Pobeda

[You must be registered and logged in to see this image.]

Sveti Jovan Krstitelj

[You must be registered and logged in to see this image.]

Sveti Jovan Krstitelj je zadnje djelo koje je Leonardo naslikao. Na slici se nalazi Jovan Krstitelj koji desnom rukom pokazuje nebo, a lijeva ruka se nalazi na prsima. Ova slika odudara od ostalih, jer je Leonardo uvijek predstavljao religiozne motive sa odredjenom dozom postovanja. U ovoj slici, pak, neki kriticari smatraju da je Jovan Krstitelj nedolicno prikazan za jednog sveca.

Istovremeno, slika je i jedno od njegovih nejnepopularnijih dijela iako je to njegov zadnji rad. U ovoj slici se takodje vidi i sav talenat koji je umjetnik posjedovao pa ipak slika nije toliko prihvacena. Razlog tome sto je Leonardo zaista neobican nacin predstavio Jovana. Tada se postavlja pitanje zbog cega je umjetnik odustao od onog klasicnog. Smatra se da je da Vinci prvobitno slikao andjela koji je postepeno prelazio u Jovana. Ako uporedimo ovu sliku sa svim predstavljanjima anjela, uvidjecamo nevjerovatnu slicnost.

Zagonetni smjesak koji se nalazi na licu Jovana ne govori nam puno. To je onaj isti smjesak kao i kod Mona Lize. Isto tako je zagonetno zasto je ovo Leonardovo djelo nije poznato kao Mona Liza ili Tajna vecera kad je vjerovatno njegovo najosobenije djelo.



znanje.

Madonna Litta, 1481–97, Hermitage Museum, Saint Petersburg, Russia

[You must be registered and logged in to see this image.]

Ginevra de' Benci, 1476–8, National Gallery of Art, Washington, D.C., United States

[You must be registered and logged in to see this image.]

Virgin of the Rocks, Louvre

[You must be registered and logged in to see this image.]

The Last Supper (1498)—Convent of Sta. Maria delle Grazie, Milan, Italy

[You must be registered and logged in to see this image.]

Mona Lisa by Leonardo da Vinci

[You must be registered and logged in to see this image.]

“Mudrost je kći iskustva.”

“Praksa uvijek mora biti građena na dobroj teoriji.”

“Slikar koji ne sumnja u svoju sposobnost malo postiže.”


Leonardo da Vinči

“Tko druge vrijeđa, sebe ne zaštićuje.”


“Dijete začeto u zlovoljnoj razbludi žene, a bez želje muža, bit će malo vrijedno, kukavno i tupoglavo. Muškarac koji pristupa snošaju prepirno i nelagodno pravi naprasitu i svadljivu djecu. Ako se snošaj izvede s velikom ljubavlju i velikom željom sudionika, tada će dijete biti veoma umno i domišljato i živahno i ljubazno.”

“Kao što željezo zahrđa ako se ne upotrebljava, a voda se pokvari i kad je zima sledi, tako se i ljudska sposobnost uništi bez vježbe.”

“Tko ne kažnjava zlo, taj zapovijeda da se ono čini.”

“Onaj ko ne cijeni život, nije ga ni zaslužio.”

“Samo veliki ljudi mogu uistinu voljeti.”

“Svaka naša spoznaja počinje sa osjećanjima.”

“Velika ljubav proizilazi iz velikog saznanja voljene stvari, a ako je malo poznaješ, malo ćeš je, ili je uopće nećeš moći voljeti.”

“Žalostan je takav učenik koji ne nadmaši svoga učitelja.”

“Tko ravno hoda, rijetko pada.”

“Traži savjet od onoga tko dobro sobom vlada.”


Leonardo da Vinči

Odavno mi je postalo jasno da ljudi skloni postignućima ne sjede i ne čekaju da im se stvari dogode. Oni idu i događaju se stvarima.

Leonardo da Vinci

Jednom kada probaš letjeti, hodaćeš zemljom sa očima okrenutim ka nebu, zato što si gore bio i zato što se gore želiš vratiti.

Leonardo da Vinci

Volim one koji se smiju u problemima, koji iznalaze novu snagu u teškoćama, te postaju još hrabriji. U takvim uslovima uskogrudni posustaju, ali oni čija su srca čvrsta, čija savjest opravdava njihova djela, su spremni da slijede svoje principe do smrti.

Dobro proveden dan san čini sretnijim.

Leonardo da Vinci

Umjetnost nije nikada završena - samo napuštena.

Leonardo da Vinci

Dok sam mislio da učim kako da živim, u stvari sam učio kako da umrem.

Leonardo da Vinci

Kao što dobro proveden dan donosi sretan san, isto tako dobro proveden život donosi sretnu smrt.

Leonardo da Vinci

Dobro proveden život je dugačak.

Leonardo da Vinci

Jednostavnost je krajnja satisfakcija.

