Beograd


Beograd je glavni i najveći grad Srbije. Jedan je od najstarijih gradova u Evropi. Prva naselja na teritoriji Beograda datiraju iz praistorijske Vinče, 4.800 godina pre nove ere. Sam Beograd su osnovali Kelti u 3. veku pre n. e, pre nego što je postao rimsko naselje Singidunum. Slovensko ime „Beligrad“ prvi put je zabeleženo 878. godine. Beograd je glavni grad Srbije od 1405. godine i bio je prestonica raznih južnoslovenskih država od 1918. pa do 2003, kao i Srbije i Crne Gore od 2003. do 2006.


Grad leži na ušću Save u Dunav u centralnom delu Srbije, gde se Panonska nizija spaja sa Balkanskim poluostrvom. Broj stanovnika u Beogradu prema popisu stanovništva iz 2002. je iznosio 1.576.124. Najveći je grad na teritoriji bivše Jugoslavije i po broju stanovnika četvrti u jugoistočnoj Evropi posle Istanbula, Atine i Bukurešta.

Grad Beograd ima status posebne teritorijalne jedinice u Srbiji sa svojom lokalnom samoupravom.  Njegova teritorija je podeljena na 17 gradskih opština, od kojih svaka ima svoje lokalne organe vlasti. Beograd zauzima preko 3,6% teritorije Republike Srbije, a u njemu živi 21% ukupnog broja građana dela Srbije na kome je izvršen popis 2002. godine (bez podataka za Kosovo i Metohiju). Beograd je takođe ekonomski centar Srbije i središte srpske kulture, obrazovanja i nauke.


Od 2000, uporedo sa obnavljanjem diplomatskih odnosa Srbije sa Zapadnom Evropom i Amerikom, u Beogradu se primećuje povratak stranih turista odsutnih još od ratova iz devedesetih godina.


Istorijski delovi i zgrade Beograda su najveće gradske turističke atrakcije. One uključuju Skadarliju, Narodni muzej, obližnje Narodno pozorište, Zemun, Trg Nikole Pašića, Milošev konak, Konak kneginje Ljubice, Terazije, Studentski trg, Kalemegdan, Knez Mihailovu ulicu, Dom Narodne skupštine, Hram Svetog Save i Stari dvor. Pored ovoga, postoje mnogi parkovi, spomenici, muzeji, kafići, restorani i prodavnice i to sa obe strane reke Save. Mauzolej Josipa Broza Tita, nazvan Kuća cveća, parkovi, Ada Ciganlija, Topčider i Košutnjak koji se nalaze u blizini su takođe popularni, posebno posetiocima iz bivše Jugoslavije.
U poslednje vreme broj mladih posetilaca se veoma uvećao, naročito onih iz Hrvatske, Slovenije i Bosne i Hercegovine koji uživaju u noćnom životu grada.

Beograd ima reputaciju prestonice koja nudi svakodnevni, živopisan noćni život, sa mnoštvom klubova otvorenih do svitanja širom grada. Najprepoznatljiviji su klubovi smešteni na splavovima duž obala Save i Dunava.


Vikend-posetioci, posebno oni iz Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Slovenije, smatraju Beograd većom metropolom od svojih prestonica zbog prijateljske atmosfere, sjajnih klubova i barova, jeftinih pića, nepostojanja jezičke barijere, kao i liberalne regulative vezane za noćni život.


Poznata mesta za ljubitelje alternativne muzike, odnosno kulture koja ne potpada pod mejnstrim, poznati su i afirmisani klubovi kao što su Akademija (Klub studenata na FLU), smeštena u podrumu Fakulteta likovnih umetnosti i KST (Klub studenata tehnike), smešten u podrumu zgrade Tehničkih fakulteta. Jedno od najpoznatijih mesta za alternativne kulturne događaje u gradu je SKC (Studentski kulturni centar), koji se nalazi preko puta Beograđanke, jedne od najznamenitijih građevina Beograda. Koncerti brojnih domaćih i poznatih stranih grupa se često održavaju u SKC-u, kao i umetničke izložbe i javne debate i diskusije.

Oni koji su naklonjeni tradicionalnijem srpskom noćnom životu, a ljubitelji su starogradske muzike, tipične za severne krajeve Srbije, mogu da se odluče za veče u Skadarliji, staroj boemskoj četvrti grada gde su se okupljali pesnici i umetnici krajem 19. i početkom 20. veka. U Skadarskoj ulici i okolini nalaze se neki od najboljih i najstarijih beogradskih restorana.  Na jednom kraju četvrti nalazi se nekadašnja najstarija beogradska pivara, osnovana u prvoj polovini 19. veka.

Novi Beograd



Najveći deo Novog Beograda je nastao gradnjom posle Drugog svetskog rata, ali je manje poznato da istorija ovog grada u gradu počinje još u vreme turske vladavine i da prvi podaci o selu Bežanija, koje je i danas u sastavu Novog Beograda, datiraju još iz 1520. godine.



Crkva Svetog velikomučenika Georgija na Bežaniji sagrađena je još 1827. godine. Danas se nalazi u okruženju velikog stambenog kompleksa u novobeogradskim blokovima, ali i dalje zadržava svoje posebnosti i pravi je primer harmonije tradicionalnog i modernog u arhitekturi.



U novijem periodu Novi Beograd je izrastao u poslovni centar Beograda i Srbije, ali se nije zaboravilo ni na kulturne i rekreativne sadržaje koji Novi Beograd čine jednom od najatraktivnijih destinacija u regionu. Mogućnosti bavljenja sportom i boravljenja u velikim parkovima tako blizu centra grada, kao i veliki objekti koji omogućavaju masovne kulturne sadržaje ga čine idealnim kako za odmor tako i za zabavu.

SPORTSKI SADRŽAJI



Novi Beograd leži na ušću dve reke što ga čini idealnim za boravak u prirodi. Savski i Dunavski kej predstavljaju oaze za sve one koji žele da se odmore, ali da i dalje budu u centru metropole kao što je Beograd.



Počevši od obala reka, Novi Beograd je ispresecan i sa 55 kilometara biciklističke staze, koja predstavlja priliku za rekreaciju, ali i za razgledanje modernih novobeogradskih građevina iz jedne nove perspektive.

Sportski sadržaji su takođe vrlo prisutni na Novom Beogradu prvenstveno zbog objekata kao što su Hala sportova i Beogradska arena. U ovim objektima se održavaju svetska i evropska takmičenja, a nedavno je Novi Beograddobio još jedan sportski lokali-tet, jedinstven za ovaj deo regiona – skejt park. Treba napomenuti i da su, pored reka, svim stanovnicima i posetiocima Novog Beograda u toku leta na raspolaganju i otvoreni bazeni „11. april “ , a uskoro bi trebalo očekivati i ponovno stavljanje u funkciju zatvorenih bazena.



KULTURNA PONUDA

Atraktivnim zabavnim, muzičkim i kulturnim sadržajima Novi Beograd svakog dana privlači sve više posetilaca. Na sceni Beogradske arene nastupala su poznata svetska imena, među kojima su i operski pevači, ali i izvođači pop, rok, pen, tehno i drugih modernih muzičkih pravaca.



Tu je i reprezentativno zdanje Sava centra koje već 30 godina u svojim salama nudi različite sadržaje, od koncerata ozbiljne muzike do filmskih premijera. Kao novi kulturni i zabavni centar od nedavno je i Ušće, na kome se tokom leta na otvorenom održavaju koncerti i druge manifestacije.

