1. ICMC na Brandenburškom tehničkom univerzitetu, Kotbus, Nemačka
Dok mnoge arhitekte preferiraju glatka i najsjajnija stakla, švajcarska kompanija “Herzog & de Meuron” specijalizovana je za teksturu. Ova sofisticirana univerzitetska biblioteka, u mračnom uglu Istočne Nemačke, odevena je u matirano staklo i reljef od slova iz svetskih alfabeta. U obliku amebe, sa centralnim spiralnim stepeništem u jarko purpurnocrvenoj i zelenoj boji, ova sedmospratna zgrada izgleda kao karnevalska povorka.
Teorija relativnosti: U slobodnom izdanju, ova zgrada izgleda naročito impresivno jer je okružena dugačkim, dosadnim, pravougaonim zgradama po kojima je Istočna Nemačka bila poznata.



2. Sagrada Familia, Barselona
Vizionarski katalonski arhitekta Antoni Gaudi proveo je preko 40 godina svog života na ovaj veličanstveni, katolički kompleks i još nezavršenu katedralu u kombinaciji gotike i Art nuvo (secesija) stila. Nakon njegove prerane smrti 1926. godine (udario ga je tramvaj), njegovi saradnici nastavili su njegovo vajarsko remek-delo, i uprkos tome što su Gaudijevi originalni nacrti uništeni u Španskom građanskom ratu, izgradnja je nastavljena do danas. Završetak radova očekuje se negde između 2017. i 2026. godine.



3. Burdž al Arab, Dubai, Ujedinjeni Arapski Emirati
Ovaj 60-spratni hotel u obliku jedra, koji leži na sopstvenom ostrvu, dizajniran je s namerom da postane nacionalno obeležje. Ali enterijer hotela je mesto gde se nalazi lepota: 600 metara visok atrijum - najviši na svetu. Nivoi preko nivoa polukružnih balkona oslobađaju spektar neverovatnih boja. A moćne dijagonalne čivije kule, kao podupirači prošlosti, ulivaju strahopoštovanje.



4.Institut za sliku i zvuk, Hilversum, Holandija
Rad Japa Drupstena, grafičkog dizajnera odgovornog za izgradnju medijskog kolaža veličine zgrade, nekada se mogao videti svuda u Holadniji. Ova zgrada njegov je povratak. Zajedno sa arhitektonskom firmom “Neutelings Riedijk”, on je prekrio fasade masovnog medijskog arhiva i muzeja slikama sa holandske televizije, upakovane u četvorostrani mural i “ispečene” direktno na izlivenom staklu. Efekat je zadivljujuć i spolja i iznutra.



5. Zlatni hram, Amricar, Indija
Ovo najsvetije mesto Sika leži tamo gde je nekada bilo šumovito jezero. Buda je dolazio ovde da meditira, a to je činio i Guru Nanak, osnivač sikizma, nekih 2.000 godina kasnije. Harimandir, ili “Božji hram”, mnogo puta je građen i uništavan dok postojeća verzija nije podignuta kasnih 1700-ih godina. Sjaj ove pozlaćene zgrade, mešavina hinduističkih i muslimanskih arhitektonskih stilova, još više fascinira i podstiče na razmišljanje zbog odsjaja u okolnim vodama i pobožne muzike koja dopire iz hrama tokom dana i noći.

Krivi toranj u Pizi je zvonarski toranj katedrale u ovom gradu i jedno od zaboravljenih svetskih čuda. Piza je grad u centralnoj Italiji, centar Toskane

Kineski zid

Slavna kuća "Fallingwater" slavi 75. godišnjicu

Kuća je označila novo razdoblje u američkoj arhitekturi a krase je dinamičnost, integriranost u prirodni okoliš te snažan naglasak na povezanost čovjeka i prirode



Kuća Kaufmann, poznatija pod imenom „Fallingwater" ove godine slavi svoj 75. rođendan, piše Hina. Ovu ikonu moderne američke arhitekture i jedno od najpoznatijih arhitektonskih zdanja 20. stoljeća projektirao je slavni arhitekt Frank Lloyd-Wright.

Lloyd-Wright zamislio ju je 1935. kao ladanjsku kuću za uspješnog pitsburškog biznismena i osnivača robne kuće Kaufmann Edgara Kaufmanna i njegovu obitelj. Kaufmann je izrazio želju da kuća bude podignuta blizu slapova rječice Bear Run na ruralnom jugozapadu savezne američke države Pennsylvania, oko 80 kilometara jugoistočno od grada Pittsburgha.

Wright je Kaufmannu dao mnogo više - projektirao mu je kuću na slapovima koja je postala jedna od najvažnijih građevina u povijesti arhitekture.

