Nebojša Đuranović je rođen 20.02.1968. god. u Beogradu, gde se i školovao. Inspirinsan slikarstvom starih majstora svih evropskih škola traži inspiraciju i identitet i u srpsko-vizantijskom srednjevekovnom izrzazu. Do 1990. god. bavi se isključivo crtežom, što će predstavljati osnovu njegovog slikarstva. Godine 1992. upisuje FPUD odsek grafika knjige. Započinje rad na ciklusu Nemanjići među Srbima posvećen rodonačelnicima i događajima srpske srednjevekovne države. Prvi put samostalno izlaže u City galeriji u Beogradu tokom juna 1994. godine. Predstavio se sa 20 ulja, uglavnom velikog formata. Iste godine, tokom decembra, izlaze u Muzeju Vojvodine u Novom Sadu. U kući Krsmanovića (Muzej grada Beograda) predstavio se sa novim slikama istog ciklusa u martu 1995. godine. Po pozivu Grada teatra u Budvi izlaze u galeriji Santa Marija u avgustu iste godine. Učestvuje na brojnim grupnim izložbama i likovnim kolonijama sirom zemlje. Tokom pet godina naslikao je oko 50 ulja istog žanra od kojih su najupečatljivije: Sveti Sava miri braću, Car Dušan pod bedemima Soluna, Večera u Nišu i dr. Uvek medijski dobro propraćene, sve izložbe mu, između ostalog, donose i veliki komercijalni uspeh. Tokom 1997. godine isključivo radi ilustracije za knjige i časopise, a krajem iste godine počinje rad na novom ciklusu Svetlosti vatre. Prvog juna 2000. godine na petoj samostalnoj izlozbi u Ruskom domu u Beogradu predstavlja 18 potpuno novih radova. On danas predstavlja alternativu modernom izrazu danasnje generacije slikara. Iako klasična u izrazu, smatra da je naracija savremena i autentična (Splav sudbine, Njen greh, Quo vadis domine) shodno vremenu i prostoru u kojem su nastale. Živi i radi u Beogradu na Petlovom brdu.

Badnje veče

Božur

Njen greh

N. Dj.

Vitez

Splav sudbine

Sveti Sava miri braću

Tajna

Domine