Osnivač (uz suosnivača ZEPTERINVESTA) i vlasnik gospođa Madlela Zepter građanka Beograda i sveta, sveta i Beograda, poklonila je svom rodnom gradu još jednu kulturnu ustanovu koja je već na početku
 rada, zbog svog značaja i visokog kvaliteta, postala mesto okupljanja ne samo publike i ljubitelja umetnosti našeg grada već i šire ljudi iz regiona i celoga sveta. Odlukom Ministarstva kulture Republike Srbije ova ustanova je registrovana kao prvi privatni umetnički muzej u Srbiji –

 MUZEJ ZEPTER.


Otvoren je 1. jula 2010. godine u značajnom arhitektonskom spomeniku, u istorijskom jezgru grada Beograda i u blizini najvrednijih ustanova kulture i obrazovanja (Srpske akademije nauka i umetnosti,
Filozofskog, Filološkog i Fakulteta likovnih umetnosti...) u Knez Mihailovoj 42, Beograd.

Glavna delatnost MUZEJA ZEPTER je da sistematski prikuplja, štiti, čuva, proučava, izlaže i publikuje dela umetnosti. Ideja je da se na jednom mestu nađu dela i umetnici koji mogu da dočaraju sliku kompleksne likovne pozornice umetnosti u Srbiji druge polovine 20. veka i početka novog milenijuma.Osnovna osobenost KOLEKCIJE našeg muzeja je da ona neguje kontinuitet, u smislu onoga što je jednom prilikom izjavio Stojan Ćelić, kada je govorio o „pravu na sve“: „Mi smo (to) proveravali u
 sopstvenim okvirima. Tako smo sa Čelebonovićem saznavali šta je pravi sjaj slikarstva, sa Lubardom gde su granice uspona, sa Gvozdenovićem u šta se može posvećeno ući u punoj zrelosti, sa Tabakovićem kako se dotiču prostori iracionalnog.“ Učeći na najboljim primerima u svojoj sredini, posmatrajući dela na značajnim izložbama koje je Beograd imao privilegiju da ugosti, ali boraveći i u evropskim, pa i svetskim metropolama umetnosti, naši umetnici su, pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka, širili vidike i hrabrili se da istraju na svojim umetničkim putevima. Na taj način su izrasli u ličnosti koje su postale temelj naše modernosti na koju će se nadovezati buduće generacije. Tako se i brisala granica između provincija i vodećih umetničkih središta. Na
 tim putevima iznikle su izrazite stvaralačke individualnosti koje su obeležile svoje vreme i celokupnu domaću umetnost druge polovine 20. veka. Naša KOLEKCIJA nastoji upravo to da istakne. I zbog toga se u zbirci nalaze dela slikara i vajara koji su bili i članovi raznih umetničkih grupa, kao što su Zadarska, Decembarska, Jedanaestorica, Mediala. Tu su i predstavnici najradikalnijih pojava, poput enformela i drugih vidova apstrakcije, predstavnici nove, narativne i poetske figuracije, pop arta i nove predmetnosti, novi divlji i transavangarda, fantastika, gotovo svi drugi pravci i pojave kraja veka i milenijuma, uključujući i određene primere konceptualizma i
postkonceptualizma. U KOLEKCIJI su zastupljeni mnogi profesori Fakulteta likovnih i Fakulteta primenjenih umetnosti iz Beograda kao i profesori Akademije umetnosti iz Novog Sada, koji su formirali i formiraju naše mlade naraštaje, kao i članovi Srpske akademije nauka i umetnosti – najreprezentativnije kulturne ustanove. I razume se - plejada mladih, onih koji će tek ući u istoriju naše, a možda i evropske umetnosti.

Za tri godine rada MUZEJA ZEPTER, u KOLEKCIJI se  broj zastupljenih umetnika od 134 popeo na 164 a broj dela sa 350 na preko 400. U brižljivom popunjavanju zbirke posebna pažnja je posvećena tehnici pastela i delima  onih koji su na pragu napuštanja Fakulteta likovnih umetnosti.

[You must be registered and logged in to see this image.]



[You must be registered and logged in to see this image.]

O zgradi


OD BANKE DO KULTURNE USTANOVE

OD BANKE DO KULTURNE USTANOVE


Kao prestonica novoosnovane države kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Beograd je dvadesetih godina 20. veka dobio niz značajnih građevina izgrađenih u različitim arhitektonskim stilovima.Mnogobrojni strani i lokalni arhitekti ukrasili su Knez Mihailovu ulicu kao kulturni i umetnički centar grada, a zgradu u kojoj se od 1. jula 2010. smestio MUZEJ ZEPTER projektovao je hrvatski arhitekta Dionis Andrija Sunko. Ovo velepno zdanje izgrađeno je za potrebe Prve hrvatske štedionice.Zahtevom naručioca podignuta je građevina sa dvojakom namenom. Prizemlje i prvi sprat bili su namenjeni štedionici, a na sledeća tri sprata projektovani su stanovi različite kvadrature i namene.
Zgrada ima tri slobodne fasade od kojih je najbrižljivije urađena i najdekorativnija glavna fasada sa ulazima, okrenuta Knez Mihailovoj ulici. Rađena je po uzoru na multifunkcionalne palate berlinske secesije i jedan je od retkih primera berlinske i mađarske secesije u Beogradu.Posebna pažnja je posvećena estetskoj obradi enterijera koji „više nalikuje na muzej, galeriju, nego na običnu filijalu“.
Kako je „u kategorizaciji službe zaštite spomenika kulture ova zgrada svrstana među spomenike II kategorije kao objekat ambijentalne vrednosti, što podrazumeva da se na njoj mogu vršiti veći građevinski zahvati i promene funkcionalne organizacije prostora“ njoj je namena promenjena. Od prostora banke, zašta je građena a decenijama bila u različitim vlasništvima, postala je prostor muzeja. Sasvim logično: obe institucije su trezori, jedna novca druga umetničkih dela.Stručnu i estetski vrhunsku rekonstrukciju prostora, koja ne narušava ambijent i duh vremena u kome je zgrada građena a obezbeđuje korisne površine za postavku umetničkih dela, uradio je Studio Urošević iz Beograda.