Magija kroz Voštane figure



Envoutement u rijecniku crne magije označava čin pravljenja voštane figure koja predstavlja lice, tijelo i posebne karakteristike osobe, kojoj se želi nanijeti zlo. Zahvaljujuci crnomagijskim obredima, osoba predstavljena figurom pretrpjet ce sve bolove i poniženja koje joj je carobnjak namenio!

Dok napada voštanu figuru, carobnjak ponavlja crnomagijske cini i bajanja koja izazivaju prelaz bolova, nevolja i patnji na ljudsko bice, ma gde se ono tog trenutka nalazilo. Tako, ako se iglom ubode zglob koljena voštane figure, osoba koju ona predstavlja pretrpjet ce jak bol u koljenu. Medutim, ako je igla ubola srce voštane figure, osoba ce istog casa umreti!

Zavjera protiv Ramzesa III

Envoutement se može vršiti i u dobroj (bijeloj magiji), ali se najcešce vrši u lošoj nameri (crna magija). Postoji zapis o slucaju mornara koji je za vrijeme okršaja na moru pogoden strijelom ravno u oko pa je trpio neopisive bolove. Prijatelji su tada napravili njegovu figuru sa strijelom u oku i odnijeli je u poznato Bogorodicino svetilište u Siriji. Bogorodica je izgovarajuci magicne Rijeci moci izvukla strijelu iz oka voštane figure i istog casa je ispala i strijela koja se nalazila u oku zlosrecnog mornara i bol je odmah prestala!

Jedan od najstarijih primjera upotrebe voštane figure u svrhu ponižavanja, nanošenja boli i ranjavanja ljudskog bica, pronaden je na jednom egipatskom papirusu na kojem je zapisan slucaj zavjere koja je kovane protiv faraona Ramzesa III. Kralj je postao omražen i nekoliko dvorskih dama i viših oficira u sprezi sa cuvarom tajnih magijskih znanja i vještina, željeli su da ga uklone i na njegovo mesto postave nekog drugog ...

Izvor: Google

Opasna moc voštanih figura



Envoutement u rijecniku crne magije oznacava cin pravljenja voštane figure koja predstavlja lice, tijelo i posebne karakteristike osobe, kojoj se želi nanijeti zlo. Zahvaljujuci crnomagijskim obredima, osoba predstavljena figurom pretrpjet ce sve bolove i poniženja koje joj je carobnjak namijenio!

Dok bocka, napada i muči voštanu figuru, carobnjak ponavlja crnomagijske cini i bajanja koje izazivaju prelaz bolova, nevolja i patnji na ljudsko bice, ma gde se ono tog trenutka nalazilo. Tako, ako se iglom ubode zglob koljena voštane figure, osoba koju ona predstavlja pretrpjet ce jak bol u koljenu. Medutim, ako je igla ubola srce voštane figure, osoba ce istog casa umrijeti!

Zavjera protiv Ramzesa III

Envoutement se može vršiti i u dobroj (bijeloj magiji), ali se najcešce vrši u lošoj namjeri (crna magija). Postoji zapis o slucaju mornara koji je za vrijeme okršaja na moru pogoden strijelom ravno u oko pa je trpio neopisive bolove. Prijatelji su tada napravili njegovu figuru sa strijelom u oku i odnijeli je u poznato Bogorodicino svetilište u Siriji. Bogorodica je izgovarajuci magicne Rijeci moci izvukla strijelu iz oka voštane figure i istog casa je ispala i strijela koja se nalazila u oku zlosrecnog mornara i bol je odmah prestala!
Jedan od najstarijih primjera upotrebe voštane figure u svrhu ponižavanja, nanošenja boli i ranjavanja ljudskog bica, pronaden je na jednom egipatskom papirusu na kojem je zapisan slucaj zavjere koja je kovane protiv faraona Ramzesa III. Kralj je postao omražen i nekoliko dvorskih dama i viših oficira u sprezi sa cuvarom tajnih magijskih znanja i vještina, željeli su da ga uklone i na njegovo mjesto postave nekog Pen-taurta.
Da bi to ostvarili u svoju su službu uzeli najmocnijeg carobnjaka tog vremena, zvanog Huia, koji je nadaleko bio poznat po svojim magijskim znanjima. Pošto su mu dali Knjigu o magiji iz Kraljevske biblioteke u Tebi, naredili su mu da usmrti faraona i njegove prijatelje i pristaše. Hui je od voska napravio figure Ramzesa III i svih njegovih prijatelja i po svoj prilici na njima napisao njihova imena. Istodobno je napravio i hamajlije na kojima je ispisao zagonetne Rijeci moci i bacio cini na nekog covjeka kome je onda naredio da odnese te predmete u faraonovu palatu gdje je trebalo da štetno uticu na faraonovo zdravlje.
Međutim, zavjera je otkrivena, predvodnici su uhapšeni i jedanaest sudija im je sudilo zbog veleizdaje. Konacno je oko cetrdeset ljudi i šest žena pogubljeno, a nekolici-ni drugih zavjerenika omoguceno je da izvrše samoubistvo.