List "Time" odmah ju je prozvao Wrightovim "najdivnijim zdanjem", časopis Smithsonian uvrstio ju je na svoj popis 28 mjesta "koja morate vidjeti", godine 1966. proglašena je američkom nacionalnom povijesnom baštinom, a 1991. su je članovi Američkog instituta arhitekata (American Institute of Architects) proglasili "najboljim djelom američke arhitekture".

Gradnja je trajala devet mjeseci a ukupna cijena kuće dosegla je tadašnjih 155 tisuća dolara što je, prilagođeno inflaciji, 2009. bilo jednako oko 2,4 milijuna dolara.

Kuća Kaufmann otvorila je novo razdoblje u američkoj arhitekturi a njezina joj je dinamičnost i integriranost u prirodni okoliš i snažan naglasak na povezanost čovjeka i prirode priskrbila epitet jednog od najznačajnijih djela Wrightova opusa.

Kuća je u vlasništvu Kaufmannovih bila od 1937. do 1963., kada ju je Edgar Kaufmann mlađi darovao društvu Western Pennsylvania Conservancy. Ono ju je 1964. otvorilo za javnost kao muzej a, unatoč tome što se nalazi relativno daleko, na godinu ju posjeti više od 150 tisuća ljudi te je do siječnja 2008. kuća zabilježila gotovo šest milijuna posjetitelja.

izvor:metro-portal.hr

Slavna "Sagrada Familia" mogla bi biti dovršena 2026. godine

Gradnja katedrale počela je 19. ožujka 1882, a prekidana je 1926. zbog Gaudijeve smrti te 1935. španjolskog Građanskog rata



Jedno od najpoznatijih nedovršenih remek djela na svijetu, crkva Svete obitelji u Barceloni, mogla bi do sredine sljedećeg desetljeća biti dovršena, a sam datum završetka mogao bi pasti na stotu obljetnicu smrti njezinog tvorca, arhitekta Anotnija Gaudija, prenosi Hina.

Gaudijevo krunsko djelo, punog imena "El Temple Expiatori de la Sagrada Familia" ili skraćeno "La Sagrada Familia", posjeti više od tri milijuna ljudi na godinu. Upravo zahvaljujući snažnu rastu broja posjetitelja - procjenjuje se da će do kraja godine crkvu posjetiti 3,2 milijuna ljudi, 38 posto više nego 2010. - osiguran je nobvac za sljedećih 15 do 17 godina gradnje, piše španjolski ABC.

Kako dodaje taj list, pošto su u zadnjih nekoliko godina završili radovi na središnjem brodu, radovi su ušli u posljednju, najdramatičniju fazu - gradnje posljednjih devet od ukupno planiranih 18 tornjeva, od kojih 12 predstavljaju apostole i visoki su 112, odnosno 98 metara, te velike završne kupole visine, zajedno s križem, 170 metara, te završetak fasade Muke Isusove.

Gradnja katedrale počela je 19. ožujka 1882. i izvorno je povjerena arhitektima Martorellu i Francescu de Paula Villaru, a projekt 1883. prelazi u ruke tada mladom i perspektivnom arhitektu Gaudiju. On je znatno promijenio Villarov izvorni plan kombinacijom arhitektonsko-građevnog stila koji sjedinjuje gotičku disciplinu sa zaobljenim linijama, jasnoću i jednostavnost modernizma s ambiciozno strukturiranim stupovima i lukovima, sve bogato urešeno nizom simbola.

Katedrala je od 1984. na listi svjetske baštine UNESCO-a, a papa Benedikt XVI. prošle ju je godine posvetio i proglasio bazilikom.

Antoni Gaudi (1852.-1926.) bio je katalonski arhitekt Art Nouveaua, poznat po originalnom stilu i iznimno osobnom dizajnu. Svoje je srce darovao tom kolosalnom kompleksu te je 1914., sa 62 godine, odlučio i živjeti u jednoj kućici u dvorištu katedrale, posvetivši se isključivo izgradnji svog remek-djela.

Nakon njegove iznenadne smrti 1926. njegovi su suradnici nastavili izgradnju po njegovim planovima, a 1935. u tome ih je prekinuo španjolski Građanski rat. Izgradnja je nastavljena sedamdesetih nakon pada fašističkog režima i od tada vrlo polagano traje i do danas. Kad bude gotova, katedrala će biti visoka oko 45 i duga 110 metara.

izvor:metro-portal.hr

Chinese Central Television Building

Najlepše građevine na svetu

Pogledajte najlepše svetske građevine od Kanzas Sitija do Indije po izboru Keri Džejkobs i novinara sajta travel.yahoo.com. Stotinama godina unazad bilo je vrlo jednostavno imenovati najlepše građevine: Partenon - naravno. Tadž Mahal - apsolutno. Aja Sofija - bez pogovora. Ali danas, delimično zbog toga što je čitava predstava bila sažvakana i ispljunuta od strane problematičnih modernista, tek učimo da razmišljamo o arhitekturi u kontekstu lepote. Sezona je otvorena.

