Kako je nastala nula

Koncept nule je imao značajnu ulogu u sagledavanju razvoja više matematike što je veliki korak u istoriji čovečanstva. Nula je takođe sinonim za reč ništa. Iako postoje mnoge priče koje se povezuju sa nastankom ovog broja, studije pokazuju da je taj broj izmislila grupa ljudi iz civilizacije Maja. U to vreme, decimalni sistem je bio u istoj upotrebi kao danas samo sa razlikom što je prostor ostavljan da bi se ukazivalo na nulu do III veka pne. Druga verzija priče je da je nula otkrivena od strane indijskog matematičara i astronoma, Aryabhata, oko IX veka n.e.. Takođe, postoji i tvrdnja prema kojoj koreni nule datiraju od 300. godine pne. u Vavilonu. Sva ova otkrića su bila nezavisna i međusobno nepovezana.


Otkriće nule širom sveta

Upotreba praznog prostora je bila veoma zbunjujuća jer je prazan prostor takođe korišćen za razdvajanje brojeva. Stoga se prešlo na upotrebu tačke na mestu nule. Prva upotreba simbola nule je evidentirana u VII veku n.e. Maje su izmislile nulu posebno u svrhe kalendara koji su se koristili tokom III veka n.e. Evidentiranje broja nula nije doprlo do evropske civilizacije sve do posle 800. god. n.e. kada su je Arapi uveli zbog trgovine. Rimljani i Grci su koristili abakus ili prvu poznatu spravu za računjanje radi pravljenja obračuna i stoga im nije trebala nula. Naziv ovog broja potiče iz arapskog jezika.

Odakle potiče nula

Postoji mnogo različitih priča o poreklu nule; jedna od njih je ta da je nulu prvi put koristio indijski matematičar Aryabhata u Indiji u IX veku n.e. Takođe, postoji priča da je indijski učenjak Pingala zajedno sa svojim kolegama naučnicima koristio sanskritsku reč ??nya koja se odnosila na broj nula. Druga priča je, pak, da je broj nula izmišljen u civilizaciji Maja za potrebe njihovih kalendara, dok se u nekim pričama tvrdi da nula datira od 300. godine pne. i da je prvi put otkrivena u Vavilonu. U Evropi nema dokaza da je broj nula korišćen sve do posle 800. godine n.e. i da su je prvi uveli Arapi koji su trgovali sa Evropljanima; i sama reč nula, takođe, potiče iz arapskog jezika.
Do 130. godine n.e. Ptolomej je koristio mali krug sa dugom crtom preko kao simbol za nulu; ovaj simbol je u nekim slučajevima korišćen i sam za sebe, a ne samo da popuni mesto među brojevima i tako je možda postao prvi dokumentovani primer upotrebe broja nula u Starom svetu; međutim, nula je korišćena samo kao frakcionalni deo broja, a ne kao njegov sastavni deo do kasnijeg perioda kada je dodata u slovo koje je označavalo broj 70. Do 525. godine, nula je korišćena u rimskim brojevima, a dokumentovano je da ju je prvi koristio Dionysius Exiguus; međutim, u to vreme nije bilo simbola za predstavljanje brojeva, samo reč ‘nulla’ koja znači ništa.

Prva pisana upotreba nule

Najstariji tekst u kome se koristi nula je đain tekst (Đainizam je indijska religija) iz Indije iz 458. godine n.e.; prva poznata upotreba simbola koji predstavlja nulu je natpis uklesan u kamenu iz Indije koji datira iz 876. godine n.e. Nula je, 825. godine n.e., bila korišćena u aritmetičkoj knjizi persijskog naučnika Khwarizmi; ova knjiga je sadržavala kombinaciju grčkog i hindu znanja kao i objašnjenje upotrebe broja nula.
628. godine n.e. Brahmasputha Siddhanta je napisao prva pravila upotrebe broja nula, kao na primer da je zbir nule i nule jednako nula; da je zbir nule i pozitivnog broja jednako pozitivan broj i nekoliko drugih pravila koja se i danas, posle mnogo godina, primenjuju, a nula predstavlja nezamenjiv broj u numeričkom sistemu.


kakopedija/everydayguide.com