U istoriji postoje brojne enigmatične osobe čiji je život okružen misterijom, osobe o kojima vjerovatno nikada nećemo saznati pravu istinu.


Čovjek sa gvozdenom maskom



Njegovo ime i li čak i izgled nikada nisu otkriveni, a u istoriji je ostao poznat samo kao “Čovjek sa gvozdenom maskom”, odnosno kao “Broj 64389000″.

Čovjek sa gvozdenom maskom bio je zatvorenik u zloglasnom zatvoru Bastilja u Francuskoj, a sve što o njemu znamo možemo zahvaliti bilježnici koju je vodio pukovnik Etienne du Junca, službenik u Bastilji. Njegovi zapisi su najvažniji i najpouzdaniji izvor informacija koje imamo o upravljanju i vođenju Bastilje u vrijeme vladavine Luja XIV.

Zagonetni lik čiji se identitet krio pod gvozdenom maskom postao je legenda, kao i predmet mnogih mitova i špekulacija od kojih je najpopularnija ona da je on zapravio bio brat blizanac Luja XIV. Šta god bila prava istina, većina istoričara se slaže da je on bio neka jako važna ličnost. Nesretni zatvorenik je umro 19. novembra 1903. godine, a sahranjen je pod imenom Marchiali.



pixelizam.

Kaspar Hauser



26. maja 1828. godine na ulicama Nürnberga, Njemačka, pojavio se dječak kojem se nije znalo porijeklo i koji je sa sobom nosio samo jedno pismo adresirano na Kapetana von Wesseniga (koji je bio na čelu konjice).

Anonimni autor pisma napisao je da je dječak odrastao u maloj ćeliji i da nikada nije vidio drugo ljudsko biće, te da je učio čitati i pisati, kao i kršćansku vjeru, iako nikada nije izašao iz kuće. U pismu se također navodi da je dječakova želja da bude konjanik, te poruka Kapetanu von Wessenigu da ga “ili obuči ili objesi”.

Nakon što su počele kružiti glasine da je Kaspar zapravo Princ od Badena, za kojeg se smatralo da je mrtav, dječak je misteriozno ubijen (podlegao je od ubodne rane). Moderni istoričari tvrde da dječak ipak nije bio princ, a njegovo pravo porijeklo ostaje tajna do današnjeg dana.

Monsieur Chouchani



Monsieur Chouchani je nadimak anonimnog i tajanstvenog židovskog učitelja koji je učio veliki broj visoko cijenjenih studenata. Vrlo malo je poznato o Chouchaniju, uključujući i njegovo pravo ime.

Njegovi počeci, kao i cijeli i život su bili strogo čuvana tajna. Čak i na njegovom nadgrobnom spomeniku piše: “Mudri rabin Chouchani. Njegovo rođenje i njegov život su zapečaćeni u enigmu.”

Nema poznatog pisanog djela koje je Chouchani ostavio iza sebe, ali je ostavio vrlo jaku intelektualnu baštinu preko svojih učenika. Od njih i znamo da je Chouchani imao ogromno znanje o ljudima, nauci, matematici, filozofiji i posebno Talmudu.

Bérenger Saunière



Bérenger Saunière bio je rimokatolički svećenik u francuskom selu Rennes-le-Château sve do 1909. godine kada je i podnio ostavku. Od 1909. pa do svoje smrti 1917. bio je Neplaćeni Svećenik (nezavisni svećenik bez župe, koji nije primao nikakvu plaću od crkve).

Bez imalo novca, nekako je uspio da se snađe i restauriše svoju staru crkvu, a odjednom je napravio i ogromnu luksuznu vilu te počeo trošiti ogromno bogatstvo… Mnogi tvrde da je Saunière pronašao istorijski važne dokumente koji su mu donijeli veliko bogatstvo preko noći, a postao je i predmet brojnih legendi i mitova od kojih su mnogi završili u Dan Brownovom bestselleru ‘Da Vinci Code’. Bérenger Saunière je čak povezan i sa pričom o ‘Svetom gralu’, jer neki teoretičari smatraju da ga je upravo on i pronašao.

Moderni istoričari tvrde da ovdje nema nikakve riječi o Svetom Gralu, tajnim dokumentima ili pronađenom blagu, već da je Saunière bio obični prevarant koji je zloupotrebljavao svoj status svećenika tako što su mu ljudi slali novac poštom da služi mise za njih, pa je tako mogao ‘služiti’ i po hiljadu misa na dan. Jedno je ipak sigurno, Bérenger Saunièreov život je okružen misterijom i brojnim mitovima i legendama… a pravu istinu vjerovatno nikada nećemo ni saznati.

Zelena Djeca iz Woolpita



U 12. stoljeću u selu Woolpit u Suffolku, Velika Britanija, pojavili su se brat i sestra koji su imali zelenu kožu i koji su govorili na nekom potpuno nepoznatom jeziku. Niko nije znao odakle su došli, a odbijali su da jedu sve osim ljuski od mahuna.

Dječak je ostao depresivan, a ubrzo je i preminuo. Djevojčica je ostala u dobrom zdravlju, i na kraju je počela jesti drugu hranu te izgubila zelenu boju. Kada je naučila engleski objasnila je da dolazi iz ‘Land of St. Martin’, koje je bilo mračno mjesto, jer tu sunce nikada ne izlazi. Tvrdila je da je sa bratom čuvala stado ovaca od svog oca kada su počeli slijediti rijeku i svjetlost i odjednom začuli zvuk zvona – i našli se u Woolpitu.

Do danas, niko ne zna pravo porijeklo ‘zelene djece’, a neke od popularnih teorija glase da su djeca došla iz ‘Šuplje Zemlje’, paralelne dimenzije, ili čak sa druge planete.