Određene zgrade našle su se na ovom popisu najlepših građevina sveta iz očiglednih razloga. One okružene vodom su uvek dobar izbor; interakcija vode i dnevnog svetla je uvek magična. A, kažu autori, takođe i padamo s nogu na neke kitnjaste mustre i boje. Holandski institut za sliku i zvuk je, na primer, pozitivno psihodeličan.
Da li smo dosledni? Ne. Ali, koliko god ovaj izbor izgledao ćudljivo i kapriciozno, lepotu ne uzimamo olako. Na kraju krajeva, potraga za lepotom i jeste svrha putovanja. To je definitivno najbolji razlog da se napusti kuća i krene na put.



Biblioteka Brandenburškog tehničkog univerziteta


1. ICMC na Brandenburškom tehničkom univerzitetu, Kotbus, Nemačka
Dok mnoge arhitekte preferiraju glatka i najsjajnija stakla, švajcarska kompanija “Herzog & de Meuron” specijalizovana je za teksturu. Ova sofisticirana univerzitetska biblioteka, u mračnom uglu Istočne Nemačke, odevena je u matirano staklo i reljef od slova iz svetskih alfabeta. U obliku amebe, sa centralnim spiralnim stepeništem u jarko purpurnocrvenoj i zelenoj boji, ova sedmospratna zgrada izgleda kao karnevalska povorka.
Teorija relativnosti: U slobodnom izdanju, ova zgrada izgleda naročito impresivno jer je okružena dugačkim, dosadnim, pravougaonim zgradama po kojima je Istočna Nemačka bila poznata.



Gaudijevo remek-delo, Sagrada Familia


2. Sagrada Familia, Barselona
Vizionarski katalonski arhitekta Antoni Gaudi proveo je preko 40 godina svog života na ovaj veličanstveni, katolički kompleks i još nezavršenu katedralu u kombinaciji gotike i Art nuvo (secesija) stila. Nakon njegove prerane smrti 1926. godine (udario ga je tramvaj), njegovi saradnici nastavili su njegovo vajarsko remek-delo, i uprkos tome što su Gaudijevi originalni nacrti uništeni u Španskom građanskom ratu, izgradnja je nastavljena do danas. Završetak radova očekuje se negde između 2017. i 2026. godine.
Upozorenje autentičnosti: Istočni deo fasade prikaza Rođenja Isusovog je jedini deo katedrale koji je Gaudi lično završio.



Obeležje Dubaija, Burdž al Arab

3. Burdž al Arab, Dubai, Ujedinjeni Arapski Emirati
Ovaj 60-spratni hotel u obliku jedra, koji leži na sopstvenom ostrvu, dizajniran je s namerom da postane nacionalno obeležje. Ali enterijer hotela je mesto gde se nalazi lepota: 600 metara visok atrijum - najviši na svetu. Nivoi preko nivoa polukružnih balkona oslobađaju spektar neverovatnih boja. A moćne dijagonalne čivije kule, kao podupirači prošlosti, ulivaju strahopoštovanje.
Savet insajdera: Oni koji nisu gosti hotela mogu se ušetati u Burdž tako što će rezervisati obrok u nekom od njegovih restorana; probajte popodnevni čaj u “Skyview” baru ili bife ručak u “Junsui”.



Zgrada kao televizijski udžbenik, Institut za sliku i zvuk

4.Institut za sliku i zvuk, Hilversum, Holandija
Rad Japa Drupstena, grafičkog dizajnera odgovornog za izgradnju medijskog kolaža veličine zgrade, nekada se mogao videti svuda u Holadniji. Ova zgrada njegov je povratak. Zajedno sa arhitektonskom firmom “Neutelings Riedijk”, on je prekrio fasade masovnog medijskog arhiva i muzeja slikama sa holandske televizije, upakovane u četvorostrani mural i “ispečene” direktno na izlivenom staklu. Efekat je zadivljujuć i spolja i iznutra.
Iskustvena lepota: Uzmite čas istorije holandske radiodifuzije, ili jednostavno posmatrajte veličanstveni vitraž sedeći za stolom u atrijumu “Grand” kafea.



