Snežni roleri


Oni su "Snežni roleri", a ime je samo po sebi jasno. Za snijeg u valjkastom obliku, tlo mora biti pokriveno slojem leda gde se sneg neće lepiti za njega, a sloj leda mora biti pokriven vlagom. Labav snijeg uz temperaturu blizu topljenja leda, a vetar mora biti dovoljno jak da bi se valjci pomerali, ali ne dovoljno jak da ih raznese i, konačno, tlo mora imati nagib, da bi se počeli valjati.

Ledeni pipak


"Brinicle' prijeti životu na morskom dnu.

Bizarna podvodna "ledenica smrti" je snimljena od strane BBC posade.

S timelapse kamerom, stručnjaci snimaju slanu vodu koja je isključena iz leda i potonula.

Temperatura ove potopljene salamure je znatno ispod 0C, što izaziva smrznuće vode sa ledenom oblogom oko nje.

Gdje takozvani "brinicle" upoznaje morsko dno, led zamrzava sve što dotakne, uključujući i morske ježeve i zvezde.

Neobična pojava snimljena je po prvi put od strane snimatelja Hugh Miller*a i Doug Anderson -a za BBC One seriju Frozen Planet.



KAKO SE FORMIRA BRINICLE?

Dr. Mark Brandon
Polar oceanograf, open university

U ledenoj vodi mora, led se ne pravi kao u zamrzivaču. Umjesto čvrste guste mase, više je kao natopljen morski sunđer sa sitnom mrežom soli unutar njega.

Zimi, kada temperatura vazduha iznad leda može biti ispod -20C, a more samo oko -1.9C, toplina dolazi iz toplijeg mora prema vrlo hladnom vazduhu, stvarajući novi led s dna. So u ovom novoosnovanom ledu je koncentrisana i ugurana u kanale brina. A budući da je jako hladno i slano, gušći je od vode ispod.

Ovo stvara krhku cijev od leda oko silaznoj stuba, koja raste u ono što je nazvano "brinicle".

Brinicles se nalaze i na Arktiku i na Antarktiku.

Prizor za uživanje: Kad Tisa "procveta"


Reka Tisa ovih dana ponovo će procvetati, a ovaj svetski fenomen, sudeći prema podacima, može se još videti samo na reci Jancekjang u Kini. Od sutra do 16. juna u Novom Bečeju biće organizovana manifestacija "Kad Tisa cveta" u čast ovog prirodnog fenomena.




Cvetanje Tise | Foto: Reuters


Cvetanje Tise najatraktivnije je za praćenje predveče, između pola šest i pola osam. Reč je, zapravo, o insektu koji živi u ovoj reci i zove se Tiski cvet, a posebno atraktivno mesto za posmatranje cvetanja je na 150. kilometru reke gde se nalazi šumsko šetalište Tiski cvet, kod šljunkare na izlazu iz Kanjiže prema Horgošu.
 
Legenda zapaljenih svećica
Novobečejska legenda kaže da se samo tih dana ostvaruju ljubavne želje zamišljene prilikom puštanja zapaljene svećice koje plutaju Tisom na čamčićima u obliku liciderskog srca.
Larva ovog insekta živi na dnu sporotekućih reka, a period rojenja počinje sredinom juna, kada se na površini Tise pojavljuju rojevi sa milionima jedinki, pa se kaže da Tisa "cveta".
 
Nakon tri godine života u glinenom tlu ovi insekti izleću iznad površine vode i roje se. "Ljubavna igra" se završava do zalaska sunca, kada insekti uginu.


Nakon parenja, ženke polažu do osam hiljada jaja na površinu vode, da bi se ona potom postepeno spustila na dno i pronašla pogodno mesto za razvoj. Iako razvoj larve traje tri godine, ovaj krilati "cvet" živi samo jedan dan.
 