Poslednjih nekoliko godina jedna od manifestacija koja svojim programom privlači publiku različitih godina i interesovanja je i „ Novobeogradsko leto “ na Savskom keju u Bloku 45. U organizaciji opštine, za goste i stanovnike Novog Beograda od juna do septembra na otvorenoj sceni nastupaju muzičari različitih žanrova, od roka do starogradske muzike.

Kulturna ponuda ovog dela grada obogaćena je i izložbenim dešavanjima u Blok galeriji, gde publika može da vidi dela najistaknutijih likovnih umetnika. Pored Blok galerije u planu je i proširenje kulturnih sadržaja, pre svega na planu pozorišnih dešavanja.

Kafici u centru i Knez Mihajlova







Knez Mihailova



Pešačka zona i trgovački centar - Knez Mihailova ulica je zakonom zaštićena kao jedno od najstarijih i najvrednijih gradskih spomeničkih ambijenata, sa nizom reprezentativnih zgrada i građanskih kuća nastalih krajem 70-tih godina 19. veka. Smatra se da je još u vreme Rimljana ovde bio centar naselja Singidunum, a u vreme Turaka na ovom području krivudale su ulice sa baštama, česmama i džamijama. Sredinom 19. veka ovde je u gornjem delu bila bašta kneza Aleksandra Karađorđevića. Nakon izrade regulacionog plana Beograda, koji je 1867. izradio Emilijan Josimović, ulica je brzo izgrađena i dobila svoju fizionomiju i sadržaj. U njoj se grade kuće i nastanjuju najuticajnije i najbogatije porodice trgovačkog i političkog Beograda. Godine 1870. Uprava grada je i zvanično krstila ulicu dajući joj ime - ulica Kneza Mihaila.



HOTEL "SRPSKA KRUNA", Knez Mihailova 56, sagrađen 1869. u stilu romantizma, kao najmoderniji hotel u Beogradu. U zgradi je između 1945. i 1970. bila smeštena Narodna biblioteka Srbije, a danas je Biblioteka grada Beograda.

KUĆA MARKA STOJANOVIĆA, Knez Mihailova 53-55, sagrađena oko 1889. kao privatna kuća advokata Marka Stojanovića, u stilu neorenesanse. U njoj je bila Akademija likovnih umetnosti, osnovana 1937. godine, a danas je Galerija Akademije.

BLOK GRAĐANSKIH KUĆA, Knez Mihailova 50, 48 i 46, nastao 70-tih godina 19. veka, čijim se podizanjem označava početak prekida sa tradicionalnom "balkanskom" arhitekturom. Sve tri zgrade imaju jedinstvenu obradu, izvedenu na stilskom prelazu od romantizma ka renesansi. Blok čine tri zgrade:

KUĆA HRISTINE KUMANUDI, Knez Mihailova  50, izgrađena 1870. kao ugaona zgrada na preseku ulica Kneza Mihaila i Dubrovačke. U zgradi je jedno vreme bila smeštena Francusko-srpska banka, zatim belgijski i engleski konzulat.

KRSTINA MEHANA, Knez Mihailova  48, sagrađena 1869. godine, kao administrativno-trgovačka zgrada u kojoj su braća Krstići otvorili istoimeni hotel, a gde su se do izgradnje Gradske skupštine održavale skupštinske sednice.

KUĆA VELjKA SAVIĆA, Knez Mihailova  46, sagrađena 1869. kao stambena kuća sa trgovačkim radnjama. Od prvobitnog izgleda zgrada je pretrpela dosta izmena.

ZGRADA SRPSKE AKADEMIJE NAUKA I UMETNOSTI, Knez Mihailova 35, podignuta 1923-24. godine, po planovima iz 1912. godine, rad Dragutina Đorđevića i Andre Stevanovića, u stilu akademizma sa elementima secesije. U zgradi se nalaze: Biblioteka SANU, jedna od najbogatijih u Beogradu; Arhiv SANU sa bogatom građom o istoriji Srbije; Galerija SANU u prizemlju zgrade, sa posebnom salom za predavanja, knjižara i antikvarnica.

ZADUŽBINA NIKOLE SPASIĆA, Knez Mihailova 33, sagrađena 1889. godine, po projektima arh. Konstantina Jovanovića u stilu neorenesanse, za stambenu kuću beogradskog trgovca Nikole Spasića.

PASAŽ NIKOLE SPASIĆA, Knez Mihailova 19, sagrađen 1912. u stilu secesije.

RESTORAN "GRČKA KRALjICA", Knez Mihailova 51, sagrađena 1835. u stilu akademizma.

HOTEL "RUSIJA", Knez Mihailova 38, zgrada je sagrađena oko 1870. godine, a dograđena 1920.

Kalemegdan











Kalemegdan

Virtuelna šetnja Kalemegdanom, neprikosnovenim Beogradskim pečatom i omiljenim Beogradskim parkom.
Mada se naziv Kalemegdan odnosi na plato oko tvrđave, kad kažemo Kalemegdan obično pomislimo na celokupnu Beogradsku tvrđavu.
Tvrđavu koja je u svolje okrilje prigrlila najveći Beogradski park, Vojni muzej, Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, Zoo vrt, crkvu sv. Ružice i kapelu sv. Petke, umetnički paviljon "Cvijeta Zuzorić", sportske terene, ugostiteljske i druge objekte.

Beogradska tvrđava svoje korene vuče iz I veka, iz vremena tadašnjih Rimljana, koji su na ovom području podigli vojni logor i nazvali ga Singidunum. Početkom srednjeg veka zidine Singidunuma su bile napadane od raznih plemena te naseobina postaje granična oblast istočnog Rimskog carstva, odnosno Vizantije. Osvajanjem SIngiduma od strane Slovena i sve većim naseljavanjem Slovenskog stanovništa isčezava naziv Singidunum i pojavljuje se današnji naziv Beograd. Od tada zidine Beogradske tvrđave bivaju napadane i osvajanje. Na njma se grade Srpski odbrambeni bedemi, za kojima se, tokom druge polovine IX veka, ređaju Turske i Austrijske forrtifikacije.
Konačnim slomom Otomanskog carsva i predajom ključeva Beogradske tvrđave knezu Mihailu Obrenoviću, na Kalemegdanu 1867.godine, za kalemegdansku tvrđavu se nagoveštava mirnije i spokojnije razdoblje, koje biva narušeno tokom I svetskog rata. Tvrđava biva bombardovana, zgrade u njoj bivaju uništene a bedemi pretrpljuju znatna oštećenja. Tokom 1946.g tvrđava staje pod zaštitu države i postaje važan kulturno istorijiski spomenik u koji se ulažu značajna sredstva u obnovu i rekonstrukciju.

Hram Svetog Save na Vračaru


Hram Svetog Save je najveći srpski pravoslavni hram, najveći pravoslavni hram na Balkanu i po površini i zapremini najveća pravoslavna crkva na svetu. On se nalazi u istočnom delu Svetosavskog trga, na opštini Vračar, u Beogradu. Podignut je na mestu za koje se smatra da je Sinan paša 1595. godine spalio mošti svetog Save, osnivača Srpske pravoslavne crkve. Izgradnja crkve je finansirana dobrovoljnim prilozima, kao i plaćanjem doplatnih poštanskih markica. Nedaleko od hrama je parohijski dom, a tu će se nalaziti i predviđena zgrada patrijaršije. Ovaj spomen-hram predstavlja organski deo savremene živopisne siluete Beograda, čineći jedno od njegovih glavnih obeležja.



