Tito Kenediju prodao svemirski program


Slovenačka dokudrama koja treba da ima premijeru u proleće 2013. otkriva najčuvaniju tajnu Hladnog rata – Jugoslavija je omogućila Amerikancima da stignu na mesec!


Ostale su samo ruševine

Jugoslavija je imala svemirski program koji je Josip Broz Tito prodao Amerikancima, tvrdi slovenački režiser dokumentaraca Žiga Virc u svom filmu "Hjuston, imamo problem (Houston, We Have a Problem)".

Tito je, tvrdi Virc, u vojnoj bazi Željava izgradio najveći tajni podzemni svemirski centar u Evropi.

U tom centru, naziva "Objekt 505", Jugoslavija je navodno razvila operativnu tehnologiju za let u svemir.

Virc navodi da je Jugoslavija ostvarila brzi napredak, baziran na tajnim zapisima pionira svemirske tehnologije Hermana Potočnika.

Jugoslovenski svemirski program je, tvrdi Virc, počeo 1948, a Amerikanci su za njega saznali desetak godina kasnije.

"Krajem 1960. godine CIA je otkrila da Jugoslavija već poseduje operativnu tehnologiju za let u svemir. U martu 1961. godine Jugoslavija je u tajnosti prodala čitav program Sjedinjenim Državama", tvrde autori dokumentarca Boštjan i Žiga Virc.

Dva meseca kasnije, maja 1961, predsednik Amerike Džon Kenedi je najavio da Amerikanci planiraju let na Mesec, navode autori filma i dodaju da će otkriti tajne jugoslovenskog svemirskog programa.



(FoNet)

slovenacki pokusaj smesnoga.jos malo i slovenacke piramide

Tito prodao svemirski program!?

Najava za film "Hjustone, imamo problem", autora Žige Virca, podigla prašinu u bivšim republikama. Film govori kako je Tito navodno tajno sagradio objekat „505“ za svemirski program u Bihaću



TITO je 1961. godine prodao jugoslovenski svemirski program Amerikancima. Zahvaljujući tome, Amerikanci su poslali prvog čoveka na mesec, Jugoslavija je postala najprosperitetnija komunistička država, a Josip Broz je postao plejboj i jedan od najugledijih svetskih lidera. Najveća tajna hladnog rata decenijama je ostala skrivena u vojnoj bazi "Željavi" nedaleko od Bihaća.

Ovo je sažetak dokumentarne drame "Hjustone, imamo problem" čiji je trejler brzinom svetlosti uzburkao internet-javnost u čitavoj bivšoj Jugoslaviji. Film reditelja Žige Virca, po ideji i scenariju Boštjana Virca, tek je u fazi predprodukcije i trebalo bi da bude prikazan krajem godine.

Iz više nego efektnog trejlera koji se može videti na sajtu "Jutjub" ne može se sa sigurnošću reći da li reditelj ima nameru da snimi pravi dokumentarac. S obzirom na temu, mnogi su ubeđeni da je reč o "mokumentarcu" - filmu koji u stilu dokumentarca, kombinujući istinite činjenice i fikciju, priča izmišljenu, često satiričnu priču. U prilog tome ide i scena iz trejlera u kojoj, posle priče o Titovom usponu od gerilca do plejboja, sledi kratak snimak Brozovog govora.

MISTERIJA AERODROMA

U aerodromskom kompleksu radili su oficiri i podoficiri posebno čistih biografija i pouzdanosti. Za ulazak je bila potrebna posebna propusnica, koja se dobijala posle najstrožih bezbednosnih provera. Ovaj aerodrom bio je misterija za najveći broj pripadnika JNA, a zbog konfiguracije terena baza se teško uočavala čak i iz vazduha. Objekat je u utrobi zemlje imao gotovo potpunu autonomiju - električnu centralu, cisterne za vodu, skladišta za kerozin, objekte za smeštaj ljudi... Avioni su bili smešteni u unutrašnjosti planine, a na poletnu stazu izlazili su kroz betonska vrata.

- Od svoje šeste godine morao sam da radim. Sve do sada - kaže Tito, pre nego što ga vidimo kako razdragano igra Kozaračko kolo, vozi se u "kadilaku" i pije viski.

Zaplet filma "vrti se" oko navodnih tajnih zapisa pionira jugoslovenskog svemirskog programa Hermana Potočnika do kojih je Tito došao posle Drugog svetskog rata. Zahvaljujući tome, SFRJ se kao treći igrač uključila u svemirsku trku i već 1961. godine imala funkcionalan program zahvaljujući kojem je mogla da pošalje čoveka u svemir. To su saznali Amerikanci i u martu iste godine Tito je u tajnosti prodao planove Kenediju koji je već dva meseca kasnije najavio let na Mesec.