Fulcanelli



Francuski alkemičar i ezoterik čije podrijetlo još nije objašnjeno, a još manje kako je radio transmutaciju olova u zlato.

Katherine FitzGerald, grofica od Desmonda



Misteriozna stara plemkinja iz Irske koja je u trenutku smrti nakon pada sa stabla na koje se popela bila stara najmanje 135 godina, a par godina prije toga su joj izrasli novi zubi .

Čovjek sa smiješkom

Lik koji se obavezno viđa na svim masovnijim susretima s NLO-ima, većina ljudi se sjeća da ga je vidjela, ali nisu sigurni ima li nos i uši ili nema i radi li se uopće o čovjeku.

Besmrtni grof Sen Žermen



U 18. veku Evropa je bila središte romantičnih priča, misterija i legendi, a kao jedna od njih se izdvaja i legenda o grofu Sen Žermenu, čoveku koji se ”stvorio” niotkuda, nije imao prošlost, nije imao ni ime, a koji je uspeo da postane osoba od ugledna na francuskom dvoru.



Grof je bio mistična ličnost, koja se s vremena na vreme pojavljivao, ali isto tako i nestajao širom Evrope, što je dovelo do toga da se oko njega stvara veo misterije i da se o njemu ispredaju razne priče. Najpoznatija priča je bila o tome da je posedovao eliksir života koji mu je pružio besmrtnost, ali su tu bile i priče da je bio špijun, slobodni zidar, mason, rozenkrojcer kao i da je bio kralj iz senke kojeg niko nije znao.

18. vek je bio period kad su bitni ljudi i događaji bili već dosta dobro dokumentovani, ali o grofu se dosta malo zna. Njegov život je misterija, počevši od njegovog porekla koje se ne zna, pa sve do činjenice da se ne zna da li je i dalje živ ili mrtav, jer neki tvrde da se i danas može videti po gradskim metropolama.

Misterija koja je obavila ličnost grofa je dovela do mišljenja nekih da je grof upravo lutajući Jevrejin (Po legendi u pitanju je Jevrejin koji nije verovao u Isusa i ismevao ga. Isus mu je rekao da će ga pogoditi kletva po kojoj on nikada neće umreti i zauvek će lutati svetom do Isusovog drugog dolaska).

Kad je u pitanju poreklo grofa, treba imati na umu da je on princu Karlu rekao da je on sin Ferenca Rakocija II, i da je on princ od Transilvanije koji ima 88 godina. Problem sa tom izjavom je taj što je grof po tome navodno stigao u Versaj kad je imao 67 godina, a on sam je tada tvrdio da ima 45. Pretpostavlja se da je sam Karlo ili pogrešno preneo grofove reči, ili ih je jednostavno izmislio.

Legenda o ovom mističnom grofu počinje u Londonu 1745. godine gde se prvi put spominje kao misteriozni čovek koji je 2 godine u zatočeništu, ali koji u isto vreme poseduje obilje vrednih stvari, poseduje mnoge talente, malo je lud, i ne baš preterano pametan, nema imena niti je ikada bio sa ženom. Nedugo nakon tog pisma grof biva optužen za špijunažu ali zbog nedostataka, bolje rečeno nepostojanja dokaza biva pušten na slobodu.

Nedugo posle toga, grof se još jedno vreme zadržava u Londonu, ali posle godinu dana nestaje bez traga. 12 godina posle, grof se pojavljuje u Francuskoj, u Versajskom dvorcu. Tu se zadržao kratko vreme, nekih 2 godine, ali je za to vreme sa svojim podjednako misterioznim sobarom privukao dosta pažnje. Ljudi su ga viđali po raznim salonima gde je privlačio pažnju svojim intelektom i razgovorom koji su ljudi opisivali kao dohovit, ekstravagantan i utemeljen na istorijskim činjenicama.

Grof je bio svestran pa je poznato da je govorio nekoliko jezika i izvrsno je svirao čembalo i violinu. Nije mu bio problem da troši novac, i niko ga nije nikad video da jede nešto. Sam je tvrdio da je star nekoliko vekova.

Misteriozni grof je bio veoma bogat i sa sobom je uvek nosio veliku količinu zlata i dijamanata, i nikad nije tražio naknadu za neku uslugu koju bi učinio nekom. Naravno, misterija samog grofa se prenela i na misteriju njegovog bogatstva jer niko nije mogao da sa sigurnošću tvrdi odakle grofu takvo bogatstvo.

Kao i o samom grofu, i o njegovom bogatstvu su počele da kruže priče, pa je po jednoj priči on bio osnivač i vođa slobodnih zidara, po dugoj je bio clan društva rozenkrojcera, dok su pak treći tvrdili da je bio okultista i da je usavršio neke mračne veštine, kao i alhemiju i kabalu. Ova treća priča je mnoge nagnala da pomisle da je grof uspeo da stvori i pravi i prvi funkcionalni ‘’Kamen mudorsti’’ pomoću kojeg je stekao svo to bogatstvo i naravno mladost.

Grof je navodno po nekim dokumentima umro 1784. godine, ali opet neki tvrde da to nije tačno jer je Sen Žermen radio kao izaslanik za francuske slobodne zidare godinu dana kasnije.

Kada je u pitanju grofov eliksir mladosti, on je javno objavio koja je njegova tajna. U pitanju je bio čaj od zove, komorača i biljke ”senna alexandrina” pomešan sa vinom. Međutim, postoje sumnje po pitanju ovog recepta, jer iako je grof navodno to pio svakodnevno i pomoću tog eliksira živeo toliko godina, treba imati u vidu da nije preporučljivo da se taj recep koristi i  pije,  jer u stvari ta kombinacija biljaka i vina predstavljaju snažan laksativ, a slične kombinacije se mogu i danas naći na tržištu.



zi