Prisustvo na manifestaciji "Kad Tisa cveta" najavili su čak i posetioci iz Slovenije i Rumunije, ali i iz gradova Srbije poput Kraljeva i Vrbasa. Krstarenja po Tisi u potrazi za Tiskim cvetom, samo su mali deo programa koji se može doživeti u ovoj banatskoj varošici. Na bini postavljenoj na površini reke nastupiće "Banda drvena" i "Perpetum mobile", a posetioce očekuju i brojna iznenađenja.


Autor: M. S. / Foto: Reuters / 24sata

Slučajno napravljeno čudo u pustinji
| DAILY MAIL

Možda vas ova slika podseća na prizor s druge planete ili naučnofantastičnog filma. Međutim, reč je o sasvim slučajno nastalom fenomenu usred pustinje Nevada.


Ken Lund / Flickr.com

Gejzir Flaj, malo poznata atrakcija Nevade, nalazi se u Gerlahu i slučajno je nastao tokom bušenja tla 1916. Geotermalni mlaz vode našao je “tanko” mesto i izbio na površinu šezdesetih godina prošlog veka.

Tokom godina, rastvoreni minerali stvorili su neku vrstu fontane iz koje voda izbija i do pet metara u vazduh.

Gejzir ima nekoliko terasa koje se razlivaju u 30 do 40 bazena na oko 30 hektara. Oni formiraju specifičan ekosistem sa malim ribama i pticama poput labudova koji uživaju u blagodtetima gejzira.

Boje duge potiču od raznih minerala iz vode koji reaguju s kiseonikom iz vazduha. Prekriven je i termofilnim algama, mikroorganizmima tolerantnim na visoke temperature.

Gejzir Flaj nalazi se na privatnom zemljištu i ograđen velikom bodljikavom žicom sa visokom kapijom. Retko se otvara za javnost, ali se može videti s puta.

U ovoj oblasti postoje još dva gejzira, nastala na sličan način kao Flaj. Prvi je visok oko jednog metra i izgledom podseća na mali vulkan. Drugi je u obliku kupe i slične veličine kao Flaj.

Svi oni neprekidno rastu.

Pevajući pesak



Pjevanje dina u gotovo svim pustinjama svijeta.

Glazba pješčane dine je referenca na prirodne zvukove na pješčanim dinama iz raznih pustinja iz cijelog svijeta, uključujući i Sahare. Zvukovi su tajnovit više od tisuća godina, a bili su prepoznati i u vrijeme Marco Polo i Charles Darwin.

Marco Polo prvi put čuo taj zvuk u Kini, mislio je da se radi o zlim duhovima, a kada su stanovnici Copiapoa u Čileu čuli zvuk kojeg proizvodi pješčano brdo, prozvali su vrh brda El Bramador zbog njegovog mrmljanja i urlanja.

Zrna pijeska kotrljaju se niz padine određenih pješčanih dina i proizvode dubok mrmljajući zvuk koji odjekuje miljama daleko.

Prema stanovnicima velike Sahare zvukovi su se pripisivale Bogu, tako što je govorio s njima kroz pijesak. No, prema znanosti, misterij je prirodni fenomen koji je još uvijek pod istragom. Postoje razne teorije koje bi objasnile ovaj fenomen, u rasponu od akustičnog odjeka na piezoelektrični agregacije, no zadovoljavajuće objašnjenje je još uvijek nedostupno.



Zvučne vrste uključuju duboko urlanje, zviždanje, cviljenje, ali i brujanje, koje je na neki način vrlo slično pravljenju dubokih zvukova velikog praska. Akustički zvuk produkcija je velikih događaja na suhom procvatu pješčanih dina, koja se može čuti i do 10 km daleko. Zvuk poput afričkih bubnjeva, grmljavine, ili brujanje niskoleteći propeler zrakoplova.

Znanstvenici su ranije mislili da su zvukovi proizvedeni od strane trenja zrna pijeska tijekom pijesčanih lavina, gdje veličina zrna pijeska, stres i vlažnost odigravaju svoju ulogu u ovom starosjedilačkom orkestru.