Zlatni hram najlepši je noću


5. Zlatni hram, Amricar, Indija
Ovo najsvetije mesto Sika leži tamo gde je nekada bilo šumovito jezero. Buda je dolazio ovde da meditira, a to je činio i Guru Nanak, osnivač sikizma, nekih 2.000 godina kasnije. Harimandir, ili “Božji hram”, mnogo puta je građen i uništavan dok postojeća verzija nije podignuta kasnih 1700-ih godina. Sjaj ove pozlaćene zgrade, mešavina hinduističkih i muslimanskih arhitektonskih stilova, još više fascinira i podstiče na razmišljanje zbog odsjaja u okolnim vodama i pobožne muzike koja dopire iz hrama tokom dana i noći.
Dobrodošlica za noćne ptice: Hram je otvoren 20 sati dnevno, od 6 do 2 sata ujutro svaki dan i stalno je osvetljen (noću posebno lepo).

Izvor:Super Odmor

zgrada Opere u Sidneju

HSB Turning Torso (vrteći torzo) je neboder u Malmeu, Švedska, na
suprotnoj strani Kopenhagena. Dizajnirao ga je Santiago Calatrava a
službeno je otvoren 27. augusta 2005. Po završetku građevine, "Turning
torso" je bio najviša zgrada u Skandinaviji, a drugi po veličini
kondominijum u Evropi.

Zgrada je visoka 190 metara i ima 54 sprata. Dizajn je baziran po
skulpturi Santiaga Calatrave koja se zove "Twisting Torso" (uvijajući
torzo).

Jedan od razloga gradnje ovog nebodera je bila ponovna uspostava
prepoznatljivog "skyline" urbanog pejzaža grada Malmea, jer je 2002.
uklonjen "Kockumskranen" (Kokumska dizalica), koja se nalazila manje od
jednog kilometra udaljena od današnjeg nebodera. Lokalni političari su
smatrali da je vrlo važno da građani imaju simbol grada Malmea - a što
je bio "Kockumskranen", koja je bila ogromna dizalica korištena za
gradnju brodova.

Turning Torso mnogi smatraju kao spomenik novog, internacionaliziranog Malmea.

Na svetu postoji mnogo interesantnih i lepih građevina. Mnoge od njih su se nalazile na listi za izbor sedam novih svetskih čuda. Toliko su neobične i lepe, da iako nisu proglašene svetskom čudom predstavljaju najinteresantnije građevine savremenog sveta.



Krivi toranj u Pizi je zvonik katedrale u gradu Pizi u Italiji. Njegova izgradnja je počela 1173. god. Zvonik je trebalo da bude potpuno vertikalan, ali je počeo da se krivi odmah nakon početka izgradnje i sada je nakrivljen 5,5%. Visina tornja od zemlje do niže strane je 55,86 m, a od zemlje do više strane 56,7 m. Debljina zidova pri dnu je 4,09 m, a pri vrhu 2,48 m, a pretpostavlja se da je težak oko 14,4 tone. U njemu ima ukupno 294 stepenika. Nakon izgradnje prva tri sprata tornja, arhitekta je odustao od dalje izgradnje. Punih 90 godina toranj je bio napola završen, a onda je nastavljena njegova izgradnja i konačno je završen 1360. godine. Iako su mnogi pokušavali da ga isprave, toranj je i dalje tonuo. 1990. godine se toliko nakrivio da je postojala opasnost da se sruši, pa je morao biti zatvoren za posetioce. Tim građevinskih stručnjaka je uspeo da smanji nagib tornja za 44 cm, uz pomoć nekoliko tona teških tegova.



Partenon je hram posvećen grčkoj boginji Atini, zaštitnici grada Atine. Nalazi se na brdu Akropolj, a sagrađen je u 5. veku p. n. e. na temeljima starih hramova koje su porušili Persijanci. Partenon je Imao je 46 spoljašnjih 19 unutrašnjih stubova, a krov mu je bio prekriven velikim pločama od mermera koje su se preklapale. Spoljašnji stubovi imaju prečnik 1,9 m i visoki su 10,4 m. Kao i većina grčkih hramova, Partenon je korišćen kao trezor. Kasnije su ga Hrišćani i turski osvajači koristili kao verski objekat. U hramu se nalazila statua boginje Atine koju je izradio najpoznatiji grčki vajar Fidije. Statua je bila izrađena od zlata i slonove kosti. Stajala je na postolju visokom 2 m, a njena visina je bila 9 m. Ogrtač boginje je bio od zlata i imao je oko 450 kg. Kip je odnesen u 4 veku n.e. u Carigrad gde je nestao.



Sidnejska opera je poznata građevina koja se nalazi u Sidneju u Australiji. Izgrađena je 1973. godine po projektu danskog arhiktekte Jerna Ucona u okviru sidnejske luke, u blizini Sidnejskog lučnog mosta. Dugačka je 183 m i široka 120 m. Leži na 580 postavljenih stubova koji su pobodeni na 25 metara ispod morske površine. Snabdeva se strujom čija je potrošnja jednaka potrošnji grada od 25.000 stanovnika. Krovovi opere su prekriveni sa 1.056 miliona blistavo belih i krem-belih pločica, koje se periodično održavaju i zamenjuju.