Hram se nalazi na kraju beogradske linije Kalemegdan - Trg Republike - Terazije - Beograđanka - hram svetog Save. Izgrađen je u srpsko-vizantijskom stilu, sa četiri zvonika visoka 44 m. Visina vrha kupole iznosi 70 m, dok je glavni pozlaćeni krst visok još 12 m, što vrhu hrama daje ukupnu visinu od 82 m, a nadmorsku visinu od 134 m (64 m iznad nivoa reke Save). Zbog toga ova crkva zauzima istaknuto mesto na beogradskom horizontu i vidljiva je sa svih prilaza gradu.

Splavovi -Best night life in BG

Trg Republike - Glavni trg u Beogradu

Trg Republike

Spomenik Knezu Mihailu i Narodno pozorište

Glavni gradski trg obuhvata prostor između "Gradske kafane", bioskopa "Jadran", Narodnog pozorišta i Centralnog kluba Vojske Srbije.



Sadašnji trg formiran je posle rušenja Stambol-kapije (1866) i podizanja zgrade Narodnog pozorišta (1869). Stambol-kapija, koju su sagradili Austrijanci početkom 18. veka, nalazila se između spomenika knezu Mihailu i Narodnog pozorišta. To je bila naveća i najlepša kapija u vreme dok je grad bio opasan šancem. Kroz nju je vodio put za Carigrad (Istanbul), po kome je i dobila ovaj naziv. U narodu je Stambol-kapija ostala zapamćena po tome što su Turci na prostoru ispred nje vršili egzekuciju "sirotinje raje" nabijanjem na kolac. Prilikom zauzimanja Beograda (1806) pred ovom kapijom smrtno je ranjen Vasa Čarapić, poznati vojskovođa iz Prvog srpskog ustanka. U spomen na ovaj događaj ulica u blizini ovog mesta dobila je njegovo ime, a podignut je i spomenik.

Narodno pozorište



Posle uspostavljanja srpske vlasti i rušenja Stambol-kapije, prostor današnjeg Trga Republike dugo je ostao neizgrađen. Narodno pozorište stajalo je više od 30 godina kao jedina velika zgrada. Kada je 1882. podignut spomenik knezu Mihailu, počelo je postepeno urbano formiranje ovog trga. Na mestu današnjeg Narodnog muzeja bila je podignuta dugačka prizemna zgrada u kojoj se, između ostalog, nalazila poznata kafana "Dardaneli", stecište umetničkog sveta. Zgrada je srušena da bi se na njenom mestu 1903. podigla Uprava fondova (sadašnja zgrada Narodnog muzeja). U malom parku pored Narodnog pozorišta, sve do Drugog svetskog rata, nalazili su se poznata kafana i bioskop "Kolarac" (zgrada je bila vlasništvo trgovca i dobrotvora Ilije Milosavljevića Kolarca). Palata "Riunione", u kojoj se nalazi bioskop "Jadran", sagrađena je 1930.

Na prostoru današnjeg Doma štampe, sve do Drugog svetskog rata, stajale su stare prizemne i jednospratne zgrade sa trgovačkim radnjama. Većina ovih zgrada porušena je prilikom nemačkog bombardovanja 6. aprila 1941. Posle Drugog svetskog rata uklonjene su tramvajske šine (između dva rata ovde je bila tramvajska okretnica) i premešten skver na kojem su kratko vreme posle oslobođenja bili grobnica i spomenik borcima Crvene armije palim u borbi za oslobođenje Beograda 1944. (njihovi posmrtni ostaci preneseni su na Groblje oslobodilaca Beograda). Kasnije je podignuta i najveća zgrada na ovom trgu, Dom štampe, u kojoj se nalaze "Gradska kafana" i Međunarodni pres-centar.

Upoznajte Beograd



Ulica Kneza Miloša

Smešten na ušću Save u Dunav, Beograd je jedan od najstarijih gradova u Evropi i, pored Atine, najveća urbana celina na Balkanu. Najstariji arheološki nalazi sa njegovog područja sežu u peti milenijum pre nove ere. Pripadnici keltskog plemena su osnovali Singidunum u 3. veku pre nove ere, dok prvo pominjanje Beograda datira iz 878. godine. Tokom svoje duge i burne istorije, Beograd je osvajalo 40 armija, a 38 puta je podizan iz pepela.

Beograd je glavni grad Srbije, sa oko 1,6 miliona stanovnika. Ima prvorazredni saobraćajni značaj, kao značajno drumsko i železničko čvorište, a takođe i međunarodno rečno i vazdušno pristanište i telekomunikacijski centar. Prostire se na 3,6 % teritorije Srbije, a njemu živi 15,8% stanovništva Srbije i radi 31,2% svih zaposlenih u Srbiji.



U Beogradu su razvijeni značajni privredni i poljoprivredni kapaciteti, posebno metalska, metaloprerađivačka i elektronska industrija, zatim trgovina i bankarstvo. Na širem području Beograda, Smedereva i Pančeva, na obalama Dunava, locirana je na 2000 kvadratnih metara slobodna trgovinska zona. U Beogradu se stvara 30% društvenog proizvoda Srbije.

Beograd je prestonica srpske kulture, obrazovanja i nauke. U njemu je najveća koncentracija institucija iz oblasti nauke i umetnosti od nacionalnog značaja. Tu je Srpska akademija nauka i umetnosti, osnovana 1886. kao Srpska kraljevska akademija; Narodna biblioteka Srbije, osnovana 1832; Narodni muzej, osnovan 1841. i Narodno pozorište, osnovano 1869. Grad je takođe i sedište Beogradskog univerziteta, osnovanog 1808. kao Velika škola, i Univerziteta umetnosti.

Beograd ima status posebne teritorijalne jedinice u Srbiji, koja ima svoju autonomnu gradsku upravu. Njegova teritorija je podeljena na 17 opština, koje imaju svoje lokalne organe vlasti.



 

Najlepši deo Beograda

Kalemegdan i Beogradska tvrđava su najstariji kulturno-istorijski spomenici koje ne smete propustiti ako posećujete Beograd.
Sama tvrđava je podeljena na donji i gornji grad a kalemegdanski park je na ušću reke Save u Dunav, gde se nalazi i Pobednik - spomenik po kojem je Beograd prepoznatljiv.



Najstariji delovi tvrđave potiču još od I v.n. ere kada je predstavljala rimsko vojno utvrđenje.
Na ulazu u Kalemegdanski park se nalazi Muzički paviljon i Fontana Borba, a malo dalje okružen cvetnom alejom i pravilno uređenim drvoredom i Spomenik Zahvalnosti Francuskoj.
Odatle se širi pogled ka Vojnom Muzeju, koji je osnovan 1787. god., neposredno nakon što je Srbija dobila nezavisnost Njegovi eksponati se mogu videti kako na otvorenom (tenkovi), tako i u samoj zgradi muzeja.
Tu je i Karađorđeva kapija, a malo dalje i Prirodnjački muzej i Muzej Beogradske tvrđave, koje morate posetiti, a najbolje je to učiniti u Noći Muzeja (sredinom maja).



