Bajrakli džamija, Beograd



Bajrakli džamija u centru Beograda, u Gospodar Jevremovoj ulici, naziv je dobila po barjaku kojim se davao znak drugim džamijama za početak molitve. Zadužbina sultana Sulejmana II, jedina je preostala džamija od nekada mnogobrojnih na tlu Beograda. Podignuta je između 1660. i 1688. i pripada tipu jednoprostornih građevina kvadratne osnove, sa kupolom oslonjenom na osmougaoni tambur. Zidana je kamenom, dok je minare od opeke. Tokom svoje istorije više puta je rušena ili je menjala funkciju.

Prvobitno se zvala Čohadži džamija, po zadužbinaru, trgovcu čohom, Hadži-Aliji. Jednoprostorna građevina sa kupolom i minaretom. U vreme austrijske vladavine (1717-1739) pretvorena je u katoličku crkvu, kada je i srušen najveći broj beogradskih džamija. Po povratku Turaka, ponovo postaje džamija. Husein-beg, pomoćnik glavnog turskog zapovednika Ali-paše, obnovio je bogomolju 1741. godine, pa se neko vreme zvala Husein-begova ili Husein-ćehajina džamija.

Posle obnove u 19. veku, koju su preduzeli srpski knezovi, postaje glavna gradska džamija. Danas je jedina aktivna islamska bogomolja u Beogradu.



INFO

Altun-alem džamija, Novi Pazar



Najpoznatiju novopazarsku džamiju, Altun-alem, što znači “sa zlatnim alemom” (dragim kamenom), sagradio je u prvoj polovini 16. veka graditelj Abdul Gani, poznat i kao Mujezin hadža al Medini. Nalazi se u ograđenom kompleksu koji obrazuju mekteb (škola) i nišani sa isklesanim zapisima.

Po tipu, džamija je jednoprostorna kupolna građevina sa dvotravejnim tremom natkrivenim kupolama. Ovaj tip džamije nije karakterističan za prostore Srbije, dok više tipskih analogija iz 16. veka postoji u Jedrenu, Istanbulu, Brusi i Amasiji. Glavni deo džamije zidan je naizmenično pritesanim i lomljenim kamenom sa redovima opeke. Kupole i lukovi su od tanke opeke.

Trem i dvanaestostrani minaret zidani su od kvadera peščara. Enterijer krasi lepo obrađeni mihrab (centralna niša) i drveni mahvil (galerija), postavljen celom dužinom severozapadnog zida.



INFO

Hadum džamija, Đakovica



Hadim džamiju, što u prevodu znači sluga, evnuh, podigao je 1592-93. Hadum sulejman-aga Bizeban, sluga carskog harema u vreme sultana Murata III, rodom iz sela Guske kod Đakovice.

Džamija pripada jednospratnom tipu sa tremom koji je natkriven trima kupolama. Glavni prostor je pokriven kupolom prečnika 13,5 m, Vitko minare, visine 31 m, prislonjeno je uz zid džamije.

Fasade džamije zidane su kamenim blokovima, a gornji deo minareta manjim kvaderima peščara. Dekoraciju zidova enterijera čine stilizovani pejsaži i čempresi.

Nalazi se na teritoriji AP Kosovo i Metohija, koja je trenutno pod upravom UNMIK-a.

Ethem Bey Mosque, Skanderbeg Square



Started in 1789 by Molla Bey, the construction of the Ethem Bey Mosque was finished in 1823 by his son Ethem Pasha. The magnificent Mosque is located in the center of the Albanian capital Tirana, right in the Skanderberg´s square. This oldest building in the city was closed during the Communism, but later in 1991 it was reopened as a house of worship. Interior of the mosque is decorated by paintings,which depict trees, flowers, bridges and waterfalls. Further there could be seen still life paintings which are very rare for the Islamic art.

Velika džamija, Kordoba (Španija)


Velika džamija u Córdobi, prijestolnici omajadskog kalifata u Španjolskoj, građena od 785. do 987., bila je najveća džamija u Španjolskoj i veličanstven primjer maurske arhitekture. Danas je glavna katedrala Španjolske nadbiskupije Córdoba (Mezquita de Córdoba).

Kada su Abasidi zbacili s vlasti Omajade 750. godine, posljednji omajadski kalif Abd-al-Rahman I. (vladao od 756.-788.) je pobjegao preko sjeverne Afrike u južnu Španjolsku (tada poznatu kao al-Andaluz na arapskom), gdje se s potporom sirijskih muslimanskih doseljenika ustoličio kao vladar pokrajine ili Emir. Dok su abasidski kalifi vladali istočnim islamskim svijetom iz Bagdada slijedećih 5. stoljeća, Omajadi su nastavili vladati iz Španjolske u svom glavnom gradu Córdobi slijedeća tri stoljeća (756.-1031.).