Ajfelova kula ili Ajfelov toranj je metalni toranj sagrađen na Marsovim poljima u Parizu u Francuskoj. Sagrađena je 1889. godine po projektu Gustava Ajfela povodom Svetske izložbe kojom se proslavljala stogodišnjica Francuske revoluciji i poslužila je kao glavna kapija za ulaz na Svetsku izložbu. Ajfelova kula je bila prvi sagrađeni oblakoder na svetu i punih 40 godina (do 1930. godine) bila je najveće zgrada na svetu. Visoka je 300 m (324 m sa kasnije postavljenom televizijskom antenom) i teška 7.300 tona. Stoji na četiri velika stuba, od kojih su dva opremljena liftom, a druga dva imaju stepenice. Do vrha ima ukupno 1665 stepenica. Zavisno od vremenskih uslova vrh kule može da odstupi od vertikale do 8 cm u stranu, a to pomeranje nastaje zbog neravnomernog zagrevanja metala na sunčanoj strani i na strani u senci. Na jakom suncu kula „poraste“ za 18 cm, dok se na vetru zanosi do 8 cm. Da bi se metal zaštitio od rđanja kula se maže bojom svake sedme godine. Za premazivanje cele konstrukcije potrebno je 50 kg boje.



Kip slobode je spomenik u koji se nalazi u Njujorku u Sjedinjenim američkim državama. Visok je 46,5 m, a nalazi se na postolju koje je visoko 46,9 m. Ostrvo na kome se nalazi spomenik naziva se Ostrvo Slobode. Ovaj spomenik je 1886. godine Francuska poklonila kao čin prijateljstva Sjedinjenim američkim državama u čast sticanja američke nezavisnosti. Spomenik je izradio Frederik Bartoldi, prema crtežu koji je predstavljao Kolosa sa Rodosa, a unutrašnju konstrukciju je izradio čuven francuski inženjer Ajfel koji je projektovao Ajfelove kulu u Parizu. Kip slobode je žena koja u desnoj ruci drži baklju, a u levoj ploču na kojoj je ukucan datum 4. juli 1776. - Dan nezavisnosti. U podnožju spomenika su 1903. uklesani stihovi koji govore o milionima izbeglica koje je ova statua dočekala na vratima njihovog novog doma.

Indija

Aya Sofia, Turska

Aya Sofya je velika arhitektonska znamenitost u srcu Istanbula. Izgrađena je u 6. st. poslije Krista kao pravoslavna crkva, kasnije je postala džamija, a od 1935. godine postaje muzej. Ogromna struktura izgrađena je u samo pet godina, a sastavljena je od četiri visoka, uspravna minareta, središnje kupole sa prstenastim prozorima i čvrstih zidina.

Zimski dvorac, Rusija

Zimski dvorac je arhitektonski dragulj na obali rijeke Neve u St. Petersburgu. Projektirao ju je Francesco Bartolomeo Rastrelli kao zimsku rezidenciju carske obitelji u sintezi talijanskog baroka i ruske tradicionalne arhitekture, a od 1978. godine krasi ju i monumentalni brončani kip Petra Velikog. Dvorac je vrijedan posjeta budući da je reprezentativni primjer europske arhitektonske ljepote.

Palača Potala, Tibet



Visoko iznad svetog grada Lhase smještena je palača Potala, bivše
sjedište tibetanske vlade i zimska rezidencija Dalaj Lhame. Ovo
građevinsko remek-djelo visoko je 13 katova, sadrži tisuće soba, a
stilizirana je kao tradicionalni budistički hram. U njegovu je izgradnju
tijekom 7. stoljeća bilo uključeno više od 7000 radnika. Palača je
danas prenamijenjena u državni muzej Kine te je dobila svoje mjesto na
Unescovoj listi svjetske baštine.

Muzej Guggenheim, Španjolska

Jedna od najutjecajnijih i najupečatljivijih zgrada moderne arhitekture
je muzej primijenjene i suvremene umjetnosti u španjolskom gradu Bilbau,
muzej Guggenheim. Otvoren je 1997. godine, a za njegov izgled je
zaslužan arhitekt Frank Gehry. Zidovi nalikuju na listiće od titana i
međusobno povezanim blokovima upućuje na početak industrijske ere u
Bilbau. Vrlo je nalik eksterijeru njujorškog muzeja Guggenheim Franka
Lloyda.

Sagrada Família, Španjolska

Sigurno najneobičnija crkva na planeti, katedrala Svete obitelji je
proizašla iz uma jednog od najekscentričnijih arhitekata u povijesti,
Antonija Gaudija. Izgradnja je započela 1882. godine, iako je Gaudijeva
vizija građevine bila toliko složena da je crkva još uvijek nedovršena. U
završnoj verziji krasit će ju 18 zašiljenih kula od kojih one najviše
(170m) simbolički predstavljaju lik Isusa Krista. Dovršenje se planira u
2026. godini na stotu obljetnicu Gaudijeve smrti.