Jugoslavija je tada, uz velikodušnu podršku Amerike, započela vrtoglavi ekonomski uspon.

Dokumentarac bi trebalo da otkrije kako je navodno Tito u tajnosti sagradio objekat "505" - čuvenu bazu "Željava" kod Bihaća, u kojoj je razvijan svemirski program.

Ovaj podzemni aerodrom decenijama je važio za najveću enigmu JNA i najstrože čuvanu vojnu bazu SFRJ. Smešten je na granici Hrvatske i BiH. Avio-baza je bila smeštena u podzemlju planine Plješevice, na čijem je vrhu postavljen radarski centar. Izgradnja ovog aerodroma počela je 1954, godine i koštala je za to vreme neverovatnih 90 milijardi dolara. "Željava" je bila baza 117 lovačko-avijacijskog puka, u čijem sastavu su letele tri eskadrile aviona "mig 21".

Posle raspada Jugoslavije i rasformiranja JNA, podzemna baza je prešla u ruke Vojske Republike srpske. Prilikom povlačenja avgusta 1995. godine, aerodrom je miniran i gotovo u celini uništen.

novosti

ovo je Zeljava; nista taknastveno oko nje, a slovenci se nisu makli od proizvodnje telefona; da su imali i jednog aeronautickog strucnjaka, bili bi u stanju da naprave barem maketu aviona..do dana danasnjeg nisu bili u stanju ni da naprave satelit (kao sto ni SFRJ nije bila u stanju da ga napravi)

http://en.wikipedia.org/wiki/%C5%BDeljava_Air_Base

Nacisti prvi hteli u svemir

NASA demantovala slovenačkog reditelja Žigu Virca da su Amerikanci kupili Titov svemirski program. Projektima NASA rukovodio bivši SS major Verner fon Braun


Šef raketnog programa Rajha Verner fon Braun sa vrhuškom SS i kasnije kao direktor NASA


NASA je demantovala tvrdnju slovenačkog reditelja Žige Virca da Amerikanci ne bi poleteli u svemir bez Titovog kosmičkog programa, koji se navodno zasnivao na tajnim naučnim radovima Slovenca Hermana Potočnika. U vreme kad je po tvrđenju kontroverznog sineaste Tito dao kosmičku tehnologiju Kenediju, SAD su već lansirale veštačke satelite i finalizovale projekat leta na Mesec, ističu u američkoj svemirskoj agenciji.

Projektom svemirske trke sa Sovjetima, na kome je insistirao predsednik Kenedi, rukovodio je šef američkih raketnih i kosmičkih istraživanja, bivši SS major Verner Fon Braun, koji se do 1945. istim poslom bavio u Trećem rajhu, potvrđuju i u Nacionalnom arhivu SAD.

NASA je i devedesetih demantovala spekulacije da je fon Braun pozajmljivao ideje od Potočnika, koga naziva austrijskim oficirom i inženjerom slovenačkog porekla Hermanom Nordungom. Pod tim imenom 1929. je u Berlinu objavio popularnu futurističku knjigu „Problem svemirskog putovanja - raketni motor“ na podsticaj jednog od doajena svetske kosmonautike, nemačkog profesora Hermana Oberta.


U ovom delu razrađuje se ne samo ideja orbitalne svemirske stanice s ljudskom posadom, čiji je autor „otac kosmonautike“ Konstantin Eduardovič Ciolkovski, već i primena raketne i kosmičke tehnologije u vojne svrhe. Istoričari nauke naglašavaju da je knjiga objavljena u Nemačkoj, koja je posle Prvog svetskog rata intenzivno razvijala raketnu tehniku kao zamenu za artiljeriju velikog kalibra, čija joj je izrada bila zabranjena uslovima Versajskog mira.



Potočnik-Nordung sugeriše da rakete „koje nose tone eksploziva“ mogu da budu moćno oružje kojim se „bezbedno napada srce neprijateljske teritorije“. Najzanimljivija ideja, za čije plagiranje je sumnjičen Fon Braun, bila je da se na veštačkom satelitu koji kruži oko Zemlje napravi apokaliptično oružje - ogromno parabolično ogledalo koje koncentriše sunčeve zrake i njima prži „neprijateljske objekte i vojnike na maršu“.

