su izuzetno lepe, ali i otrovne. Pernetiji odgovara svetlo ili polusenovito mesto i kiselo, umereno vlažno zemljište bogato organskim materijama. Koristi se za sadnju u vrtovima, ali i u saksijama ili žardinjerama.

Vres je zimzeleni grm visine od 20 do 40 cm. Od decembra do aprila vres krase ljubičasti, ružičasti, crveni ili beli cvetovi. Odgovara mu polusenovito mesto u bašti i tresetna zemlja. Posle precvetavanja vres izvadite iz zemlje i stavite ga u duboko korito ispunjeno vlažnim tresetom. Vres će najlepše izgledati u vrtu ukoliko je zasađen u grupi.

Spoljna juka je drvenasta biljka sa nadzemnim delom u obliku rozete dugih, sivo-zelenih listova koji su spiralno raspoređeni. Izuzetno je prilagodljiva za gajenja u našim uslovima, lako podnosi niske temperature, ne bira zemljište, a može da raste i na pesku. Širi se korenovim izbojcima, a ukoliko joj se iseče vršni deo aktiviraće uspavane pupoljke i formirati dve-tri grane. U vreme cvetanja iz sredine rozete juka razvija cvast dugu do dva metra brojnim krem zvonastim cvetovima.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Savet: Zimzelene biljke su uvek žedne, pa ih i tokom zime treba obavezno zalivati, na svake četiri nedelje, kada su temperature iznad nule.

novosti

Osim što ublažavaju zimsku melanholiju, žbunovi imaju mirisne cvetove sa različitim bojama i nijansama listova.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Japanska skimija je dekorativni zimzeleni gusto razgranat grm, sjajnih zelenih listova. Može dostići visinu oko jednog metra, a širinu od 1,5 m. Cveta tokom jula i avgusta obrazujući žućkasto-bele sitne cvetove. Jarko crveni plodovi zadržavaju se tokom cele zime. Odgovaraju joj polusenovita i senovita zaštićena mesta i kiselo zemljište. Skimija se koristi i za sadnju na travnjaku, u žardinjerama, kao i za “isticanje” prostora.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Zimzelen je nizak aromatičan grm visine oko 10 cm. Lišće je kožasto, sjajno crvenkaste boje koja u zimskim mesecima prelazi u ljubičastu. Cveta u julu i avgustu beloružičastim, savijenim i pojedinačnim cvetovima. Crvene bobice sazrevaju u oktobru i decembru. Plodovi su jestivi i aromatični. Zimzelenu odgovara polusenovito ili senovito mesto i glinovito, peskovito, dobro drenirano zemljište. Upotrebljava se kao pokrivač tla. Može se saditi i blizu ribnjaka.

Pirokanta je najčešće gajeni poluzimzeleni žbun u našim baštama. Zahvaljujući mnoštvu crvenih, narandžastih ili narandžasto-crvenih bobica koje se formiraju na uspravnim granama u zelenom okruženju listova pirokanta deluje veoma dekorativno. Plodovi se zadržavaju od septembra do proleća dajući biljci izgled plamena. Žbun naraste do visine od 2 do 3 m, sa dugačkim granama na kojima se pojavljuju trnovi. Nenametljivu dekorativnost i kolorit vatrenog trna imaju i listovi. Pirokanta, posađena na senovitom mestu, imaće tamnozelene listove koji se zadržavaju tokom cele godine. Listovi pirokante koja raste na osunčanom položaju, u toku zime, dobijaju purpurno smeđu boju.



Pirokanta cveta od maja do juna sitnim belim cvetovima veoma privlačnim za pčele iz kojih se u septembru razvijaju vatrenocrveni plodovi. Ovi plodovi ukrašavaju biljku tokom zimskih meseci i sa granom neizostavni su element božićnih i novogodišnjih aranžmana.Osim dekorativnosti vatreni trn ima i izuzetnu prilagodljivost. Lako podnosi sušu, zagađen vazduh, a dobro uspeva i na sunčanim i senovitim mestima. Ima izuzetno brz rast, tako da se u slučaju čestog orezivanja i izmrzavanja (podnosi temperaturu do –25oC) brzo regeneriše. Zbog svih navedenih osobina koristi se u pojedinačnoj sadnji, ili za podizanje žive ograde. Iako nije puzavica može se, uz orezivanje, usmeriti da raste tik uz zid. Lepo oblikovan može da posluži za maskiranje ružnih ograda, ili zidova. Veoma je dobar pokrivač tla, naročito na kosinama, ali treba izbegavati sadnju pored staze, ili terase, jer bodljikavi trnovi mogu biti opasni za decu.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Pernetija mikronata je zimzeleni žbun sa kožastim listovima sjajne zelene boje koji tokom zime mogu poprimiti bakarnu nijansu. Dostiže visinu od 40 do 60 cm. Cveta od maja do juna. Cvetovi su zvonastog oblika bele ili roze boje. Posle cvetanja na ženskim biljkama obrazuju se bobice bele, pink, ljubičaste, ili crvene boje. Tokom jeseni i zime bobice biljku ulepšavaju svojom lepotom, ali su otrovne. Pernetiji odgovara svetlo ili polusenovito mesto i kiselo, umereno vlažno zemljište bogato organskim materijama. Koristi se za sadnju u vrtovima i na balkonima. Da bi se formirao što veći broj bobica biljke sadite u grupama - šest ženskih i jednu mušku.

novosti

Lobelija - Lobelia erinus

[You must be registered and logged in to see this image.]