Sedište udruženja likovnih umetnika Srbije je takođe u ovom parku i nalazi se u Paviljonu Cvjeta Zuzorić. Tu se održavaju likovne izložbe, koncerti i druge manifestacije.
Preko Kralj kapije stepeništem se silazi do Rimskog bunara.



U srcu tvrđave nalaze se i Sahat kapija i kula sa velikim satom po kojem je dobila i ime. Idući dalje dolazi se do mesta sa kojeg se vidi ceo Beograd i njegove reke do Pobednika.
Ulazeći sve dublje među zidine ove tvrđave, dolazi se do Zindan Kapije, ispred koje je most. Njeni podrumi su nekada služili kao tamnica.

Tu su smeštene i dve crkve. Na brežuljku je Crkva Ružica, a dole u samim zidinama je mala crkvica Sv Petke, koja po verovanjima ima isceljiteljsku moć.



Zidovi kapele su u vizantijskom stilu, a izvor vode je po verovanjima lekovit. Nezaobilazna je i Nebojšina kula, prilikom čije rekonstrukcije je pronađena i beogradska topolivnica.
Morate proći kroz Despotovu kapiju i popeti se na Dizdarevu kulu na kojoj je smeštena i opservatorija.



Niže, na kraju parka se nalazi i ZOO vrt. Osnovan je 1936.god, prostire se na površini od 6 ha, poseduje preko 2000 životinja i preko 200 životinjskih vrsta. U okviru njega se nalaze česme, fontane, skulpture u drvetu i fantastičan Bebi-zoo vrt.



Jedna od stvari koje morate videti je i Damad Ali-Pašino Turbe, koji predstavlja spomenik islamske ahitekture. U sklopu same tvrđave nalazi se restoran Kalemegdanska terasa, vaš savršen izbor za uživanje u spoju istorije i modernog duha.

Za ljubitelje sporta tu su i košarkaški tereni KK Crvena Zvezda i KK Partizan, a mnogi će odmor potražiti i na teniskim terenima.

Za razgledanje dela ove tvrđave koristi se i Mini-voz čija je početna stanica kod fontane, i koji vas može odvesti do kapija ZOO-Vrta. Nastavljajući tradiciju naših predaka srpski vitezovi baš u ovom prirodnom okruženju svake godine organizuju međunarodni viteški turnir SVIBOR. Kalemegdan treba posetiti i za Dane Beograda u aprilu, kada je ovo mesto stecište mnogih koncerata i izložbi.



Tu u podnožju tvrđave, na ušću dveju reka, svakog leta se organizuje i Beogradski Beer Fest, jedan od najvećih muzičkih festivala u Evropi.

Kalemegdan

Zemun

Spremite se za napornu i uzbudljivu „šetnju kroz vekove“.

Hram svetog Save

Preporučujemo Vam da  ka Hramu krenete Bulevarom Oslobođenja kako biste ovu svetinju ugledali čeono, u njenom punom sjaju i lepoti.
Hram svetog Save je po zapremini prostora najveća pravoslavna crkva na svetu a po ukupnoj površini osnove drugi po veličini na svetu. Veći od njega je jedino Hram Hrista spasitelja u Moskvi. Nije zgoreg napomenuti da smo upravo mi specijalizovana turistička agencija za putovanja u Rusiju te, ukoliko ste poželeli da vidite pomenutu svetinju kao i veličnstvenu Moskvu, na pravoj ste adresi.

Hram svetog Save Beograd



Hram svetog Save je sagrađen na mestu gde je trajno uništena najveća srpska relikvija, mošti svetog Save, velikog nacionalnog svetitelja i prosvetitelja. Hram je još uvek u procesu izgradnje ali je otvoren za posetioce. Potrudite se da se na ovom mestu nađete u pun sat kako biste čuli i doživeli harmoniju njegovih zvona koja svojim batovima „udaraju“ melodiju ode svetom Savi koja je uzdignuta na nivo himne.

Hram je građen u tzv. srpsko-vizantijskom stilu, sa četiri, četrdeset četiri metra visoka zvonika iznad kojih dominira velika centralna kupola visoka 70 m na čijem vrhu se izdiže veliki pozlaćeni krst koji Hram čini višim za dodatnih 12 metara (ukupno 82 m). Ukoliko se u obzir uzme i činjenica da se Vračarski plato nalazi na nadmorskoj visini od 134 m (64 m iznad nivoa reke Save), onda je jasno zašto se Hram svetog Save smatra „krunom“ Beograda.

Razgledanje Beograda




Površina ove monumentalne građevine iznosi 3.500 kvadratnih metara u osnovi. Osim centralne, Hram ima još osamnaest manjih kupola  sa isto toliko pozlaćenih krstova u tri veličine. Četiri zvonika nose ukupno 49 zvona različite veličine zahvaljujući kojima je i moguća interpretacija himne svetom Savi.
Hram može da primi istovremeno čak 10.000 vernika. Ispod poda hrama je izgrađena riznica i kripta svetog Save, kao i grobna crkva svetog kneza Lazara.

Istorija Hrama je gotovo neverovatna. Ideja o izgradnji je potekla davne 1895. godine, tri veka nakon spaljivanja moštiju svetog Save od strane Sinan paše da bi svečano bio otvoren tek početkom novog milenijuma tj. 2002. godine. U međuvremenu gradnja je sporo odmicala. Dva Balkanska kao i Prvi svetski rat uveliko su omeli početak izgradnje koja je počela tek 1935. godine, čak 40 godina od prve ideje i akcije Društva za izgradnju Hrama svetog Save na Vračaru. Hram je građen po projektu arhitekata Bogdana Nestorovića i Aleksandra Deroka.



Drugi svetski rat kao i postratni period doneli su ne samo potpunu obustavu gradnje već je prostor unutar nedovršene građevine okupatorima, a kasnije i Crvenoj armiji i Partizanima, bogohulno služio kao parkiralište a po završetku rata i kao magacin raznim društvenim preduzećima.

Radovi su nastavljeni 1985 godine. Najveći građevinski podvig bilo je podizanje centralne kupole teške neverovatnih 4.000 tona. Veliki pozlaćeni krst težak je dodatne četiri tone. Kupola je sazidana na zemlji, unutar Hrama a potom je specijalnim dizalicama podizana na vrh čitavih 40 dana!

Narodna biblioteka Srbije



Osim Hrama svetog Save, vračarskim platoom dominira i zgrada Narodne biblioteke Srbije. Ova građevina izgrađena je 1973. godine po projektu hrvatskog arhiteke Ive Kurtovića. Veoma je važna zbog značaja institucije koja se u njoj nalazi ali i zbog sudbine prethodne zgrade (i knjižnog fonda) Narodne biblioteke na Kosančićevom vencu u Drugom svetskom ratu čije ruševine ćemo takođe obići negde pred sam kraj ovog razgledanja Beograda. Zgradu Narodne biblioteke Srbije karakteriše smirenost, ritma i mere kojima se odlikuje arhitektonsko rešenje, donoseći odjek tradicije u sebi.



Narodna Biblioteka Srbije Beograd

Narodna biblioteka Srbije osnovana je davne 1832. godine. u knjižari Gligorija Vozarovića a knjižni fond činili su primerci koje je istoj poklonio osnivač i drugi darodavci. Naknadno je Knez Miloš Obrenović naredio da se po jedan primerak od svake štampane knjige ustupi biblioteci te je tako ustanovljena institucija „obaveznog primerka“. Danas knjižni fond čini preko četiri miliona primeraka knjiga i ostalih bibliotečkih materijala što predstavlja značajan knjižni i kulturni fond.