Dometi egipatske magije

Mnogi ugledni istraživaci prastare magijske baštine, uvjereni su da je magija faraonskog Egipta bila najimpresivnijih dometa. Zahvaljujuci upravo tome, smatraju mnogi, egipatsko se carstvo tako dugo i ocuvalo. No, zasigurno, magijske su se vještine koristile cesto i u mnogim takoreci obicnim, svakodnevnim prilikama.

Jedna od prica napisanih na Paprusu Vestkar, koji se danas cuva Berlinskom muzeju kazuje da je neki egipatski carobnjak po imenu Ubaner uvijek sa sobom nosio vosak, kojeg je cuvao u kutiji napravljenoj od bijelog zlata. Jednoga dana, kada je saznao da njegova supruga ima ljubavnika, njegov sluga mu je doneo tu kutiju i on je izvadio vosak iz nje, napravio model krokodila dug sedam lakata i nad njim izgovorio tajne magijske Rijeci moci, što mu je omogucilo da se pretvori u živog krokodila. Sluga je zatim – prema dogovoru - uzeo model, bacio ga u rijeku i carobnjak je postao ogromni, grozni krokodil koji je prožderao ljubavnika svoje žene, kada je ovaj ujutro otišao na rijeku da se okupa!

Poznata je i prica o egipatskom kralju Nektanebu koji je za vrijeme jedne bitke na moru od voska napravio modele brodova i ljudi i stavio ih u posudu s vodom. Onda je uzeo u ruku prut od abonosa i, pošto je u ime Amena od Libije, izgovorio izvjesnu magijsku formulu, modeli njegovih brodova i ljudi poceli su da se pokrecu, napadaju i potapaju modele brodova njegovih neprijatelja. Dramaticna bitka na moru, kaže Paprusu Vestkar, okončala se potpunim trijumfom flote egipatskog kralja Nektaneba.


Bosnic

Ako hoceš da ubiješ covjeka...
Ovim rijecima zapocinje jedan odlomak iz cuvene hebrejske magijske knjige



U francuskim knjigama o crnoj magiji, vrlo cesto se koristi rijec “envoutement”. Ona oznacava cin pravljenja vostane figure koja vijerno predstavlja lice, tijelo i posebne karakteristike osobe, kojoj se zeli nanijeti zlo. Posto se na vostanoj figuri izvrse neke zlokobne cini i obredi, osoba predstavljena figurom pretrpit ce sve bolove i ponizenja koje carobnjak prenese na nju.
Dok napada vostanu figuru, carobnjak ponavlja cini i bajanja koja izazivaju prelaz bolova, nevolja i patnji na ljudsko bice, ma gdje se ono tog trenutka nalazilo. Tako, ako se iglom ubode kolenski zglob vostane figure, ljudsko bice koje ona predstavlja pretrpit ce jak bol u koljenu; ako je igla ubola srce figure, ljudsko bice ce istog casa umreti.
“Envoutement” se moze vrsiti i u dobroj i u losoj namjeri. Postoji zapis o slucaju mornara koji je za vrijeme borbe na moru pogoden strijelom u oko pa je trpio neopisive bolove. Prijatelji su tada napravili njegovu figuru sa strelom u oku i odnijeli je u poznato Bogorodicino svetiliste u Siriji. Bogorodica je izvukla strijelu iz oka figure i istog casa je ispala i strela koja se nalazila u oku mornara na moru i bol je prestala.
Jedan od najstarijih primjera upotrebe vostane figure u svrhu ranjavanja ljudskog bica pronaden je na papirusu na kojem je zapisan slucaj zavjere kovane protiv egipatskog faraona Ramzesa III.