Nordung-Potočnik je smatrao da bi zemlja koja poseduje satelit sa „zracima smrti“ bila nepobediva, a nedavno otvoreni arhivi američke tajne službe OSS iz Drugog svetskog rata otkrivaju da su u to verovale i vođe Trećeg rajha. Istoričan Brajen Ford podseća da je nacistički vrh do zadnjeg trenutka finansirao fantastične projekte kao što su

„ magnetni zraci“ koji zaustavljaju neprijateljsku tehniku, akustički topovi koji razaraju živu silu, generatori uragana koji ruše avione i leteći tanjiri za let u kosmos.


Na sreću čovečanstva, nacističke futurističke tehnologije do kraja Drugog svetskog rata nisu odmakle dalje od prototipova, ali nisu ostale neiskorišćene. Saveznici su pred kraj rata započeli besomučnu trku za nacističkim naučnicima, a američki OSS se pokazao kao najuspešniji, pokazuju arhive OSS i njene naslednice CIA.

One potvrđuju da je američka vojna služba prihvatila šefa nemačkog raketnog i svemirskog programa Vernera fon Brauna i još 700 nacističkih naučnika, koji su u tajnoj operaciji „Spajalica“ još pre no što se rat završio prebačeni u vojno-istraživačke centre SAD. Vener fon Braun je upravo predsedniku Kenediju predložio gradnju satelita s ogromnim ogledalom koje bi prikupljalo sunčeve zrake za napajanje energijom.



Nemački naučnici, koje je spasao OSS, u SAD su nastavili rad na projektu letećih tanjira, najveće tehnološke tajne nacista, navodi istoričar Henri Vinters. Vrh SS je do poslednjih dana rata očekivao da letelice „haunebu“ i „vril“ postanu „konačno oružje“ - borbeni kosmički brodovi. Do danas nema dokaza za legendu da su uoči kraja rata nacisti uspešno testirali leteće tanjire s pogonom koji im je omogućavao da dostignu fantastičnu brzinu od 4 maha. Dostupni dokumenti pokazuju samo da je početkom rata neuspešno testiran prototip s elektromagnetnim pogonom, konstruisan na principima koje je istraživao Tesla.



Za razliku od ovog modela, potvrđeno je da su nacisti napravili uspešan model malog daljinski upravljanog letećeg tanjira koji je zbunjivao savezničke pilote. Ovaj leteći tanjir se smatra direktnim pretkom američkih bespilotnih letelica koje su nedavno korišćene u Avganistanu i Iraku, kao i bezazlenih verzija iste naprave koja je odnedavno hit u prodavnicama igračaka. Nemački istraživač Mark Knajp pak smatra da su najveći napredak u razvoju letećih tanjira napravili - Sovjeti, čiji je „NLO program“ razvio zarobljeni nacistički naučnik Jozef Andreas Ep

VERAN AUSTRIJI

HERMAN Potočnik Nordung rođen je 1892. u Puli, a posle smrti oca, austrijskog sanitetskog oficira, s majkom i bratom Adolfom odlazi u Češku, kod majčine rodbine. Završava vojno-tehničku školu i u Prvom svetskom ratu učestvuje u pohodima na Bosnu, Srbiju i Galiciju, za šta 1915. dobija čin kapetana. Posle rata pohađa studije elektro-mašinstva u Beču, kad počinje da se zanima za raketnu tehniku. Do prerane smrti ostaje veran Austriji gde živi kod brata Adolfa.

OGLEDALO SMRTI

U IZVEŠTAJU direktora OSS koji je 1945. uputio Generalštabu SAD, navodi se da je u jednom nacističkom opitnom centru zaplenjena neobična naprava, kamion na koji je montirano sklopivo parabolično ogledalo. Danas se smatra da je reč o prototipu zemaljske verzije oružja za kosmičke satelite smrti, kakve je zamišljao Potočnik.


novosti

reziser hteo da skrene paznju na sebe, a Slovenci trebaju nekog svog Teslu, da bi se bolje osecali
Robert Goddard je bio americki strucnjak za raketne motore, i njegove radove je VonBraun upoznao tek kada se pojavio u Americi
U prvom svetskom ratu , francuzi su upotrebljavali raketne projektile, rad Y.P.G. LePrieur

Ništa se tu još ne zna i ne verujem da će se ikad saznati. Suviše je to sve komplikovano i obavijeno velom tajne.

velom balkanske patoloske mitomanije i jadnom "teorijom zavere"

‘Još 1951. godine TITO i KENNEDY su dogovorili VELIKU razmjenu oružja za masovno UNIŠTENJE!’