Crkva svetog Save



Vračarskim platoom, osim Hrama i Biblioteke dominira i „mala“ crkva svetog Save koja se nalazi neposredno uz sam Hram. Tzv. „Mala Svetosavska crkva“ podignuta 1935. godine u rekordnom roku od svega 57 dana. Izrađena je u srpsko-vizantijskom stilu po projektu ruskog arhitekte Viktora Viktoroviča Lukomskog. Živopis u crkvi predstavljaju kopije fresaka Srpskog srednjovekovnog crkvenog slikarstva.



Spomenik voždu Karađorđu

Centralnim prostorom Vračarskog platoa dominira spomenik voždu Karađorđu Petroviću, vođi Prvog srpskog ustanka za oslobođenje od Turaka. Mesto ove kolosalne statue pažljivo je odabrano kako bi „ bdila“ nad izvorima srpske duhovnosti i kulture.

Osim Karađorđevog spomenika koji se nalazi ispred zapadne porte Hrama, ne propustite da vidite i monumentalnu statuu tj. bronzani spomenik svetom Savi čija visina bez postamenta iznosi 5,20 metara. Ovaj spomenik je poklon ruskog vajara i akademika Vjačeslava Mihajloviča Klikova.
Od spomenika svetom Savi krenite niz istoimenu ulicu svetog Save ka trgu Slavija koji predstavlja sledeću tačku u ovom razgledanju Beograda.

 

Razgledanje Beograda nastavljamo od trga Slavija, jednog od nekoliko najvećih gradskih trgova koji, doduše, i nije najsrećnije urbanistički rešen ali baš na tome počiva priča koja ga čini interesantnim.

Naime, još u u drugoj polovini XIX veka današnja Slavija je bila močvara gde su Beograđani odlazili u lov na divlje patke i druge barske ptice. Ovaj kraj beše tada poznat pod imenom Simića Majur a ime „Slavija“ došlo je znatno kasnije...



Tako je bilo sve do 1879. godine kada je čuveni i u našem narodu mnogo poštovani Škot Frensis Makenzi otkupio ovaj veliki prostor, isušio ga, isparcelisao i urbanizovao. Takođe, Makenzi je i sebi sagradio kuću na mestu gde se posle Drugog svetskog rata nalazio čuveni bioskop „Slavija“, a gde se danas nalazi javni parking. Na Makenzija danas seća Makenzijeva ulica, jedna od sedam velikih ulica koje se ulivaju na kružni tok trga Slavija. Pre nego li je ponela svoje zvučno ime, Slavija je bila čuvena i kao „Englezovac“, baš po spomenutom Makenziju. Duhovita originalnost srba, evidentno, nije nova pojava. Makenzi je, rekosmo, bio Škot!

Kao dinamičan i haotičan trg, Slavija „ključa“ od sveopšte gužve u saobraćaju kao i na pešačkim stazama i prelazima kojima koračaju užurbani beograđani… Često ga upoređuju sa londonskim Picadly Circus-om kako zbog dinamične atmosfere tako i zbog prostorne i stilske neusklađenosti, neizgrađenih parcela sakrivenih bilbordima i reklamama i sl.
Mnogi ga često porede i sa atinskim trgom Omonia, preciznije, identičnu sliku stvaraju karakteristični beloruski trolejbusi koji neprestano kruže a koji su specifični za oba grada.



Osim Makenzijeve ulice, u Slaviju se „uliva“ još pet velikih ulica i jedan Bulevar od kojih posebno treba naglasiti značajnu Nemanjinu ulicu u kojoj se nalaze mnoge važne državne institucije (Razna ministarstva, Narodna banka Srbije, Generalštab vojske Srbije i najzad, na broju 11. i sama Vlada republike Srbije). Podjednako je važno napomenuti da se na kraju Nemanjine ulice nalazi i Glavna železnička i autobuska stanica. No, vratimo se na Slaviju odakle će nas put odvesti drugom, za grad Beograd najvažnijom ulicom, ulicom Kralja Milana ili Kralj Milanovom, kako se nekad zvala. Ovakav originalan način imenovanja ulica srešćete još mnogo puta, naročito u starom delu Beograda.

Na prelazu od Slavije ka Kralj Milanovoj dominira nova zgrada Narodne banke Srbije sa jedne strane i park „Mitićeva rupa“ sa druge strane.



„Mitićeva rupa“ je igrom okolnosti (privremeno) postala javni gradski park a inače nezvanično važi za „najskuplji plac u Srbiji“ te je baš iz tog razloga ostala neizgrađena „rupa“. Naime, ovo građevinsko zemljište pripadalo je uglednoj beogradskoj trgovačkoj porodici Mitić po kojima i nosi ime. Nakon II svetskog rata (1948. god.) im je ovo, poveliko (38 000 kvadrata) parče gradskog zemljišta oduzeto, nacionalizovano ali, budući da su ga blagovremeno osigurali kod uglednog Londonskog osiguravajućeg društva, našlo se u sudskom sporu i ostalo „rupa“ do današnjih dana. Priča se da je cena ovog zemljišta narasla do mere da se baš nikom ne isplati da ga otkupi (od države i od osiguravajućeg društva).

Zgrada Narodne banke koja se nalazi prekoputa građena je još od kraja odamdesetih godina kao luksuzna zgrada centralne banke SFRJ. Završena je i predata na upotrebu Narodnoj banci Srbije tek 2006. godine. U pitanju je ogromno stakleno zdanje površine 53.000 kvadrata u koje je uloženo je 134 miliona američkih dolara.



Ova zgrada ima četiri podzemne etaže gde se nalaze trezori i 11 spratova.



U ovoj ulici posebnu pažnju obratite na zgradu Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Ovo pozorište „neobičnog“ imena uživa veliki ugled u svetu zahvaljujući svojim umetničkim dometima i predstavama. I sama zgrada pozorišta je čudna i neobična a njena fasada „priča“ jednu zanimljivu priču. Naime, prvobitna fasada teatra koga je osnovao Bojan Stupica bila je ukrašena karakterističnim ukrasnim detaljima i skulpturama žena i muškaraca bez odeće. Kasnije, komunističe vlasti i nadolazeći socrealizam učinili su da ova „nakazna“ fasada bude prekrivena novom u stilu socrealizma. Kasnije je došla i treća fasada a potom, prilikom rekonstrukcie 80-tih godina fasada je urađena tako da otkriva sve tri predhodne. Posle velikog požara koji je krajem devedesetih potpuno uništio ovu zgradu, izgrađena je nova koju krase dve fasade. Prva je rekonstukcija prvobitne sa skulpturama a preko nje je postavljena moderna staklena fasada koja simloliše prvobitnu pokrivenost ali i novo vreme i nove trendove u građevinarstvu.