Omajadi su bili značajni pokrovitelji umjetnosti, a jedna od najljepših sačuvanih primjera omajadske arhitekture je upravo Velika džamija u Córdobi. Godine 785. omajadski osvajači su započeli graditi Veliku džamiju na mjestu kršćanske Vizigotske crkve Sv. Vincenta. Kasniji vladari su je proširivali tri puta.


Dvorište naranči s katedralom

U posljednjem stoljeću Omajadske vladavine, Córdoba se istakla kao glavno trgovačko središte, ali i središte intelektualnog i umjetničkog procvata. Ekonomski, znanstveno, književno i filozofsko središte, daleko je nadilazilo slične gradove kršćanske Europe. S Abd-al-Rahmanom III. (vladao od 921.-961.) vladari Omajidi su se hrabro proglasili kalifima. Kalif Al-Hakam II. (vladao od 961.-976.) je usprkos negodovanju svojih podčinjenih naveliko financirao proširenje i raskošno uređenje Velike džamije u Córdobi. Kako bi umirio njihov otpor dao je da se u džamiju ugradi natpis koji objašnjava njegove poreze i hvali Boga koji mu je "pomogao da se izgradi ova vječna palača s ciljem da se osigura više prostora za njegove vjernike, što su željeli On, ali i njegovi vjernici".


Velika dvorana

Godine 1236., Cordoba je ponovno osvojena od strane kršćanskih snaga kralja Ferdinanda III. od Kastilje, u pokretu rekonkvista. Džamija je ponovno posvećena kao kršćanska crkva. Alfons X. je osobno nadgledao gradnju kapele Villaviciosa i Kraljevske kapele unutar zidina džamije. Kraljevi koji su uslijedili dodali su još kršćanskih nadgradnji: Enrique II. je obnovio kapelu u 14. stoljeću. Da bi bila sačuvana za vrijeme Španjolske inkvizicije crkva je posvećena kao Katedrala Gospina uznesenja. Možda najznačajniji dodatak je renesansni glavni brod u središtu katedrale izgrađen za Karla V. koji se naziva ujediniteljem Španjolske.


Kupola džamije

Majstori i arhitekti su joj nastavili dodavati dijelove sve do kasnog 18. stoljeća.

Zidovi džamije zatvaraju prostor od 214 sa 150 metara, od čega je trećina veliko dvorište sa stablima naranči. Unutra su dekoracije koje se ponavljaju skoro hipnotizirajući. Velika dvorana je šuma arkada, široka 19 raspona. Potkovasti lukovi u kojima su naizmjence upotrijebljeni klinasto oblikovani bijeli kamen i crvena opeka, počivaju većim dijelom na klasičnim antičkim stupovima (Andaluzija je nekada bila bogata rimska pokrajina). Lukovi su bili ili povišeni ili se primjenjivao izvanredni dvokatni luk, kako bi se visina dvorane povećala.

Maurski potkovasti lukovi, koji potječu još od rimskih vremena, a preferirali su ih Vizigotski vladari Španjolske, postali su sinonimom islamske arhitekture.


Mihrab džamije s natpisima u mozaiku

U svetištu ispred mihraba nalaze se kićeni zupčasti lukovi i polu-lukovi kombinirani na jedinstven način.

Prostoriju natkrivaju dva iznenađujuće zamršena svoda, a kupole su bile konstruirane od rebrastih lukova koji su se sjekli podsjećajući na oblik dinje. Raskošno oblikovani mozaici s natpisima, geometrijskim motivima i stiliziranom vegetacijom ispunjavaju kupole u sjaju zlata i srebra.

Tipičan hispansko-maurski ukras bio je i obojeni štuko kojim se jeftino, ali efektno zamjenjivao mramor.


Wikipedia.

Džamija šeika Zajeda, Abu Dabi


Džamija šeika Zajeda nalazi se u Abu Dhabiju, i najveća je u Ujedinjenim Arapskim Emiratima i osma po veličini džamija u svetu. Ime je dobila po šeiku Zajedu bin Sultanu Al Nahjanu, osnivaču i prvom predsedniku UAE, koji je u njoj sahranjen. Džamija može primiti 40.000 vernika.

Velika dzamija Djene od gline



Velika dzamija Djenne (Great Mosque of Djenna) je glavna znamenitost grada Djenne a moze se reci i cele africke drzavice Mali. To je najveca dzamija za koju se zna, napravljena od gline. Prva gradjevina se pojavila u toj oblasti, pretpostavlja se, u 13 veku, ali je u 19 veku porusena. Dzamija koja se sada u Djenni moze videti, izgradjena je nanovo 1907.godine. Palmine gredice koje vire iz zidova, omogucavaju da se umanje negativni klimatski efekti, imajuci u vidu ostre dnevne i nocne temperaturne oscilacije, tropske kise i veliku vlagu. Svake godine, u ovoj regiji Malija, desavaju se velike poplave reke Niger, a dzamija, koja se nalazi na uzvisenju, za vreme poplava se pretvara u glinenu tvrdjavu.