Henry Moore



Henry Spencer Moore (Castleford, Engleska, 30. srpnja 1898. - Much Hadham, 3. kolovoza 1986.) - engleski kipar i umjetnik. Najpoznatiji je po monumentalnim apstraktnim brončanim skulpturama, koje su javno izložene u mnogim dijelovima svijeta.

Oblici njegovih skulptura obično su apstraktne predodžbe ljudskog tijela, često majka s djetetom ili figure u ležećem položaju. U 1950.-i, imao je fazu u kojoj je radio skulpture obiteljskih grupa, a tijekom većeg dijela karijere radio je skulpture inspirirane ženskim tijelom. Mnoge njegove skulpture imaju rupe, praznine unutar oblika.

Bio je sin rudarskog inžinjera. U djetinjstvu je živio siromašno. S 11 godina odlučio se baviti kiparstvom. Ranjen je u Prvom svjetskom ratu u bici u Francuskoj 1917. Studirao je kiparstvo u Leedsu i Londonu. Posjećivao je muzeje po Engleskoj, Italiji i Francuskoj, učio je, promatrao je skulpture. Na njega je utjecaj imala ležeća skulptura Tolteka i Maja izložena u Louvreu. Proslavio se brončanim i mramornim skulpturama i pokrenuo novi oblik modernizma u Ujedinjenom Kraljevstvu. Družio se s Pablom Picassom, Albertom Giacomettijem i drugim poznatim umjetnicima. Zanimao se za nadrealizam. Za vrijeme Drugog svjetskog rata, oštećena mu je kuća, preselio se s ženom Irinom u London. Crtao je ljude u londonskoj podzemnoj željeznici, gdje su tražili utočište od bombandiranja.

Obogatio se svojim umjetničkim radovima. Živio je štedljivo, imao je malu kuću, većinu zarađenog novca usmjerio je na svoju fondaciju (eng. Henry Moore Foundation), koja promiče umjetnost i obrazovanje. Imao je još za života brojne izložbe svojim radova. Dobivao je brojne narudžbe za izradu skulptura, uključujući i skulpture ispred UNESCO-ve zgrade u Parizu 1957. i u blizini palače Westminster u Londonu 1962.

Utjecao je na velik broj engleskih i svjetskih kipara.

(Wikipedija)

West Wind (1928.) Portland kamen, London

Family Group (1950.) bronca, Stevenage

Three Piece Reclining Figure No. 1 (1961.) bronca, Yorkshire

Locking Piece (1963.) bronca, London

Two Piece Reclining Figure No. 5 (1963.-'64.) bronca, Kenwood House, London

Three Way Piece No. 2 (The Archer) (1964.-'65.) Toronto

Three Forms: Vertebrae (1968.-'69.), Jeruzalem.

Veliki broj skulptura ovog umetnika se nalazi u poznatoj galeriji AGO u Torontu.



Draped Figure, 1952. - 53.




Draped Reclining Woman, 1957. - 58.

Reclining Figure, 1951.

Working Model for Reclining Figure (Unesco). 1957.

Standing Figure, 1950.

Nuclear Energy

Dupli oval

Henri Mur, drugi put među Srbima?

Grafike i male skulpture britanskog vajara u septembru u Narodnom muzeju. Još 1955. godine
u „Cvijeti Zuzorić“ organizovana reprezentativna postavka uz prisustvo autora. Čekaju se
još garancije naše vlade.



U NARODNOM muzeju u Beogradu, kako „Novosti“ nezvanično saznaju, 11. septembra trebalo bi da bude otvorena izložba Henrija Mura, jednog od najznačajnijih britanskih i svetskih vajara 20. veka. Reč je o 80 grafika nastalih od 1949. do 1983, i šest skulptura malog formata, za koje se još čekaju garancije naše vlade. Postavka „Henri Mur: Grafike i skulpture“, u organizaciji Britanskog saveta u Crnoj Cori, prvi put je prošlog leta gostovala na Cetinju.