Nekadašnja „ Cvetna pijaca“ obuhvatala je prostor između kralj Milanove, Njegoševe i ulice Svetozara Markovića. Krajem 19. veka, uz zalaganje Vračaraca, ovde je izgrađen manji park. Međutim, tek 1884. kada je osnovano Društvo za ulepšavanje Vračara, trg je počeo planski da se gradi. Kasnije je ovde podignuta je „Pijačna zgrada“ čime je ovaj deo grada dobio svoju pijacu i nije moralo da se ide do pijace na Zelenom vencu i varoške Velike pijace. Otvaranje pijace je doprinelo bržem razvoju ovog dela Beograda, zbog čega je 1886. godine otvorena fijakerska stanica sa deset fijakerista. 1889. godine je po projektu Grgura Milenkovića napravljena nova i funkcionalnija pijačna zgrada. U poslednjoj deceniji 19. veka je tržnica podeljena zidano-gvozdenom ogradom i površina od ulice kralja Milana je kaldrmisana. Cvetni trg je bio hronološka prethodnica što se tiče tematike uređenja pijačnih prostora.



1958. godine Cvetna pijaca je ponovo preuređena i dograđena je stara pijačna zgrada. Tada je otvorena čuvena prodavnica - samoposluga „Cvetni trg“. To je bio prvi primer samoposluge u Beogradu i Jugoslaviji.



Na broju 48. nalazi se zgrada koja podseća na srednjevekovni zamak a danas opštepoznata kao popularni SKC (Studentski kulturni centar). Ovo zdanje je izgrađeno 1895. godine po projektu znamenitog srpskog arhitekte Jovana Ilkića kao Oficirski dom. Nakon velikih studentskih protesta 1968. Godine zgrada je ustupljena Beogradskom univerzitetu, odnosno studentima. Od tada pa naovamo, SKC je bio i ostao značajno mesto beogradske mladosti i avangarde iz kojeg su izašli mnogi značajni autori u svim oblastima umetnosti.



Između SKC-a i Beograđanke nalazi se zanimljiva zgrada koju beograđani zovu „Kluz“, inače, u pitanju je zdanje negdašnje „Oficirske zadruge“. Zgrada je izgrađena 1908. godine prema projektu arhitekata Svetozara Jovanovića, Danila Vladisavljevića i Vladimira Popovića. Bila je predviđena za snabdevanje vojske, pre svega oficirskog kadra, iz čega je proistekao i sam naziv zgrade. Svrstava se među najznačajnija ostvarenja beogradske arhitekture iz prve decenije 20. veka.



Sledeća značajna građevina je palata „Beograđanka“, prvi soliter i centru grada. „Beograđanka“ je svojevremeno važila za najveću robnu kuću na Balkanu. Sagrađena je sedamdesetih godina po projektu arhitekte Branka Pešića. Zgrada je visoka 101 metar i ima 24 sprata. Predstavlja jedno od najznačajnijih ostvarenja beogradske arhitekture s kraja šezdesetih godina 20. veka. Na poslednjem spratu zgrade se nalazio restoran sa vidikovcem koji je zatvoren početkom devedesetih, kada je TV Studio B, zakupila poslednji sprat za svoje potrebe.



U kralj Milanovoj se nalazi tzv. Terazijski dvorski kompleks koji sačinjavaju dva kraljevska dvora. U Starom dvoru nalazi se gradska kuća a u tzv. Novom dvoru radno mesto predsednika države, čuvena adresa „Andrićev venac br.1“.



Stari dvor je podigao kralj Milan Obrenović u periodu između 1881. I 1884. godine, kao vladarski dom ove dinastije a kasnije je služio i kao rezidencija kralja Petra I Karađorđevića (u periodu 1903–1921) i kralja Aleksandra I (1921–1922).



Zgrada je originalno sagrađena u duhu akademizma sa renesansnom dekoracijom po projektu arhitekte Aleksandra Bugarskog. Ovu zgradu su prvobitno krasile dve velike kupole sa pozlaćenim krunama na vrhu. Međutim kako je zgrada Starog Dvora teško oštećena u oba Svetska rata, današnji izgled joj se delimično razlikuje od prvobitnog. Neki delovi palate su potpuno uništeni (na primer Dvorska kapela) ili su izmenjeni do neprepoznatljivosti (veliko stepenište, Prestona dvorana, i sl.) U socijalističkom periodu, glavni toranj je krasila zvezda petokraka, koja je tokom demonstracija 1996 - 1997. zamenjena pozlaćenim dvoglavim orlom raširenih krila.



Novi dvor je monumentalna palata koja je izgrađena u periodu od 1911. do 1922. godine za rezidencijalne potrebe kralja Petra Prvog Karađorđevića. Dvor je sagrađen prema projektu arhitekte Stojana Titelbaha (1877 - 1916) u akademskom maniru, sa elementima renesansne i barokne arhitekture, ali je originalni izgled vremenom bitno izmenjen. Objekat je koristio i kralj Aleksandar, u njemu je bio smješten Muzej kneza Pavla. Od 1950. godine Novi dvor koristili su Izvršno veće Srbije, Skupština Srbije (danas preko puta u Ulici kralja Milana), Predsedništvo Srbije i, najduže, predsednik Republike Srbije sa pratećim službama.



Sledi najčuveniji beogradski trg – Terazije, koji obuhvata širok prostor ulice kralja Milana do Knez Mihailove ulice. O postanku imena Terazije istoričar i književnik Milan Đ. Milićević zabeležio je: „Uvodeći vodu u varoš Beograd, Turci su duž onoga đeriza (zidanog vodovoda), koji uzima vodu iz mokroluških izvora, na izvesnim daljinama zidali kule, na koje su vodovodnim cevima izvodili vodu da bi ona dobila viši skok za svoj dalji tok.“ Jedna od takvih kula bila je postavljena na mestu gde je sada Terazijska česma. Pošto su Turci te kule zvali terazije za vodu, ovaj trg je dobio naziv Terazije.



Ulica kralja Milana

Svoj današnji lik Terazije su dobile polovinom šezdesetih godina 19. veka a do tada su se na Terazijama su se nalazile, uglavnom, prizemne i jednospratne zgrade. Godine 1860. vodovodna kula je uklonjena i na njenom mestu je postavljena Terazijska česma u znak sećanja na kneza Miloša. Česma je prilikom prve rekonstrukcije trga, 1911. godine, premeštena u Topčider, a ponovo vraćena na Terazije 1976. Značajne promene učinjene su na Terazijama 1911–1912. godine, kada su potpuno preuređene pod nadzorom arhitekte Jelisavete Načić. Sredinom trga postavljeni su pravilni cvetni skverovi, ograđeni niskom gvozdenom ogradom, a na delu prema današnjoj Nušićevoj ulici izgrađena je velika fontana.



Danas Terazijama dominira velelepno staro zdanje hotela „Moskva“. Terazijski plato često zvan i Terazijska terasa je karakterističan po svojoj poziciji u centru starog grada odakle „puca“ pogled preko Save na Novi Beograd. Terazije, osim što su veliki gradski trg, one su i mesto svih važnih i sudbinskih dešavanja u gradu predstavlja sinonim za Beograd.



Terazijama dominira i zdanje hotela „Balkan“ iz 1936. godine i palata „Albanija“ koja podignuta je 1938. godine na mestu nekadačnje čuvene kafane „Albanija“ odakle potiče njen naziv.

Pred Drugi svetski rat, dovršena je zgrada u kojoj je danas Pozorište na Terazijama, a gde se nekada nalazila čuvena „Šiškova kafana“. Prilikom bombardovanja Beograda 1941. Terazije su bile teško oštećene. Svoj definitivni oblik Terazije su dobile prilikom poslednje rekonstrukcije 1947. godine po projektu arhitekte Nikole Dobrovića, kada su uklonjeni skverovi, fontana i tramvajske šine.



rtours.