Mauzolej u Halikarnasu



Mauzolej u Halikarnasu se nalazi u gradu Bodrumu, na obali Egejskog mora, u jugozapadnom delu današnje Turske. Grad Bodrum se u vreme stare Grčke zvao Halikarnas. Ovo svetsko čudo je, kao i piramide, predstavljalo grobnicu vladara. Za razliku od piramida koje su zadivljuju oblikom i veličinom, mauzolej u Halikarnasu je atribut svetskog čuda dobio zahvaljujući svojoj estetskoj lepoti. Njegova posebnost je i u tome što nije bio posvećen nijednom starogrčkom bogu, što je bilo uobičajeno za tadašnje velike građevine.

U vreme velikog blagostanja persijske države, kada se proširila na celu Mesopotamiju, severnu Indiju, Siriju, Egipat i Malu Aziju, persijski vladar je dao određen stepen samostalnosti svojim provincijama, jer nije bio u mogućnosti da kontroliše celu državu. Jedna od provincija Persije, kraljevina Karija, koja se nalazila u zapadnom delu Male Azije, je bila toliko udaljena od prestonice da je praktično postajala samostalna država. Karijski kralj Mauzol, koji je vladao od 377. do 353. godine pre nove ere, je premestio prestonicu Karije u grad Halikarnas.



Mauzolej u Halikarnasu (po njegovom imenu – Mauzol) predstavlja njegovu grobnicu. Njena izgradnja je bila poverena kraljevoj supruzi i sestri Artemidi. Izgradnja je počela još za vreme njegove vladavine, a završena je 350. godine pre nove ere, tri godine posle njegove smrti i godinu dana posle smrti njegove sestre Artemide.

Osnova Mauzoleja je bila pravougaonog oblika dimenzija 40x30 metara. U centralnom delu, na uzdignutom podijumu, koji je popločan mermerom i okružen stubovima napravljenim u jonskom stilu, nalazi se sarkofag i grobnica, ukrašeni zlatom, a izrađeni od alabastera. Stubovi (kolonade) su nosile piramidalni krov koji je bio ukrašen statuama i kipovima. Na vrhu krova se nalazila velika statua kočija koje vuku četiri konja.

Visina Mauzoleja je bila 45 metara, od čega je centralni podijum sa grobnicom bio visok gotovo 20 metara, visina stubova je bila 12 metara, 7 metara piramidalni krov i oko 6 metara statua kočija na vrhu krova. Posebnu lepotu Mauzoleja su činile isklesane dekoracije i statue, koju su postojale kako u spoljašnjem, tako i u unutrašnjem delu ove građevine. Četiri grčka skulptora: Briaksos, Leohares, Skopas i Timoteus su ukrašavali svako po jednu stranu građevine.

Na različitim nivoima građevine, od osnove do plafona su bile postavljene nekoliko desetina statua ljudi, lavova, konja i drugih životinja u prirodnoj veličini. Mauzolej je odolevao zubu vremena više od 1500 godina, a onda je ovo područje pogodio jak zemljotres koji je dobrim delom oštetio krov i stubove Mauzoleja.

U vreme krstaških ratova vitezovi Svetog Jovana Malteškog su okupirali ovo područje i nedaleko od Mauzoleja izgradili ogroman krstaški zamak. 1494. godine kada se ojačavala struktura ovog zamka, korišćen je materijal od kog je izgrađen, tada već veoma oštećeni, Mauzolej u Halikarnasu. Do 1520. godine gotovo svaki kamen Mauzoleja je izvađen i iskorišćen za izgradnju različitih građevina.



Danas je na mestu gde je bio izgrađen Mauzolej ostao samo njegov temelj. Međutim, dosta skulptura i dekoracija, posebno onih koje su ukrašavale njegove unutrašnje delove, su sačuvane do danas. Najpoznatija je ona mermerna dekoracija na kojoj su prikazane bitke između Grka i Amazonki. Veliki krstaški zamak koji je sagrađen u blizini je i danas očuvan, a u njegovoj strukturi se mogu uočiti delovi materijala koji su izvučeni iz ostataka Mauzoleja da bi zamak bio sagrađen.Po Mauzoleju u Halikarnasu danas se sve velike i raskošne građevine nazivaju mauzolejima.