Drevna svjedočanstva

U svojoj knjizi “Hamajlije i talismani", engleski istrazivac E.A. Volis Badz navodi jos jedan zanimljiv primjer koristenja vostanih figura. On ga je otkrio na egipatskom papirusu Nesi-Amsu koji se nalazi u Britanskom muzeju.
U namjeri da se svrgne Apep, bog zla i vecni neprijatelj Raa, boga Sunca, trebalo je izgovoriti nizove kletvi i cini i izvesti izvjesne obrede. Propisi su nalagali da se Apepova figura nacrta zelenim mastilom na komadu novog papirusa, da se napravi njegova vostana figura i na njoj zelenim mastilom ispise njegovo ime. Ovu figuru, obavijenu listom novog papirusa treba baciti u vatru koja je potpaljena posebnom vrstom bilja i dok ona gori treba je udariti cetiri puta levom nogom, a kada izgori, njene ostatke treba pomijesati sa izmetom i baciti u drugu vatru.
Figure Apepa je trebalo spaljivati ovako u odredenim vremenskom intervalima u toku dana i noci. Drugo pravilo kaze: "Cinices tako kada bjesne oluje na istoku da bi sprijecio dolazak crvenih oblaka, kise i oluje." Spaliti Apepa bilo je zasluzno djelo jer odjeljak nastavlja: "Dobro je za covjeka da cini ovako, dobro i na zemlji i u podzemnom svijetu. Steci ce moc da dode do pocasti koje su iznad njega i bit ce zaista osloboden od sveg zla."
I napravljene su vostane figure kraljevih neprijatelja, njihova imena su napisana na vosku zelenim mastilom, a onda su stavljene u omotace i zapaljene. Tokom spaljivanja trebalo je pljuvati po njima, gaziti ih i skrnaviti lijevom nogom i bosti ih nozem. Nakon ovoga trebalo ih je baciti u vatru potpaljenu posebnim biljem koju je, na kraju, trebalo gasiti mokracom krokodila.

Magijski rituali

Da bi se unistile nemani koje su bile Apepove sluge, napravljene su od voska figure cetiri zmije. Jedna je imala lice macke, druga lice patke, treca lice bijele macke, a cetvrta lice sokola. One su bile svezane i okovane, nozevi su zabodeni u njihova leda, a onda su bacene na zemlju i sa njima je postupano na isti nacin kao i sa Apepovim vostanim figurama. Ovo cudoviste je imalo oko trideset razlicitih oblicja, a svaki od njih imao je svoje ime i tokom obreda je proklinjan strasnim kletvama. Pored oblicja krokodila, Apep je imao i oblicje zmije koja u ustima drzi svoj rep a u leda joj je zaboden noz.
Obred spaljivanja vostanog Apepa izvoden je vise puta mjesecno tokom dana i noci u velikom hramu Amen-Raa u Tebi i sasvim je sigurno da je egipatsko svestenstvo, kao i narod, iskreno vjerovalo da je cesto ponavljanje "Knjige svrgnuca Apepa" bilo od zivotnog znacaja za dobrobit Egipta i blagostanje njegovog naroda.
Postoji jos jedno glediste koje se odnosi na Apepa. On je bio zakleti neprijatelj Raa, boga Sunca, ali kralj Egipta je bio "sin Raa" pa je otuda Apep bio i faraonov zakleti neprijatelj, zajedno sa svim nemanima i davolima koji su ga sluzili u podzemnom svijetu i svim zlim ljudima i pobunjenicima koji su ga sluzili na zemlji. Njihove vostane figure su pravljene, spaljivane i proklinjane kao i figure Apepa.
Vostana figura covjeka napravljena u magijske svrhe pronađena je u Egiptu pocetkom proslog stoljeca i sada se cuva u Britanskom muzeju (No. 37918); vostani omot sadrzi povez napravljen od ljudske kose i komad ispisanog papirusa. Figure četiri Horova sina takođe su pravljene od voska, a zatim su polagane na kovčeg ili postavljane u zavoje mumije. Neke su od bijelog, a neke od crvenog voska.