Zona zabave


Uzbudljiv noćni život Beograda sve se više zahuktava. Za Beograd kažu da je nova prestonica cool-a, mesto u kom vrvi i vri najbolji noćni život u Evropi.

Barovi, klubovi, splavovi, kazina rade svakog dana u nedelji. U njima vlada zarazna atmosfera ludog provoda i dobre zabave. Od alternative do regea, trubača i ciganske muzike do turbo-folka, od tehno zvuka do hevi metala, Beograd svake noći poskakuje u nekom od ritmova.

Broj klubova iz dana u dan raste, a scenu predvodi ekipa iskusnih DJ-jeva. Sve veći broj muzičkih i DJ zvezda dolazi u Beograd, privučenih pričom o gradu koji voli da đuska. Ono po čemu se klabing scena Beograda izdvaja su obale reka. Brodovi i splavovi su otvoreni tokom čitave godine, mada je najveća gužva, naravno, leti. Ada ciganlija jedna je od fascinantnih zona noćnog provoda Beograda. Posetite i neki od splavova na Savskom ili na Dunavskom keju. Ulaz u klubove je uglavnom besplatan, taksi prevoz nije skup, baš kao ni alkoholna pića. Najbolje od svega, Beograđani su druželjubivi i rado će se provoditi zajedno sa vama.

Ulica Strahinjića Bana, jedinstvena je beogradska zona zabave. U samo jednoj ulici u centru grada nalazi se dvadesetak kafića, restorana i barova, uvek punih glasnih i raspoloženih Beograđana. Ako volite da budete u epicentru gradskog života, Strahinjića Bana je pravo mesto za vas.

Kupovina je sastavni deo svakodnevice mnogih Beograđana, uobičajena i omiljena aktivnost.


Za posetioce koji dolaze sa strane, kupovina u Beogradu može da preraste u uzbudljivo iskustvo. Kombinacija poznatih svetskih brendova i raznolikih i maštovitih domaćih proizvoda i rukotvorina, povoljne cene i veliki izbor, razlog su što mnogi posetioci iz Beograda odlaze sa koferom više. Od suvenira do garderobe ovdašnjih mladih kreatora, odaberite autentične poklone po kojima ćete pamtiti ovaj grad.

Tržni centri

Knez Mihailova – Trg Republike

Pešačka zona Knez Mihailove ulice na potezu od Trga Republike do Kalemegdana nezaobilazno je mesto, između ostalog i u trgovačkoj geografiji Beograda. Provedite makar pola dana u šetnji i kupovini u jednom od najlepših i najživljih krajeva Beograda, u samom srcu grada. Kad posle šetnje otkrijete šta se sve nosi i kako se nosi, svratite u neku od mnogobrojnih prodavnica poznatih svetskih brendova i uživajte u kupovini.


Tržni centar City Passage

Obilićev venac 20


Tržni centar New Millennium

Spasićev prolaz (ulaz iz Knez Mihailove 19-21č i sa Obilićevog venca)


Terazije

Kralja Milana – Slavija
Kilometar i po šarenolikih prodavnica. Što ste bliži Trgu Slavija, opada ekskluzivnost, ali i cena.


Bulevar kralja Aleksandra


Kada vam neko u Beogradu kaže "Kupio sam to na Bulevaru", znajte da je to baš ovaj bulevar. To je ujedno i najduža ulica u Beogradu (8,2 km), ali sve čari beogradske trgovine upoznaćete i u prvih nekoliko kilometara. Za razliku od drugih mesta u gradu, na ovom trgovačkom potezu ima doslovce svega – svih vrsta robe, najrazličitijeg kvaliteta i najrazličitijih cena. U blizini se nalazi tržni centar Zira, na uglu Ruzveltove i Cvijićeve ulice

Banovo Brdo – Požeška ulica


Nalazi se na 5 km od centra grada. Ako se tamo nalazite, ne morate ići do centra grada jer sve što ima u centru, možete kupiti na jednom mestu, u Požeškoj ulici.


Beogradski sajam


Neke od hala Beogradskog sajma trajno su pretvorene u tržni centar sa velikim brojem malih prodavnica tekstila, tehnike, kozmetike, hrane i raznih korisnih sitnica. Glavna vrednost ovog Bazara, kako se zvanično ovo mesto zove, jeste to što radi i nedeljom. Posebna draž Beogradskog sajma su dani kad se održavaju sajamske priredbe, a naročito "Novogodišnji vašar".

Bulevar vojvode Mišića 14


Novi Beograd

Nekada Panonsko more, danas poslovno-trgovački centar, najveće naselje Beograda, prostor je na kom se pored predstavništva velikih korporacija nalazi veliki broj tržnih centara i supermarketa.


tob

Znam ljudi koliko je Vračar izvikan, ali ja ga volim strašno jer su moji tu odrasli i naslušala sam se nekih super njihovih priča iz detinjstva i mladosti zbog kojih ga toliko obožavam. Mada mi kažu da to više nije ono čega se sećaju, i dalje mi je to omiljena lokacija, naročito Čubura (tu mi je odrasla rodbina sa mamine strane). Jednom sam čak sa drugaricom koja je dolazila iz Slovenije podelila troškove za stan na dan (inače smeštaj je super i ja jesam tolika budala) i par dana sa njom živela na Vračaru. Htela sam i njoj da pomognem sa kešom jer je imala dosta troškova pa je kombinacija ispala na obostrano zadovoljstvo.