Dr. Darko Bekić otkriva kako je u američkim arhivima pronašao dokaze o sastanku u Beogradu

Jugoslavija je na rubu gladi, a svijet na rubu III. svjetskog rata.
Napetost raste.

Opskrba hranom i potrepštinama u zemlji zadovoljava tek 30 posto potreba. Vojni vrh i dio partijskog vodstva razočarani su političkim stanjem, otvaranjem zatvora na Golom otoku, i raskidom odnosa sa Staljinom.

Srušene su im iluzije o naglom napretku.

25. je siječnja, godine 1951.

U Beogradu sastanak, tajni.

- Smatram da Jugoslavija ima moralno pravo tražiti oružje od vas, govori Josip Broz Tito svom gostu.

- Što vam treba?

- Tenkovi, mlažnjaci, protuavionski topovi...

- Želite li možda protutenkovsko oružje? Bazuke? - zanima se gost.

Ambiciozni političar

- Već ih imamo nekoliko, ali čine mi se premalog dometa da bi bile djelotvorne, a za živu silu ne brinite. Ako dobijem dovoljno oružja, odmah mogu podignuti dva milijuna boraca.

Ovako su toga dana pregovarali Josip Broz Tito i tada još mladi, ambiciozni američki kongresman John Fitzgerald Kennedy na njihovom prvom susretu u Beogradu. Kennedy je bio na svojoj europskoj turneji, a jedna od točaka posjeta bila je i Jugoslavija.

Tito o rezultatima razgovora nije obavijestio nikoga od svojih potčinjenih.

Stvar je bila delikatna.

Ovaj susret u svojoj knjizi “Jugoslavija u hladnom ratu” opisuje dr. Darko Bekić (65), znanstvenik, povjesničar i nedavno umirovljeni iskusni veleposlanik.

Bekić je između ostalog bio hrvatski veleposlanik u Portugalu, Angoli i Kabo Verdeu. Bio je stalni predstavnik pri UN-u u Ženevi i OESS-u u Beču. Ima i novinarskog iskustva - bio je novinar RTZ-a, urednik Plavog Vjesnika i urednik u redakciji Studentskog lista.

U mirovini planira nastaviti publicistički i znanstveni rad.

- Pokušao sam pronaći neku fotografiju s tog susreta, ali unatoč naporima nisam je pronašao ni u Beogradu ni u Americi. Ipak, to je zasigurno bio prvi službeni susret Tita i Kennedyja - kaže Bekić.

JFK i Tito tijekom narednih će godina nastaviti međusobne kontakte; Tito će ga 1961. godine posjetiti u Americi, a JFK će mu slati pomoć u obliku novca i hrane.

Vrijednost: 2,5 milijardi dolara.

No, nikad više u ovako prijelomnim trenucima povijesti.

Njihovi sastanci i Titov obilazak NASA-inih postrojenja čak su postali tema vruće, ali još nezavršene dokumentarne drame slovenskih autora Žige i Bojana Virca “Houston, imamo problem" . U njemu razvijaju pseudopovijesnu teoriju, prema kojoj je za osvajanje Mjeseca bila zaslužna tehnologija koju su u vojnoj megabazi Željavi, na granici Hrvatske i BiH, razvili jugoslavenski inženjeri, i to prema nacrtima pronađenim u tajnim dnevnicima slovenskog znanstvenika Hermana Potočnika koji je od tuberkoloze preminuo u Beču 1925. godine.

Slovenski filmaši smatraju da je Tito tehnologiju možda prodao SAD-u.

(Jutarnji.hr)

pa jos tajni..samo jedan ovakav eminentni drkadjija je dosao do tih papira.Ajde da vam svima pokazem te papire "koje je on nasao u Washingtonu" pa da svi mozete procitati mirno originalni tekst

Nije baš sva (do sada zvanično potvrđena) istorija naširoko poznata, a kamoli detalji koji su se dešavali tokom svih krupnopolitičkih istorijskih događaja, tako da ekspresno istorijsko osporavanje filma Žiga Virca nema veliki značaj u odnosu na fenomen interesovanja konzumenata za tu priču.

Jugoslavija je za vrijeme Hladnog rata razvijala svemirski program koji je 1961. Tito prodao Americi, a Kenedi je potom najavio let na Mjesec – opis je trejlera za film „Hjuston, imamo problem“ (Houston, We Have a Problem), slovenačkog reditelja Žiga Virca, prenose regionalne agencije.