“Probodi njegovo tijelo!...”
Kao sto smo vidjeli, vosak se upotrebljavao i u bijeloj i u crnoj magiji, ali, ponekad se i list papira upotrebljavao umjesto voska. Ukoliko nije imao voska, carobnjak se mogao posluziti i obicnim listom papira. Na njemu bi nacrtao figuru osobe koju zeli da rani ili ubije, zatim bi na crtezu napisao njeno ime. Kada bi to obavio naopako bi zakucavao papir na vrata ili zid i zapocinjao da izgovara tajne formule i Rijeci Moci, nerjetko se sluzeci i posebnim sadrzajima iz svetih knjiga.
Posto bi zavrsio ovaj dio ceremonijala, uzimao bi gvozdenu iglu i usijao je u vatri. Potom bi sa uzarenom iglom probadao papir vodeci racuna da se rupa koju je probusio iglom nalazi na grudima figure. U isto vrijeme on bi izgovarao cini ili bajanja, izgovarajuci najcesce sljedece rijeci:
"Probodi njegovo tijelo isto kao sto ova igla probija papir i uzmi mu san!..."
Istog casa, osoba predstavljena na papiru, pocinjala je da osjeca bolno probadanje u tijelu. Drevna svjedocanstva govore da bi nesretnik zajedno sa sazezucim bolom koji je izazvala usijana igla i padao u agoniju u kojoj bi ostajao sve dok je igla bila zabodena u papir. Cim bi se igla izvukla, covjek bi osjetio olaksanje. No, ako bi se ona ostavila zabodena, nesretnik je umirao u najtezim mukama!
Koriscenje vostanih figura u magijske svrhe preslo je iz Egipta, preko Grcke i Italije, u Englesku. U srednjem vijeku, navodi E.A. Volis Badz, nanijeto je mnogo stete pomocu njih, i ljudi su bili prestraseni pomislju da im bolest, pa cak i smrt mogu nanijeti neprijatelji iz velike udaljenosti. Bit ce zapamceno da je mnogo buke izbilo u Londonu za vrijeme vladavine kraljice Elizabete zato sto je figura Njenog Visocanstva sa iglom zabodenom u grudi pronadena u vrtu zgrade advokatskih esnafa. Posto niko nije sumnjao da je nesrecu Njenom Visocanstvu smislio neki zlocinac, kod kraljice je pozvan dr. Dzon Di (1527-1608), poznati astrolog i, kako su neki govorili, carobnjak, da rijesi stvar.
Da su i Hebreji povremeno koristili vostane figure, dokazano je sljedecim odlomkom iz magijske knjige pod naslovom "Mojsijev mac":
"Ako zelis da ubijes covjeka, uzmi blata sa obe strane rijeke i nacini od njega figuru, napisi na njoj ime osobe, uzmi sedam grana sa sedam velikih palmi i napravi luk od trske (?) sa tetivom od konjske zile, postavi lik u udubljenje, napni luk i gadaj njime, a kod svake (odapete) grane izgovori Rijeci Moci i osoba ce biti unistena!..."