Leonardo da Vinci

Postoje tri vrste ljudi: oni koji vide, oni koji vide kada im se ukaže na nešto i oni koji ne vide.

Leonardo da Vinci

Ljudsko stopalo je remek djelo inženjeringa i umjetnosti.

Leonardo da Vinci

Kada dotaknete vodu u rijeci, ono što ste dotakli je zadnje od onoga što je prošlo i prvo od onoga što će doći. Tako je i sa sadašnjosti.

Leonardo da Vinči (Leonardo da Vinci) rođen je 15. aprila 1452. godine. Njegova majka, Katerina,bila je iz Ankijana, malog sela blizu gradića Vinci, četrdesetak kilometara udaljenim od Firence. Njegov otac, ser Pjero da Vinci, koji nije bio oženjen njegovom majkom, bio je uspešan računovođa i notar iz grada Firence. Malog Leonarda su odveli od majke Katerine kad je imao pet godina i odrastao je u kući svog dede, takođe notara. Zbog toga što su deca rođena van braka bila isključena iz članstva u notarskom cehu, poslali su ga, srećom, da bude učenik u ateljeu majstora vajara i slikara Andree del Verokia (Andrea del Verrochio). Kada se ime prevede sa italijanskog znači "istinsko oko", ime koje je dobio kao priznanje za prodornu moć opažanja u svom radu, što je bilo savršeno ime za Leonardovog učitelja. Leonardovi rano sazreli talenti privukli su pažnju Verokiovog glavnog zaštitnika Lorenca de Medičija Veličanstvenog ( Lorenzo de Medici Magnifico). Leonardo je tokom perioda svog šegrtovanja živeo u kući Medičijevih i tako je uveden u izvanredan ambijent filozofa, matematičara i umetnika koji je negovao Lorenco.
Nakon šest godina provedenih sa Verokiom, 1472. godine Leonardo je primljen u Društvo Sv. Luke, ceh apotekara, lekara i umetnika.Tu je imao priliku da produbi svoje znanje iz anatomije. Smatra se da se njegov anatomski izvanredan prikaz Sv. Jeronima u Vatikanskoj galeriji i Blagovesti u galeriji Ufici mogu pripisati tom periodu.
Poznat po svojoj fizičkoj gracioznosti, lepoti i talentima pripovedača, humoriste, mađioničara i muzičara, svoju ranu mladost je proveo na ulicama Firence uživajući u životu.Daleko najznačajniji rad u njegovom prvom firentinskom periodu predstavlja Poklonjenje Mudraca za redovnike manastira San Donato.
Godine 1482. Leonardo se preselio u Milano i radeći pod pokroviteljstvom Ludovika Sforce (Ludovico Sforza) stvorio svoje remek delo Tajna Večera.Naslikana na zidu trpezarije crkve Santa Marija dele Gracije ( Santa Maria delle Grazie) u periodu od 1495. do 1498.godine. Leonardova Tajna Večera uhvatila je, sa zapanjujućom fizičkom snagom, trenutak kada Hrist najavljuje: " Jedan od vas će me izdati". Iako je slika znatno oštećena, uprkos, a ponekad i usled pokušaja restauracije, ona ostaje, prema rečima istoričara umetnosti E.H. Gombriha, " jedno od najvećih čuda ljudskog genija".
Kada nije bio zauzet očaravanjem Ludovikovog dvora, Leonardo je proučavao anatomiju, astronomiju, botaniku, geologiju, letenje i geografiju, kao i planove za pronalaske i vojne inovacije. Dobio je i značajnu porudžbinu od Ludovika, da izradi statuu konjanika u čast njegovog oca, Frančeska Sforce (Francesco Sforca). Leonardo je izvršio detaljne pripreme i napravio plan čak i maketu, na žalost nije uspeo jer 1499. godine Francuzi zauzimaju Milano i šalju Sforcu u progonstvo. Ludovikov poraz značio je da je Leonardo ostao bez zaštitnika i doma.

Nekako je stigao do Firence 1500. godine a sledeće godine otkriva svoj pripremni crtež za sliku Devica i dete sa Sv.Anom i mladim Jovanom. Taj crtež je poslužio za njegovo kasnije delo, izuzetno nežnu sliku Devica sa Sv. Anom, koja se sada nalazi u Luvru.
Godine 1502. preuzeo je zaduženje glavnog graditelja zloglasnog zapovednika papske armije, Cezara Bordže (Cesare Borgia). U tom periodu je naslikao i Bitku kod Angijarija a prema Vazariju i portret treće žene firentinskog plemića Franceska del Ðokonda ( Francesco del Giocondo ). Madona Elizabeta, zvana Mona Liza postaće besmrtna na najpoznatijoj i najmisterioznijoj slici u istoriji. Leonardo je poneo sliku sa sobom kada se vratio u Milano, ovoga puta u u službi vicekralja Luja XII, Šarla D'Ambroaza .
Tokom svog drugog boravka u Milanu, Leonardo se usmerio na studije anatomije, geometrije, hidraulike i letenja, dok se istovremeno bavio projektovanjem i dekoracijom palata, planiranjem spomenika i gradnjom kanala za svog zaštitnika. Uspeo je da naslika i slike Sveti Jovan Krstitelj i Leda i Labud. Godine 1512. Ludovikov sin Maksimilijan uspeo da istera Francuze iz Milana i da uspostavi kratku vladavinu pre nego što je bio zbačen. Leonardo je pobegao u Rim, gde je potražio zaštitu, Lava X medičijevskog pape (naklonjenom Mikelanćelu i Rafaelu). Leonardo je retko držao četkicu tokom ovog perioda, usredsredivši se prvenstveno na studije anatomije, optike i geometrije.