Visoke frekvencije su od 500 Hz ± 2500, uglavnom na plažama i koritima te niske frekvencije su od 50 ± 300 Hz..

izvor:wish.hr

Misteriozna sila progutala drveće!
Autor: EPK

Radnici zabeležili kamerom snimili dosad nezabeležen prirodni fenomen



U jednoj močvari u Luizijani snimljena je neverovatna pojava!

Naime, kao da se u dnu pojavila "crna rupa" koja se otvorila i bukvalno usisala desetak stabala.

Međutim, lokalni stanovnici tvrde da je klizište u močvari proradilo u avgustu prošle godine. Ipak, stručnjaci procenjuju da obližnja nasilja nisu ugrožena. Radnici koji su bili zaduženi da prate aktivnosti rupe snimili su ovaj neverovatan video.

Vodopad koji "gori


Ukoliko to dozvole vremenske prilike, sredinom februara može da se vidi kako vodopad poprima crvenu boju, tako da se čini da se niz stenu El Kapitan spušta tečna lava. Ovu prirodnu pojavu je prvi put snimio Gejlen Rouel 1973. godine.

Svake godine veliki broj fotografa poseti park. Njihov pogled je uprt u vodopad Horstejl (konjski rep), jer se nadaju da će biti dovoljno vedro kako bi mogli da snime veliku predstavu koja se događa prilikom zalaska sunca.

Horstejl ima jedinstven položaj i stručnjaci tvrde da na svetu ne postoji sličan vodopad. Fotografisanje ovog prirodnog fenomena je veoma težak poduhvat, koji zahteva poznavanje astronomije, fizike i geometrije, kako bi se uhvatio idealan trenutak i ugao za snimanje.

- Ako pogodite pravi trenutak, vodopad poprima neverovatnu zlatnu ili crveno-narandžastu boju - kaže fotograf Majkl Fraj.

“Vatra” se pali u sumrak, a spektakl traje oko dva minuta.

Horstejl teče samo zimi i u proleće, onda kada ima dovoljno kiše i snega. Zvaničnici nacionalnog parka se nadaju da će ove godine “lavapad” moći da se vidi sve do 24. februara.

Nebo se zatvorilo: "Ležeći tornado" lebdi nad Amerikom

Građani Vašingtona juče su krivili vratove da bolje vide neobičnu nebesku pojavu - oblak formiran kao veliki rotirajući stub, odnosno kao ležeći tornado.


Neobični oblak nalik na horizontalni tornado na nebu iznad Vašingtona

Ovaj neobični meteorološki fenomen, poznat kao kotrljajući oblak, protezao se duž neba nad horizontom oko 7.30 sati, a dok je lagano plovio nebom iznad regiona mnogi su ga fotografisali i te slike delili na Tviteru i Fejsbuku.


Oblak iznad Nacionalne meteorološke službe Severne Virdžinije

Prizor je bio toliko neobičan, da su ga čak i iskusni meteorolozi iz Nacionalne meteorološke službe Severne Virdžinije fotografisali iznad svojih objekata.

Prema pisanju “Vašington posta”, ovaj retki tip oblaka izazivan je promenom temperature i vetrom koji oblak “smotava” u tako neobičan oblik. Mada deluje zloslutno, ovakva formacija ne najavljuje ništa gore od nekoliko pljuskova.







“Hladan vazduh koji tone čini da se topao, vlažan vazduh sa površine planete podiže na veću visinu, gde se vlaga kondenzuje u vidu oblaka. Olujni vetrovi kotrljaju oblak paralelno sa horizontom i na taj način stvaraju efekat koji mnogo podseća na horizontalni tornado”, pišei naučni časopis “Lajv sajens”.



blic.rs

Peščana pustinja usred ledenog Sibira

Upečatljivu sliku u boji sibirske "pustinje" Čara zabeležio je 11. jula 2013. teleskop OLI (Operational Land Imager) sa Nasinog satelita za posmatranje zemlje “Landsat 8”. Na slici je oblast pod peskom žućkaste boje, okolne šume su zelene, a linije u obliku polumeseca na peščanim poljima predstavljaju vrhove dina.