Bos

Radost u ćilibaru

Voštane figure, drevni Egipćani su (po podacima iz knjige E. A. Vallis Budgea “Amulets and Superstitions”), ukrašavali i raznim kamenjem. Ko želi da napravi svoju voštanu lutkicu, i sam može u svoju figuru utisnuti svetlucavo kamenje i kristal, ukoliko želi da odbije zlo i vradžbinu. Zanimljive kamičke koje su donešene s odmora, obeležene prugama i šarama, treba staviti oko vrata lutkice onaj ko uvek želi da bude veseo i nasmejan a za intelektualne sposobnosti koriste se takozvane “rečne suzice”, kamenčići koje je voda izbušila ili na kojima je krečnjak formirao “bebice”, kvrgice.

Trouglasto kamenje je univerzalno sredstvo za zaštitu od zlih duhova. Zeleno kamenje (nefrit, smaragd, zeleni žad) nosiće lutkice čiji vlasnici žele bebu, a žuto, (ćilibar ili topaz), koje je po verovanju okamenjena suza koju je Eva pustila zbog tuposti Adama, umetnuće se u figurice koje predstavljaju ženu u težnji za muškarcem. Crveno kamenje štiti od vatre i naleta tuđih agresija.

Upozorenje
Nikome zlobu

Retki antropolozi koji su rešili da javno objave tajne papirusa, pominju i egipatskog čarobnjaka po imenu Ubaner koji je uvek sa sobom nosio vosak. “Jednoga dana, kada je saznao da njegova supruga ima ljubavnika, izvukao je vosak i napravio model krokodila dugog sedam lakata. Nad njim je izgovorio tajne magijske “Reči moći”, što mu je omogućilo da sebe pretvori u živog krokodila. Svom je slugi pre toga naložio da krokodila u kojeg se pretvori baci u Nil, što je ovaj naravno učinio. Kad je u čamcu rekom naišao ženin ljubavnik, ribar, čarobnjak ga je prosto progutao”. Savremeni magovi nikome ne preporučuju da se bave ovim stvarima. Bolje je onda gledati Diznijeve crtaće s čarobnjakom Merlinom.

Kad god se pomene afrička magija i vudu lutkica, i danas se ljudima širom sveta “diže kosa”, ali manje njih zna da su najpoznatiji rituali koji se vezuju za ovu relikviju potekli iz drevne egipatske religije. Čak se i postojanje čuvenih figurica od voska, kojima se, tvrde mnogi arheolozi i antropolozi, neprijatelj može i ubiti, prvi put pominje u papirusima pronađenim u grobnicama faraona, kraljeva drevnog Egipta.

Mnogi istraživači ne libe se da iznesu ni pretpostavku da se, egipatsko carstvo, koje je po istorijskim činjenicama bilo najduže održivo u našoj civilizaciji, (trajalo je od IV milenijuma pre Hrista pa bezmalo do 10 veka, skoro 5000 godina), očuvalo upravo zahvaljujući obredima u kojem su glavni artikli bile figurice, kasnije u zapadnoj Evropi nazvane envoutement, odnosno envojt – predstavnik žrtve!
Najčuveniji zapisi na tu temu, govore o mladom ali najsposobnijem faraonu, nazvanom po bogu Sunca, Ramzesu III. On je Egiptom vladao od 1182. do 1151, pre Hrista, i tokom svoje vladavine, pokorio je sve okolne kraljevine i sazidao hram Mediment Habu u Luksoru, koji i danas impresionira turiste a u kojem se nalaze njegovi ostaci.

Tu je dakle mumija, načinjena pošto je stradao u zaveri potlačenih naroda i egipatskih konkurenata koji su želeli njegovo mesto. I to, kako je zapisano na papirusima, uz pomoć sveštenika, moćnih vračeva koji su ga ubili preko voštane figure!