Latinski naziv: Lobelia erinus
Domaći naziv: Lobelija
Poreklo: Južna Afrika


Opis :
Ova nježna perena uglavnom se gaji kao jednogodišnja vrsta. Tokom ljeta proizvodi sukcesivno veliki broj sitnih cvjetova u razlicitim bojama, uglavnom nijanse plave, roze i ljubicaste boje kao i bijele. Cvjetovi su uglavnom prosti ali postoje i varijeteti sa duplim (punim) cvjetovima. Listovi su sitni uglavnom zelene boje ali se mogu naci i sorte sa bronzanim lišcem. Habitus može biti žbunast ili padajuc koji je veoma pogodan za visece posude i kontejnere uopšte.

Gajenje :
Sjeme je jako sitno, ovalno i sjajno. Sije se krajem zime na površinu dobro propusnog i prethodno prosijanog supstrata. Supstrat se prije sjetve poravna ravnim, glatkim predmetom, a sjeme se radi ravnomernije sjetve može pomiješati sa nekim inertnim materijalom slicne krupnoce kao i samo sjeme. Pijesak, perlit i treset najcešce se koriste za miješanje sa sjemenom prije sjetve. Bitno je da cestice ovog materijala budu iste krupnoce kao i sjeme, a odnos je uglavnom 10:1 u korist inertnog materijala. Nakon sjetve površina se blago utapka ravnim, glatkim predmetom da bi sjeme došlo u bolji kontakt sa supstratom. Zatim slijedi zalijevanje orošavanjem ili indirektno (odozdo) ukoliko posuda ima otvore na dnu. Potrebno je, radi održavanja vlažnosti, posudu poklopiti ili staviti u plasticnu kesu. Materijal obavezno treba da je providan. Posudu staviti na toplo i svijetlo mjesto jer svetlo pozitivno deluje na klijanje sjemena. Redovno provetravati i orošavati. Klijavce proredjivati radi boljeg razvoja, a na stalno mjesto napolju posaditi kada prodje opasnost od poznih mrazeva i to u grupama od 3-5.

Prkos

[You must be registered and logged in to see this image.]

Prkos je vrtni cvijet koji naraste visine svega 10 do 15 cm. Prvenstveno zbog toga što je puzajućeg karaktera. Biljka se širi po tlu i tako stvara predivan cvjetni pokrivač. Ima crvenkastu stabljiku, igličaste, sukulentne listiće. Cvjetovi mogu biti jednostruki ili puni, u raznim bojama: bijeli, žuti, narančasti, ružičasti, crveni, ljubičasti, u gotovo svim bojama osim plave. Cvjetovi se od prkosa preko noći i za vrijeme oblačnih dana zatvaraju i tek će sljedećeg jutra ponovo pokazati svoju ljepotu.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Sadi se na sunčana mjesta gdje je tlo siromašni, pjeskovito i dobro drenažno. Ukoliko se odlučite posaditi ga u posude tada osigurajte dobru odvodnju i postavite na dno komadiće cigli i kamenčiće s pijeskom i na vrh ide zemlje.

Zalijevanje treba rijetko gotovo pa nikada, eventualno preko ljeta za vrijeme velikih vrućina. Što se tiče prihranjivanja isto tako nije potrebno ali može doći tijekom cvjetnog razdoblja. A to je tijekom cijelog ljeta pa sve do jeseni, besprekidno.

Sadi se u travnju i svibnju iz sjemena ili sadnica. I to u kamenjare, cvjetne gredice, obrube ili u cvijetnjake na sunčane balkone. Cvijet iako nije trajnica nego jednogodišnja biljka, ponovo će niknuti i narasti i nagodinu. Osipati će svoje sjeme i izrasti u još većem broju nego lani.

Ali oprez ukoliko ga se poželite iskorijeniti tu će biti mali problem jer je jako osipa sjeme i trebati će i par godina da biljku iskorijenite do kraja. Od tuda mu i naziv.

Đurđevak

[You must be registered and logged in to see this image.]

Đurđevak potiče od latinske reči Canvallis što znači dolina, jer se ova biljka masovno pojavljuje u dolinama. Rod je zastupljen vrstom Convallaria majalis, koja je široko rasprostranjena u celoj Evropi, Severnoj Americi i Aziji.
Stalan je pratilac hrastovih i lipovih šuma i svetlih četinarskih šuma, gde odlično raste u dubokom plodnom i lako propusnom humusnom sloju sena ili polusenu.

Đurđevak je višegodišnja biljka čiji su cvetovi zvonastog oblika, bele boje, snažnog i prijatnog mirisa. Cveta u aprilu mesecu a plod je trodelna bobica crvene boje.

Značaj đurđevka kao veoma omiljenog rezanog ili saksijskoh cveća bio je naročito velik pre 100 i više godina, kada se u Nemačkoj proizvodio u neverovatno velikim količinama i predstavljao provorazredni eksportni artikal. U naše vreme potisnule su ga druge vrste rezanog cveća, te mu je značaj nešto opao.

Največi proizvođači đurđevka su Nemačka sa proizvodnjom u okolini Hamburga, Libeka i u oblasti Šlezvig - Holštain, gde se duž reke Elbe, na kiselim i peskovitim terenima, nalaze najbolja proizvodna područja.

Kod nas ne postoji organizovana proizvodnja cveta za rezanje niti proizvodnja rizoma radi pospešivanja. Tadašnja celokupna ponuda rezanog cveta obezbeđuje se branjem cvetova po šumama ili sa površina u kućnim vrtovima gde gotovo bez ikakve nege odlično raste u senci krupnih stabala.

Đurđevak se veoma mnogo koristi kao rezani cvet i za ozelenjavanje zasenčenih delova kućnog vrta.