Čara je peščano područje u sibirskoj Zabajskalskoj oblasti ušuškano u basenu između planinskih venaca Kodar i Udokan, severozapadno od grada Novaja Čara, i nalazi se približno na istoj geografskoj širini kao Džuno, prestonica Aljaske.

Iako je reč o sušnom području, basen Čara ne spada među prave pustinje. Na ovu oblast godišnje padne oko 35 centimetara kiše, uglavnom u letnjim mesecima, a prema jednoj od opšteprihvaćenih definicija, u pravim pustinjama godišnje padne manje od 25 centimetara kiše.



Glečeri planinskog venca Kodar nagoveštavaju poreklo ovog neobičnog “parčeta” peska. Pre oko 20.000 godina, za vreme poslednjeg ledenog doba, Kodar je imao više glečera nego danas. Geolozi pretpostavljaju da je u to vreme više glečera blokiralo reku Čaru koja je oticala iz basena Čara i ulazila u planinski venac Kodar. U tom delu basena nastalo je glečersko jezero.

Geolozi pretpostavljaju da je to jezero tokom prvih ledenih doba bilo još veće. Pesak Čare verovatno se nataložio kao deo delte koju je za sobom ostavila reka koja se ulivala u to jezero, tvrde švedski naučnici koji su mapirali geološku istoriju ove oblasti pomoću podataka koje su prikupili satelit “Landsat 7” i šatlovi radarske topografske misije (SRTM).



blic/foto:youtube

MESEČEVA DUGA: Prirodni fenomen iznad Dunava
Autor: Agencija FoNet

Lunarna duga bila je vidljiva na nebu iznad Dunava, od mesta Divici na rumunskoj strani do Srebrnog jezera, od 20,15 do 20,45 sati.



VELIKO GRADIŠTE- U noći između subote i nedelje, iznad Velikog Gradista pojavila se noćna duga, neuobičajena prirodna pojava koja se retko viđa.

Lunarna duga bila je vidljiva na nebu iznad Dunava, od mesta Divici na rumunskoj strani do Srebrnog jezera, od 20,15 do 20,45 sati.

Padala je sitna kiša, a uzvodno od Velikog Gradišta nebo je bilo prekriveno crnim oblacima i potpuno tamno, dok na suprotnoj strani iz pravca Moldove u Rumuniji, sijao pun mesec koji se tek pojavio nahorizontu, rekao je Zoran Kondić. ribolovac. koji je dugu posmatrao sa pristaništa kod Carine

Rijedak prirodni fenomen: Morska pjena



Stanovnici Cape Towna, jednog od tri glavna grada Južnoafričke Republike, u augustu 2008. godine imali su priliku da iz prve ruke dožive jedan od izuzezno rijetkih prirodnih fenomena koji se nazivaju “morska pjena”.

Pored Cape Towna, stanovnici Yamba (New South Wales) su svjedočili ovom fenomenu u 2007. godini, na obalama Caloundre u Australiji more je izbacilo velike količine pjene u 2008, te na Sunshine Coastu u 2013. godini, a u 2011. more je stvorilo pjenu visoku čak jedan metar na obalama Cleveleysa u Engleskoj.



Ovaj neobični događaj zbog kojeg ocean dobije izgled šoljice kapućina se dogodi kada se u vodi stvore velike koncentracije otopljene organske tvari koje u more dolaze sa obale ili od izumrlih algi. Snažne struje pomiješaju ove nečistoće sa vodom, stvarajući sitnie mjehuriće koji “udruže snage” i izazovu ovaj rijedak događaj.

U blizini obale, valovi počinju gurati ove sitne mjehuriće prema površini, a oni konačno završe na obali u obliku pjene. Stručnjaci smatraju da vjetar igra veliku ulogu u formiranju ove vrste pjene. Na primjer, ako je brzina veće od šest metara u sekundi, ona se neće formirati. U tom slučaju će se pojaviti na površini vode, ali ne kao jedna cjelina, već u obliku bezbroj sitnih odvojenih komadića pjene.























pixelizam.