Ako do izložbe dođe, to će biti drugi susret Beograda sa delom poznatog britanskog skulptora. Ovaj put znatno skromnije nego 1955, kad se Mur jugoslovenskoj publici predstavio reprezentativnom izložbom u „Cvijeti Zuzorić“. Tada je to bio, kako u svojoj memoarskoj knjizi „Nojeva barka“ zapisuje Miodrag B. Protić: „Prvorazredni svetski događaj, u maloj beogradskoj sredini, koji je ohrabrio umetnički preporod i učvrstio slobode, osvojene 1950-1954.“.
To je, pre svega, bio susret dveju politika koje su znale da se kulturom najbolje i najlakše započinju komunikacije koje bi potom trebalo da se razvijaju i na ostalim planovima. Za kulturnu scenu FNR Jugoslavije, međutim, izložba je simbolično shvaćena kao „popuštanje dizgina“ socrealizma. U vajarskim delima Mur je ostavo vidan trag - ne toliko svojom stilom, već je „ohrabrio“ domaće stvaraoce na putu ka slobodnijoj, slobodnoj i apstraktnoj formi.
Izložbu je 1955. otvorio Marko Ristić u prisustvu Mura i njegove žene Irene (gotovo sva izložena dela - 21 skulptura, 14 maketa u bronzi, 40 crteža i 2 linoreza - bili su iz njene zbirke), mnoštvo umetnika, pisaca, studenata. Mur je tada obišao i atelje - majstorsku radionicu starog srpskog vajara Tome Rosandića i zadržao se sa njim u dužem razgovoru, a ostalo je zapisano da je na njega poseban utisak ostavilo delo Matije Vukovića. Konačno, Mur je i kasnije nastavio da održava stalne kontakte sa jugoslovenskim umetnicima - o tome je, u svom domu, govorio i političaru Marku Nikeziću.
Srpska akademija nauka i umetnosti izabrala je Henrija Mura 1975. godine za počasnog člana. Vest ga je obradovala, i to zadovoljstvo je uvek isticao u susretu sa posetiocima iz Beograda, a njegova skulptura ispred Muzeja savremene umetnosti je trag tog prijateljstva.

“DEKADENTNO“ DELO
Uprkos „fanfarama“ koje su pratile Murovu izložbu, zvanična kritika, odnosno tadašnji teoretičari - kreatori domaće likovne scene ostali su skeptični. Tada Narodni muzej nije smatrao zgodnim da u trenutku „preispitivanja“ prihvati nagovešteni poklon, jedno njegovo „dekadentno“ delo. Uz ovu beogradsku glupost dogodila se i zagrebačka nepristojnost: „Ideološki ‘zdrava’ majstorska trojka odbila je čak i da primi slavnog ‘dekadentnog’ kolegu.“




DOGOVOR UZ ČAJ
Za gostovanje „najpoznatijeg živog vajara sveta“ Henrija Mura 1955. u Beogradu najzaslužniji su bili savetnik naše ambasade u Britaniji Najdan Pašić i kulturni poslenik Stevan Majstorović (obojica dugogodišnji urednici NIN-a). Obišli su Murov atelje stotinak kilometara od Londona, gledali skulpture, pili čaj i predložili mu da organizuju izložbu u Jugoslaviji. On je to svesrdno prihvatio... Mur je tada izjavio:
„Poziv da posetim Jugoslaviju prihvatio sam s velikim veseljem. Moj prvi kontakt sa Srbijom datira još iz vremena Prvog svetskog rata, kada sam sa živim interesovanjem pratio ulogu Srba u tom ratu... Mi smo u Engleskoj čuli da se u Jugoslaviji stvara novi život i ja sam neobično zainteresovan da ga vidim...“




novosti.rs

"Henri Mur - grafičar" do kraja oktobra u NM

U Narodnom muzeju u Beogradu ljubitelji umetnosti od večeras mogu pogledati dela
čuvenog skulptora Henrija Mura i to opus od 80 grafika, pet modela skulptura i jedan
radni model koji su nastali u periodu od 1934. do 1984. godine.



