Limanski park


Na prostoru Limana 3, na 12,9 ha, nalazi se najveći park u gradu.
Nastao je izgradnjom Limana, sadnjom topola i vrba, kasnije je oplemenjen lipom, brezom, hrastom, kedrom, omorikom i ukrasnim šibljem.

Odnegovan je i lep travnjak. U okviru parka je izvor pitke vode. Omiljeno je šetalište stanovnika Liman, naročito vlasnika pasa.

Park kod Železničke stanice



Zauzima površinu izmedu pružnog nasipa i Bulevara Jaše Tomića.
Ova površina obiluje dobrim travnjacima, brojnim drvećem, kutkom za decu.

Kamenički park



Kamenički park je podignut oko dvorca porodice Marcibanji de Puho izgrađenog 1797-1811. godine i rekonstruisanog i dograđenog 1834-1836.godine, kada je uređen na površini od oko 28 hektara. Organizovan je u mešovitom stilu, sa veoma malim klasično uređenim parterom oko same zgrade dvorca i prostranim pejzažnim delom na kome su zastupqeni masivi visokih stabala većinom autohtonih vrsta dendroflore koji su ispresecani prostranim travnjacima. Podignut je na nagnutom terenu i svim svojim elementima je prilagođen plastici terena.
Očuvanost planske organizacije prostora prema prvobitnom projektantskom rešenju, bogatstvo dendroflore i ostaci očuvanih originalnih vrtno-arhitektonskih elemenata čine park jedinstvenim i predstavljaju njegovu osnovnu vrednost.

Položaj Kameničkog parka u odnosu na grad Novi Sad čini ga posebno atraktivnim za veći broj posetilaca, a velika površina na kojoj se prostire daje mu značajnu ulogu u opštem sistemu zelenila grada. Izuzetnu vrednost ovog objekta vrtne arhitekture predstavlja i njegova lokacija na obali Dunava. U toj činjenici leže veliki potencijali za promociju i unapređenje Kameničkog parka, ali pod svetlom zaštite u smislu očuvanja njegove vrednosti kao istorijskog parka. Takođe, ima i vaspitno-obrazovnu, naučno-istraživačku, razvojnu, sanitarnu, estetsku, ekološku, psihološku i rekreativnu funkciju.

Futoški park



Futoški park je nastao u prvoj dekadi 20.veka, neposredno po izgradnji Jodne banje, kao park specijalne namene podignut oko banje. Prvobitno idejno rešewe ovog parka je ponudio Armin Pec Mlađi, čuveni mađarski pejzažni arhitekta. Ovaj projekat nije realizovan, ali su u izvedenom rešenju prepoznatljivi elementi ovog projekta.
Delimična rekonstrukcija parka je izvršena 1964.godine, prema projektu obnove Futoškog parka (1962.godine) autora Ratibora Đorđevića. Pažljivo osmišljene staze, aleje, odmorišta, bogati cvetni parteri i dendroflora ukazuju na visok nivo prvobitnog projektatskog rešenja.

Park karakteriše veoma bogat fond biljnog materijala, sa preko 100 vrsta, varijeteta i formi dekorativne dendroflore, sa mnogobrojnim egzotičnim i autohtonim sortama.

U jugozapadnom delu parka nalazi se plitko jezero nepravilnog oblika, koje se napaja atmosferskom i podzemnim vodama. U parku se nalazi više geotermalnih izvora. Na teritoriji parka ukupno je do sada bušeno sedam bunara.

Dunavski park



Najlepši novosadski park sa preko 250 biljnih vrsta nalazi se u samom centru grada, a prostire se na 33.695 kvadratnih metara. Park se nalazi pod zaštitom Republičkog zavoda za zaštitu prirode.

Uređenje zemljišta za Dunavski park započeto je 1895. godine na velikoj livadi gde su se do tada održavali veliki godišnji vašari. Stoga je i ledina na kojoj je počelo uređenje parka zvala vašarište.



Najpre je uređen prostor ispred tadašnje Sudske palate – zasejana je trava posađeno drveće i napravljene zemljane staze. Taj prostor je od 1912. godine počela da krasi skulptura „Nimfe“, rad novosadskog vajara Đorđa Jovanovića. U parku se nalazi i spomenik Đure Jakšića, rad Jovana Soldatovića, figura Prepodobnog Sergija Radonješkog (poklon Društva rusko-srpskog prijateljstva), bista Branka Radičevića (rad Ivanke Acin), a 1992. godine postavljena je i bista Miroslava Antića, koju je izradio Pavle Radovanović.

U centralnom delu parka nalazi se jezero sa malim ostrvom u sredini. Jezero se povremeno poribljava. Jezero je generalno rekonstruisano 1978. godine, kada je u njega stavljen par labudova i nekoliko pataka.



Dunavski park krase mnogobrojne i retke vrste drveća: lešnika, platana, breza, srebrne lipe, divljeg kestena, jablana, jela, čempresa, tuja, bora... U njemu se nalazi i veoma lep i redak piramidalni hrast lužnjak, koji je stavljen pod zaštitu. Park ukrašava i veliki broj vrsta šiblja: šimšira, žutike, japanske dunje, crvenog drena, kleke...

U svakom slučaju, Dunavski park više od jednog veka odoleva vremenu i predstavlja pravu oazu mira u centru Novog Sada. On predstavlja i jedan od zaštitnih znakova Novog Sada, nezaobilazan i na razglednicama našeg grada.