Da bi Ramzesa III dakle, zamenili izvesnim Pentaurtaom, zavereni oficiri angažovali su najmoćnijeg čarobnjaka tog vremena, Huia. Iz dobro čuvane Kraljevske biblioteke u Tebi izneli su “Knjigu o magiji”, i naredili čarobnjaku da usmrti faraona, njegove prijatelje i najbliže saradnike. Hui je od voska napravio figure Ramzesa III i svih njegovih prijatelja i na njima, hijeroglifima ispisao njihova imena. Na amajliji koju je sam napravio, ispisao je “Reči moći” a oficiri, zaverenici, odneli su je u palatu Ramzesa III. Zaveru su međutim predvideli Ramzesovi čarobnjaci, pa su naredili da predvodnike i oko 40-ak saučesnika (među kojima je bilo i šest dama), uhapse. Potom im je 11 sudija izreklo kaznu pogubljenja. Ubijen je čuveni sveštenik koji je bacio čini ali niko nije uspeo da nađe voštane figure za koje su zaverenici priznali da su ih videli i da postoje. Nedugo zatim Ramzes III počinje da gubi bitke u odbrani delte Nila od Hetita (susednog naroda koji se borio za Siriju), a 1151. godine pre Hrista, i njega i celu grupu njegovih saradnika, pre toga “istipovanih” u voštanim figuricama), ubijaju u takozvanoj horemskoj uroti.

Moć kletve voštanih lutkica pominje se i na Papirusu Vestkar, koji se danas čuva u Berlinskom muzeju. Na njemu piše kako je egipatski kralj Nektanebu sa svojim sveštenicima, tokom jedne bitke na moru, od voska napravio modele brodova i ljudi, stavio ih u posudu s vodom i potopio ih udarajući ih štapom od abonosa i izgovarajući magične reči. Ubrzo su njegovi mornari isto to zaista izveli na Sredozemnom moru.



Na papirusima sačuvanim u kolekciji Vestkar (koji se svi odnose na tajne egipatske magije a većina se danas čuva u depoima čikaškog nacionalnog muzeja u SAD), još je niz priča o moćnim obredima s voštanim figurama. Istoričari tvrde da su se tajne egipatskih magova širile i među sveštenike i čarobnjake drugih naroda, pošto su u prvom milenijumu pre Hrista, posle Trojanskog rata, dogodile i velike seobe naroda na Mediteran i Srednji istok.
O moćnoj je magiji pisano sve više, i to i u kontekstu dobra, a ne samo zla, kako su to pokušavali da prikažu sebični zapadni okultisti i etnolozi, pošto su u 18. i 19. veku, istraživali blago i papiruse pokradene iz tek otkrivenih (milenijumima peskom zatrpanih), faraonskih grobnica i palata. Tom pozitivnom pogledu na voštane lutkice doprineli su i zapisi iz starogrčkih knjiga. Jedan od njih govori o sudbini mornara koji je “za vreme bitke na moru pogođen strelom u oko i trpeo je neopisive bolove. Njegovi prijatelji su napravili njegovu figuru sa strelom u oku i odneli je u poznato Bogorodičino svetilište u Siriji. Tamošnja ‘Bogorodica’ je izgovarajući magične reči moći, izvukla strelu iz oka voštane figure, i istog časa, prava strela je ispala iz oka zlosrećnog mornara a bol je prestala!”
Pre stotinjak godina, kad su antropolozi ozbiljno počeli da proučavaju način razmišljanja i religioznu praksu afričkih i južnoameričkih plemena, voštane figure sreli su i u vudu magiji. I oni su se tada uverili da te lutkice, varijanta “vo” statua iz Benina, nisu tako zlokobne. Beninski sledbenici vudua u nedavnim anketama naučnika, nisu poracali da umeju da bacaju zle čini i kletve, ali većina ih je potvrdila da bi to bila zloupotreba moći koju je “Bog dao Africi kad im je dao vudu”, i da se figurice uglavnom koriste za dobro. I to kako za sopstveno, tako i za dobro drugih ljudi.

