Čedomir Krstić    

[You must be registered and logged in to see this image.]


Kao rodonačelnik pirotskog slikarstva i prvi školovani slikar u gradu Čedomir Krstić zauzima sasvim osobeno mesto među pirotskim umetnicima. Karakteristika takve pozicije uočljivo je podcrtana njegovom bogatom stvaralačkom biografijom (izlaže od 1951), kao i činjenicom da se radi o slikaru osobenog likovnog izraza kakav je retko viđen u novijem srpskom slikarstvu. Njegov višedecenijski umetnički angažman obeležen je brojnim zapaženim samostalnim izložbama (Beogrd, Niš, Novi Sad, Berlin), kao i grupnim izlaganjima (Beograd, Ljubljana, Sofija). Kao potvrda visokih estetskih dometa njegovog slikarstva stoje nagrade i priznanja, među kojima se posebno ističe specijalna nagrada na međunarodnom trijenalu realističke umetnosti u Sofiji (1982). Reč je o afirmisanoj ličnosti srpske umetničke scene, o slikaru koji ne samo da je posvetio svoj život slikarstvu, već ga je pretočio na jedinstven način u sliku.

U tokovima posleratne srpske umetnosti Krstić se izdvaja kao izuzetna i prepoznatljiva ličnost, kao slikar autentičnog umetničkog rukopisa, koji se svojom orginalnošću ističe u vremenu u kojem stvara. Po svom likovnom senzibilitetu udaljen od postmodermističkih trendova i apstraktnih tendencija, on se vezuje za jedan u osnovi tradicionalan koncept slikarstva oličen u klasičnoj figurativnoj tematici i realističkoj obradi slike. Kao učenik Nedeljka Gvozdenovića, od samih početaka opredeljuje se za intimističko slikarstvo bazirano na najboljim iskustvima Bonarovsko-Vijarovske lirike i ovakvoj orijentaciji ostaje veran za sve vreme svoje duge stvaralačke karijere. Njegov poetski model slikarstva prepoznatljiv je po lirski interpretiranim enterijerima, pejzažima, portretima i mrtvim prirodama, koji otkrivaju neponovljivu lepotu slikarevog intimnog okruženja i nude prefinjeno uživanje u misteriji svakidašnjeg. Izraženim lirskim senzibilitetom on stvarnost transformiše do nivoa jedne više, poetske realosti sazdane od vizija malog sveta koji ga okružuje. Ovi intimni prizori su u isto vreme odrazi doživljenog i odsanjanog i tragovi jedne sentimentalne žudnje za zaustavljanjem vremena, za trenutkom koji je kristalisan u slici i ostavljen za budućnost.

U udobnom polumraku Krstićevih enterijera život odiše tihim štimungom spokojstva, usnulosti i hedonističke letargije, a ono specifično lirsko raspoloženje koje prožima sliku isključivo je likovne prirode. Nepogrešivom poetskom logikom on svoja platna gradi kao vibrantne bojene strukture satkane od rafinisanih, prigušenih tonova i skladnih toplo - hladnih odnosa. U tim suptilnim kolorističkim tkanjima reflektuje se slikareva generička vezanost za bojena sazvučja pirtskih ćilimova, ali se otkriva i autentična lirska senzibilnost u harmonisanju plemenitih pastelnih tonova. Ujednačeni ritmovi površina, skladna paleta mirnih tonova i fina stuktura reljefnih bojenih namaza odrednice su ovog po suštini kolorističkog postupka građenja slike, pa se može reći da boja nosi celokupnu filozofiju Krstićevog slikarstva.

Kao potvrda jedne znalački osmišljene i ostvarene likovnosti stoji i činjenica da se njegove slike nalaze u zbirkama Narodnog muzeja i Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, a trag ovog slikarstva sačuvan je i u legatu Čedomira Krstića kao dragoceno svedočanstvo o jednom od najosebujnijih protagonista beogradske škole intimizma.

[You must be registered and logged in to see this image.]