Kako bi se opus ovog izuzetnog umetnika što celovitije predstavio, posetioci izložbe pod nazivom "Henri Mur - grafičar" imaju priliku da se upoznaju sa njegovim radom i kroz set fotografija samog umetnika i njegovog stvaralačkog procesa.
Ministar kulture Ivan Tasovac rekao je otvarajući izložbu da je Henri Mur stvarao grafičke listove koje predstavljaju odgovor na njegovu skulpturu. "Zbog čega je Mur radio grafiku?" zapitao se ministar i dodao da se odgovor na to pitanje može naći u beleškama drugog velikog umetnika, Van Goga koji je o grafici govorio kao o veličanstvenom mnoštvu imajući na umu da umetnost treba da bude dostupna svima.

"Upravo ta misao povezuje monumentalne skulpture Henrija Mura sa njegovim grafikama", istakao je Tasovac.

Ministar je rekao da Mur predstavlja sinonim za englesku umetnost 20. veka, ali da je kao istinski modernista on nadrastao nacionalne okvire i da je tragajući za smislom nastanka oblika, taj umetnik vrednosti starih civilizacija i egzotičnu kulturu pretočio u umetnička dela.
On je ocenio da osnovne kompozicije Henrija Mura nose duboko humanu misao i harmoniju koje kroz neprekidno rađanje povezuje čoveka i prirodu.

U polumraku dela su istaknuta diskretnim osvetljenjem što daje posebu čar celoj postavci, a svi prikazani radovi pripadaju posebnoj kolekciji "Muzeja bez zidova" Britanskog saveta koju je sam umetnik 1984. godine obogatio donacijom za više od 200 izuzetnih radova.


Henri Mur (1898-1986) bio je vajar, crtač i grafičar, a ostao je zapamćen kao najznačajniji britanski skulptor 20. veka.

Verujući da je dobar crtež osnova za svaku skulpturu, on je kao umetnički izraz za čuvenog skulptora bio pođednako važan kao i modelovanje, te je umetnikovu pažnju sa nesmanjenim intenzitetom okupirao čitavog života.



Murovi radovi na papiru, bilo da su rađeni kao crtež ili nekom od grafičkih tehnika, najpre na litografskom kamenu ili bakarnoj ploči, bave se prirodnim formama, različitim aspektima poimanja ljudske figure, studijama životinja, skulptoralnih predstava u pejzažima i arhitektonskim celinama.

Interesantan je podatak da je tokom života Mur izradio na stotine Ideja za skulpturu čiji naziv ukazuje na činjenicu da je reč o dvodimenzionalnim predlošcima za trodimenzionalne objekte.



Međutim, poznavaoci Murovog stvaralašta ističu i to da je umetnik veoma često izrađivao trodimenzionalne modele u gipsu koji su potom postajali subjekt upravo njegovih crteža i grafika.

Predstavljajući stvaralaštvo Henrija Mura kroz jednu novu vizuru, Narodni muzej će raznovrsnim pratećim programima, kroz stručna vođenja, predavanja, tribine, radionice za decu i odrasle približiti zainteresovanima stvaralaštvo jednog od najmarkantnijih umetnika 20 veka.
Gostovanje ove izložbe u Srbiji podržali su Ministarstvo kulture i informisanja, Pokrajinski sekretarijat za kulturu i javno informisanje i Britanska ambasada u Beogradu.

Izložba će biti otvorena do 31. oktobra, nakon čega će se preseliti u Muzej Vojvodine od 7. do 30. novembra.

tanjug/b92.net

Henry Moore, Man Enters the Cosmos (1980)

Bronze, 156”

Adler Planetarium

Chicago, Illinois

Henry Moore - Two Large Forms 1966-69 with sheep at Yorkshire Sculpture Park

Internal / External
Henry Moore

Henry Moore
Mother and Child
1953
Plaster
Art Gallery of Ontario, Toronto

Henry Moore

Tate Britain