Filipsov paviljon u Briselu

Ova građevina sagrađena je 1958. godine u Briselu za potrebe sajma tehnologije gde je
održan multimedijalni spektakl koji je proslavljao napredak tehnologije u posleratnom
periodu. Svojim dizajnom bila je daleko ispred arhitekture svog vremena i, kao takva,
bila je pravo iznenađenje ondašnjih posetilaca. Lokalne novine opisale su ovu građevinu
kao “prvi elektronsko-prostorni ambijent koji kombinuje arhitekturu, film, svetlo i muziku
u sveukupnom iskustvu napravljenom da funkcioniše u prostoru i vremenu”.

Empire State Building




Empire State Building je njujorški neboder u Petoj aveniji, na uglu Trideset i treće i Trideset i četvrte ulice, u centru Menhetna u Njujorku. U vreme kada je završena izgradnja ove zgrade, 1931. godine, ona je bila najviša na svetu. Taj epitet je imala više od 40 godina. Visoka 381 metar, ovo danas nije najviša gradjevina sveta, ali svojim stepenastim vrhom i elegantnom gradnjom definitivno spada medju najlepše visoke gradjevine sveta. Od završetka gradnje, ona je definitivno bila i ostala ikona Njujorka. Dugo ova gradjevina nije imala adresu, jedina adresa je bila Empire State Building, Njujork.


Empire State Building

Zgrada ima 102 sprata i na njima se nalazi isključivo poslovni prostor. Unutrašnjost predvorja zgrade je obložena mermerom iz Evrope, koji spada u najkvalitetnije. U njoj postoji i deo koji je namenjen posetiocima i turistima, koji žele da pogledaju zgradu iznutra, ali i da vide Njujork sa jedne od njegovih najviših tačaka.

Na vrhu zgrade su postavljeni ogromni dogledi, koje posetioci mogu da koriste u razgledanju Njujorka. U danima kada je lepo vreme, moguća je vidljivost i do 120 kilometara udaljenosti od zgrade.

1951. godine je na vrhu zgrade postavljen radio i televizijski predajnik, ali to nije nimalo ugrozilo njenu lepotu. Po gradjevinskim zakonima Njujorka iz perioda kada se gradila ova zgrada, ona je morala biti napravljena sa stepenastim vrhom. Kasnije se pokazalo da je to odličan estetski detalj. Zgrade Svetskog trgovinskog centra u Njujorku su bili viši od ove građevine, ali posle njihovog rušenja u terorističkim napadima, Empire State Building je ponovo najviša gradjevina Njujorka.

I sami graditelji zgrade su želeli da je prikažu kao nešto neprevazidjeno u to vreme. O tome govori podatak da se na panoima u predvorju zgrade nalazi sedam svetskih čuda i osmo – Empire State Building. Zgrada pored svoje lepote nosi i veliku stabilnost. O tome govori sledeći podatak – 1945. godine je bombarder američkih vojnih snaga, B-25, udario u zgradu. Avion je bio potpuno uništen, a zgrada samo neznatno oštećena. Iako nije najviša, teško je reći i najlepša, jer se ukusi razlikuju, ova zgrada ostaje svedok jednog vremena i mogućnosti jedne generacije na zalasku.

Ajfelova kula





Ajfelova kula je do danas ostala predmet rasprave o njenoj lepoti ili ružnoći? Ostavljajući različite ukuse po strani, turistički promet koji Pariz ima, velikim delom zahvaljujući ovoj gradjevini, je ogroman, a njena popularnost u svetu još više govori u prilog velikom značaju ove gradjevine za Francusku. Kamen temeljac za izgradnju Ajfelove kule je postavljen 6. januara 1887. godine u Parizu. Tome su prethodile bučne rasprave, peticije, sastanci i konferencije. Na jednoj strani su bili protivnici izgradnje koji su ovo proglašavali estetskim samouništenjem, a na drugoj pristalice, koje su ukazivale više na ekonomski značaj u pogledu zapošljavanja velikog broja radnika, a manji deo njih na kulturni i turistički značaj gradjevine.

Kula je završena 31. marta 1889. godine, tačno za veliku Svetsku izložbu. Ona je visoka 300 metara i 56 cm, ima oblič četvorougaone piramide, teška je preko 7.000 tona i sva je od gvoždja. Njeni pojedinačni delovi su radjeni u radionicama i kasnije su svi delovi, njih 15.000 spojeni u prelepu celinu. Ministar trgovine Francuske je odlučio da se pisma svih poznatijih ličnosti koje su bile protiv izgradnje kule, postave u njenom dnu. Ovo pomalo rugajuće delo se pokazalo kao odličan marketinški potez, jer se u velikoj meri povećalo broj posetilaca posle njega.
Kako su posle izložbe ojačali glasovi onih koji su bili protivnici postojanja kule, umalo nije razmontirana 1909. godine. Održala se zahvaljujući vojnim potrebama, jer je korišćena za potrebe komunikacije. U to vreme, ovo je bila najviša gradjevina sveta. Epitet najviše gradjevine sveta kula je izgubila posle četrdesetak godina, ali je i dalje ostala jedno od najznačajnijih arhitektonskih ostvarenja civilizacije.