Međutim susretao se sa mladim Rafaelom izvršivši jak uticaj na njega. Smrću njegovog mecene 1516.godine presušila je ionako mlaka podrška koju je dobijao od Vatikana. Leonardo je u razočarenju zabeležio pre napuštanja Rima, " Medičijevi su me stvorili i uništili." Praćen malom svitom svojih učenika i pomoćnika, Leonardo je pošao iz Milana put Amboaza u dolini Loare, znajući da se više nikad neće vratiti u zemlju svog rođenja. Poslednjih nekoliko godina života proveo je pod zaštitom Fransoa I, kralja Francuske. Iako je Da Vinči imao mnogo zaštitnika i obožavalaca, francuski kralj je možda bio jedini koji je skoro uspeo da prepozna i razume jedinstvenu prirodu njegovog genija. Fransoa je Da Vinčiju dodelio divan zamak i veliku platu i pustio je velikog majstora da slobodno razmišlja i radi po svojoj volji.
Pod zaštitom kralja Fransoa Leonardo je istrajavao u svojim proučavanjima, ali vreme je neumitno teklo. Godine izgnanstva su iscrple njegovu vitalnost, potom ga je jak moždani udar koštao upotrebe desne ruke. Leonardo je uvideo da će umreti, a da nije u potpunosti realizovao svoj san o ujedinjenju sveg znanja. Njegovi poslednji dani, kao i veći deo života, obavijeni su misterijom. Jednom je napisao :" Kao što dobro provedeni dan donosi blaženi san, tako i dobro proživljeni život donosi blaženu smrt.".
Leonardo da Vinči je umro u svojoj šezdeset sedmoj godini 2.maja 1519. Život umetnika jeste misteriozna tapiserija, tkana u paradoksu, bojena u ironiji.

Leonardo nudi vrhunsku inspiraciju da se domaši više od onoga čime se teži!


znanje.org

Umjetnički rad

Iako je Leonardo stvorio relativno mali broj slika (od kojih je veliki broj nedovršen), on je ipak jedan od najuticajnijih i najinovativnijih umetnika Renesanse. U njegovom ranom periodu, slikarski pravac koji je sledio nije se mnogo razlikovao od stila njegovih učitelja, da bi sazrevajući, Da Vinči vešto odbacio rigidan način tretiranja figura i objekata, i praktično ih oživeo, koristeći svoju nadaleko popularnu tehniku sfumato.

U svom delu Poklonjenje mudraca, koristi novi kompozicijski pristup - centralna figura se nalazi napred i sve je podređeno njoj, dok su ostale figure i predmeti u pozadini, grupisani tako da još više ističu centralnu figuru. Njegove stilske inovacije su još uočljivije u Tajnoj večeri, gde je jednu ustaljenu temu prikazao na totalno drugačiji način. Umesto da 12 apostola predstavi kao individualne figure, on ih grupiše u grupe, koje okružuju Hrista kao centralnu figuru. Skroz pozadi, kroz prozor je prikazan pejzaž. Da Vinči apostole i Hrista prikazuje u momentu kada Hrist objavljuje izdaju, i na gotovo realistički način prikazuje različite emocije apostola, zaprepašćene ovom vešću.

Mona Liza, Leonardovo najpoznatije delo, jednako je poznato po inovacijama koje koristi u slikarskoj tehnici, kao i po misterioznom osmehu subjekta koji Leonardo prikazuje. Ovo delo je kohezija dve tehnike koje je on ustanovio - sfumata i ćiaroskura.

Promenio je pravac umetnosti. Bio je prvi zapadnjački umetnik koji je pejzaž načinio primarnim predmetom slike i pionir korišćenja uljanih boja i primene perspektive, tehnike kjaro-skuro (chiaro- scuro), sfumato i kontraposto i mnogih drugih inovativnih i uticajnih metoda. Leonardova Mona Liza i Tajna Večera sveopšte su prihvaćene kao dve od najboljih slika koje su ikad naslikane a tu su i ostale predivne slike: Devica u pećini, Madona i dete sa Sv. Anom, Poklonjenje Mudraca, Sveti Jovan Krstitelj i Portret Đinevre de Benci .

Bio je poznat i kao arhitekta i vajar i tu je ostavio ogroman doprinos.