jedan je od najstarijih gradova Evrope, čiju prošlost možemo pratiti sve do Starog veka. Osnovan od strane Kelta, sa imenom Singindunum u 1. v. nove ere, prešao je dug istorijski put, a kroz njega su prošli i rimski imperatori, Atila Hunski, Avari, Turci Osmanlije i Austrougari, dok je kroz 20. vek igrao značajnu ulogu u svetskoj politici kao glavni grad Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Podignut na ušću dve značajne evropske reke, Save i Dunava, oduvek je predstavljao raskršće evropskih puteva i graničnu liniju između istoka i zapada, što mu je u prošlosti donosilo mnoge ratove, dok su se različite vere i carstva borili da osvoje ovaj grad. I u samoj Srbiji Beograd je granica između ravničarske plodne Vojvodine i brdovite Šumadije, iz koje dalje na jug planine idu sve višlje u oblake.
Beograd, je centar srpske kulture, obrazovanja i nauke, u njemu se nalaze dva univerziteta, Srpska akademija nauke i umetnosti, Narodna biblioteka Srbije, Narodni muzej i Narodno pozorište. Može se pohvaliti i Beogradski sajmom, koji je na godišnjem nivou domaćin oko 40 međunarodnih sajmova. Na obali Save, nalazi se i “Sava centar“ jedan od najmodernijih i najbolje opremljenih kongresnih centara u ovom delu Evrope, u kojem se održavaju mnogi međunarodni i domaći kongresi i sajmovi.
Beogradska tvrđava, koju Beograđani nazivaju još i Kalemegdan, iako je Kalemgdan samo stari naziv za prostor oko same tvrđave, je najstariji kulturno-istorijski spomenik Beograda. Stara 2.000 godina ova tvrđava nalazi se na samom ušću Save u Dunav.
Jedna od omiljenih destinacija turista koji posete Beograd, ali i samih Beograđana je i Skadarlija – boemska četvrt. Skadarlija se nalazi u samom centru Beograda, popločana kaldrmom i noseći u sebi miris i ukus nekog starog Beograda. U celoj ulici nalaze se restorani narodne kuhinje i autentičnog ambijenta, bašte, a kada padne veče, iz Skadarlije čuje se pesma tamburaša. Epitet boemska četvrt ova 500 metara duga ulica, ponela je jer su u njoj krajem 19. i početkom 20. veka živeli mnogi glumci, slikari, pesnici i drugi umetnici, razvijajući u njoj i trajno ostavljajući kao amanet, boemski duhBeograd se može pohvaliti i „Beogradskom Arenom“, univerzalnom dvoranom, za sportske, kulturne i zabavne događaje. Arena je primera radi bila domaćin Evropskom prvenstvu u košarci 2005., Eurosongu 2008., mečevima Dejvis kupa, koncertima svetskih muzičkih velikana poput Stinga, White Snake-a, Šakire itd.
Ada Ciganlija, veštačkim putem pretvorena je od ade na Savi u poluostrvo. Predstavlja omiljeno letnje kupalište Beograđana. Na njoj moguće je oprobati se u velikom broju sportova, sportova na vodi i ekstremnih sportova.
Sa druge strane reke Save, prateći liniju Dunava proteže se beogradska opština Zemun, nekada zaseban grad u okviru Austrougarske monarhije. Zemun je u 3. v. n.e. osnovalo keltsko pleme Skordisci, a antički naziv Zemuna je Taurunum. Geografski, Zemun je deo jugoistočnog Srema, a njegova najviša tačka je brdo Gardoš, sa koga se pruža prelep panoramski pogled, kako na Zemun, tako i na Beograd u pravcu Beogradske tvrđave. Na ovom brdu nalazi se Milenijumska kula visoka 36 m, a poznata još i kao Kula Sibinjanin Janka ili Gardoška kula, a podigle su je mađarske vlasti 1896. godine. Ambijent brda Gardoš, specifičan je po uskim, strmim, kaldrmisanim ulicama, koje se međusobno prepliću, vodeći u podnožje ovog brda, gde teče Dunav, svojim tokom ka Beogradu, pa dalje ka Crnom moru. Uz Dunav nalazi se uređeno šetalište Zemunski kej, sa velikim brojem ribljih restorana, restorana italijanske i narodne kuhinje, kafića… Umetničke galerije, alasi, slikari, pesnici, ljubitelji Dunava i boemi, karakterišu Zemunski kej. Šetajući ovim kejom, punim dešavanja, dalje ka Novom Beogradu, posetioci Beograda u letnjim mesecima, mogu da pređu pontonski most i posete Lido – Veliko ratno ostrvo, uređeno zemunsko kupalište. Dalje ka Beogradu, nalaze se splavovi, po kojima je Beograd nadaleko poznat. Živa muzika i provod do jutra obeležava ovaj vid noćnog provoda u Beogradu, koji se ipak ne završava tu. U samom centru grada i dalje od njega, nalazi se veliki broj klubova, za pobornike različitih vrsta muzičkih pravaca i može se reći da kada je noćni provod u pitanju, u Beogradu, za svakog ima po nešto.



Naravno, ovo nisu sve lepote Beograda. Turisti mogu posetiti i Dorćolski i Dunavski Kej, Košutnjak, obližnju planinu Avalu, u Beogradu se nalazi jedan od najvećih pavoslavnih hramova na svetu Hram Svetog Save, koji još uvek nije u potpunosti završen, a njegova se gradnja finansira isključivo od dobrovoljnih priloga, brojne parkove poput Tašmajdanskog i Pionirskog parka itd.
Kada su cene u pitanju, u Beogradu će turisti proći znatno jeftinije od ostalih evropskih glavnih gradova, iako je Beograd najskuplji grad Srbije.

Osim Beograda, gradovi sa razvijenijim turizmom u Srbiji su Kragujevac, Niš, Subotica, a među njima prednjači Novi Sad, administrativni i kulturni centar Vojvodine, koji je pod srpsku upravu došao tek po okončanju Prvog svetskog rata. Iako do tada u sastavu Austrougarske, Novi Sad, koga su često zvali i “Srpskom Atinom“, je mada pod vlašću Beča, bio više srpski nego austrougarski grad. Bio je prestonica kulture Srba u Austrougarskoj i centar nacionalnog srpskog pokreta koji je težio priključenju Srbiji. Danas on je živi muzej svoje prošlosti i moderan grad autentičnog duha, turistima najpoznatiji po održavanju međunarodnog muzičkog festival Exita.

Na ovoj stranici posetioci mogu naći celokupnu listu turističkih atrakcija i znamenitosti Beograda. Odabrali smo najvažnije znamenitosti, spomenike i priče kako bi našim posetiocima omogućili jednostavan izbor onoga što mogu videti u zavisnosti od ličnih želja i raspoloživog vremena. Brojne priče i istorijski događali su vezani za Beograd i njegove znamenitosti koje ohrabruju posetioce da saznaju više i skupe dovoljno razloga da posete ovaj grad čiji broj turista znatno raste svake godine.

Beogradska tvrđava ili Kalemegdan predstavlja jednu od najvažnijih turističkih znamenitosti Beograda. Ova tvrđava pripoveda priču o belom gradu i njegovoj slavnoj istoriji, noseći ožiljke pobeda koje su uvek plaćane visokom cenom. Posetioci će svakako imati problem da u kratkom vremenskom periodu obiđu sve muzeje, galerije i spomenike koji se nalaze na Kalemegdanu
[img]http://kasadoo.com/assets/site/images/Serbia/Belgrade/Sights/Belgrade-Fortress/Album/thumb/belgrade-fortress-kalemegdan-2.jpg[/img


Ada Ciganlija je veštačko jezero u Beogradu, poznata zona noćnih izlazaka, izvrsno mesto za sve sportske aktivnosti i savršeno mesto za kupanje tokom vrelih letnjih dana.Posetiocima savetujemo da ne propuste Adu Ciganliju, njene brojne barove i restorane koji nude savršenu atmosferu za provod sa prijateljima, aktivnosti na svežem vazduhu i prelepe šetnje uz zalazak sunca pored jezera

Planina Avala se nalazi 16 km južno od Beograda i jedno je od omiljenih izletišta mnogih Beograđana. Avalski toranj i spomenik Neznanom junaku su dve najpoznatije atrakcije ove planine, koja sa svojih 511 metara predstavlja najviše uzvišenje u okolini Beograda. Pored turističkog, Avala ima veliki istorijski i kulturni značaj a idealna je za sve one koje vole odmor, šetnju i rekreaciju.


Skadarlija je boemska četvrt Beograda i zasigurno najpoznatiji deo grada koji je očuvao duh i arhitekturu nekadašnjih vremena. Posetioci mogu posetiti Skadarliju u bilo koje vreme jer preko dana ona nudi prijatne šetnje dok uveče porpima boemski duh kojim očarava apsolutno svakoga, turiste i meštane podjednako.

Narodno pozorište u Beogradu smešteno je u jednu od najraskošnijih i najvećih beogradskih palata iz druge polovine 19.veka. Nalazi se u samom centru grada, na Trgu republike, gde svojim izuzetnim izgledom mami poglede prolaznika. Danas predstavlja jednu od najznačajnijih i najreprezentativnijih kulturnih institucija Srbije.