Aleksandar Gistav Ajfel, projektant kule, je proračunao da kada bi se ova kula smanjila na 30 cm težila svega 7 grama. To pokazuje jedan zanimljiv paradoks: i pored ogromne težine, i pored toga što je sagradjena od gvoždja, ovo je najlakša velika gradjevina sveta.

Kula sagradjena od gvoždja ima jednu veliku manu – podložna je koroziji. Da ne bi zardjala spolja, svakih sedam godina se farba. Za jedno farbanje piramide se potroši blizu 40 tona farbe.


Ajfelova kula

Danas je kula viša za 190 metara zahvaljujući telekomunikacionim kompanijama, koje koriste ovu visoku gradjevinu za prenos svojih signala. Pored njih kula se finansira i povremenim postavljanjem reklama u odredjenim delovima, ali i od karata koje plaćaju oni koji ulaze u nju. Njena vrednost je šest puta veća od rimskog Koloseuma koji je drugi na listi najvrednijih znamenitosti Evrope, sa procenjenom vrednošću od 90 milijardi evra. Antička građevina duga 186, široka 153 i visoka 43 metra završena je 80. godine nove ere. Koloseum je bio centar zabave u tadašnje vreme, u kojem su organizovane gladijatorske borbe.

Big Ben



Big Ben je ogroman sat-toranj u centralnom delu Londona. Nalazi se na istočnom kraju britanskih Zgrada Parlamenta. Ovo je najviši detalj kompleksa Zgrada Parlamenta i visok je 98 metara.

Sat je dobio ime po Ser Bendžaminu Holu, koji je 1858. godine bio na mestu ministra rada u engleskoj vladi. Te godine je zvono ovog sata prvi put odzvonilo 12 časova. Od tada do danas, sat pokazuje vreme gotovo bez greške.
Big Ben je jedan od najpoznatijih simbola Londona. To je rezultat izuzetno kompleksne gradnje i strukture ovog sata, koji posetiocima pruža veliko uživanje u samom posmatranju. Sat svetli noću u danima kada Parlament zaseda, u suprotnom svetle samo kazaljke na njemu.

Ovaj sat-toranj pokazuje tradicionalnu britansku lordovsku gradnju srednjeg veka. Detalji na samom tornju su toliko brojni da se samo sa velike blizine može uočiti sva njegova lepota. Veoma kompleksan eksterijer često otežava održavanje tornja. Naime, čišćenje se mora obavljati bar dva puta mesečno, a za to je potrebno nekoliko desetina radnika i minimum 8 sati rada svakog od njih. Tako se čišćenje najčešće obavlja noću i to u danima kada Parlament ne zaseda i kada je toranj neosvetljen. Kula ima satove na sve četiri strane i kao takva , bila je najveća na svetu sve do igradnje Alen – Bredlijeve sahat kule u Milvokiju , Viskonsin . Na bazi svakog od satova pozlaćenim slovima na latinskom jeziku piše : ” DOMINE SALVAM FAC REGINAM NOSTRAM VICTORIAM PRIMAM “, što u prevodu znači : “ Bože , čuvaj našu kraljicu Viktoriju “.

Iako u centru Londona, pored brojnih drugih velikih znamenitosti Londona, ovo moderno svetsko čudo se izdvaja svojim konzervativnim izgledom, modernim zračenjem i srednjevekovnom gordošću.

Više od deset miliona posetilaca prodje pored Big Bena godišnje i napravi se isto toliko fotografija. To dovoljno govori o značaju ove gradjevine za grad London i ceo svet uopšte.

Sidnejska Opera




Sidnejska Opera je jedan od najlepših i najpoznatijih objekata moderne arhitekture u svetu. Ovo je svakako i najpoznatiji simbol Sidneja. Dizajn tzv. Opera House je uradio danski arhitekta Jorn Utzon. On je pobedio na raspisanom medjunarodnom konkursu 1956. godine i ušao u istoriju svetske arhitekture.

Prvobitni dizajn opere je bio u obliku niza sidara, ali kompanija koja je vršila izgradnju je tvrdila da je to nemoguće izgraditi, te je danski arhitekta morao da izvrši redizajn. Posle niza promena i peripetija, izgradnja ove gradjevine je završena 1973. godine.

Sidnejska opera se nalazi u okviru ogromne luke u ovom gradu. Iako njeno ime sugeriše da je namenjena samo operi, ova gradjevina ima koncertnu dvoranu, scenu za operu i balet, pozorišnu salu i salu za filmske projekcije. U njoj se nalazi i sedište sidnejskog simfonijskog orkestra, australijske opere i australijskog baleta.