Šarl de Gol

[You must be registered and logged in to see this image.]

Šarl Andre Žozef Mari de Gol rođen je 22. Novembra 1890. godine, a preminuo je 9. novembra 1970. godine.
Bio je francuski vojnik, vojni zapovednik, pisac, arhitekta i državnik.

De Gol je bio drugi sin rimokatoličke, patriotske i nacionalističke porodice srednjeg veka. Porodica je odgajila
istoričare i pisce, a njegov otac je učio filozofiju i književnost, ali, kao dečak, De Gol je već pokazao strastveni
za vojne teme.

Pohađao je Vojnu akademiju, a 1913. godine, kao mladi potporučnik, pridružio se pešadiji pod komandom
pukovnika Filipa Petaina.

De Gol je bio inteligentan, vredan i odan mladi vojnik, a u svojoj vojnoj karijeri, bio je čovek sjajnog
samopouzdanja i izvanredne hrabrosti.

U Prvom svetskom ratu borio se u Verdunu, bio je tri puta ranjen i tri puta spomenut u dispatima, a proveo je
dve godine i osam mjeseci kao ratni zarobljenik.
Posle kratke posete Poljskoj kao pripadnik vojne misije, godišnje nastave na akademiji i dvogodišnjeg kursa
specijalnog treninga u strategiji i taktici na ratnom koledžu, još više je zavoleo vojni poziv.
Od 1927. do 1929. De Gol je služio kao major u vojsci koja je okupirala Rajnu i mogla da vidi potencijalnu
opasnost od nemačke agresije i neadekvatnost francuske odbrane.
Takođe je proveo dve godine na Bliskom istoku, a potom, kada je unapređen u potpukovnika, proveo je četiri
godine kao član sekretarijata Saveta za nacionalnu odbranu.

Drugi svetski rat

Na početku Drugog svetskog rata, De Gol je zapovedao tenkovsku brigadu vezanu za francusku Petu vojsku.
U maju 1940. godine, nakon što je preuzeo komandu kao privremeni brigadni general u četvrtoj oklopnoj
diviziji, dva puta je imao priliku da primeni svoje teorije na bojni tenk.
Spomenut je kao „divan, energičan i hrabar vođa“.
6.juna je ušao u vladu Pola Reinoa za državnog sekretara za odbranu i rat i preduzeo je nekoliko misija
u Engleskoj kako bi istražio mogućnosti nastavka rata.
De Gol  je ušao u ratnu karijeru kao politički lider sa ogromnim obavezama. Imao je samo nekoliko
regrutovanih političkih pristalica i dobrovoljaca za ono što bi postale slobodne francuske snage
Nije imao politički status i bio je gotovo nepoznat u Britaniji i Francuskoj. Ipak, imao je apsolutno uverenje
u svoju misiju i uverenje da je posedovao kvalitete lidera. Bio je potpuno posvećen Francuskoj i imao je
snagu karaktera da se bori za francuske interese.
U svojoj zemlji nije bio odmah prihvatljiv politički lider, dok je onima sa desne strane bio pobunjenik
protiv Petain-a, koji je bio nacionalni heroj.

Emitovanja iz Londona, akcija Slobodnih francuskih snaga i kontakti grupa otpora u Francuskoj,
bilo sa sopstvenom organizacijom De Gola ili sa onima iz britanskih tajnih službi doneli su
nacionalno priznanje, ali puno priznanje njegovih saveznika došlo je tek nakon oslobođenja
Pariza avgusta 1944. godine.
U Londonu odnosi De Gola sa britanskom vladom nikada nisu bili lakši.
Godine 1943. preselio je svoje sedište u Alžir, gde je postao predsednik Francuskog komiteta za nacionalno
oslobođenje. Uspešna kampanja De Gola da izbegne Giraud dala je svetu dokaz njegove veštine u političkom
manevarstvu.

ccf.org.rs
........

............

[You must be registered and logged in to see this image.]

Rana politička karijera

Dana 9. septembra 1944. godine De Gol i njegova vlada su se vratili iz Alžira u Pariz. Tamo je vodio dve
privremene vlade, ali je 20. januara 1946. iznenada podneo ostavku.
U novembru 1946. godine proglašena je Četvrta francuska republika, a do 1958. godine De Gol je vodio
kampanju protiv ustava, za koji bi, prema njegovim navodima, verovatno bilo moguće reprodukovati
političke i vladine neadekvatnosti Treće Republike.
Godine 1947. formirao je Ralli francuskog naroda, masovnog pokreta koji je ubrzano porastao i postao
politička partija tokom izbora 1951. godine, kada je osvojio 120 mesta u Narodnoj skupštini.
De Gol se nije pojavio u javnosti u periodu između 1955. I 1956.godine i  vreme je provodio u svom
domu, gde je radio na svojim memoarima.

Povratak u javni život

De Golovi sunarodnici  bili su duboko podeljeni po pitanju njegovog povratka u javni život.

Razlozi njihovog oklevanja vezuju se za političku istoriju tog perioda.

De Gol je verovatno video svoj povratak u politiku kao najsigurnije izbalansiranu ideju u životu,
ali nije bilo sigurno da će francuski parlament prihvatiti njegov povratak pod uslovima koje bi
mogao prihvatiti.
De Gol se ipak ponudio Narodnoj skupštini kao kandidat za premijera. Sutradan je prisustvovao
skupštinskoj sednici koja mu je odobrila reformu ustava i posebne uslove koje je zatražio.
21.decembra 1958. godine De Gol je izabran za predsednika republike.
Njegov mandat trajao je 10 godina, do 1969.

Tokom tog perioda francuska ekonomija brzo se oporavila od posledica rata i dodatno procvetala.
Francuska je postala četvrta svetska nuklearna sila, zajedno sa Sjedinjenim Američkim Državama,
Velikom Britanijom i Sovjetskim Savezom.

Šarl de Gol se ponovo povukao iz politike 1969. godine.

Godinu dana kasnije, preminuo je od srčanog udara.

Misli Šarl de Gola;

Francuska ne bi bila Francuska bez svoje veličine.

Slava dolazi samo onima koji su o njoj sanjali i radili.

Opasni su samo oni neprijatelji koje ne možete prepoznati.

Bolje je imati loš metod nego nemati nikakav.

Politika ne vredi ništa van realnosti.

Čovek može imati prijatelje, državnik ne.