Bijela duga, rijedak prirodni fenomen



Kao što i samo ime govori, Bijela duga je sličan fenomen klasičnoj dugi, samo što ona ne pokazuje svoj spektar boja, već je skoro uvijek potpuno bijela.

BIjela duga, poznata i kao Magloviti luk, se za razliku od klasične duge ne pojavljuje tokom ili poslije kiše, ona se može vidjeti samo u magli. Formira se na isti način kao i klasična duga, kada se svjetlo reflektuje unutar sićušnih kapljica vode, a zbog vrlo male veličine kapljica koje uzrokuju maglu (manje od 0,05 milimetara) Bijela duga može imati samo slabe nijanse crvene i plave boje na ivicama, toliko blijede da su gotovo neprimjetne.



Za razliku od standardnih duga, bijele ponekad mogu formirati i cijeli zatvoren krug zbog čega izgledaju još spektakularnije.

Ovakva pojava se često može vidjeti iznad oblaka, a piloti je zovu Oblakov luk, ili na moru, gdje je pomorci ponekad nazivaju Morski pas. Također, ovakve duge se nekada pojavljuju i noću, a one se tada zovu Mjesečev magloviti luk.

Rijedak prirodni fenomen: Crvena Aurora pomiješana sa rijetkom vrstom munja



Uglavnom smo navikli da viđamo Auroru, ili Polarnu Svjetlost, u zelenoj boji koja je ujedno i najjčešća pojava, dok je crvena Aurora najrjeđa pojava.

Fotograf Mike Hollingshead imao je priliku da po drugi put u istoriji zabilježi ovaj nevjerovatan prizor na nebu iznad Iowe, SAD. “Holy crap, ovo je najrjeđa scene koju sam ikada zabilježio i koju ću vjerovatno ikada i zabilježiti”, rekao je fotograf.

Mike se nadao da će vidjeti Auroru u noći 31. maja 2013. godine, a kada je ugledao žuti sjaj na nebu njegova želja se i ostvarila. U isto vrijeme, oluja je nestajala na horizontu i prije nego što je mogao čak i pomisliti da će doživjeti nešto spektakularno, na nebu se pojavio iznimno rijedak oblik munje koji se zove sprajt (prva fotografija ispod). A evo kako izgleda kada se na nebu pomiješaju nevjerovatno rijetka vrsta munje sa još rjeđom vrstom Aurore.

















pixelizam

Prirodni spektakl: Sinhronizovane krijesnice iz Velikih Zadimljenih Planina



Nacionalni park Great Smoky Mountains (“Velike Zadimljene Planine”) je planinski masiv koji se nalazi duž Tennessee-Sjeverna Karolina granice u jugoistočnom dijelu SAD-a. Sa više od 9 miliona posjeta godišnje, ove planine su najposjećeniji nacionalni park u Sjedinjenim Američkim Državama.



Pored prekrasne prirode, Velike Zadimljene Planine kriju i jednu misteriju.

U ovim planinama se svake godine u junu desi pravi prirodni spektakl, kada se cijela populacija krijesnica, poznata kao Photinus carolinus, u potpunosti sinhronizuje tokom dvosedmičnog rituala parenja.



Mnoge krijesnice, ali ne i sve vrste, mogu komunicirati putem svjetlosnih signala (bioluminiscencija) – ali kada se sve i jedna, njih na hiljade, sinhronizuju, tu stvari postaju čudne.



Ovi insekti se obično “upale” sredinom juna u 10 sati svake noći (ove godine se očekuju od 6. – 13. juna). Prvo, šest sekundi budu ‘ugašene’, a zatim se u istom momentu njih hiljade upali – ugasi šest brzih puta za 3 sekunde – prije nego se opet ugase na 6 sekundi.