Najava filma izazvala je, čim je trejler postavljen na internet, nevjerovatno interesovanje, a u prva 24 časa trejler je pogledalo više od 200.000 ljudi.

- Jugoslovenska armija je u to vrijeme imala vrlo dobro razvijen projekat za supersonični avion i druga „haj-tek“ (high-tech) sredstva, o čemu je bio obaviješten i sam Kenedi. Uz to, imali smo i naučnike poput Slovenca Hermana Potočnika, čija je knjiga o putovanju kroz svemir bila zapravo bazirana na radovima njemačkog naučnika i čelnika razvojnog programa NASA Vernera fon Brauna – ispričao je slovenački reditelj.

Riječ je o umjetniku sklonom podizanju medijske prašine intrigantnim filmskim ostvarenjima. Virc je to posljednji put uradio sa filmom „Trst je naš“ iz 2010. godine zbog čijeg trejlera je tada reagovao italijanski ministar spoljnih poslova Franko Fratini.

E, to je, ako mene pitate, rokenrol – tačnije bilo koja umjetnost stavljena u ulogu provokatora, kritičara ili javnog djelatnika. Kao kod pozorišne umjetnosti gdje se glavne karakteristike junaka karikiraju do granice farse kako bi se ukazalo upravo na osobinu karaktera koja se kritikuje.

Odmah po objavljivanju vijesti javili su se „dežurni“ istoričari (Branka Prpa za Tanjug) objasnivši pučanstvu željnom istorijskih informacija o jugoslovenskom svemirskom programu da „ako oni nisu čuli za takvo nešto, onda to i ne postoji“.

Naravno, treba sačekati pojavljivanje filma i onda kao jedan od segmenata analize istražiti i nivo relevantnosti istorijskih činjenica koje su u njemu iznesene, ali me čudi da mediji nijesu potražili mišljenje nekih drugih stručnjaka poput psihologa i sociologa.

Naime, koji su razlozi za tako veliko interesovanje medijskih konzumenata? Zašto većina onih koji su odgledali trejler vjeruje u istinitost teze o „YU svemircima“ iako je većina od njih rođena ne samo poslije Tita, veći i same SFRJ?

To su pitanja na koja bi bilo zanimljivo dobiti odgovore relevantnih stručnjaka, a što se tiče svih svemirskih programa to je stara priča puna intriga i, u najmanju ruku, čudnih okolnosti. Malo je poznato da je Hladni rat počeo prije nego što je Drugi svjetski bio okončan. Kada je postalo izvjesno da Hitlerova vojska sigurno gubi rat pret naletima savezničkih snaga, djelovi obavještajnih službi Britanije, SAD i SSSR krenuli su u lov na Hitlerove naučnike.

Njemačka je u to vrijeme bila tehnološki najnaprednija svjetska sila, a operativce-lovce zanimali su prvenstveno naučnici koji su kreirali njemački svemirski (tada poznat kao raketni) i nuklearni program.

Fon Braun, dokazani nacista, postaje šef razvojnog tima NASA i tako nastaje američki svemirski program. Slična je situacija bila u SSSR, a najbolji dokaz da je većina poslijeratnih novih tehnologija izašla iz „nacističkog šinjela“ je Korejski rat koji je poslužio kao prva pozornica za isprobavanje „novih“ oružja.

Sovjetski i američki piloti mlaznih lovaca našli su se u čudu kada su se prvi put susreli jer su njihovi vazduhoplovi bili gotovo identični – unaprijeđene verzije njemačkog Meseršmita, prvog serijski proizvedenog mlaznog aviona.

Dakle, nije baš sva (do sada zvanično potvrđena) istorija naširoko poznata, a kamoli (Top secret) detalji koji su se dešavali tokom svih krupnopolitičkih istorijskih događaja, tako da ekspresno istorijsko osporavanje Vircovog filma nema veliki značaj u odnosu na fenomen interesovanja konzumenata za tu priču. Odgovor na pitanje zašto fenomeni poput retro-mode i vjerovanje u „stara dobra vremena“ postaju sve raširenije pojave širom bivše Juge trebalo bi da daju relevantni stručnjaci.

Nama, koji i dalje vjerujemo da je samo zajednička južnoslovenska scena minimalan prostor za normalno funkcionisanje alternativnih umjetnika, grupne reakcije svakako prijaju, pa makar bilo riječ samo o trejleru za neki film koji nije utemeljen na strogim istorijskim činjenicama.



Mirsad Hadžalić

Pobjeda. Rock & city