Danas, oni koji bi se magijom bavili bez predznanja o religiji, što je teško izvodljivo, sve čini i bajalice s’ voštanim figurama, svode pod reč envoutement.
U parapsihološkim enciklopedijama taj pojam definišu kao magijski obred u kojem vračara pravi figuru, pokušavajući da što vernije predstavi lice i telo neke osobe a potom raznim oštrim predmetima ili drugim stvarima, uz bajalice, manipuliše po njoj. Ako je vrač dobro skoncetrisan, osoba za koju je napravljen envojt (predstavnik žrtve), u istom trenutku poput zombija, oseća sve ono što vrač poželi. Ukoliko joj iglicu primera radi, zabode u glavu i izgovori kletvu za glavobolju, osoba momentalno oseti bol, a ako iglicu ostavi tu, žrtva može dobiti hroničnu migrenu.
Mnogo se manje međutim govori o dobrim čudima koje i danas izvode crnački i arapski vračevi, rasprostranjeni po Evropi i Americi. Postoje ljudi koji su im se prepustili, a vračevi su napravili njihovu figuricu, i primera radi, žena, na čiji je envojt stavljena sperma plodnog muškarca, uspevala je da zatrudni posle višegodišnjeg neuspešnog lečenja steriliteta. Na sličan način, oblažući voštanu figuricu melemima, pomagali su nesrećnicima da uklone tumor a tretirajući akupunkturne tačke na kipovima, mnogima su pomagali da odstrane i razne druge fiziološke nedaće. Hrabriji, koji znaju da ako se magijom bave čiste savesti, odnosno samo zarad svog dobra a ne zarad tuđe nesreće, pokušali su i sami da praktikuju staroegipatsku magiju. Oni u raznim intervjuima i knjigama konstatuju da ona uspeva i bez tih magičnih, milenijumima unazad, pa sve evo i do danas skrivanih, “Reči moći” s papirusa Vestkar.



Ti savremeni okultisti savetuju da se na tihoj vatri istopi nekoliko sveća: belih ukoliko osoba radi sebi za zdravlje, zelenih kad želi da se oslobodi stega i prosperira, ljubičastih ako budi svoje duhovne moći, crvenih ako joj je potrebna dodatna snaga, žutih ili roze ako želi da bude voljena. Kad se tečan vosak prohladi i bude u “ratluk” stanju, treba ga pažljivo, oblikovati da podseća na malu ljudsku figuricu. Uopšte nije važno da li figura bude hiperealistička, može izgledati kao dva ukrštena pruta s kuglicom, koja treba da predstavlja glavu, na vrhu jednog od krakova. Ali je bitno da se sve vreme “vajanja” razmišlja kako se pravi sopstveni lik sa svim karakteristikama svog izgleda, karaktera i temperamenta. Kad se uradi osnova (muškarci ne smeju zaboraviti da dodaju polni organ a žene grudi, osnovne osobenosti polova), detaljiše se, pa će se malim kuglicama od voska oblikovati lice i to s ciljem da se naglasi ono što je karakteristično u stvarnom izgledu (krupne oči, prćast, kriv ili dug nos, napućene ili tanke usne….). Ko želi, može dok doteruje figuricu da izgovora neku mantru koja će od tada za njega predstavljati “Reči moći”. To može biti stih poput: “vajam, sebe pravim da zauvek ozdravim”, ili “pravim sebe lepom da zavladam muškim svetom”…. Rečima se svako može igrati bez straha ali one uvek moraju biti isključivo pozitivno orijentisane i ne smeju se ticati drugih ljudi.
Takva figura čuva se i po potrebi se njome manipuliše kod bilo kojih problema. Prosto rečeno, svako će bacati čini na samog sebe!
Oni koji to rade tvrde da je ovo uspešan metod za lečenje nervoze, straha ili depresije. Čak i kad su ti simptomi posledice psihički napada ili sam hiper osetljivosti na magnetna zračenja iz svemira, treba kažu vračevi, izvući figuricu iz kutije u kojoj se drži, dahnuti u nju “svež vazduh”, i ponovo je pažljivo spustiti unutra.
Uspeh ovih rituala zavisi isključivo od snage vere u njih. I trunka sumnje može ih dezavuisati, učiniti ih lakrdijom. Zato, je neophodno da se o magijskoj praksi ne razgovara nisakim i da se ona izvodi u osami.



jasnajojic