Američke krijesnice nisu jedine koje imaju ovako neobično ponašanje. 1680. godine, nizozemski liječnik Engelbert Kaempfer, na put prema rijeci Meinam u Siamu, zabilježio je i jedan od prvih slučajeva koordiniranog treptanja azijskih krijesnica.



pixelizam

Vulkanske munje



Ako bi vas netko pitao da izaberete dve najzanimljivije stvari u prirodi, vaš odgovor bi bio "vulkan i munje." Ili možda "munje i vulkani," no, priroda, čini se, stalno je u potrazi za novim načinima kojima bi  nas impresionirala i to je razlog što je napravila vulkanska munje realnim.  Da, istina je, ono što zvuči kao - oluje sa grmljavinom koje se odvijaju u središtu vulkanske erupcije. Znanstvenici nisu 100% sigurni zašto se to događa, ali teorija kaže da kada vulkan eruptira, projektuje pozitivno naelektrisane ostatke u atmosferu. Ovi naboji onda reaguju s negativnim nabojem koji su već prisutni, što rezultira pojavom 1) munje, i 2) stvarno cool slike.

Prirodni fenomen:Kamenje koje zvoni



Pennsylvanija je bogata mjestima gdje nabacano kamenje ima neobično svojstvo rezoniranja poput zvona ako ga se udari čekicem.

Najpoznatije mjesto je područje Upper Black Eddya, u sjeveroistočnom dijelu Pennsylvanije uz samu granicu države New Jersey. A kako bi se stvar dodatno zakomplicirala, samo trećina tog kamenja ima svojstvo zvonjave.

Svojstvo zvonjenja znanstvenici objašnjavaju iznimno velikim unutarnjim elastičnim naprezanjima te selektivnim trošenjem kamena.

Prije 300. milijuna godina izbačena je vruća rastaljena stijenska masa iz gornjeg plašta zemlje sastavljena većinom od olivina i piroksena. Kako se rastavljena masa širila ovisno o količini izbačene mase te o nagibu terena tako se formirao tanki sloj olivinskog dijabaza čiji krajevi su se zbog nedostatka rastaljene mase miješali sa zemljom.

Budući da je olivin dijabaz gušći i otporniji na vremenske utjecaje od “normalnog” dijabaza, selektivno trošenje stijena tijekom ekstremnih periglacijalnih uvjeta utjecalo je na unutarnje naprezanja stijena.

Poput žica na gitari, gromada će rezonirati na različitim frekvencijama, ovisno o razini zaostalih naprezanja.

Fenomen kamenja koje ima svojstvo zvonjave nije ograničen samo na područje Pennsylvanije.
Kamenje koje zvoni možete pronaći i na drugim lokacijama širom svijeta.



svetokonas

ISTINA O ŽIVOM PESKU




Ova opasnost se prvi put pojavila u standardnom holivudskom scenariju: bespomoćna žrtva zakorači na tlo koje izgleda čvrsto i odjednom noge izgube oslonac. Pokušaji čoveka da se bacakanjem nekako izvuče čine da njegovo telo još brže potone. Smrt je neizbežna i gledaoci su skamenjeni od užasa.

Ali, nepotrebno. Jer, za naučnike dramatičnost te filmske scene je neosnovana. Moguće je da čovek potone u živi pesak, ali samo ako tome on sam doprinese svojim radom.



Živi pesak je bogato zasićen vodom koja stvara suspenziju - mešavinu u kojoj čvrste čestice neko vreme plutaju u tečnosti. Dok se te čestice ne stalože, suspenzija se ponaša kao gusta tečnost. Ranije se verovalo da se živi pesak formira samo kad su čestice zaobljene i glatke, jer tada zrnca lakše klize jedna pored drugih.Sada se međutim smatra da to čine i hrapava, odnosno rogljasta zrnca.

Živi pesak možete napraviti sami u šolji: nalijte pesak vodom a onda dobro izmešajte. Mešavina će izgledati čvrsta, ali kad u nju gurnete prst, on će lako prodreti. Mada je stanje suspenzije privremeno, tu i tamo se mogu formirati jezerca živog peska, koja će se održati i duže vreme.Kad pesak prekriva neki potok vode, recimo u proleće, pritisak odozdo ne dopušta peščanoj masi da se slegne.
Razlog što čovek ne može da potone čak ni u dubok sloj živog peska je u vodi koja ima veću gustinu od ljudskog tela, a pesak čak veću i od vode.Kombinacija peska i vode čini telo plovnijim nego kad je u plivačkom bazenu. Jedina opasnost je panika. Mlataranje rukama će doprineti da telo potone ispod površine, a tada ugroženoj osobi preti da je zaguši voda.Svako se može izvući iz živog peska ako prepusti telo plutanju, a zatim blagim pokretima otpliva prema čvrstom tlu.



Dugotrajne oaze živog peska se obično nalaze na rečnim ili morskim obalama.

Jezerca živog peska kratkog veka stvaraju se gde god se rastresit pesak natopi vodom, a onda ga neka sila uzdrma, naprimer zemljotres.Na ravnom, smirenom tlu pesak će se brzo staložiti. Ali ako dođe do obrušavanja peska natopljenog vodom niz neku padinu, to može da dovede do katastrofe, jer mnogo je gore ako se živi pesak sruči na vas, nego ako vi u njega ugazite.

Ogromne ledene kugle preplavile jezero Mičigen

Ledene kugle se formiraju jer temperatura vode u jezeru je ispod tačke smrzavanja zbog čega su nastali manji komadići leda koji su delovanjem talasa na jezeru postali sve veći



ČIKAGO- Jezero Mičigen i ove godine se ponovo zbog izuzetno niskih temperatura transformisalo u jezero ledenih kugli.

Ledene kugle se formiraju jer temperatura vode u jezeru je ispod tačke smrzavanja zbog čega su nastali manji komadići leda koji su delovanjem talasa na jezeru postali sve veći.

Talasi su sve vreme na komadiće leda donosili novu vodu koja se smrzavala u slojevima. Na kraju je vetar ledene kugle oduvao na obalu.

Isti fenomen se dogodio i prošle godine kada je najteže izvagana kugla težila čak 22,z kilograma.



Autor: 24sata.info,Foto: Printscreen

Zimska čarolija: Ovako polje cvetova još niste videli

U Finskoj polje izgleda kao ispunjeno prelepim belim cvetovima, ali priroda čini čudo



Ako ste šetali kroz polje tokom zime i nađete se na prelepom proplanku punom prelepih belih cvetova, verovatno biste pomislili da su procvetali kad mu vreme nije. Međutim, ako malo bliže priđete shvatićete i kakvo je to cveće.

Izgleda kao polje ispunjeno prelepim belim cvetovima...



Ali... ovo cveće je čudna pojava poznata kao smrznuto cveće.



Fenomen se javlja kada je koren biljke pun vlage a nije sasvim smrznut. Tada se vlaga prenosi do stabljike, zamrzava se stvarajući slojeve leda.



Slojevi leda formiraju osetljive latice cveta.



I apsolutno su sjajni.

Zamrznuto cveće javlja se u kasnu jesen ili početkom zime, kada u biljkama postoji još malo vlage. Za ovu retku pojavu moraju da se stvore posebni uslovi, a ovi prelepi snimci smrznutih cvetova snimljeni su u Finskoj.

Autor: EPK,Foto: Reddit

Neverovatan prirodni fenomen na reci Medvedici u Rusiji

Na reci Medvedici u Rusiji je usnimljen neverovatan prirodni fenomen. Reka je svojim tokom napravila skoro savršen krug od leda, koji se vrti sam oko sebe.



Reka je jačinom svojih struja uspela da polomi led, koji je skoro savršen krug, i sada ga reka pomera svojim tokom, tako da ide u krug.

VIDEO > Snimljen neverovatan prirodni fenomen na reci Medvedici u Rusiji:



blic.rs

Apokaliptična oluja nad Sydneyjem



VELIKA oluja pogodila je Sydney i sa sobom donijela grmljavinsko nevrijeme i ogromne količine kiše.

Oluja je uzrokovala poplave i probleme u prometu, piše Sydney Morning Herald.

Pogledajte snimke oluje kakvu građani Sydneyja ne pamte.



(Index.hr)